علوم پزشکی رازی
سال:1398 | دوره:26 | شماره:5 |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: اعتیاد به اینترنت یکی از شایع ترین معضلات جوامع بشری حال حاضر است. مطالعه درباره این معضل از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر تعیین روابط ساختاری راهبردهای نشخوار فکری و فاجعه انگاری و نشانه های اعتیاد به اینترنت با میانجی گری اضطراب بود. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع بنیادی و از لحاظ جمع آوری داده ها از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. از جامعه دانش آموزان پسر سال چهارم دبیرستان های دولتی تبریز با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 246 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون، آزمون تشخیصی 20 گویه ای اعتیاد به اینترنت و پرسشنامه اضطراب بک و برای تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: ارزیابی مدل ساختاری با استفاده از شاخص های آماری نشان داد که راهبردهای نشخوار فکری و فاجعه انگاری با میانجی گری اضطراب قادرند تغییرات نشانه های اعتیاد به اینترنت را تبیین نمایند، به نحوی که راهبردهای نشخوار فکری و فاجعه انگاری (متغیرهای پیش بین) و اضطراب (متغیر میانجی) به صورت مستقیم و مثبت قادر به تبیین نشانه های اعتیاد به اینترنت بودند. اثر غیرمستقیم نشخوار فکری بر اعتیاد به اینترنت به واسطه اضطراب مثبت و معنی دار ولی اثر غیرمستقیم فاجعه انگاری بر اعتیاد به اینترنت به واسطه اضطراب معنی دار نبود. شاخص های نیکویی برازش نشان داد که مدل اندازه گیری شده با مدل نظری برازش مطلوب دارد. نتیجه گیری: این یافته ها تلویحات عملی در عرصه های بالینی دارند که می توانند در شناسایی و درمان اعتیاد به اینترنت به کار گرفته شوند.

زمینه و هدف: بیماری های منتقله از غذا و مقاومت به عوامل ضدمیکروبی دو معضل جهانی بوده که روز به روز در حال گسترش در دنیا می باشد. همچنین مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها منجر به مقاومت باکتری ها به خصوص نسبت به کارباپنم ها شده است. سیتروباکتر یک باکتری فرصت طلب است که مقاومت به آنتی بیوتیک ها در این باکتری در حال ظهور بوده و درمان را دچار چالش کرده است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی گونه های سیتروباکتر جدا شده از طغیان های مواد غذایی بوده است. روش بررسی: از بین 704 نمونه طغیان غذایی، 84 جدایه سیتروباکتر با استفاده از روش های میکروب شناسی، تست های افتراقی و کیت API-20E جدا سازی و شناسایی شد. حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن با آنتی بیوتیک های (Mast, UK) آمپی سیلین، جنتامایسین، سیپروفلوکساسین، کلرامفنیکل، کوتریموکسازول، آزترونام، ایمی پنم، مروپنم بر روی محیط مولر هینتون آگار انجام شد. یافته ها: حدود 12% از موارد اسهال ناشی از سیتروباکتر با گونه غالب فروندی بود. (9/42%) 36 جدایه از مردان و (1/57%) 48 جدایه از زنان جدا شد. بیشترین و کمترین حساسیت آنتی بیوتیکی به ترتیب به مروپنم (100%) و آمپی سیلین (57%) تعلق داشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که نظارت بر مقاومت ضدمیکروبی در سیتروباکتر امری ضروری است. با توجه به حضور 12% سیتروباکتر در طغیان های غذایی، باید نسبت به تجویز و مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها اقدام مؤثری انجام شود.

علی رغم گسترش کمی مراکز تحقیقاتی در دهه اخیر در کشور و تخصیص بودجه و منابع به این حوزه، مراکز تحقیقاتی از نظر میزان تولید دانش و بروندادهای مورد نظر سیاست گذاران، عملکردهای بسیار متفاوتی از خود نشان داده اند. شناسایی عوامل موثر بر این عملکرد می تواند به افزایش اثربخشی منابع توزیع شده در حوزه تحقیقات بیانجامد. این مطالعه بر روی 28 مرکز تحقیقات وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران که در ارزیابی سال 1396 وزارت بهداشت حاضر بوده اند و ردیف بودجه مستقل نداشته اند انجام شده است. پیامد مورد نظر امتیاز کسب شده در ارزشیابی سالانه وزارت بهداشت است که بر اساس متغیرهایی از قبیل تعداد و کیفیت مقالات منتشره، تعداد استندادات، شاخص H مرکز تحقیقات، کتب و خلاصه مقالات مرکز محاسبه شده است. اگرچه در آنالیز تک متغیره سن و متراژ مرکز، تعداد پرسنل هیات علمی و غیر هیات علمی، مجموع بودجه دریافتی و تعداد دانشجویان پژوهش محور با امتیاز کسب شده رابطه معنی دار داشتند در آنالیز چند متغیره تعداد پرسنل غیر هیات علمی و مجموع بودجه ریالی تنها عوامل موثر شناخته شدند. به نظر می رسد کمبود نیروی انسانی کارشناسی در مراکز تحقیقاتی در کنار محدودیت های بودجه مانعی در راه استفاده کامل از ظرفیت های موجود است. تکمیل بدنه کارشناسی مراکز تحقیقاتی می تواند اثربخشی بودجه پژوهشی و سایر منابع تخصیص داده شده به پژوهش را افزایش دهد.

زمینه وهدف: اعتیاد به عنوان یکی از مسائل پیچیده اجتماعی در عصر حاضر است که زمینه ساز بروز بسیاری از آسیب ها و انحرافات اجتماعی می باشد هدف ازپژوهش حاضر تدوین مدل مسیر پیش بینی ترک اعتیاد بر اساس متغیرهای فردی، معنوی و هیجانی انجام شده است. روش کار: مطالعه حاضر یک پژوهش همبستگی است، 300 نفر از افراد معتاد در محدوده سنی 17 تا 69 سال مراجعه کننده به مرا کز ترک اعتیاد استان البرز در سال 1395(150 نفر موفق و150 نفر نا موفق به ترک اعتیاد( به صورت در دسترس بر اساس جدول مورگان، با هدف تعیین نقش معنویت و تنظیم شناختی هیجانی وارد مطالعه شدند. ابزار مود استفاده، پرسشنامه های نگرش معنوی شهیدی و فرج نیا و مقیاس راهبردهای تنظیم هیجان شناختی بود. برای پیش بینی ترک مواد از طریق یک معادله مسیر، از نرم افزارهای Spss-16 و lisre8. 7 استفاده شد. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که سن، وضعیت تآهل، تنظیم هیجانی مثبت ومنفی و نگرش معنوی به صورت معنی داری موفقیت در ترک اعتیاد را پیش بینی می کنند. بالاترین ضریب پیش بینی در ترک اعتیاد مربوط به داشتن نگرش معنوی با ضریب استاندارد62/0=β بود نتیجه گیری: بنابراین از نتایج پژوهش حاضر می توان در راستای شناسایی متغیرهای دخیل در ترک اعتیاد و کاربرد آن ها در مراکز ترک اعتیاد برای موفقیت در ترک مواد استفاده نمود.

هیدروسفالی افزایش غیرطبیعی حجم مایع مغزی-نخاعی است و برخی مواقع افزایش فشار داخل مغزی نیز منجر به هیدروسفالی می شود. درمان ETV روشی جدید جهت درمان هیدروسفالی است که در این روش علاوه بر اینکه بیمار نیاز به ایمپلنت ندارد، ریسک عفونت پایین و در دراز مدت نتیجه درمانی عالی است. استفاده از روش ونتریکولوستومی بطن سوم (ETV) در سال های اخیر جهت درمان هیدروسفالی رو به افزایش است. با توجه به عدم وجود روش استانداردی جهت انتخاب روش شانت گذاری و ETV در درمان هیدروسفالی، ما این مطالعه مروری را جهت بررسی احتمال شکست ETV پس از شکست شانت نسبت به ETV بدون شانت گذاری قبلی به عنوان درمان هیدروسفالی انجام دادیم. نتایج حاصل از مطالعات سال های اخیر نشان می دهد که موفقیت ETV رو به افزایش می باشد و شانت گذاری به دلایل متفاوتی مانند ایجاد عفونت در ناحیه بایستی با روش هایی نظیر ETV جایگزین گردد. بعضی از بیماران، به خصوص در درجه ضعیف، می توانند بهبودی تاخیری را نشان دهند. هرچند در بعضی از بیماران به دلیل شرایط فیزیولوژیک نامناسب، پس از درمان با ETV نتیجه ضعیفی دیده و در نتیجه نیاز به استفاده از شانت گذاری می باشد. عدم بهبود پس از ETV می تواند به دلیل مسدود شدن استوما، هیدروسفالی پیچیده یا اختلالات عروقی باشد. به نظر می رسد روش ETV نسبت به شانت در بیماران هیدروسفالی موفقیت بیشتری داشته اما استفاده از روش ETV دارای محدودیت هایی می باشد. اکثر محققین شرایط خاصی را جهت موفقیت ETV عنوان کرده اند مانند: نبود سابقه عفونت مغزی، نبود سابقه خون ریزی داخل بطنی، سن بیمار، سابقه شانت گذاری، نبود سابقه بیماری های روانی، جنس بیمار، آناتومی بطن ها، سابقه و تعداد اعمال جراحی تعویض شانت و نوع هیدروسفالی.

زمینه و هدف: هنگامی که فرد تحت شرایط تنش زا، مانند مقابله با بیماری قرار می گیرد اغلب خود را با دیگران مقایسه می کند و این موضوع می تواند او را تحت تاثیر قرار دهد. این پژوهش با هدف بررسی روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس مقایسه اجتماعی در طی بیماری مزمن انجام شد. روش کار: روش این پژوهش توصیفی از نوع مطالعات همبستگی بود. از میان بیماران دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان های شهر یزد در سال 1396، 200 نفر به شیوه نمونه-گیری تصادفی انتخاب شدند. برای مطالعه روایی این مقیاس از روش های روایی محتوا، ملاکی و سازه استفاده شد. جهت سنجش روایی سازه از تحلیل عاملی اکتشافی و محاسبه ضریب همبستگی گویه ها و عوامل با نمره کل و برای بررسی روایی ملاکی نیز از مقیاس های حمایت اجتماعی (سهرابی و همکاران، 1386) و فرم کوتاه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1998) به عنوان ملاک استفاده شد. پایایی مقیاس نیز با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ بررسی گردید. برای تحلیل داده ها از ضریب آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی اکتشافی با بهره گیری از نرم افزارSPSS نسخه 21 استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با روش تحلیل مولفه های اصلی دو عامل برداشت منفی و برداشت مثبت را نشان داد. ضریب همبستگی بین گویه ها با نمره کل بین 31/0 تا 87/0 بود که همه ضرایب معنادار و تایید کننده روایی سازه مقیاس بود. همچنین ضرایب همبستگی بین مقیاس مذکور با حمایت اجتماعی 56/0 و کیفیت زندگی 72/0 به دست آمد که تایید کننده روایی ملاکی مقیاس بود. با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ نیز پایایی کل مقیاس 92/0 و عامل برداشت منفی 98/0 و برداشت مثبت 86/0 به-دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی مقیاس مقایسه اجتماعی در طی بیماری مزمن می توان از آن در پژوهش های مرتبط با مقایسه اجتماعی در افراد مبتلا به بیماری مزمن استفاده کرد.

زمینه و هدف: تغییر در عملکرد عروق به عنوان شاخصی برای بیماری های عروقی در نظر گرفته می شود. از عوامل موثر بر عملکرد عروق آنزیم eNOS و فاکتورهای تنظیم کننده آپوپتوز عروق شامل BAX و BCL-2 می باشد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات هوازی در دوران بارداری بر بیان ژن BAX، BCL-2 و eNOS عروق فرزندان نر موش بود. روش کار: در این پژوهش مداخله ای و روش تجربی با طرح پس آزمون با گروه کنترل 10 سر موش ماده 8 هفته ای نژاد اسپراگ داولی به طور تصادفی به دو گروه تمرینی (T) (9/8 ± 221 گرم) و کنترل (c) (8/12 ± 223 گرم) تقسیم شدند. فعالیت ورزشی هوازی بارداری بلافاصله بعد از مشاهده پلاک واژنی به مدت 21 روز و 5 جلسه در هفته با شدت متوسط ( 45-35 درصد VO2max) روی نوارگردان انجام شد، و 2 روز قبل از زایمان خاتمه یافت. بافت برداری از شریان فمور بچه موش های نر در سن 8 هفتگی انجام شد. آزمون t مستقل جهت مقایسه بین گروه ها در سطح معنی داری 05/0≥ P با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. یافته ها: فعالیت ورزشی هوازی با شدت متوسط در حین بارداری باعث افزایش معنی دار در بیان ژن BCL-2 (004/0=p) و کاهش معنی دار در بیان ژن BAX (000/0=p) در بچه موش های نر شد، ولی تفاوت معنی داری در بیان ژن eNOS (494/0=p) ایجاد نکرد. نتیجه گیری: به نظر می رسد فعالیت ورزشی هوازی در دوران بارداری می تواند میزان آپوپتوز و در نتیجه احتمال اختلال عملکرد عروق را در فرزندان بالغ موش کاهش دهد.

زمینه و هدف: با توجه به آمار بالای دیابت در ایران و جهان و همچنین به علت عوارض جانبی کمتر گیاهان دارویی نسبت به داورهای صنعتی و شیمیایی در این مطالعه به بررسی اثر ماده مؤثر گیاه خار مریم (سیلی مارین) بر بیان ژن pax4 برای تکوین و بازسازی سلول های بتای پانکراس است پرداخته شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع بنیادی و روش آن تجربی است و 42 سر رت نر نژاد ویستار به صورت تصادفی انتخاب و به 7 گروه شش تایی تقسیم شدند. رت های دیابتی با ماده استرپتوزوتوزسین دیابتی شدند و هر ده روز یک بار میزان قند خون ناشتای آن ها سنجیده شد و پس از پایان دوره رت ها با داروی بی هوشی، بی هوش و تشریح شدند. مقداری از بافت پانکراس جدا سازی و برای بررسی بیان ژن pax4 به روش Real Time RT PCR استفاده شد. یافته ها: ماده مؤثره سیلی مارین باعث کاهش معنی دار قند خون در همه گروه های بیمار دریافت کننده این دارو (C، D، E، F) بود. این دارو باعث افزایش معنی دار میزان بیان ژن pax4 در گروه های دریافت کننده دوزهای mg/kg 150 و100 سیلی مارین (D، E) نسبت به گروه شاهد دیابتی (B) و سایر گروه های بیمار دریافت کننده داروهای سیلی مارین و متفورمین شد (05/0p˂ ). این افزایش بیان ژن وابسته به دوز نبوده و در گروه دریافت کننده ی دوز mg/kg 150 سیلی مارین (E) نسبت به گروه mg/kg 100 (D) میزان بیان کمتر است. نتیجه گیری: ماده مؤثره سیلی مارین باعث افزایش معنی دار بیان ژن pax4 شد که این ژن یکی از ژن های ترمیم و بازسازی سلول های بتا است و باعث بهبود و بازسازی سلول های بتا و جزایر لانگرهانس پانکراس می شود.

زمینه و هدف: دیابت یکی از مهم ترین بیماری های شایع و مزمن می باشد. شرایط استرس اکسیداتیو و عدم تعادل آنتی اکسیدان ها نقش عمده ای در بروز و توسعه این بیماری دارد. هدف این مطالعه ارزیابی فاکتورهای اکسیدانت-آنتی اکسیدانت مالون دی آلدئید، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و ویتامین C در بیماران دیابتی تیپ یک در مقایسه با افراد سالم است. روش کار: در پژوهش مورد-شاهدی حاضر، 30 بیمار مبتلا به دیابت نوع یک با 30 نفر از افراد سالم مقایسه شدند. قدرت آنتی اکسیدانی تام پلاسما با روش FRAP اندازه گیری شد. مالون دی آلدئید به عنوان فرآورده نهایی پراکسیداسیون لیپیدها بر اساس روش Hadley و Draper و ارزیابی سطح ویتامین C با استفاده از روش Roe و Queter اندازه گیری شدند. آنالیز آماری با استفاده از آزمون آماری T و نرم افزار SPSS صورت گرفت. 05/0 p

زمینه و هدف: چاقی شایع ترین اختلال سوخت و سازی و مهم ترین مشکل دهه اخیر به شمار می رود. فعالیت ورزشی با تأثیر بر PGC-1α و متعاقب آن افزایش مایوکاین آیریزین موجب تغییر ساختار بافت چربی سفید و تبدیل آن به بافت چربی قهوه ای می شود و می تواند اثرات منفی چاقی را کاهش دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین پیلاتس بر مقادیر پلاسمایی PGC-1α و آیریزین زنان چاق بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توسعه ای و روش آن نیمه تجربی به صورت پیش آزمون، پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زنان چاق با BMI بالاتر از 30 و دامنه سنی 25 تا 35 سال شهر سمنان بودند. از این جامعه، تعداد 30 نفر به عنوان نمونه آماری به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش پروتکل تمرین ورزشی پیلاتس که شامل انجام حرکات کششی، قدرتی، هماهنگی عصبی عضلانی و تعادل بود را به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 5/1 ساعت اجرا کردند. از روش الایزا برای اندازه گیری متغیرهای PGC-1α و آیریزین در 48 ساعت قبل از شروع پروتکل تمرینی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین استفاده گردید. از روش تحلیل کوواریانس در سطح معنا داری (05/0p≤ ) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد 12 هفته تمرین ورزشی پیلاتس منجر به افزایش معنادار در PGC-1α (027/0p=) و آیریزین (001/0p=) در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد 12 هفته تمرین پیلاتس می تواند موجب افزایش PGC-1α و آیریزین پلاسمایی شود و می توان بیان کرد که احتمالاً این نوع تمرین تأثیر مثبتی بر تبدیل بافت چربی سفید به چربی قهوه ای و افزایش گرمازایی در بدن می شود.

زمینه و هدف: دیابت قندی نوع دو، یکی از شایع ترین بیماری های متابولیک در سطح جهان می باشد که در نتیجه ی نقص کامل یا نسبی یا مقاومت به عمل انسولین ایجاد می شود. در این مطالعه ارتباط سطح سرمی کروم و آهن با سطح سرمی پروتئین های حامل آن ها یعنی ترانسفرین و آلبومین در بیماران دیابتی مبتلا به آترواسکلروز مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه از 30 بیمار دیابتی مبتلا به آترواسکلروز و 30 فرد سالم، مقدار 5 سی سی خون گرفته شد. سطح کروم و آهن سرم خون افراد مورد بررسی به ترتیب با استفاده از روش جذب اتمی و روش اسپکتوفتومتری اندازه گیری شد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 آنالیز گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که سطح سرمی آلبومین در افراد بیمار نسبت به افراد سالم تا حدودی افزایش داشته است اما داری اختلاف معنی داری بود (044/0= p). در گروه بیمار ضریب همبستگی آهن و ترانسفرین (022/0R² =) نسبت به ضریب همبستگی آهن و البومین (0053/0R² =) بیشتر بوده و از لحاظ آماری هم معنی دار بود (05/0p˂ ). نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که در افراد دیابتی مبتلا به آترواسکلروزیس میزان آهن و آلبومین نسبت به کرم و ترانسفرین بالا بوده است اما نیازمند تحقیقات بیشتر در این زمینه هستیم امید است که با بررسی این فاکتورها و پروتئین ها راه درمانی مناسب تر از سایر درمان ها برای بیماران دیابتی مبتلا به آترواسکلروزیس کشف شود.

زمینه و هدف: رگرسیون لجستیک یکی از روش های مدل بندی برای متغیرهای وابسته دو حالتی است. از طرفی شبکه عصبی مصنوعی یک روش انعطاف پذیر و با کمترین محدودیت است. اهمیتِ رشدِ روز افزون جراحی های زیبایی غیر ضروری و از طرفی اهمیت پیش بینی و کلاس بندی، ما را بر آن داشت که مطالعه حاضر را، با هدف مقایسه رگرسیون لجستیک و شبکه عصبی مصنوعی، در پیش بینی تمایل به جراحی زیباییِ پرستاران انجام دهیم. روش کار: نمونه ها شامل 360 پرستار شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بودند. متغیر پاسخ تمایل یا عدم تمایل به جراحی زیبایی بود. ارزیابی شبکه عصبی مصنوعی بر اساس ملاک حداقل مربعات خطای پیش بینی صورت گرفت. مجموعه داده ها، بصورت تصادفی، به دو قسمت آموزشی و آزمایشی تقسیم شدند. 70% از داده ها برای آموزش و 30% داده ها برای آزمون در نظر گرفته شدند. با استفاده از شاخص منحنی راک و صحت پیش بینی ، دو مدل با هم مقایسه شدند. برای تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS v. 22 و Statistica v. 12 و آزمون مجذور کای (Chi-square) استفاده شد. یافته ها: در گروه آموزش، صحت پیش بینی، حساسیت، ویژگی و سطح زیر منحنی راکِ برای روش رگرسیون لجستیک به ترتیب برابر با 777/0، 760/0، 798/0، 779/0 و برای روش شبکه عصبی مصنوعی847/0، 859/0 833/0، 846/0 بود. همچنین در گروه آزمون این معیارها برای روش رگرسیون لجستیک به ترتیب برابر با 813/0، 738/0، 926/0، 832/0 و برای شبکه عصبی مصنوعی 735/0، 737/0، 731/0، 735/0بود. آزمون مجذور کای، اختلاف معنی داری بین سطح زیر منحنی راک دو روش، در هیچ یک از گروه ها نشان نداد. نتیجه گیری: در گروه آموزش، عملکرد روش شبکه عصبی مصنوعی بهتر از روش رگرسیون لجستیک بود ولی در گروه آزمون، صحت پیش بینی و ویژگی روش رگرسیون لجستیک، بیش از روش شبکه عصبی مصنوعی بود. لذا می توان جهت پیش بینی تمایل به جراحی زیبایی در این مجموعه از پرستاران از روش رگرسیون لجستیک استفاده کرد.

امروزه بیماری های عروقی مانند بیماری تصلب شرایین یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در جهان محسوب شده و شیوع آن در جوامع سال خورده در حال افزایش است. روش های درمانی موجود برای ترمیم عملکرد قلبی عروقی شامل پیوند اعضا، جراحی های بازساختی، استفاده از دستگاه های مکانیکی یا مصنوعی و استفاده از محصولات متابولیکی است. اگر چه به طور معمول این روش ها استفاده می شوند، اما به دلیل محدودیت اهداکنندگان و عوارض ناشی از انتقال عفونت، پس زدن بافت توسط بدن بیمار مشکلاتی را ایجاد می کنند. در حال حاضر تحقیقات بسیاری در زمینه مهندسی بافت و پزشکی بازساختی به منظور توسعه رگ های مصنوعی جدید در حال انجام است. به طور کلی می توان از نظر منبع تهیه زیست مواد را به طبیعی و مصنوعی (زیست تخریب پذیر و تخریب ناپذیر) طیف گسترده ای از خواص شیمیایی و مکانیکی را شامل می شوند، طبقه بندی کرد. هدف اصلی مهندسی بافت طراحی مواد جایگزین با ویژگی های مناسب در شرایط برون تن با استفاده از سلول های زنده به منظور بازگرداندن عملکرد فیزیولوژیک بافت بیمار است که مشابه با بافت طبیعی از دست رفته باشد. در واقع مهندسی بافت به عنوان یک رویکرد میان رشته ای، شامل ترکیب اصول روش های مهندسی، زیست شناسی سلولی و مولکولی و پزشکی کلینیکی می باشد. ساختارهای مهندسی بافت از سه جز مهم تشکیل شده است عبارتند از سلول ها، مواد سازنده و فاکتورهای رشد. در این مقاله مروری به بررسی زیست مواد، روش های ساخت داربست، سلول ها و همچنین کاربردهای بالینی مهندسی بافت عروق پرداخته شده است.

زمینه و هدف: آموزش به بیمار، یکی از استانداردهای کیفیت مراقبتی و ازعوامل تأثیر گذار بر هزینه ها، بهبودی و درمان بیمار می باشد. با توجه به اهمیت آموزش به بیمار در بیمارستان ها، پژوهش حاضر در پی "طراحی مدل آموزش به بیمار، در بیمارستان از طریق مدل فرآیند محوری" می باشد. روش کار: مطالعه حاضر، کیفی و با رویکرد نظریه برخاسته از داده یا مبنایی (گراندد تئوری) صورت گرفت. انتخاب نمونه ها به صورت هدفمند و از میان پرستاران و مسؤلین بخش ها و کارشناسان آموزش و از طریق مصاحبه عمیق انجام شد. مشارکت کنندگان شامل 12 پرستار بالینی، 5 مسئول بخش و 3 نفر ار کارشناسان و مسئولین آموزش بودند. مدت زمان مصاحبه 40 تا 50 دقیقه به طول انجامید. تجزیه و تحلیل داده ها همزمان با جمع آوری آن ها با استفاده از روش کد گذاری (کدگذاری باز-محوری – گزینشی) به انجام رسید. اعتیاریابی از روش قابلیت باورپذیری، قابلیت انتقال پذیری، قابلیت اطمینان پذیری، قابلیت تأیید پذیری، صورت گرفت. یافته ها: 75 کد اولیه، 22 طبقه اولیه و 9 طبقه در مدل آموزش بیمار استخراج گردید که عبارت اند از: فرایند گذاری آموزشی-تعیین شاخص های آموزش بیمار-تدوین شناسنامه آموزش بیمار-برنامه ریزی جهت آموزش بیمار-مواد منابع جهت آموزش به بیمار (آمادگی)، اجرای برنامه آموزشی – پایش شاخص های آموزشی-اثربخشی برنامه های آموزشی – اقدامات اصلاحی. نتیجه گیری: نتایج نشان دادکه برنامه های آموزش به بیمار، نیاز به الگوی منسجم، منظم، شفاف، قابل پایش؛ و اندازه گیری دارد که بتوان به وسیله آن؛ اثر بخشی فعالیت های آموزشی بیمار را پایش و اندازه گیری کرد. ترسیم فعالیت ها بر مبنای فرایند از محورهای اصلی بهبود کیفیت است.