پژوهش در علوم ورزشی
سال:1386 | دوره:5 | شماره:15 |تعداد مقالات:15

توالی حرکتی اساس بسیاری از رفتارهای هوشیارانه انسان است، چرا که رفتارهای پیچیده حرکتی زنجیره ای از رفتارهای اولیه است. توضیح در مورد هدف و شیوه اجرای یک مهارت حرکتی همواره توسط مربیان ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این پژوهش بررسی نقش اطلاعات قبل از انجام تکلیف توالی حرکتی در سرعت و دقت اجرای تکلیف و یادگیری آن است.برای این منظور ابتدا نرم افزار تخصصی ارایه محرک های متوالی و ثبت زمان و خطای پاسخ طراحی گردید. در این نرم افزار تکلیف یادگیری حرکتی به صورت فشار دادن کلیدهای تعریف شده صفحه کلید خاص در پاسخ به یک سری محرک های رنگی که روی صفحه نمایشگر ظاهر می شدند، بود. این پژوهش به وسیله دو گروه )هر گروه 15 نفر( مطلع از اجزای توالی )یادگیری صریح( و غیر مطلع از ترتیب توالی )یادگیری ضمنی( انجام شد.آزمون و تحلیل واریانس برای اندازه گیری های مکرر زمان پاسخ و خطای پاسخ، تی زوج شده برای مقایسه داده های منظم و نامنظم یک گروه و تی مستقل برای مقایسه داده های دو گروه یادگیری صریح و ضمنی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو گروه صریح و ضمنی زمان پاسخ با تمرین کاهش می یابد، ولی خطای پاسخ فقط در گروه صریح کاهش می یابد. مقایسه دو نوع یادگیری صریح و ضمنی در سرعت )زمان پاسخ( و دقت )خطای پاسخ( با استفاده از تحلیل واریانس چند طرفه نشان داد که در گروه صریح تعداد خطاها کمتر از گروه ضمنی است، اما بین زمان پاسخ و نوع تکلیف تفاوت معنی داری نشان داده نشد.با استفاده از یافته های پژوهش، در صورتی که دقت یکی از اجزای مهم برای توالی حرکتی باشد، تشریح ترتیب توالی از اهمیت برخوردار است ولیکن چنانچه دقت اهمیت نداشته باشد و هدف اصلی آموزش مهارت، سرعت باشد؛ تشریح اجزای توالی نمی تواند بر افزایش سرعت موثر باشد.

هدف این پژوهش مطالعه رابطه بین عملکرد دختران شناگر با کارایی قلبی عروقی و ویژگی های آنتروپومتریک، ترکیب بدنی و نوع پیکری آنها بود. بدین منظور 174 نفر از دختران شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور سال 82 به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. ویژگی های ساختاری شناگران مثل قد ایستاده، قد نشسته، وزن، میزان چربی بدن- متغیرهای کین آنتروپومتری مانند اندازه طول ها، عرض ها و دورهای بدن- متغیرهای ترکیب بدن مانند %BF, BMI, LBM و مولفه های نوع پیکری مانند مزومورفی، اکتومورفی و اندومورفی سنجیده و ارتباط آنها با عملکرد شناگران دختر نخبه در ماده های مختلف شنا 13)ماده( مطالعه شد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد از میان 338 متغیر مورد سنجش، تنها 16 مورد ارتباط معنی داری با عملکرد شناگران داشته است که از این میان 7 مورد مربوط به ویژگی عمق قفسه سینه است که جملگی ارتباط منفی معنی داری با عملکرد آن رشته شنا داشته اند. پس از ویژگی عمق قفسه سینه، ویژگی کارایی قلبی عروقی، دو ران، طول اندام تحتانی، قد نشسته، طول دو دست، طول کف دست و جزء اندومورفی هر کدام در یک یا چند مورد ارتباط معنی داری با رکورد شنا داشته اند. به نظر می رسد که در ارتباط با زنان شناگر ایرانی، از شاخص های فوق نمی توان به عنوان عامل پیش بینی کننده موفقیت آنها در شنا استفاده کرد.

هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت ایمنی اماکن ورزشی دانشگاه های تهران و ارایه راهکارهای مناسب بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشی بود و از طریق پرسشنامه و مشاهده حضوری اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانشگاه های تهران بود که ده دانشگاه از جامعه که دارای سالن ها و اماکن ورزشی مورد ارزیابی بودند به عنوان نمونه های پژوهش انتخاب شدند. هفت رشته ورزشی فوتبال، فوتسال، شنا، هندبال، والیبال و بسکتبال و دو و میدانی به عنوان رشته های ورزشی مورد ارزیابی انتخاب شدند. در مجموع، 1562 پرسش، پس از اعتباریابی و پایایی، پرسش های چک لیست را در هفت رشته ورزشی تشکیل می دادند. پرسش ها در چهار گروه، شامل بررسی وضعیت ایمنی ساخت و سازها و تاسیسات 944) پرسش( وضعیت بهداشتی 178) پرسش(، تجهیزات، لوازم، حریم ها و خطوط 300) پرسش( و سکوها، پوشش ها و جایگاه تماشچیان 140) پرسش( طبقه بندی شدند.اعتبار محتوا از طریق تکنیک دلفی و پایایی چک لیست ها توسط پنج آزمون گیرنده به صورت مجزا در زمان های متفاوت انجام و پس از جمع آوری داده ها با ضریب همبستگی پیرسون برای هر بخش تعیین شد )اجرای دوباره آزمون یا روش باز آزمایی( )در تمام بخش ها ضریب همبستگی بالای 0.88 بود(.به طور میانگین وضعیت ایمنی تجهیزات، لوازم، حریم ها و خطوط (79.2 درصد ایمنی( نسبت به سایر مولفه ها بهتر بود و مولفه های بهداشت 67.1) درصد ایمنی(، ساخت و سازها و تاسیسات 66.8) درصد ایمنی( و سکوها، پوشش ها و جایگاه تماشاچیان 70.3) درصد ایمنی( در رده های بعدی قرار داشتند و از بین رشته های ورزشی، رشته والیبال (78 درصد( و بسکتبال 73.5) درصد( دارای بهترین شرایط ایمنی و رشته فوتبال 64.4) درصد( و دو و میدانی 58.1) درصد( دارای وضعیت ضعیف تری نسبت به سایر رشته ها بودند. در مجموع نتیجه پژوهش نشان داد که اماکن ورزشی دانشگاه های تهران در برخی موارد مانند تاسیسات و بهداشت نسبت به استانداردهای موجود دارای وضعیت مناسبی نمی باشد.

هدف از این پژوهش، تعیین تاثیر تمرین قدرتی یک طرفه و دو طرفه بر کاهش دو طرفه، قدرت عضلانی بازکننده زانو، پرش جفت، پرش لی و زمان دویدن 20 متر بود. برای این منظور، 36 دانشجوی دختر غیر ورزشکار )میانگین سن 20.61±1.88 سال، وزن 58.12±0.76 کیلوگرم، قد 161.23±5.62 سانتیمتر( انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 13 نفری تمرین یک طرفه و دو طرفه )تجربی( و یک گروه 10 نفری شاهد تقسیم شدند. پیش از شروع برنامه تمرینی، قدرت عضلات بازکننده جفت پا، پای راست و پای چپ، طول پرش جفت، طول پرش لی با پای راست و چپ و زمان دویدن 20 متر اندازه گیری شد. پس از 8 هفته تمرین قدرتی 30) تا 90 درصد قدرت بیشینه، 2 جلسه در هفته( اندازه گیری ها در هر سه گروه تکرار شد.با توجه به مدل آماری تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی LSD، متغیرهای پرش جفت، پرش لی راست، پرش لی چپ و زمان دویدن 20 متر تفاوت معنی داری بین گروه ها به دست نیامد؛ ولی در قدرت عضلات بازکننده جفت پا، پای راست و پای چپ و کاهش دو طرفه تفاوت معنی داری بین سه گروه به دست آمد، بدین ترتیب که تاثیر تمرینات یک طرفه و دو طرفه در متغیر عضلات بازکننده جفت پا یکسان بود و در هر دو گروه یک طرفه و دو طرفه در مقایسه با گروه کنترل عملکرد بهتری را نشان دادند. افزون بر این، عملکرد گروه یک طرفه در متغیر قدرت عضلات بازکننده پای راست و پای چپ نسبت به گروه دو طرفه و پس از آن کنترل بالاتر بوده است. در نهایت گروه دو طرفه همانند گروه کنترل تاثیری در متغیر کاهش دو طرفه ایجاد نکرد و گروه دو طرفه تسهیل دو طرفه را نشان داد، در حالی که تمرینات یک طرفه توانست کاهش دو طرفه را افزایش دهد.نتایج پژوهش نشان داد که در ورزش های قدرتی که با دو اندام به صورت همزمان انجام می شوند، بهتر است تمرینات قدرتی نیز به شکل دو طرفه انجام شوند و بالعکس در ورزش های قدرتی که با یک اندام انجام می گیرد بهتر است تمرینات قدرتی نیز به صورت یک طرفه انجام شوند.

هدف از این پژوهش مقایسه عوامل مربوط به شادکامی بین ورزشکاران رشته های انفرادی و تیمی دانشگاه تهران بود که به همین منظور 144 دانشجوی شرکت کننده در ورزش های انفرادی و 138 دانشجوی شرکت کننده در ورزش های تیمی مسابقات المپیاد سال 1383 انتخاب شدند و اطلاعات لازم در خصوص میزان شادکامی و عوامل مربوط به آن با استفاده از پرسشنامه شادکامی اکسفورد که روایی آن در داخل کشور تعیین شده است، جمع آوری شد. پس از دسته بندی داده ها با توجه به توزیع داده ها از آزمون آماری T مستقل برای مقایسه گروه ها استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که میزان رضایت از زندگی، سلامت روانی و خلق مثبت ورزشکاران تیمی بیشتر از ورزشکاران انفرادی بوده است، اما در خصوص عوامل عزت نفس و کارآمدی هر دو گروه در یک سطح قرار داشتند. با این حال، میزان شادکامی دانشجویان شرکت کننده در ورزش های تیمی بیشتر از دانشجویان شرکت کننده در ورزش های انفرادی بوده است.

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین عوامل روان شناختی توانمندسازی )احساس معنی دار بودن، احساس شایستگی، احساس خود تعیینی، احساس تاثیر و احساس اعتماد( و کارآفرینی سازمانی کارشناسان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های دولتی شهر تهران می باشد. بر این اساس، جامعه آماری این پژوهش کلیه کارشناسان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های دولتی شهر تهران بود. تعداد 60 نفر از آنان شامل 26 زن و 34 مرد با مدارک تحصیلی و سنوات خدمت مختلف به عنوان نمونه تحقیق انتخاب گردیدند. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- همبستگی بود که برای جمع آوری اطلاعات لازم در خصوص عوامل توانمندسازی روان شناختی از پرسشنامه 18 سوالی سنجش توانمندی روان شناختی اسپریتزر و به منظور سنجش کارآفرینی سازمانی آزمودنی ها از پرسشنامه صمد آقایی استفاده گردید. به منظور بررسی ارتباط بین عوامل توانمندسازی روان شناختی و کارآفرینی سازمانی از آزمون آماری ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن استفاده گردید.نتایج پژوهش نشان داد که بین عامل کلیدی روان شناختی توانمندسازی که شامل احساس معنی دار بودن، احساس شایستگی، احساس خود تعیینی، احساس تاثیر و احساس اعتماد می باشد، با کارآفرینی سازمانی به ترتیب r=0.41، r=0.34، r=0.30، r=0.47، r=0.46 همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد که این رابطه در سطح a=0.5 از نظر آماری معنی دار بوده است. بدین معنی که هر چه کارشناسان از نظر عوامل روان شناختی توانمندسازی از نمرات بالاتری برخوردار باشند، در زمینه کارآفرینی سازمانی نیز موفق تر عمل می کنند. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که بالاترین نمره کارشناسان مربوط به احساس شایستگی با میانگین 16.82 و 18.7 و انحراف استاندارد 0.29 و 33% به ترتیب برای آزمودنی های زن و مرد می باشد. سایر عوامل توانمندسازی کارآفرینی شامل احساس خود تعیینی، اعتماد به نفس، احساس معنی دار بودن به ترتیب در رتبه های بعدی قرار دارد. و احساس تاثیر با میانگین 10.23 و 10.69 به ترتیب برای کارشناسان زن و مرد در پایین ترین سطح قرار دارد.

هدف از این پژوهش، بررسی میزان تاثیر اینترنت بر آمیخته بازاریابی ورزشی )محصول، توزیع، ترویج و قیمت( و نیز الویت بندی تاثیر اینترنت و امکانات آن بر عناصر آمیزه بازاریابی ورزشی در وضعیت های جاری و مطلوب از دید کارشناسان و بازاریابان ورزشی می باشد. لذا پژوهشگران در این پژوهش درصدد بررسی این موضوع هستند که در وضعیت کنونی، بازاریابان محصولات و فراورده های ورزشی تا چه حد از رسانه تعاملی و فراگیر اینترنت در فعالیت های بازاریابی خود سود می برند و در وضعیت آرمانی و مطلوب وضع چگونه ای خواهد بود؟روش پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری شامل خبرگان مدیریت ورزشی دانشگاه های زیر مجموعه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری )گروه اول( و موسسات و شرکت های تولید کننده محصولات و فراورده های ورزشی شهر تهران )گروه دوم( می باشد. نمونه گروه اول شامل 15 نفر از استادان و خبرگان مدیریت ورزشی است که از دانشگاه های مختلف به صورت تصادفی بر اساس نام دانشگاه ها انتخاب شدند و نمونه گروه دوم نیز شامل 30 شرکت و یا موسسه تولید کننده فرآورده ها و محصولات ورزشی است که به صورت تصادفی از کتابچه سازمان مدیریت و برنامه ریزی که اسامی تمام شرکت ها در آن موجود می باشد، انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته ای است که از اعتبار بالایی برخوردار است. در این پرسشنامه، هر یک از عناصر 4P، پنج پرسش را به خود اختصاص داده اند و به منظور بررسی میزان تاثیر اینترنت بر هر یک از این عناصر، از پاسخ های 5 گزینه ای بر اساس مقیاس لیکرت استفاده شده است. از آمار توصیفی برای توصیف داده ها، محاسبه میانگین، انحراف استاندارد و دامنه تغییرات استفاده شده و به منظور تحلیل استنباطی داده ها به دلیل توزیع غیر طبیعی داده ها، از آزمون های غیر پارامتریک ویل کاکسون و یومن ویتنی استفاده گردید.بر اساس یافته های پژوهش، از دید کارشناسان و خبرگان ورزشی به صورت منفک و جدا از هم، در سطح معنی داری a=%5، تفاوت معنی داری مبنی بر تاثیر اینترنت بر هر یک از عناصر 4P، بین نظرات کارشناسان و بازاریابان وجود ندارد.با اهتمام به نتایج حاصل از داده ها و بررسی منفک آن در شرایط جاری و آرمانی و استنتاج از یافته های پژوهش، این مفاهیم قابل استنباط است که اینترنت از دید کارشناسان و بازاریابان ورزشی قادر است تاثیری شگرف بر معادلات بازاریابی ورزشی داشته باشد، اما در حال حاضر سهم این تاثیر در کشور ما بسیار ناچیز و نا محسوس است. لذا عنایت ویژه در ارتباط با بسترسازی، جهت کاربری این رسانه در معادلات بازاریابی ورزشی مورد نیاز جامعه می باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استنشاق اسانس نعناع بر زمان دویدن، ضربان قلب بیشینه، VO2max و VO2 )میلی لیتر در دقیقه(، تهویه دقیقه ای و نسبت تبادل تنفسی اجرا شد. بدین منظور 36 فوتبالیست زن نخبه به عنوان آزمودنی انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، استنشاق اسانس نعناع استنشاق ترکیب اسانس نعناع و الکل سفید تقسیم شدند. به منظور اطمینان از همگن بودن گروه ها BMI آزمودنی ها مشخص گردید. آزمون تحلیل واریانس یکطرفه تفاوت معناداری را در میانگین MB گروه ها نشان نداد (p<0.05). آزمودنی های گروه های سه گانه مطابق دستورالعمل بروس تا سرحد واماندگی روی نوار گردان دویدند. ضربان قلب، زمان دویدند، VO2max و VO2، تهویه دقیقه ای و نسبت تبادل تنفسی توسط دستگاه Gas Analyzer اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری با روش تحلیل یک طرفه واریانس برای گروه های مستقل انجام شد (p<0.05). نتایج نشان داد استنشاق ترکیبات معطر بر زمان دویدن، ضربان قلب بیشینه، VO2max و VO2، تهویه دقیقه ای و نسبت تبادل تنفسی تاثیر معناداری ندارد. همچنین تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد، که احتمالا به دلیل شدت و مدت زمان تمرین بود. لذا پیشنهاد می شود تاثیر استنشاق اسانس نعناع بر تمرین با مدت زمان طولانی تر و شدت پایین تر بررسی شود.

هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر دو روش رژیم درمانی )غذایی و ورزش و غذایی و ورزش همراه با رفتار درمانی( به مدت 8 هفته بر تغییر جرم بدن و چربی موضعی زنان بود. بدین منظور 27 آزمودنی با میانگین سنی 40.6 سال، درصد چربی 25.7 و قد 158.45 سانتیمتر انتخاب شدند و به طور تصادفی سه گروه رژیم غذایی و ورزش )گروه تجربی (1، گروه رژیم غذایی و ورزش همراه با رفتار درمانی )گروه تجربی (2 و گروه کنترل قرار گرفتند.گروه رژیم غذایی و ورزش با رعایت رژیم غذایی دیکته شده )کاهش 500 کیلو کالری از انرژی مورد نیاز روزانه(، در کلاس های ورزشی 3 روز در هفته و به مدت 8 هفته شرکت کردند. گروه رژیم غذایی و ورزش همراه با رفتار درمانی علاوه بر رعایت رژیم غذایی و شرکت در کلاس های ورزشی در جلسات رفتار درمانی نیز حضور یافتند. گروه کنترل در طی دوره به زندگی عادی خود ادامه دادند. ارزشیابی ها در طی دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل از آنالیز واریانس یک متغیره و چند متغیره و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که جرم بدن، شاخص جرم بدن و جرم چربی آزمودنی ها به طور معنی داری در دو گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت، اما بین گروه های تجربی هیچگونه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. چربی دو لایه پوستی شکم و ران هر دو گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافته بود. در واقع چربی از ناحیه مرکزی بدن به طور عمده کاهش یافت.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین تحرک پذیری ستون مهره های ناحیه کمری و پشتی با میزان کایفوز و لوردوز در افراد سالم بود. در این پژوهش 100 نفر از دانشجویان پسر غیر ورزشکار دانشگاه تهران با میانگین سن 23.27±1.41، قد 177.42±6.64 سانتی متر و وزن 65.17±10.63 کیلوگرم که علایم بیماری یا سابقه جراحی در ستون مهره ها و عضلات آن ناحیه را نداشتند، شرکت کردند. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. میزان کایفوز و انعطاف پذیری ناحیه پشتی از سطح 1، T2 تا 12، T11 و میزان لودوز از سطح T12- L1 تا 2، S1 و انعطاف پذیری ناحیه کمری از سطح 12، T11 و S1 با استفاده از اسپاینال ماوس اندازه گیری شد. با استفاده از روش آماری پیرسون روابط بین متغیرها بررسی شد و نتایج نشان داد که بین انعطاف پذیری ناحیه پشتی با میزان کایفوز (r=-0.04) و انعطاف پذیری ناحیه کمری با میزان لوردوز (r=0.06) رابطه معنی داری وجود ندارد (P>0.05). بر اساس یافته های پژوهش رابطه معنی داری بین انعطاف پذیری ستون مهره های ناحیه کمری و پشتی با میزان کایفوز و لوردوز در این نمونه ها مشاهده نشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر شدت تمرینات هوازی 50 تا 55 درصد در برابر 70 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بر غلظت های تری گلسرید، کلسترول و لیپو پروتئین های خون )به عنوان عوامل خطرزای قلبی- عروقی( مردان دانشجوی غیر ورزشکار بود. بدین منظور 47 دانشجوی مرد غیر فعال انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از سه گروه تجربی 1 با مشخصات 16) نفر، 22.6±1.6 سال(، گروه تجربی 2 16) نفر، 21.4±1.3 سال( و گروه کنترل 15)نفر، 23.7±1.8 سال( قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تجربی 1، فعالیتی )شامل راه رفتن یا دویدن( با 50 تا 55 درصد و گروه تجربی 2، فعالیتی با 70 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه، به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه با مسافت های یکسان انجام دادند. یافته های پژوهش نشان داد که 8 هفته تمرین هوازی با شدت 50 تا 55 درصد و 70 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بر میزان تری گلیسیرید تاثیر معنی داری ندارد p=0.736) و (p=0.117. تمرین با شدت 50 تا 55 درصد ضربان قلب بیشینه بر میزان کلسترول (p=0.680)، (p=0.051) HDL، (p=0.726) HDL، (p=0.171) VLDL معنی دار نمی باشد. از سوی دیگر، تاثیر تمرین با شدت 70 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بر میزان کلسترول (p=0.010)، (p=0.026) HDL، (p=0.008) LDL و (p=0.043) VLDL معنی دار می باشد. نتایج آنالیز واریانس نشان داد در میانگین همه متغیرها در مرحله پش آزمون اختلاف معنی داری وجود ندارد (p>0.05). در انتهای پژوهش اختلاف میانگین های کلسترول، HDL و LDL در گروه تجربی 2 با دو گروه دیگر معنی دار بود (p<0.05) همچنین غلظت تری گلیسرید آزمودنی های گروه کنترل در پس آزمون با دو گروه دیگر معنی داری داشت (P<0.05). اما میانگین غلظت های VLDL در هر سه گروه در مرحله پس آزمون اختلاف معنی داری نداشت (P>0.05).

هدف از پژوهش حاضر تدوین سیستماتیک دوره بازتوانی جسمانی در ورزشکاران حرفه ای مبتلا به سندروم کوپه ای رانی است. در این پژوهش نیمه تجربی 16 ورزشکار نخبه 11) مرد با میانگین سنی 23.1 سال، وزن 75.4 کیلوگرم، قد 179 سانتیمتر و 5 زن با میانگین سنی 22.2 سال، وزن 62.4 کیلوگرم، قد 168 سانتیمتر( مبتلا به سندروم کوپه ای رانی شامل 5 وزنه بردار، 8 فوتبالیست و 3 دونده سرعت بر اساس پرسشنامه چگونگی شروع درد و استفاده از تست های حسی- حرکتی و معاینات کلینیکی )رادیوگرافی، CT، (MRI به دو گروه تجربی ) 1شامل سندروم کوپه ای رانی مزمن( و گروه تجربی 2 )شامل سندروم کوپه ای رانی حاد( تقسیم شدند.آزمودنی ها دوره های بازتوانی را که شامل دوره اول: شروع زود هنگام پس از آسیب؛ دوره دوم: دوره بازتوانی عملکرد؛ دوره سوم: دوره عملکردی- ورزشی بود، با توجه به وضعیت بدنی و شدت آسیب گذرانیدند. از روش آماری t ناهمبسته و همبسته برای تعیین اختلاف میانگین های دو گروه و از تست ANOVA برای تعیین تفاوت میانگین دوره ها در سطح 0.01 استفاده گردید.همه ورزشکاران گروه اول شامل سندروم کوپه ای رانی مزمن پس از 8 هفته بازتوانی و ورزشکاران گروه دوم شامل سندروم کوپه ای رانی حاد پس از 12 هفته بازتوانی به تمرین و مسابقه بازگشتند (p<0.01). با توجه به نتایج پژوهش، تدوین سیستماتیک دوره های بازتوانی به صورت کمپلکس و مجموعه ای شامل تمرینات تخصصی، حرکت درمانی در آب، فیزیوتراپی و ماساژ برای بازگشت هر چه سریع تر ورزشکاران مبتلا به سندروم کوپه ای رانی ضروری به نظر می رسد.