کارآفرینی با توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها رابطه تنگاتنگی دارد به طوری که امروزه کی از شاخص های توسعه در کشورهای رو به رشد محسوب می شود. در واقع از نگاه بیشتر صاحبنظران اقتصادی، کار آفرینی مهم ترین منبع نوآوری، اشتغال زایی و رشد و توسعه می باشد. به همین دلیل است که بسیاری از دولتها در کشورهای توسعه افته و پیشرو تلاش می کنند با حداکثر امکانات و بهره برداری از دستاوردهای تحقیقاتی، شماری از افراد جامعه را که دارای ویژگیهای کارآفرینی هستند به سمت آموزش و فعالیت های کارآفرینانه هدایت کنند. در واقع آموزش کارآفرینی در سیستم آموزش اکثر کشورها جایگاه ویژه خود را پیدا کرده است. به عبارتی تعمیق و گسترش فرهنگ کارآفرینی به عنوان کی از نیازهای ضروری جامعه، نیازمند توجه اساسی به امر آموزش در این زمینه می باشد. چرا که بسیاری از افراد کارآفرین که پیشینه آموزش خاصی نداشته اند لزوما بعد از چندین بار سعی و خطا و شکست، آن را رها کرده و تنها تعدادی از آنها قادر به ادامه فعالیت خواهند بود. در صورتیکه با آموزش صحیح مهارتهای لازم به این افراد می توان ریسک و خطر موجود در این زمینه را کاهش داد، به گونه ای که موفقیت آنها به میزان زیادی افزایش ابد و از این طریق امکان دستیابی به اهداف و فواید مورد نظر فراهم گردد. آموزش عالی نیز کی از محصولات و شاخصهای رشد و توسعه است که دسترسی به آن موجبات رشد و تسریع فرایند توسعه را فراهم می سازد. دستیابی به آموزش عالی و کسب دانش ها و مهارتها از عواملی است که امکان برخورداری از قدرت کنترل و تسهیل مشارکت در امر تصمیم گیری را در سطوح بالا فراهم می سازد. نهاد آموزش عالی در یک کشور عرصه پرورش نخبگان علمی در حیطه های مختلف، رهبران اجتماعی، سیاسی و متخصصان و مدیران آن جامعه است. در کشور ما نیز ضرورت توجه به اشتغال فارغ التحصیلان بیش از هر زمان دیگر به چشم می خورد و بررسی آمار و ارقام موجود در این زمینه می تواند بیانگر ضرورت تعجیل در این زمینه باشد. دانشجویان نیز باید در طول تحصیل درک کنند که کارفرمایان چه انتظاراتی از فارغ التحصیلان دارند در مورد این موضوع برنامه ریزی کنند. دانشجویان باید بیاموزند به بهترین نحو از تجربیات و فرصتهایی که دانشگاه ارایه می دهد بهره بگیرند، اعتماد به نفس کسب کنند و مطمئن شوند که پس از فارغ التحصیلی کار پیدا خواهند کرد. همین مساله موضوع توانمند سازی شغلی فارغ التحصیلان را که در سالهای اخیر در کشورهای پیشرفته جهان اهمیت بسیاری افته است و در حقیقت یک اولویت کلیدی برای آموزش عالی آن کشورها به حساب می آید، مطرح می کند. در مجموع انتظار می رود که فرآیند توانمندسازی در نهایت به ارتقای سطح کیفی زندگی شخصی فارغ التحصیلان نیز کمک کند. امروزه موفقیت در چنین فرآیندی می تواند کلید بازگشایی در قفل شده اشتغال در بحبوبه تغییرات سریع و غیر قابل پیش بینی در ساختارهای اقتصاد و اشتغال باشد.