مقدمه: فعالیت نیروهای آتش نشان در محیط های سخت و فشار آفرین موجب کاهش تضعیف دستگاه ایمنی از طریق افزایش هورمونهای استرسی و سایتوکاین های التهابی میشود. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر دو شیوه تمرین مهارتی – عملیاتی و ترکیبی بر شاخص های سیستم ایمنی در مردان آتش نشان بود.مواد و روش ها: 36 آتش نشان مرد (با میانگین سن 38.3±3.56 سال، وزن 81.10±5.63کیلوگرم و سابقه کاری 13.66±4.35 سال) داوطلب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه مهارتی- عملیاتی (12 نفر)، ترکیبی (12 نفر) وکنترل (12 نفر) قرار گرفتند. گروه مهارتی- عملیاتی به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) در یک برنامه تمرینی مهارتی- عملیاتی شرکت کردند. این برنامه شامل شش مهارت شغلی صعود از برج، حمل وسایل و تجهیزات، حمل مصدوم، حمل و گسترش نردبان، ورود اجباری (ضربان پتک) و حمل و کشیدن لوله آب بود. برنامه تمرین ترکیبی شامل 15دقیقه دویدن هوازی با شدت 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب و پنج تمرین قدرتی منتخب بالا تنه و پایین تنه درنظرکرفته شد. قبل از شروع دوره تمرینی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین برای تعیین شاخص های IL6، CD40 و کورتیزول از تمام آزمودنی ها در حالت ناشتایی خونگیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از روش آماری Tزوجی و آنالیز واریانس در سطح معنی دار p<0.05 تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد میزان کورتیزول، IL6 سرمی در گروه مهارتی- عملیاتی و ترکیبی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت. ولی در فاکتور CD40 گروه مهارتی- عملیاتی نسبت به گروه ترکیبی و کنترل، کاهش معناداری داشت که این تفاوت بین گروه ترکیبی و کنترل دیده نشد.نتیجه گیری: آتش نشانان بهتر است برای تقویت سیستم ایمنی و کاهش عوارض خطر بیماری های قلبی عروقی از تمرین های مهارتی- عملیاتی استفاده کنند.