مطالعات آموزش و یادگیری
سال:1389 | دوره:2 | شماره:2 (پیاپی 2-59) |تعداد مقالات:8

هدف این پژوهش، بررسی آموزش گروهی مهارت های شناختی - رفتاری متمرکز بر کودک و مادر+کودک بر اضطراب آشکار کودکان با اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی (ADHD) است. به این منظور، ابتدا جامعه آماری دانش آموزان پسر پایه پنجم دبستان شیراز که به ADHD مبتلا بودند، بر اساس نتایج فرم معلمان پرسشنامه ADHD و مصاحبه تشخیصی، مشخص شد. سپس یک گروه نمونه 57 نفری از این جامعه به طور تصادفی انتخاب گردید. این گروه نمونه با حجم مساوی در دو گروه آزمایشی (آموزش متمرکز بر کودک و آموزش متمرکز بر مادر+کودک) و یک گروه کنترل جایگزین شدند. در این تحقیق، آزمودنی ها به مقیاس اضطراب آشکار در دو موقعیت پیش آزمون و پس آزمون، همزمان پاسخ داده و معلمان آنها نیز پرسشنامه ADHD را کامل کردند. تحلیل داده ها نشان داد که: 1) آموزش مهارت های شناختی - رفتاری متمرکز بر کودک و متمرکز بر مادر+کودک در مقایسه با گروه کنترل، به کاهش معناداری در علایم فیزیولوژیکی اضطراب کودکان ADHD منتهی شد  (2 .(P<0.01)آموزش متمرکز بر مادر+کودک در مقایسه با گروه آزمایشی کودک و گروه کنترل در کاهش نگرانی و حساسیت مفرط کودکان، تاثیر معناداری داشت (P<0.01). 3) آموزش متمرکز بر مادر+کودک در مقایسه با گروه آزمایشی کودک و گروه کنترل در کاهش اضطراب آشکار کودکان، تاثیر معناداری داشت (P<0.01).

هدف از پژوهش حاضر، بررسی مهارت های تفکر انتقادی و رابطه آن با رتبه آزمون سراسری ورود به دانشگاه است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان ورودی سال تحصیلی 86-1385 دانشگاه اصفهان تشکیل داده اند. در این پژوهش، تعداد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 199 نفر برآورد شد و برای جمع آوری اطلاعات از آزمون استاندارد مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا (فرم ب) استفاده گردید. هم چنین، برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی از نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج نشان دادکه میانگین نمرات آزمون مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان دانشگاه اصفهان (11.46±3.30) بوده است. از هفت دانشکده دانشگاه اصفهان، تنها در دانشکده ادبیات بین رتبه آزمون سراسری و نمره آزمون مهارت های تفکر انتقادی در حیطه ارزش یابی و در نمره کل آزمون، همبستگی معناداری مشاهده شد. هم چنین، در کل دانشگاه اصفهان بین رتبه دانشجویان با نمره حیطه تجزیه و تحلیل، همبستگی معناداری مشاهده گردید. در مقایسه میانگین نمرات دانشجویان دختر و پسر در کل دانشگاه اصفهان، میانگین نمرات حیطه استدلال قیاسی پسران بالاتر از دختران بود (P<0.05) در حالی که در سایر حیطه های تفکر انتقادی، اختلاف معناداری بین دختران و پسران دانشجو مشاهده نشد. بنابراین، می توان این گونه نتیجه گرفت، که آزمون سراسری سازمان سنجش و آموزش کشور در نحوه گزینش دانشجو، به مهارت های تفکر انتقادی توجه شایسته ای نکرده است. لذا نیاز است دانشگاه برای آموزش و گسترش این تفکر، در برنامه ریزی های آموزشی به آن عنایت داشته باشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی شیوه های یادگیری، به عنوان پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی، است. روش پژوهشی به کار رفته در این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری شامل دانش آموزان سال اول متوسطه دبیرستان های بندپی شرقی شهرستان بابل می باشد، که تعداد 210 نفر ازآنان بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گیری چند مرحله ای، به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد نظر، از پرسشنامه سبک های یادگیری کلب استفاده شد. در این پژوهش، معدل دانش آموزان ملاک عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، که بین شیوه های یادگیری دانش آموزان با عملکرد تحصیلی در سطح P<0.05 رابطه معنادار وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن بود که شیوه های یادگیری مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال، بهترین پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی هستند. ارتباط شیوه های یادگیری با عملکرد تحصیلی باعث می شود، که یادگیرندگان بهتر مطالب درسی را بیاموزند و عملکرد تحصیلی بهتری در دوره های مختلف تحصیلی داشته باشند.

آموزش یکی از مهمترین راهکارهایی است، که نهادها و مراکز صنعتی با به کارگیری آن می توانند دانش و مهارت های کارکنان خود را ارتقا دهند. نهادها همچنین نیاز دارند تا عوامل مرتبط با موفقیت و اثربخشی آموزش های ارایه شده را بسنجند. برای این منظور، محققان رابطه بین برخی عوامل را با پیامدهای آموزشی بررسی می نمایند که یکی از این عوامل، ویژگی های فردی آموزش گیران است. هدف این تحقیق، پیش بینی واکنش به آموزش و خود اثربخشی پس آموزشی (دو پیامد آموزشی) از طریق ویژگی های فردی (انگیزش برای یادگیری، ویژگی های شخصیتی، سن و تحصیلات) است. جامعه آماری این تحقیق عبارت است از کلیه کارکنان شرکت گاز استان اصفهان که در دوره های آموزشی سه ماهه سوم این شرکت حضور داشتند. نمونه مورد مطالعه به روش خوشه ای تصادفی انتخاب شد و شامل 109 نفر از کارکنان شرکت گاز استان اصفهان بود. ابزار های تحقیق عبارت بودند از: 1. پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو (NEO-FFI)، 2. مقیاس واکنش به آموزش، 3. مقیاس انگیزش برای یادگیری، مقیاس خود اثربخشی پس آموزشی و پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی. داده های این تحقیق در دو مرحله زمانی، قبل از آموزش و بلا فاصله پس از اتمام آموزش، جمع آوری شدند. این پژوهش، در قالب طرح رابطه ای انجام شد. برای تجزیه تحلیل داده ها، از ضرایب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد. نتایج حاصل از محاسبه ضرایب همبستگی نشان داد، که رابطه ویژگی های شخصیتی روان آزرده گرایی، برون گرایی، توافق پذیری و وظیفه گرایی و انگیزش برای یادگیری با خود اثربخشی پس آموزشی معنادار است. نتایج همچنین نشان داد، که رابطه بین سن، تحصیلات، وظیفه گرایی و انگیزش برای یادگیری با واکنش به آموزش معنادار است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد، که از بین متغیرهای پیش بین (ویژگی های شخصیتی، انگیزش برای یادگیری، سن و تحصیلات) فقط متغیر انگیزش برای یاد گیری، توان پیش بینی واکنش به آموزش و خود اثربخشی پس آموزشی را دارد. یافته های این تحقیق، با نتایج حاصل از تحقیق های قبلی حاکی از نقش تعیین کننده انگیزش برای یادگیری در فرایند همسو آموزش بود. از این رو شایسته است، محققان و دست اندرکاران امر آموزش، به سنجش متغیر انگیزش آموزشی در فرایند ارزشیابی آموزشی توجه نمایند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی شاخص های روان سنجی پرسشنامه خودکارآمدی معلم (اسچانن - موران و وولفولک، 2001) است. بدین منظور، ساختار عاملی و پایایی مقیاس ذکر شده در یک نمونه 252 نفری از معلمان دوره های ابتدایی و متوسطه (128 زن و 124 مرد) که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده بودند، مورد واکاوی قرار گرفت. جهت بررسی روایی، از روش تحلیل عاملی اکتشافی توام با چرخش واریماکس استفاده شد. شاخص های مرتبط با کفایت نمونه و متغیرها جهت تحلیل عاملی، رضایت بخش بود. پس از انجام تحلیل عاملی، سه عامل خود کارآمدی در درگیر کردن دانش آموزان در امور تحصیلی، خودکارآمدی در روش های تدریس و خود کارآمدی در مدیریت کلاس، استخراج شد، که حدود 54.17 درصد از واریانس کل خودکارآمدی معلم را تبیین می کردند. بررسی پاپایی پرسشنامه نیز، آلفای برابر با0.83  را به دست داد. نتایج کلی پژوهش نشان داد، که پرسشنامه خودکارآمدی معلم، جهت سنجش ابعاد خودکارآمدی معلمان مناسب بوده و می تواند نیازهای موجود را بر طرف نماید. همچنین یافته ها، به برتری معنادار خودکارآمدی معلمان دوره ابتدایی نسبت به معلمان دوره متوسطه اشاره داشت. تبیین تفاوت معنادار بین خودکارآمدی معلمان دوره های ابتدایی و متوسطه، بحث از جنبه های نظری و عملی یافته ها و ارایه پیشنهادهایی برای پژوهش بیشتر، پایان بخش مقاله حاضر می باشد.

هدف اصلی این پژوهش، تعیین مراحل علاقه مند دبیران به فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اساس مدل پذیرش مبتنی بر علاقه است. همچنین مراحل علاقه مند به فاوا، بر اساس عوامل دموگرافیک در این مدل بررسی شده است. این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی بوده و از پرسشنامه استاندارد شده مراحل علاقه مند هال و هارد برای دستیابی به داده ها استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دبیران مدارس متوسطه دخترانه و پسرانه شهر اصفهان در سال تحصیلی 88-87 تشکیل می دهند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 110 نفرشان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون t دو گروه مستقل و تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد، که اکثر دبیران از میان مراحل هفتگانه علاقه مند مدل پذیرش مبتنی بر علاقه (آگاهی، کسب اطلاعات، شخصی سازی، مدیریت فرایند، ارزیابی و نتیجه گیری منطقی، همکاری و هماهنگی، بررسی مجدد) در مرحله شخصی سازی قرار دارند. همچنین در مراحل علاقه مند دبیران به فناوری اطلاعات و ارتباطات، بر اساس مدرک تحصیلی و دروس مورد تدریس آنها و ناحیه های آموزشی، از نظر آماری تفاوت معناداری وجود دارد، ولی از نظر جنسیت و رشته تحصیلی، تفاوت معناداری در مراحل علاقه مند دبیران به فاوا وجود ندارد.

هدف پژوهش حاضر، «بررسی رابطه بین رضایت شغلی با رفتار شهروند سازمانی کارشناسان دانشگاه تهران» است. جامعه آماری تحقیق (1530) نفر از کارشناسان دانشگاه تهران بود، که از بین آنها تعداد 136 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه پودساکف و همکاران (1990) و همچنین شاخص توصیف شغلی (JDI) اسمیت، کندال و هولین (1969) می باشد، که پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.87 و 0.79 به دست آمد. به منظور تحلیل داده ها، از آزمون های همستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و آزمون تی مستقل استفاده گردید. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن بود، که بین رضایت شغلی با رفتار شهروند سازمانی و مولفه های آداب اجتماعی، نزاکت و وجدان کاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین تمامی مولفه های رضایت شغلی (ارتقا، سرپرستی، حقوق، کار، همکاران) با رفتار شهروند سازمانی رابطه معنیا پیدا کردند. نتایج همجنان حاکی از آن بود، که از میان ابعاد پنج گانه رضایت شغلی، تنها مولفه های حقوق و همکاران، توانایی پیش بینی رفتار شهروند سازمانی کارشناسان را دارند. نتایج حاصل از آزمون تی نیز نشان داد که بین متغیر جنسیت و رفتار شهروند سازمانی نیز ارتباط معناداری وجود دارد و زنان از میانگین بیشتری برخوردارند.