JOURNAL OF ISFAHAN MEDICAL SCHOOL (I.U.M.S)
Year:2014 | Volume: | Issue: |Papers Count:5

مقدمه: بروسلوز یک بیماری عفونی مزمن مشترک بین انسان و دام (زئونوز) و یکی از معضلات بهداشتی در بسیاری از نقاط جهان است که در سال های اخیر در برخی از مناطق جهان به صورت اپیدمی درآمده است. این بیماری به عنوان یک مشکل اساسی در بهداشت همگانی در مناطقی است که دام منبع درآمد و اشتغال می باشد. بنابراین شناسایی عوامل موثر بر شیوع این بیماری مانند عوامل محیطی و اقلیمی، در مدیریت این بیماری نقش مهمی دارد.روش ها: در این پژوهش ارتباط بین متغیرهای اقلیمی دما و بارش و عامل جغرافیایی ارتفاع از سطح دریا با میزان شیوع بروسلوز در شهرستان های استان لرستان مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور شناسایی متغیرهای اقلیمی موثر بر شیوع بروسلوز، از نرم افزار Arc GIS برای پهنه بندی مناطق بر اساس متغیرهای مورد نظر استفاده شد.یافته ها: شهرستان الیگودرز در نقشه پراکندگی مکانی بیماری، جزء مناطق پرخطر است و میانگین دمای 3 ماهه سرد سال کمتر از 3.3 بود و ارتفاع آن بالاتر از 1900 متر است. با توجه به این که این بیماری در مناطق سرد و مرطوب بیشترین فراوانی را دارد، ارتباط شیوع این بیماری را با افزایش ارتفاع از سطح دریا و کاهش دمای 3 ماهه سرد را تایید می کند. اما بین میانگین بارش سالانه و فراوانی شیوع بروسلوز در شهرستان های مختلف استان، ارتباط معنی داری به دست نیامد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر ارتباط افزایش ارتفاع از سطح دریا و کاهش میانگین دمای 3 ماهه سرد سال با افزایش شیوع بروسلوز در شهرستان های مختلف استان لرستان می باشد.

مقدمه: پیوند کلیه روش درمانی مناسب و موثرترین استراتژی درمانی برای بیماران مبتلا به مرحله نهایی نارسایی کلیه می باشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان بقای 5 ساله پیوند کلیه و تعیین عوامل موثر بر آن، در بین بیماران پیوند شده در دو مرکز پیوند در کرمانشاه از ابتدای سال 1380 تا پایان سال 1391 بود.روش ها: مطالعه به صورت هم گروهی گذشته نگر بر روی اطلاعات 756 پیوند کلیه انجام شده در شهر کرمانشاه طی سال های 91-1380 صورت پذیرفت. روش های Kaplan–Meier و رگرسیون Cox جهت برآورد میزان بقای پیوند و آزمون لگ رتبه (Log rank) برای بررسی اختلاف بین بقای تجمعی زیر گروه ها در محیط نرم افزاری STATA مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: با استفاده از روش Kaplan–Meier، میزان بقای شش ماهه، یک ساله، سه ساله و پنج ساله کلیه پیوندی به ترتیب 89.0، 87.4، 80.0 و 75.0 درصد به دست آمد. مدل رگرسیونی Cox نشان داد که متغیرهای نسبت دهنده، جنس دهنده و گیرنده، مقدار کراتینین و هموگلوبین بعد از عمل به صورت معنی داری با میزان بقای پیوند مرتبط می باشند.نتیجه گیری: میزان بقای 5 ساله پیوند کلیه در این مراکز 75 درصد به دست آمد که در مقایسه با میزان های گزارش شده از سایر مراکز بزرگ پیوند کلیه، رضایت بخش به نظر نمی رسد.

مقدمه: دیابت نوع 2 نوعی بیماری اختلال در متابولیسم کربوهیدرات ها می باشد که یکی از بیماری های مزمن شایع در بسیاری از کشورها از جمله ایران است. در سال های اخیر، مصرف کدو به عنوان یکی از گیاهان دارویی در درمان دیابت شناسایی شده است. همچنین استفاده از محصولات لبنی تخمیری و پروبیوتیک، اثرات مفیدی بر افراد مبتلا به دیابت نوع 2 داشته است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر مصرف کدو و ماست پروبیوتیک به صورت مجزا و همزمان بر دیابت نوع 2 بود.روش ها: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده موازی بود. پس از انتخاب افراد بر اساس معیارهای ورود به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: گروه مصرف کننده کدو (100 گرم)، گروه مصرف کننده ماست پروبیوتیک (150 گرم)، گروه مصرف کننده کدو و ماست پروبیوتیک (به ترتیب 100 گرم و 150 گرم)، گروه شاهد. کدو و ماست پروبیوتیک در وعده ناهار مصرف می شد.یافته ها: در تمامی گروه های مداخله، کلسترول توتال کاهش یافت، اما تنها در گروه مصرف کننده ماست پروبیوتیک و مصرف همزمان ماست پروبیوتیک و کدو این تغییر معنی دار بود. در تمامی گروه های مداخله، تری گلیسیرید کاهش و HDL ((High density lipoprotein افزایش یافت؛ اما تنها این تغییرات در گروه ماست پروبیوتیک به همراه کدو معنی دار بود. مصرف ماست پروبیوتیک چه به صورت جداگانه و چه همراه با کدو، سبب کاهش معنی دار (Low density lipoprotein) LDL شد. مداخله در تمامی گروه ها، منجر به کاهش معنی دار قند خون ناشتا و HbA1C ((Glycated hemoglobin و (High sensitivity C-Reactive Protein) hsCRP شد. فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک در گروه های کدو و ماست پروبیوتیک به صورت جداگانه به طور معنی داری کاهش یافت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر مصرف کدو و ماست پروبیوتیک به صورت جداگانه و همزمان با هم اثرات مفیدی بر پروفایل لیپیدی، (Fasting blood sugar) FBS، HbA1C و hsCRP داشت.

مدت زمانی طولانی است که این فرضیه که تغییرات فسفریلاسیون اکسیداتیو ناشی از اختلال عملکرد میتوکندری در تومورزایی درگیر است، مورد بحث می باشد. میتوکندری برای تامین انرژی زیستی سلول حیاتی است و در تکثیر سلولی نقش دارد و همچنین نقشی مرکزی در تامین نقطه غیر قابل بازگشت فرایند آپوپتوز (مرگ سلولی برنامه ریزی شده) دارد. به علاوه، جهش DNA میتوکندری در سلول های سرطانی مختلف مشاهده شده است. با این حال، نقش جهش های DNA میتوکندری تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است. اگر چه جهش در ژن های میتوکندریایی در سرطان ها شایع می باشد، اما این جهش ها منجر به غیر فعال شدن میتوکندری نمی شوند، بلکه بیوسنتز و بیوانرژتیک آن را تغییر می دهند و منجر به تغییر در مسیرهای سیگنالی، رونویسی و حتی ساختار کروماتین می گردند. در این مقاله مروری، جهش های DNA میتوکندری و اختلالات مهم میتوکندریایی مرتبط با سرطان مورد بحث قرار می گیرد.

مقدمه: الکتروانسفالوگرام (EEG یا Electroencephalogram) بازتاب فعالیت الکتریکی مغز و از مهم ترین ابزارهای تشخیص بیماری های نورولوژیکی است. اختلال در نوشتن یا نوشتار پریشی یکی از این انواع ناتوانی های یادگیری است. ثبت EEG از کودکان دارای اختلال نوشتن، می تواند کمک شایانی به درک نحوه فعالیت الکتریکی مغز این کودکان نماید. پیش از این، مطالعاتی با روش های غیر خطی بر روی سیگنال EEG کودکان دارای ناتوانی یادگیری انجام شده است.روش ها: این مطالعه شامل بررسی فعالیت الکتریکی مغز کودکان نوشتار پریش در حالات نوشتن و استراحت به منظور درک بهتر نحوه فعالیت مغز، با استفاده از روش های آماری و تحلیل های غیر خطی است. الگوریتم ها شامل تخمین آنتروپی با روش رنی (Renyi) و تخمین طیف توان با روش Welch است.یافته ها: مغز کودکان نوشتارپریش در حالت نوشتن، پیچیدگی بیشتری نسبت به حالت استراحت داشت که این به معنی وجود رفتار نامنظم بیشتر و در نتیجه، فعال شدن ناهمگام نورون های بیشتر در ناحیه مرکزی در حالت نوشتن نسبت به حالت استراحت در کودکان (Learning disability) LD است. نتایج تخمین طیف توان نیز نشان دهنده وجود نسبت های بالاتر Theta/Beta و Theta/Alpha در حالت نوشتن در این کودکان است و نارسایی بیشتر مغز کودکان نوشتارپریش را در حالت نوشتن نسبت به استراحت نشان می دهد.