مجله پرستاری و مامایی
سال:1399 | دوره:18 | شماره:1 (پی در پی 126) |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف: استرس شغلی پرستاران خصوصا در بخش های ویژه می تواند کیفیت کاری آن ها را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی وضعیت استرس پرستاران بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی است که در سال 1398 انجام شد. در این مطالعه 5 بیمارستان دانشگاهی شهر تهران که دارای بخش های مراقبت ویژه بودند به روش تصادفی ساده انتخاب شدند، سپس تمام پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه که واجد شرایط بودند و رضایت آگاهانه به شرکت در پژوهش داشتند به صورت سرشماری و به تعداد 235 نفر موردبررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های جمعیت شناختی و مقیاس استرس توسعه یافته پرستاران (ENSS) جمع آوری و با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیلی با نرم افزار 23 SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد میزان استرس پرستاران در حد متوسط (58/29± 45/138) می باشد. بیشترین میزان استرس به ترتیب به زیر مقیاس ² حجم کاری ((37/98± 23/55)، ² مشکلات در ارتباط با سرپرستاران و مدیران ((34/21± 22/50)، ² مرگ و مردن ((34/78± 23/49) و کم ترین میزان استرس به زیرمقیاس ² تبعیض ((15/59± 28/29) مربوط بود. از میان مشخصات جمعیت شناختی، متغیر سن با میزان استرس رابطه آماری معنی داری را نشان داد (021/0= p) به طوری که گروه سنی بیشتر از 35 سال نمره استرس بالاتری داشتند (89/26± 28/143). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، مدیریت صحیح جهت کاهش حجم کاری پرستاران، کاهش مشکلات پرستاران در ارتباط با سرپرستاران و مدیران و همچنین آموزش راهکارهایی برای کاهش استرس در مواجهه با مرگ بیماران ضروری به نظر می رسد.

پیش زمینه و هدف: مادران در طول دوران بارداری با نگرانی های متعددی روبه رو هستند. شناخت ارتباط بین رضایت زناشویی مادران برای غلبه بر این نگرانی ها، می تواند به بهبود راهکارها و برنامه ریزی برای سلامت روانی آن ها کمک شایانی نماید. مطالعه حاضر باهدف بررسی ارتباط رضایت زناشویی با نگرانی های دوران بارداری زنان باردار شهر تبریز در سال 1398 انجام گرفت. مواد و روش کار: روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. برای این منظور 250 نفر از زنان باردار شهر تبریز که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند، در این مطالعه شرکت نمودند. برای اندازه گیری متغیرها، افراد شرکت کننده پرسشنامه های رضایت زناشویی و نگرانی های دوران بارداری پاسخ دادند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS ورژن 22 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج آزمون رگرسیون چندگانه حاکی از آن بود که بین رضایت زناشویی و مولفه های آن با نگرانی دوران بارداری رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد نتایج آزمون رگرسیون چندگانه حاکی از آن بود که مولفه های ابعاد شخصیت، ارتباط، فراغت، و مسایل جنسی قادر به پیش بینی نگرانی دوران بارداری هستند (P<0/05). ولی مولفه های تعارض، مدیریت، ازدواج، خانواده، مذهبی و نگرانی قادر به پیش بینی نگرانی دوران بارداری نیستند (P>0/05). بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت که بین رضایت زناشویی و نگرانی های دوران بارداری رابطه معکوس وجود دارد و افزایش رضایتمندی زناشویی منجر به کاهش نگرانی های دوران بارداری زنان می شود.

پیش زمینه و هدف: ناباروری یک اختلال زیستی، روانی، اجتماعی است و شکست در امر باروری به طور عمیقی بر جنبه های مختلف زندگی زوج نابارور تاثیر می گذارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر انجام مشاوره نازایی در راستای ارتقاء سطح عاطفی زوجین نابارور انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، کارآزمایی بالینی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و پرسشنامه ای شامل مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه سطح احساسی بیماران نابارور (Screenivf) انجام شد. نمونه های مطالعه از بین زوجین ناباروری که به مرکز ناباروری مراجعه می کردند، انتخاب شدند. تعداد شرکت کنندگان، در گروه های مداخله و کنترل هرکدام 30 زوج بود. از گروه ها خواسته شد به صورت پیش آزمون به سوالات پرسشنامه پاسخ دهند سپس جلسات مشاوره گروهی برای زوجین گروه مداخله طی 6 جلسه 45 دقیقه ای برگزار گردید و در پایان جلسه ی آخر، پس آزمون از هر دو گروه گرفته شده و داده ها با نرم افزار SPSS 19 تجزیه وتحلیل گردید. برای مقایسه درون گروهی سطح عاطفی زوجین از آزمون پارامتریک paired T-Test و برای مقایسه نمره سطح عاطفی زوجین دو گروه از آزمون Test-independent T استفاده گردید. یافته ها: دو گروه ازنظر مشخصات دموگرافیک همگن بودند. مقایسه میانگین سطح عاطفی در گروه مداخله نسبت به کنترل نشان داد، با مشاوره نازایی سطح عاطفی تغییری نکرده و اختلاف میانگین نمرات معنی دار نبود) 41/0=P). نتیجه گیری: نتایج بیانگر آن است برای افزایش سطح عاطفی زوجین نابارور بهتر است سایر رویکردهای مشاوره با تعداد جلسات بیشتر را آزمود.

پیش زمینه و هدف: زندگی در دوران عقد در طی سال های گذشته رواج بیشتری در بین زوجین جوان پیدا کرده است حال آنکه به مشکلات زوجین در این دوران توجه کمتری شده است. این مقاله به تعیین چگونگی زیست جنسی زوج های جوان در دوران عقد در مراجعه کنندگان به مرکز مشاوره قبل از ازدواج شهر کرمان در سال 1396 پرداخته است. مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی دومرحله ای بر روی 712 مورد زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره قبل از ازدواج شهر کرمان از مردادماه لغایت اسفندماه 1396 با شیوه نمونه گیری در دسترس انجام شد. در مرحله اول مطالعه اطلاعات دموگرافیک و تماس زوجین هنگام مراجعه جهت شرکت در کلاس های مشاوره قبل از ازدواج تکمیل شد. حداقل دو ماه پس از ازدواج در مرحله دوم، اطلاعات مربوط به زیست جنسی زوجین از طریق مصاحبه تلفنی با خانم ها توسط پژوهشگر اخذ و در چک لیست پژوهشگر ساخته وارد گردید. داده ها به نرم افزار SPSS نسخه 16 واردشده و به کمک آمار توصیفی تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: از کل نمونه های پژوهش 31. 8درصد زوجینی که در دوران عقد ماندند در 87درصد موارد با هم خوابیدن را تجربه کردند حال آنکه 45درصد خانم ها اصرار داشتند که بکارت خود را در دوران عقد حفظ کنند. این گروه انواع مختلفی از تعاملات جنسی شامل مقاربت دهانی و مقعدی را جایگزین کرده بودند. نتیجه گیری: تناقض و دوگانگی مربوط به مجاز بودن روابط نزدیک و طولانی مدت ازیک طرف و ممنوع بودن رابطه واژینال از طرف دیگر زوجین را در معرض آسیب های روانی، مشکلات بین فردی و حتی حاملگی ناخواسته قرار می دهد و نیازمند توجه بیشتر است.

پیش زمینه و هدف: داشبورد مدیریتی یک ابزار حیاتی برای مدیران بیمارستان ها می باشد که می تواند داده ها را برای همه کاربران قابل درک سازد و موجب غلبه بر حجم روزافزون داده ها و خطاهای پزشکی و پشتیبانی از تصمیم گیری مدیران و متخصصان شود. هم چنین کاربرد داشبوردهای مدیریتی در مدیریت بهینه منابع و پایش صحیح و مستمر عملکرد بخش های مختلف بیمارستانی، لزوم ارزیابی عملکرد این ابزارها را اجتناب ناپذیر کرده است. هدف این پژوهش ارزیابی الگوی قابلیت استفاده از داشبوردهای مدیریتی از دید کاربران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ارومیه با استفاده از پرسشنامه استاندارد ایزو 10/ 9241 انجام می باشد. مواد و روش کار: این پژوهش در سال 1398 به روش توصیفی-مقطعی و با بهره گیری ازنظرات 50 نفر از مدیران داخلی و مسیولان فناوری اطلاعات بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام شده است. در راستای بررسی الگوی قابلیت استفاده از داشبوردهای مدیریتی از پرسشنامه استاندارد ایزو 10/9241 که دارای 74 سوال اختصاصی در 7 محور (مناسب برای انجام وظایف، خود توصیف کنندگی، قابلیت کنترل، سازگاری با نیازهای کاربران، تحمل خطا، مناسب برای خصوصی سازی، مناسب برای آموزش) است، استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط متخصصان فناوری اطلاعات و انفورماتیک پزشکی تایید شد و پایایی آن بر اساس آزمون آلفای کرونباخ 85 درصد محاسبه شد. داده ها با مراجعه مستقیم پژوهشگر به مراکز و تکمیل پرسشنامه توسط کاربران جمع آوری و به کمک آمار توصیفی و تحلیلی با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 بررسی شد. یافته ها: تحلیل یافته ها نشان داد که میانگین (از نمره 1-7) محورها برای مناسب برای انجام وظایف 23/4، خود توصیف کنندگی 08/4، قابلیت کنترل 23/4، سازگاری با نیازهای کاربران 02/4، تحمل خطا 14/4، مناسب برای خصوصی سازی 44/3 (کمترین امتیاز)، مناسب برای آموزش 37/4 (بیشترین امتیاز) و میانگین الگوی قابلیت استفاده از داشبورد مدیریتی 12/4 برآورد شد. بین عوامل زمینه ای کاربران شامل: جنس، سن، سطح تحصیلات، پست سازمانی، سابقه کاری و میزان استفاده از داشبورد مدیریتی با محورهای استاندارد ایزو 10/ 9241 و الگوی قابلیت استفاده از داشبورد مدیریتی ارتباط معنی داری وجود نداشت و هم چنین محورهای مناسب برای انجام وظایف، خود توصیف کنندگی، تحمل خطا و قابلیت کنترل به ترتیب بیشترین تاثیر را در الگوی قابلیت استفاده از داشبورد مدیریتی داشته اند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که میزان قابلیت استفاده از داشبورد مدیریتی سیستم های اطلاعات بیمارستانی بر اساس محورهای هفت گانه استاندارد ایزو 10/9241 از دیدگاه کاربران در حد نسبتا مطلوب قرار دارد. با توجه به نتایج به دست آمده توسعه دهندگان داشبورد مدیریتی باید در طراحی و پیاده سازی داشبورد مدیریتی تجدیدنظر نموده و تناسب آن را با محورهای استاندارد ایزو 10/9241 به خصوص محور مناسب برای خصوصی سازی افزایش دهند.

پیش زمینه و هدف: استعداد به اعتیاد در دانشجویان، اثرات پایداری بر شخصیت آن ها گذاشته و پیامدهای ناگواری برای جامعه به دنبال دارد. میزان پایبندی به دین و مذهب و سطح اعتقادات فرد می تواند از عوامل موثر بر استعداد اعتیاد باشد. بنابراین هدف این مطالعه تعیین ارتباط جهت گیری مذهبی با استعداد اعتیاد دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان می باشد. موارد و روش ها: این مطالعه از نوع تحلیلی (هم گروهی) است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان واجد شرایط دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1397 بودند. تعداد نمونه شامل 170 نفر دانشجو و روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی بود. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه جهت گیری مذهبی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss با ویرایش 21 و آزمون های آماری تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: 1/34 درصد از شرکت کنندگان مذکر و 9/65 درصد مونث بودند. 5/93 درصد شیعه و 5/6 درصد سنی بودند. میانگین و انحراف معیار جهت گیری مذهبی درونی 83/4± 58/24 و جهت گیری مذهبی بیرونی 61/5± 95/28 بود. میانگین و انحراف معیار استعداد اعتیاد دانشجویان 04/22± 66/43 بود. بین جهت گیری مذهبی بیرونی و استعداد اعتیاد، همبستگی مثبت و معنی دار وجود داشت (01/0

پیش زمینه و هدف: یکی از مهم ترین هدف های روان شناسی مثبت، شناسایی متغیرها و روش هایی است که بر بهزیستی و سلامت روانی تاثیر دارد و موجب زندگی بهتر و سازگاری انسان با زندگی و تهدیدات زندگی می شود. ازجمله ویژگی ها و توانمندی هایی که در روان شناسی مثبت گرا اهمیت بسزایی دارد، می توان به هوش هیجانی، سبک های دلبستگی و تاب آوری اشاره کرد و نوع زایمان (طبیعی و سزارین. ) می تواند بر این متغیرها تاثیرگذار باشد. لذا پژوهش حاضر باهدف مقایسه هوش هیجانی، سبک های دلبستگی و تاب آوری در بین نوجوانان متولدشده با دو روش زایمان طبیعی و سزارین صورت پذیرفت. روش کار: روش پژوهش تحلیلی و از نوع مقایسه ای است. جامعه آماری کلیه ی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان ممسنی مشغول به تحصیل در سال 98-1397 بود که با روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 60 نفر به عنوان حجم نمونه (30 نفر با زایمان طبیعی و 30 نفر سزارین) تعیین شدند. گردآوری اطلاعات از طریق پرسش نامه های تاب آوری کانرو دیویدسون (2003)، هوش هیجانی بار آن (1997) و سبک های دلبستگی کولینزورید (1990) انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه (آنوا) و با استفاده از نرم افزار SPSS-22 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد بین هوش هیجانی دو گروه زایمان طبیعی و سزارین تفاوت معناداری وجود دارد. به طوری که میانگین (و انحراف معیار) هوش هیجانی در گروه زایمان طبیعی 321 (21) و سزارین 89/307 (69/21) نشان داد هوش هیجانی گروه زایمان طبیعی بیشتر از سزارین است. همچنین نتایج نشان داد بین سبک های دلبستگی ایمن در بین گروه زایمان طبیعی 43/13 (27/4) و سزارین 46/12 (3/2)، اجتنابی در بین گروه زایمان طبیعی 2/12 (12/3) و سزارین 24/13 (83/2)، اضطرابی در بین گروه زایمان طبیعی 79/15 (02/4) و سزارین 17/14 (07/5) و تاب آوری در بین گروه زایمان طبیعی 03/75 (66/14) و سزارین 71/69 (39/20) در بین دو گروه تفاوت معنادار آماری وجود نداشت (25/0=P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می تواند گفت که تجربه فیزیولوژیکی نوع زایمان می تواند بر ویژگی های روان شناختی مانند هوش هیجانی تاثیر داشته باشد.

پیش زمینه و هدف: رویکرد مبتنی بر تکلیف نوعی روش تدریس ارتباطی است که در آن به یادگیری معنادار یک واحد درسی از طریق انجام تکالیف در محیطی کاملا دانشجو محور تاکید می شود. لذا هدف از پژوهش حاضر شناسایی مولفه ها و مفروضه های بهینه برنامه درسی مبتنی بر تکلیف با توجه به تجارب و تطابق جهانی و مبانی نظری در رشته آموزش پرستاری است. مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است. رویکرد به کار گرفته شده کیفی و از نوع سنتز پژوهی است. جامعه آماری این پژوهش شامل مجموعه ای از کتاب ها، مقالات، مبانی نظری و تجارب جهانی مرتبط با موضوع پژوهش های به خصوص در برنامه درسی تکلیف محور بودند. از این تعداد، حجم نمونه انتخاب شده که شامل کلیه منابع قابل در دسترس و پنج جلد از کتاب های کارشناسی ارشد پرستاری به صورت هدفمند، از منابعی بودند که به دلیل جدید بودن برای بررسی نظریه های این حوزه مورد استفاده قرارگرفتند. یافته ها: با تحلیل و ادغام یافته ها 9 مولفه اصلی شامل: 1-یادگیری همخوان 2-خودشکوفایی 3-روح جمعی 4-کاوشگری علمی 5-یادگیری در عرصه (یاران در یادگیری) 6-تعیین ارزشها (ارزش گذاری) 7-کاربرد، یکپارچگی و سازماندهی 8-تضاد درونی 9-تضاد بیرونی و نیز 56 مولفه فرعی استخراج گردید. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهد که از میان مولفه های فرعی به دست آمده از تحلیل مضامین به دست آمده از منابع دسترس رشته آموزش پرستاری، مهم ترین مولفه اصلی در برنامه درسی تکلیف محور (یادگیری در عرصه) و در مولفه فرعی سناریوی واقعی بالینی می باشد.