مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1397 | دوره:26 | شماره:2 |تعداد مقالات:9

مقدمه: بیسفنولA به عنوان یک آلاینده زیست محیطی دارای اثرات استروژنی است و می تواند سبب القای استرس اکسیداتیو در بافت بیضه شود. هدف، بررسی نقش ویتامینE به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی بر اثرات نامطلوب بیسفنول A بر بافت بیضه موش های صحرایی بالغ بود. روش بررسی: موش های صحرایی نر (15± 220 گرم) به چهار گروه (6n=): کنترل، بیسفنولA (mg/kg/day250)، ویتامین E(mg/kg/day150) و بیسفنولA + ویتامینE تقسیم شدند و به صورت دهانی به مدت 56 روز (3 بار در هفته) تحت تیمار قرار گرفتند. در پایان، بیضه راست خارج شد و بعد از فیکس، برش گیری، پاساژ بافتی و رنگ آمیزی به روش هایدن هاین آزان با استفاده از روش استریولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان هورمون تستوسترون و مالون دی آلدهید (MDA) سرم خون نیز اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار (version 16) SPSS و روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی تجزیه و تحلیل و تفاوت میانگین ها در سطح )05/0( p< معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج کاهش معنی داری در حجم کل بیضه، حجم و قطر لوله های منی ساز و ارتفاع اپی تلیوم زایشی و ضخامت غشا پایه آن، تعداد اسپرماتیدها، اسپرماتوسیت ها، سلول های سرتولی، غلظت تستوسترون سرم و افزایش معنی داری در سطح مالون دی آلدهید سرم در گروه تیمار با بیسفنول A در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد )05/0( p<. پارامترهای فوق در گروه ویتامینE + بیسفنولA تا سطح گروه کنترل جبران شد )05/0( p<. نتیجه گیری: ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی، می تواند بسیاری از اثرات نامطلوب بیسفنولA را بر بافت بیضه جبران کند. بنابراین پیشنهاد می شود از آن به عنوان یک مکمل بالقوه در موارد مسمومیت با بیسفنول A استفاده شود.

مقدمه چاقی اختلال سیستمیکی است که تنظیم پروتئین های موثر در متابولیسم چربی را مختل می کند و به مقاومت به انسولین و دیابت منجر می شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه ی 6 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی به همراه غذای استاندارد بر بیان ژن دسنوترین و (Fibronectin type III Domain Containing protein5) FNDC در دو بافت چربی زیرپوستی و عضله ی چهار سر رت های نر چاق بود. روش بررسی: نوع پژوهش توسعه ای و روش آن تجربی بود. 40 رت نژاد ویستار بعد از 12هفته غذای پرچرب (30n=) و غذای استاندارد (10n=) جهت اطمینان از چاقی با هم مقایسه شدند. سپس 30 رت چاق تصادفی ساده به 3 گروه تقسیم شدند: کنترل (10n=)، تمرین تداومی (10n=) و تمرین تناوبی خیلی شدید (10n=). تمرین تدوامی و تناوبی خیلی شدید 6 هفته و هر هفته 6 جلسه انجام شد. میزان بیان ژن دسنوترین و FNDC5 در بافت چربی زیرپوستی و عضله ی چهار سر به روش Real Time-PCRسنجیده شد. برای مقایسه ی تغییرات بین گروهی از آزمونONE-WAY ANOVA و آزمون تعقیبی توکی و برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار 16SPSS و اکسل 2007 استفاده شد. نتایج: پژوهش نشان داد بیان ژن دسنوترین بافت چربی زیر پوستی بین گروه تمرین تداومی و تمرین تناوبی خیلی شدید تفاوت معناداری داشت )011/0P=)، ولی بیان ژن دسنوترین)275/0P=) و FNDC5 )981/0P=) بافت عضله چهار سر بین دو گروه معنادار نبود. نتیجه گیری: به نظر می رسد برای افراد چاق و برای مقابله با آثار مخربی که چاقی بر پروتئین های دسنوترین و FNDC5 دارد، تمرین تداومی کارآمدتر است. ولی برای کاهش وزن، تمرین تناوبی خیلی شدید روش بهتری است.

مقدمه: یکی از چالش­ هایی که علم پزشکی از دیر باز تاکنون با آن مواجه بوده است ارائه راهکاری به منظور درمان بافت­ های آسیب دیده بدن می­ باشد. هدف اصلی مهندسی بافت و پزشکی بازساختی توسعه جایگزین­ های زیستی به منظور بازسازی، حفظ و یا بهبود بافت آسیب دیده و عملکرد اندام است. در حال حاضر تحقیقات قابل توجهی در زمینه فناوری نانو و یا استفاده از نانومواد در پزشکی انجام گرفته است. ویژگی بارز این مواد افزایش نسبت سطح به حجم با کاهش اندازه آن­ ها همزمان با تغییر و یا افزایش اثرات فیزیکی و شیمیایی ماده است. در دهه­ های اخیر تولید منسوجات پزشکی از جمله استفاده از نانوالیاف پلیمری راهگشای ارائه خدمات چشمگیری در حوزه پزشکی ترمیمی بوده است. حوزه کاربرد­ های زیست پزشکی اغلب نیازمند یک رویکرد چند رشته­ ای می­ باشد که علوم زیستی و پزشکی را با علم مواد و مهندسی ترکیب می­ کند. یکی از مهم­ ترین کاربردهای مهندسی بافت استفاده از ماتریس­ های نانولیفی به عنوان داربستی برای رشد و تکثیر سلول است. در این تحقیق به شایع ترین روش های تهیه و مهمترین کاربردهای داربست­ های مهندسی بافت در پزشکی بازساختی پرداخته شده است.

مقدمه: داروهای شیمیایی علیه آلودگی های انگلی موثر هستند، ولی مشکلاتی مانند به روز مقاومت دارویی، بقایای دارویی و عوارض جانبی ناخواسته، باعث شده است که مطالعه بر روی درمان های موثر دیگر به خصوص ترکیبات گیاهی در اولویت های تحقیق قرار گیرد. با در نظر گرفتن گزارشات مبنی بر تاثیر ضدمیکروبی و ضد انگلی عصاره گونه های مختلف گیاه درمنه(آرتمیزیا)، این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره الکلی گیاه آرتیمیزیا اسپسیجرا و هم چنین تاثیر سرکوب ایمنی بر میزان آلودگی کرمی در موش سوری صورت گرفته است. روش بررسی: در مطالعه تجربی حاضر، از 30 سر موش سوری ماده نژاد NMRI استفاده شد. حیوانات به 5 گروه شامل دو گروه شاهد و سه گروه تیمار دریافت کننده عصاره با غلظت های mg/ml2/0، mg/ml2 و mg/ml20 تقسیم شدند. تجویز عصاره از روز اول آغاز و هر 12 ساعت تا 6 روز ادامه یافت. مدفوع موش­ ها روزانه جمع آوری گردیده و تعداد تخم در یک گرم مدفوع (EPG) با استفاده از روش کلیتون لین محاسبه گردید. هم چنین مطالعات هیستوپاتولوژی با استفاده از مقاطع روده موش ها انجام شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 (SPSS Inc, Chicago, IL) انجام گرفت. نرمال بودن توزیع داده ها بر اساس روش کلموگروف-اسمیرونوف ارزیابی گردید و جهت مقایسه گروه های مختلف از روش Oneway Anova استفاده شد. نتایج: نتایج نشان دهنده تاثیر عصاره الکلی آرتمیزیا با غلظت های 2 و 20 میلی گرم در میلی لیتر بر آلودگی کرمی در موش سوری است، به طوری که در گروه تیمار سوم (دریافت کننده آرتمیزیا با غلظت mg/ml20) میانگین تخم در هر گرم مدفوع (Egg per gram) شامل تخم های هیمنولپیس نانا، آسپیکولاریس تتراپترا و سیفاسیا ابولاتا در روز آخر بررسی به طور مشخص و معنی دار کاهش یافت (002/0p=). در بررسی میکروسکوپی مقاطع روده نیز بین گروه های شاهد و تیمار تفاوت دیده شد. هم چنین نتایج موید تاثیر سرکوب سیستم ایمنی بر افزایش آلودگی به این انگل بود.

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین اینتروال شدید بر سیگنالینگ تنظیم عوامل درگیر در تغییرات عروقی به دنبال ایسکمی میوکارد صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه 28 سر رت از نژاد ویستار (250-200 گرم) به صورت تصادفی در 4 گروه شم، ایسکمی، تمرین و تمرین-ایسکمی قرار گرفتند. انفارکتوس میوکارد با بستن شریان کرونری نزولی به مدت 30 دقیقه انجام شد. برنامه تمرینی روی تردمیل به مدت 8 هفته، 3 روز در هفته به مدت 40 دقیقه اجرا شد. با نرم افزار SPSS(21) و از روش آنالیز واریانس یک طرفه و در صورت مشاهده تفاوت معنی دار آماری از آزمون تعقیبی بونفرونی جهت تعیین محل اختلاف بین گروهی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین 4 گروه در میزان بیان ژن HIF-1، AKT، VEGF، اپلین و گیرنده اپلین وجود دارد (001/0p=). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که سطح بیان ژن VEGF، اپلین و گیرنده اپلین در گروه تمرین ایسکمی افزایش معناداری به نسبت گروه شم، ایسکمی و تمرین ورزشی داشت (001/0p=). هم چنین نتایج نشان داد که اختلافی بین گروه تمرین تناوبی با گروه ایسکمی میوکارد و گروه شم وجود ندارد (05/0

مقدمه: دیابت بارداری، باعث ایجاد اختلال در روند تکوین بخش های مختلف سیستم عصبی مرکزی می گردد و ابعاد آن را تغییر می دهد. گیاه جینسنگ از سالیان دور برای کنترل دیابت مورد استفاده بوده است. هدف از این پژوهش مطالعه اثر عصاره گیاه Panax ginseng بر تغییرات هیستومورفومتریک مخ و مخچه نوزادان موش صحرایی مادران دیابتی بود. روش بررسی: 16 سر موش صحرایی به چهار گروه مساوی شامل کنترل غیر دیابتی، غیر دیابتی دریافت کننده عصاره، کنترل دیابتی و دیابتی دریافت کننده عصاره تقسیم شد. دیابت در موش های گروه های دیابتی توسط داروی استرپتوزوتوسین القا گردید و هر چهار گروه با جفت گیری طبیعی باردار شدند. گروه های دریافت کننده عصاره در طول بارداری روزانه عصاره را به صورت خوراکی دریافت کردند. 14 روز پس از زایمان طبیعی، نوزادان بیهوش شدند. با ایجاد برش در جمجمه، مخ و مخچه خارج گردید. پس از بکارگیری روش های بافت شناسی، برخی فاکتورهای بافتی اندازه گیری گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 20 و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست دانکن مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت (05/0P≤ ). نتایج: ضخامت و تعداد سلول های ماده خاکستری مخ و تعداد سلول های ماده سفید مخچه در گروه کنترل دیابتی نسبت به گروه های غیر دیابتی کاهش معنی دار داشت (05/0P≤ ). همچنین کاهش معنی داری در تعداد سلول های ماده سفید مخ در گروه کنترل دیابتی نسبت به سایر گروه ها وجود داشت (05/0P≤ ). نتیجه گیری: عصاره Panax ginseng، از طریق افزایش تولید هورمون انسولین و کاهش قند خون، قادر به کنترل هپیرگلیسمی در مادران باردار دیابتی و کاهش آسیب های حاصل از دیابت بر مخ و مخچه نوزادان آنها می شود.

مقدمه: تضمین کیفی (QA) بیماران قبل درمان در تکنیک های پیشرفته از جمله پرتودرمانی با شدت مدوله شده (IMRT) ضروری می باشد. هدف این مطالعه مقایسه عملکرد فیلم EBT3و فانتوم Delta4® ( 2Dو 3D) در محیط ناهمگن قفسه سینه با کمک تکنیک IMRT می باشد. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، دو پلن (A وB) بر روی فانتوم ناهمگن قفسه سینه با کمک تکنیک IMRT انجام شد. اندازه گیری توزیع دوز توسط فیلم EBT3 و آرایه دیود فانتوم Delta4 صورت گرفت. 95 درصد شاخص گامای گلوبال پذیرفته شده با معیار mm3/3% و شانه دوز 20% به عنوان معیار استاندارد در این مطالعه در نظر گرفته شد. شاخص گاما فیلم و فانتوم Delta4 به ترتیب با کمک نرم افزار verisoft و نرم افزار Delta4 به دست آورده شد. نتایج: میانگین درصد گامای پذیرفته شده دو پلن با معیار استاندارد، بین سیستم طراحی درمان و فیلم 95/96 درصد، و بین سیستم طراحی درمان و فانتوم در حالت دو بعدی و سه بعدی به ترتیب 7/97 و 45/98 درصد به دست آمد. میانگین درصد گامای فانتوم سه بعدی با معیار استاندارد به ترتیب به اندازه 75/0 و 5/1 درصد از گامای فانتوم دو بعدی و فیلم بیشتر می باشد. میانگین گامای فیلم و فانتوم در پلن B در معیار استاندارد 24/0 درصد بیشتر از پلن A می باشد (7/97 در برابر 46/97). نتیجه گیری: فیلم و فانتوم هر دو شاخص گامای استاندارد قابل قبول در دو پلن قفسه سینه در تکنیک IMRT دارند. با توجه به نتایج این مطالعه، در مراکزی که فانتوم Delta4® موجود نیست، فیلم EBT3 به همراه فانتوم ساده ناهمگن قفسه سینه می تواند به عنوان روش جایگزین استفاده شود.

مقدمه: هدف از این مطالعه ارزیابی و اعتبار سنجی کد EGSnrc در شبیه سازی دستگاه شتاب دهنده خطی Simens Oncor® با انرژی 18 مگا ولتاژ بود. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقایسه ای و شبیه سازی مبتنی بر تجربه صورت پذیرفت. از کد BEAMnrc برای شبیه سازی سر شتاب دهنده خطی درمانی Oncor® و تولید فایل فضای فاز استفاده شد. فایل فضای فاز در اندازه میدان 10× 10 سانتی مترمربع، در انرژی های 14 مگا الکترون ولت تا 8/14 مگا الکترون ولت و Full Width at Half of Maximum12/0 سانتی متر و فاصله چشمه تا سطح 100 سانتی متر به دست آمد. سپس از فایل فضای فاز به عنوان ورودی دزیمتری برای انجام دزیمتری، توسط کد DOSXYZnrc در فانتوم همگن آب به ابعاد استفاده شد. سپس از خروجی این کد، فایل. 3ddose برای به دست آوردن منحنی های دز-عمق و پروفایل دز استفاده گردید. در نهایت از شاخص گاما برای مقایسه بین داده های شبیه سازی و اندازه گیری استفاده شد. آنالیز گاما با استفاده از نرم افزار gnu plot انجام شد. نتایج: فرآیند تنظیم انرژی نشان داد که بهینه انرژی و FWHM برای مدل شبیه سازی به ترتیب برابر با 14، 2/14، 4/14 مگا الکترون ولت و 0. 12 سانتی متر می باشند. مقادیر شاخص گاما برای منحنی های دز-عمق و پروفایل دز کمتر از یک به دست آمد. نتیجه گیری: در این مطالعه مدل مونت کارلو سر شتاب دهنده خطی درمانی Oncor شبیه سازی شد و نتایج نشان داد که مقدار بهینه انرژی و FWHM توزیع انرژی به ترتیب برابر با 14، 2/14، 4/14 مگا الکترون ولت و 12/0 سانتی متر می باشند.