این مقاله، شگرد غرابت زدایی را در ترجمه اشعار مولانا به انگلیسی آمریکایی بررسی کرده و آن را از جمله معضلات ترجمه کلمن بارکس معرفی می کند. ابتدا این پرسش مطرح می شود که از چه روست اشعار مولانا در آمریکا در صدر آثار پرفروش قرار دارد و چرا در سایر کشورها از جمله ایران، وضع بدین منوال نیست؟ در ادامه غرابت زدایی به مثابه معضل ترجمه اشعار مولانا به دست کلمن بارکس معرفی می شود. سپس، ضمن اشاره به نظریه ها و صاحب نظران ترجمه، ترجمه های بارکس از مولانا در پرتو بررسی دو ترجمه نیکلسون و بارکس از یکی از غزل ها، نقد و بررسی می شود. در پایان این نتیجه حاصل می آید که بارکس در پرتو هژمونی فرهنگ مسلط غربی، تصویری کم مایه نه فقط از مولانا و اندیشه ها و اشعار او بلکه از عرفان ناب و اندیشه و ذوق و طبع ایرانی ارایه کرده به گونه ای که این هژمونی، ملای «رومی» را در «صدر» نشانده و مولانای «ایرانی» را در «عجز».