توسعه آموزش جندی شاپور
سال:1398 | دوره:10 | شماره:4 |تعداد مقالات:12

توانایی دانشجویان علوم پزشکی در برقراری ارتباط و همچنین استفاده مناسب از مهارت های ارتباطی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر کیفیت یادگیری آنان بوده و موجب ارتقای عملکرد آن ها در محیط های بالینی می گردد. لذا این مطالعه باهدف بررسی عوامل مؤثر بر عملکرد ارتباطی دانشجو-بیمار در بخش اتاق عمل از دیدگاه دانشجویان هوشبری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شد. در این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1398تعداد 75 نفر از دانشجویان هوشبری دانشگاه علوم پزشکی اهواز به صورت نمونه در دسترس وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته که دارای 6 بعد شامل عوامل فردی، اجتماعی، حرفه ای، محیطی، عوامل مرتبط با آموزش و شرایط بالینی بیمار بود، گردآوری شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و مستقل، آنالیز واریانس و کروسکال والیس) انجام شد. میانگین امتیاز کل عوامل566/0± 04/ 3بود که بیشترین میانگین مربوط به شرایط بالینی71/0± 34/3 و کمترین مقدار مربوط به عوامل اجتماعی 75/0± 72/2 بود. رابطه معناداری بین عوامل دموگرافیک با عوامل فردی، اجتماعی، حرفه ای، محیطی، عوامل مرتبط با آموزش و شرایط بالینی بیمار دیده نشد05/0p. شرایط بالینی از دیدگاه دانشجویان، بیشترین تأثیر را بر ارتباط با بیمار دارد. مدیران سیستم های آموزشی و درمانی بایستی تلاش خود را جهت تعدیل اثر این عوامل به منظور بهبود این رابطه و در نهایت ارتقای کیفیت آموزش بالینی دانشجویان متمرکز نمایند.

شناسایی تفاوت های جنسیتی موجود در متغیرهایی مانند سرزندگی تحصیلی، شکفتگی و هویت تحصیلی می تواند نقش مهمی در آموزش های پیش روی دانشجویان داشته باشد. مطالعه حاضر از نوع علی مقایسه ای بود. پژوهش حاضر باهدف مقایسه سرزندگی تحصیلی، شکفتگی و ابعاد هویت تحصیلی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در نیم سال اول سال تحصیلی 1398-1397 بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای 200 دانشجو (100 دانشجوی دختر و 100 دانشجوی پسر) از میان جامعه آماری انتخاب گردید. ابزار گردآوری اطلاعات شامل، پرسش نامه های هویت تحصیلی، سرزندگی تحصیلی و شکفتگی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و روش تحلیل واریانس چند متغیری(MANOVA) با استفاده از نسخه 22 نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر از لحاظ سرزندگی تحصیلی، شکفتگی و هویت تحصیلی موفق و دنباله رو تفاوت معنادار وجود دارد. در واقع دانشجویان دختر نسبت به دانشجویان پسر از سطح بالاتر سرزندگی تحصیلی، شکفتگی و هویت تحصیلی موفق و دنباله برخوردار بودند؛ بنابراین درنظر گرفتن تفاوت های جنسیتی در زمینه سرزندگی تحصیلی، شکفتگی و هویت تحصیلی می تواند دربردارنده اشارات کاربردی مهم و تأثیرگذاری در عملکرد تحصیلی دانشجویان باشد و ارتقاء سطح عملکرد تحصیلی آن ها را فراهم آورد.

با توجه به این که نظام دانشگاهی بایستی دانشجویانی کارآزموده و با توانایی علمی و عملی قابل قبول، جهت ارائه خدمات با کیفیت به مراجعان، تحویل جامعه بدهد، توجه به درگیری تحصیلی دانشجویان به عنوان یکی از سازه های پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی در دانشجویان علوم پزشکی اهمیت ویژه ای دارد. لذا این پژوهش با هدف تعیین نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین تاب آوری تحصیلی و درگیری تحصیلی در دانشجویان رشته های پزشکی و پیراپزشکی شهر زنجان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر همبستگی است و جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان در نیم سال دوم سال تحصیلی 97-96 بود که بر اساس جدول مورگان، حجم نمونه ای متشکل از 346 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو، مقیاس تاب آوری تحصیلی ساموئلز و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان اون و فرامن بود. تحلیل داده ها به روش ارائه یک مدل فرضی و ارزیابی روابط با استفاده از الگوی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS 24 و LISREL8. 8 انجام شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین تاب آوری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با درگیری تحصیلی، همچنین بین تاب آوری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (01/0< p). نتیجه تحلیل مسیر نیز نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی نقش واسطه ای در ارتباط بین تاب آوری تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشجویان دارد. ( 01/0< p).

با وجود ادبیات رو به رشد در رفتار اخلاقی پرستاران، توجه کمی به اهمیت رفتارهای بی صداقتی تحصیلی شده است. ازدیاد این ناسازگاری، مؤسسات آموزش عالی و اعضای هیئت علمی را با چالش های جدیدی در تضمین نمودن درستکاری تحصیلی مواجه ساخته است. پژوهش حاضر، نقش واسطه گری خودپنداشت تحصیلی را در ارتباط بین منبع کنترل و بی صداقتی تحصیلی در قالب یک مدل ساختاری مورد آزمایش قرار داد. این مطالعه بر روی نمونه ای از 298 دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز صورت گرفت که روش مدل یابی معادلات ساختاری برای بررسی رابطه بین سازه ها به کار گرفته شد. به منظور گردآوری اطلاعات از مقیاس های منبع کنترل، خودپنداشت تحصیلی و بی صداقتی تحصیلی استفاده شد که روایی و اعتبار آن ها به روش تحلیل عامل تأییدی و ضریب آلفای کرونباخ مطلوب به دست آمد. نرم افزارهای SPSS و AMOS نسخه 22 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج نشان داد که خودپنداشت تحصیلی به طور معنی داری رابطه بین منبع کنترل درونی و بیرونی با بی صداقتی تحصیلی را میانجی گری می کند. منبع کنترل درونی پیش بین مثبت و منبع کنترل بیرونی پیش بینی کننده منفی معنی دار خودپنداشت تحصیلی بودند. همچنین، خودپنداشت تحصیلی با کاهش بی صداقتی تحصیلی همراه بود. افزون بر این، اثرات مستقیم منبع کنترل درونی و منبع کنترل بیرونی بر بی صداقتی تحصیلی وجود داشت. این یافته ها، مفاهیم کاربردی و تجربی حائز اهمیتی را برای محققان و متخصصانی که به دنبال بررسی و کاهش بی صداقتی تحصیلی در محیط های تحصیلی و بالینی میان دانشجویان پرستاری هستند، برجسته می سازد.

امید یکی از متغیرهای تأثیر گذار بر کیفیت زندگی و سلامت روان افراد جامعه و به ویژه قشر دانشجو به عنوان آینده سازان جامعه است. همچنین امید می تواند در افزایش توانمندی افراد در جنبه های مختلف زندگی به خصوص در زمینه تحصیلی نقش مهمی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کیفیت تجارب یادگیری و خودنظم دهی با باورهای امید دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. این پژوهش به روش توصیفی همبستگی در سال 97-1396 انجام شد. نمونه ای با حجم 261 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد کیفیت تجارب یادگیری نیومن، خودنظم-دهی هانگ و انل و باورهای امید اسنایدر جمع آوری شد. سپس اطلاعات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون tمستقل، تحلیل واریانس و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین میانگین نمره کل مقیاس کیفیت تجارب یادگیری با میانگین نمره کل باورهای امید رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. همچنین بین میانگین نمره کل مقیاس خودنظم دهی و تمام ابعاد آن با میانگین نمره کل باورهای امید و خرده مقیاس های آن رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. در نهایت، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که خودنظم دهی به شکل مثبت و معناداری پیش بینی کننده باورهای امید است. بر اساس نتایج به دست آمده، بهبود کیفیت تجارب یادگیری دانشجویان توسط دانشگاه ها باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین پیشنهاد می شود برنامه ریزان درسی و مدرسان به طراحی و به کارگیری روش های تدریس مناسب در جهت افزایش مهارت های خودنظم دهی فراگیران اقدام کنند.

هدف پژوهش بررسی تأثیر کیفیت تجارب یادگیری بر استرس علمیو احساس خودکارآمدی پژوهش دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود. روش پژوهش مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه تحقیق شامل 268 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس های کیفیت تجارب یادگیری، استرس علمیو احساس خودکارآمدی پژوهش بود که پس از محاسبه روایی و پایایی آن ها، بین نمونه توزیع و داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که کیفیت تجارب یادگیری دانشجویان تأثیر مثبت و معناداری بر خودکارآمدی پژوهشی و تأثیر منفی و معناداری بر استرس علمی دارد. همچنین استرس علمی تأثیر منفی و معناداری بر خودکارآمدی پژوهشی دارد. که این نتایج حاکی از روابط معنادار بین کیفیت تجارب یادگیری، استرس علمی و خودکارآمدی پژوهشی می باشد و این بیانگر آن است که رابطه بین کیفیت تجارب یادگیری با خودکارآمدی پژوهشی آنان به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم با واسطه استرس علمی می باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی مبتنی بر تلفن همراه با درگیری تحصیلی و عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال تحصیلی 96-1395 بود. با توجه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و جامعه 395 نفری دانشجویان، تعداد 201 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی خدایاری و همکاران، مقیاس درگیری تحصیلی اسچوفیلی و همکاران و پیشرفت تحصیلی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین زمان اختصاص داده شده به شبکه های اجتماعی مجازی با مؤلفه های متغیر درگیری تحصیلی دانشجویان رابطه منفی و معناداری وجود دارد. میزان درگیری تحصیلی دانشجویان پسر و دختر با هم تفاوت معناداری ندارد. همچنین بین زمان اختصاص داده شده به شبکه های اجتماعی و مدت عضویت در شبکه ها با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد؛ و بین مدت مطالعه روزانه در زمان غیر امتحانات و مدت مطالعه روزانه در زمان امتحانات با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ اما نتایج نشان داد بین مدت عضویت در شبکه های اجتماعی مجازی با مدت مطالعه روزانه در زمان امتحانات و بین زمان اختصاص داده شده به شبکه های اجتماعی مجازی با مدت مطالعه روزانه در زمان غیر امتحانات رابطه منفی و معناداری وجود دارد. پیشنهاد می شود دوره های آموزشی برای فرهنگ سازی درباره چگونگی استفاده علمی از شبکه های مجازی و آشنایی دانشجویان با شبکه های علمی مجازی در جهت بهبود و تقویت یادگیری و مشغولیت تحصیلی دانشجویان تشکیل گردد.

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر زیرساخت های رویکرد مجازی بر آموزش قابلیت محور در راستای دانشگاه نسل چهارم انجام شد. پژوهش حاضر با هدف کاربردی و با رویکرد آمیخته انجام شد. جامعه ی آماری در بخش کیفی شامل دوازده نفر از اعضا هیأت علمی دانشگاه بودند که با روش نمونه گیری هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع نظری انتخاب شدند و در بخش کمی با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای و طبقه بندی متناسب 255 نفر از اعضای هیأت علمی استادیار به بالای دانشگاه های آزاد استان مازندران به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه های نیمه ساختاریافته و در بخش کمی نیز پرسش نامه محقق ساخته بوده است. روایی صوری و محتوایی ابزارها به تأیید متخصصان و صاحب نظران رسید و برای بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی و برای بررسی روایی همگرا از شاخص متوسط واریانس استخراج شده استفاده شد، همچنین به منظور بررسی پایایی ابزار سنجش از ضریب آلفای کرونباخ و قابلیت اعتماد ترکیبی استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی روابط بین زیرساخت های رویکرد مجازی و آموزش قابلیت محور نشان داد که با افزایش مطلوبیت زیرساخت های رویکرد مجازی، آموزش قابلیت محور نیز بهبود می یابد و زیرساخت انسانی ضعیف ترین رابطه (449/0) و زیرساخت پداگوژی (891/0) قوی ترین رابطه را با آموزش قابلیت محور داشته اند. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که زیرساخت های رویکرد مجازی بر آموزش قابلیت محور تأثیر مستقیم و قوی دارد (93/0=β , t=17/11)، به عبارت دیگر با افزایش مطلوبیت زیرساخت های رویکرد مجازی، آموزش قابلیت محور با شدتی قوی بهبود می یابد.

هدف از این مطالعه، بررسی اثر بخشی روش آموزش الکترونیک و ارزیابی تکوینی مبتنی بر روش خودارزیابی و ارزیابی همتا در "آموزش نحوه کاربرد اشکال دارویی به بیماران(بابد® )"، برای دانشجویان داروسازی است. مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی و بین80نفر از دانشجویان داروسازی دانشگاه جندی شاپور اهواز در دو گروه (جمعیت آزمایش40نفره با آموزش سخنرانی، و جمعیت آزمایش 40 نفره با آموزش الکترونیک) در سال 1397-1398-انجام شده است. ابتدا یک پکیج آموزشی الکترونیک برای آموزش نحوه کاربرد اشکال دارویی به دانشجویان داروسازی طراحی و ساخته شد. یک گروه از دانشجویان، آموزش نحوه استفاده از اشکال دارویی را به روش سخنرانی و گروه دیگر به صورت الکترونیک و ارزیابی تکوینی مبتنی بر روش خودارزیابی و ارزیابی همتا دریافت کردند. نتیجه آنالیز آزمون t با دو نمونه مستقل نشان داد (001/0>p و 85/8=t)که یادگیری در دانشجویانی که تحت آموزش الکترونیک و ارزیابی تکوینی مبتنی بر روش خودارزیابی و ارزیابی همتا در نحوه استفاده از اشکال دارویی قرار گرفته اند به طرز معنا داری بیشتر از گروه سخنرانی می باشد.

هدف پژوهش حاضر ارائه ی مدل مدیریت استعداد برای اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران بود. روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی واز نوع داده ترکیبی (کمی و کیفی) بود. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش شامل خبرگان هیات علمی دردانشگاه های آزاد اسلامی استان مازندران بودکه با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 10 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. گروه دوم از جامعه آماری پژوهش شامل تمامی اعضای هیات علمی در دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران به تعداد 1603 نفر که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و فرمول کوکران 310 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای تحلیل داده های کیفی پژوهش از روش تحلیل محتوا استفاده گردید. در بخش کمی نیز با توجه به سوال های پژوهش از روش های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جدول توزیع فراوانی و نمودار ) و در آمار استنباطی (مدل سازی معادلات ساختاری، تحلیل عامل اکتشافی، ماتریس همبستگی وt-value ) با استفاده از نرم افزارهای spss وlisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که مولفه های مدیریت استعداد دانشگاه. عامل نگه داری و جانشینی کردن، عامل سیستم جبران خدم، عامل توانمند سازی، عامل برند استخدامی، عامل ابزار و منابع با توجه به مولفه های پژوهش، مدلی ارائه شد که برازش مطلوب داشت. بنابراین مدل پیشنهادی مدیریت استعداد دانشگاه (با عامل های عامل نگه داری و جانشینی کردن، عامل سیستم جبران خدمت، عامل توانمند سازی، عامل برند استخدامی، عامل ابزار و منابع با توجه به مولفه های پژوهش) پیش بین مناسبی برای مدیریت استعداد در این دانشگاه معرفی می گردد.

کارآفرینی به عنوان پدیده ای نوین در اقتصاد، نقش مهمی را در توسعه و پیشرفت اقتصادی کشورها ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر کارآفرینی سازمانی با میانجیگری عدالت سازمانی می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی که مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان اداری، اعضای هیات علمی و استادان حق التدریس با سابقه کار بیش از سه سال در دانشگاه آزاد فسا بودند، که همه آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد جو سازمانی هالپین وکرافت، کارآفرینی سازمانی مارگریت هیل، پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن، مقیاس هوش هیجانی شوت و همکاران، پرسشنامه ارزش های اخلاقی سازمانی آمیکس و همکاران می باشد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss24 و ضریب همبستگی و نرم افزار Amos24 و در سطح معناداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هوش هیجانی به عنوان متغیر فردی هیچگونه اثر مستقیم یا غیر مستقیم بر کارآفرینی سازمانی نداشت. ارزشهای اخلاقی سازمانی اثر مستقیم نداشت، اما اثر غیر مستقیم با نقش میانجی عدالت سازمانی (60/0β =) معنادار بود. ارزشهای اخلاقی و جو سازمانی با نقش میانجی عدالت سازمانی بر کارآفرینی سازمانی موثر است؛ به نحوی که با ایجاد جو مناسب و ایجاد روابط حسنه و دوستانه و تاکید بر دستیابی به اهداف سازمان، شرایط بروز کارآفرینی را مهیا نمایند.

این پژوهش با هدف ارایه مدلی جهت ارتقای انگیزش اعضای هیات علمی دانشگاه ازاد اسلامی استان سیستان و بلوچستان انجام شده است. تحقیق حاضر از نظر نوع داده ها کمی و کیفی، و از نظر نحوه اجرا و دستکاری متغیرها، توصیفی پیمایشی بوده است. جامعه آماری در بخش کیفی، 18 نفر از اساتید دانشگاه و متخصص در حوزه آموزش عالی در دانشگاه های آزاد استان سیستان و بلوچستان را تشکیل دادند. در بخش کمی، یک نمونه 300 نفری به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی از جامعه آماری با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند (169نفر). برای جمع آوری داده ها، ازمصاحبه نیمه ساخت مند وپرسشنامه استانداردهرزبرگ استفاده شده است. برای تحلیل داده های مربوط به تعیین ابعاد و مولفه های انگیزش شغلی از تحلیل عاملی اکتشافی، برای تعیین وضع موجود از آزمون t تک نمونه ای، و برای مقایسه وضعیت موجود و وضعیت مطلوب آزمون t وابسته با کمک نرم افزار اس پی اس اس استفاده شد. برای ارائه مدل نهایی تحقیق از مدل یابی اندازه گیری و برازش مدل در تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آموس استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد عوامل انگیزش شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان سیستان و بلوچستان عبارتند از: ماهیت شغل، محیط کار، ارتباطات درون و برون سازمانی، حقوق و دستمزد و قدر دانی از اساتید. وضع موجود انگیزش شغلی اعضای هیئت علمی بدین صورت است که ماهیت شغلی t=0. 35، محیط کار t=0. 78، ارتباطات t=0. 90 و دستمزد t=0. 68 می باشد.