علوم پزشکی رازی
سال:1394 | دوره:22 | شماره:134 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام- اس) یک بیماری خود ایمنی، التهابی و مزمن است که به صورت ضایعات عصبی یا میلین تخریب شده در جسم سفید مغز، طناب نخاعی و اعصاب بینایی بروز می کند. این بیماری نیز مانند سایر بیماری های خود ایمنی در میان خانم ها و در سنین جوانی شیوع بیشتری دارد به طوری که بیشترین افراد مبتلا به آن خانم ها و جوانان می باشند. این بیماری در آقایان معمولا در سنین بالاتر بروز پیدا می کند و در مراحل پیشرفته تشخیص داده می شود. از طرفی اصفهان یکی از مناطق پر خطر در زمینه ی ابتلا به این بیماری گزارش شده است. در بسیاری از تحقیقات انجام شده ارتباط بین این بیماری با فلزاتی نظیر روی، مس و آهن بررسی شده است. محققان و پژوهشگران بیماری های خاص، غلظت عناصر بدن این بیماران را با استفاده از نمونه های خونی یا مایع نخاعی پیگیری کرده اند؛ لذا در این مطالعه سعی بر آن شد تا با استفاده از نمونه های خونی، ارتباط بین تعدادی از عناصر سنگین و این بیماری و نیز ارتباط برخی از عناصر شاخص موجود در منطقه اصفهان با این بیماری بررسی شود.روش کار: جهت تعیین سطح عنصر سلنیوم خون بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، از 58 بیمار و با همکاری بخش ام- اس بیمارستان آیت اله کاشانی اصفهان و به شکل کاملا تصادفی در مدت چهار هفته نمونه های خونی تهیه و توسط روش فعال سازی نوترونی و با استفاده از روش آماری SPSS و آزمون تی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: براساس نتایج به دست آمده در این تحقیق و همچنین دیگر پژوهش های انجام شده احتمال کمبود میزان سلنیوم در خون بیماران ام- اس نسبت به میزان نرمال آن زیاد بود.نتیجه گیری: هر گونه انحراف سلنیوم از میزان طبیعی می تواند یکی از عوامل مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس باشد یا حداقل ممکن است در اینکه یک بیمار چه نوع مولتیپل اسکلروزیس را دارد، نقش داشته باشد.

زمینه و هدف: برنامه های تمرینی مختلف منجر به تغییرات و سازگاری های متفاوتی در سیستم های فیزیولوژیک می شود. بنابراین هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر چهار هفته تمرین استقامتی و مقاومتی دایره ای بر سطوح سرمی سوپراکسیددیسموتاز و پروتئین شوک گرمایی 70 دانشجویان مرد غیرفعال بود.روش کار: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود که 24 مرد غیرفعال (میانگین سنی 22.67±4.3، وزن 69.95±14.8 کیلوگرم و شاخص توده بدن 23.68±3.7 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی با هشت فرد در هر سه گروه استقامتی، مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرین مقاومتی سه جلسه در هفته، به مدت چهار هفته تمرین مقاومتی دایره ای را با شدت 65-%75 یک تکرار بیشینه انجام دادند. آزمودنی های گروه استقامتی نیز برنامه تمرینی استقامتی شامل 30-45 دقیقه دویدن تناوبی را با شدت 65-%75 ضربان قلب بیشینه اجرا کردند. قبل و 48 ساعت بعد از دوره تحقیق نمونه گیری خونی برای سنجش مقادیر سرمی SOD و HSP70 از آزمودنی ها به عمل آمد. آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی برای تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تمرین مقاومتی دایره ای موجب افزایش معنی دار سطوح SOD و HSP70 سرمی مردان غیرفعال شد (p<0.05)، اما تمرین استقامتی تاثیر معنی داری بر تغییرات SOD و HSP70 نداشت ((p>0.05. علاوه بر این، در تحقیق حاضر تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (p>0.05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد تغییرات HSP70 و SOD نسبت به تمرینات دایره ای مقاومتی و استقامتی ممکن است متفاوت باشد. بنابراین، در یک دوره کوتاه مدت چهار هفته ای، تمرینات مقاومتی دایره ای نسبت به تمرینات استقامتی بر این شاخص ها تاثیرگذارتر بود.

زمینه و هدف: اهمیت فعالیت بدنی و رابطه آن با کاهش بیماری های قلبی و عروقی به خصوص پر فشارخونی را نمی توان نادیده گرفت و فعالیت ورزشی، یکی از روش های غیردارویی جهت درمان پرفشاری خون محسوب می شود. هدف از این پژوهش مقایسه ی تاثیر دو نوع تمرین هوازی پیوسته و متناوب بر استمرار کاهش فشارخون بعد از ورزش در زنان میانسال مبتلا به فشارخون بالا بود.روش کار: آزمودنی های این تحقیق نیمه تجربی، 20 زن داوطلب دارای فشارخون بالا به صورت نمونه گیری در دسترس، گزینش و پس از تکمیل پرسش نامه به طور تصادفی به دو گروه تمرین هوازی با شدت ثابت (10 نفر) و شدت متغیر (10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین هوازی با شدت ثابت فعالیت هوازی را پیوسته با شدت %60 حداکثر ضربان قلب انجام دادند. گروه تمرین هوازی با شدت متغیر، فعالیت را با شدت متغیر که شامل 2 دقیقه رکاب زدن با شدت %50 حداکثر ضربان قلب و 1 دقیقه با %70 حداکثر ضربان قلب انجام دادند. ضربان قلب و فشار خون سیستولی و دیاستولی در قبل و همچنین هر 30 دقیقه به مدت 10 ساعت پس از فعالیت اندازه گیری شد. با استفاده از آزمون های تی تست مستقل و تحلیل واریانس یکطرفه با اندازه گیری های مکرر یافته ها در سطح معنی داری p<0.05 بررسی شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که یک جلسه تمرین هوازی با شدت های ثابت و متغیر بر تغییرات میانگین فشارخون سرخرگی زنان میانسال تاثیر معناداری ندارد.نتیجه گیری: هر چند یک جلسه تمرین هوازی با شدت های ثابت و متغیر بر تغییرات میانگین فشارخون سرخرگی زنان میانسال تاثیر معناداری نداشت، اما کاهش میانگین فشار سرخرگی تا 10 ساعت ادامه داشت که در شدت ثابت این کاهش بیشتر بوده، که نشان می دهد که فعالیت هوازی به ویژه با شدت ثابت برای بیماران پرفشارخونی می تواند موجب کاهش فشارخون آن ها تا چند ساعت پس از تمرین شود.

زمینه و هدف: مطالعه تعامل پزشک- بیمار از زوایای مختلف قابل ارزیابی است. تحقیق حاضر به ارزیابی این موضوع از منظر بیمارِ «رقیب» می پردازد.روش کار: روش مورد استفاده در این تحقیق تحلیل گفتگو است که در آن 33 مشاوره از 50 مشاوره ضبط شده درمانگاهی در بیمارستان شهید فقیهی شیراز مورد تحلیل قرار گرفت. بر این اساس با روشی توصیفی- تحلیلی مبتنی بر تحلیل گفتگو به استخراج راهبردهای گفتگوی پزشک و بیمار رقیب با یکدیگر پرداخته است.یافته ها: نتایج داده ها نشان می دهد که بیماران از چهار استراتژی تردید، پذیرش، کسب اطمینان، و چانه زنی استفاده می کنند. متناظر با هر استراتژی نیز پزشکان از استراتژی های توجیهی/اقناعی، انذاری، قطعیت، و اگر... باید استفاده می کنند. علاوه بر این، پزشکان از سه استراتژی بازبینانه، اغماض و عبور، و دفع نیز استفاده می کنند که مبتنی بر رابطه نابرابر و اعمال یک سویه قدرت از سوی پزشک است.نتیجه گیری: نکته مهم در این زمینه این است که هر چه تعامل بین پزشک و بیمار شفاف و مبتنی بر تعامل فعال باشد، بیمار اعتماد بیشتری به این تعامل دارد و استراتژی «پذیرش» یا تبعیت برای بیمار و «انذار» برای پزشک رقم می خورد. این استراتژی نوعی رویکرد مشارکت جویانه است که در آن بیمار و پزشک به تبادل شفاف اطلاعات می پردازند و کمک به فرآیند تشخیص و درمان به طور خاص تبعیت بیمار می کند. با توجه به تغییرات گسترده اجتماعی استفاده از رویکردهای مشارکتی در مشاوره ها هم رضایت طرفین تعامل را تامین خواهد کرد و هم باعث می شود که بیمار بیشترین نفع را از مشاوره ببرد.

زمینه و هدف: سرطان خون مربوط به بافت های خون ساز بدن است و سرطان خون حاد میلوئید (Acute Myeloid Leukemia-AML) یک نوع شایع و کشنده آن است. میزان بقای پس از تشخیص و عوامل موثر بر آن یکی از شاخص های مهم ارزیابی روش های درمانی است که مورد نظر پژوهش حاضر است.روش کار: داده های این مطالعه گذشته نگر مربوط به بیماران AML بستری در بخش خون در بیمارستان ولیعصر 2 (مجتمع بیمارستانی امام خمینی) از فروردین 1386 تا آخر شهریور 1392 که در مجموع شامل 85 بیمار وارد مطالعه شدند و زمان مرگ به عنوان واقعه شکست برای آن ها در نظر گرفته شد. برای بررسی عوامل موثر بر بقای بیماران از روش کاپلان- میر و مدل مخاطره متناسب کاکس استفاده شد. کلیه محاسبات با نرم افزار SPSS21 و SAS9.2 انجام شده و سطح معناداری 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: از 85 بیمار بررسی شده، تعداد 46 نفر (%54.1) مرد بودند. میانگین سن در زمان تشخیص 41.3 سال و میانه زمان بقا 17.27 محاسبه شد و حادثه مرگ برای 53 نفر رخ داد. متغیرهای سن در زمان تشخیص، وضعیت تاهل، مصرف دخانیات، پیوند مغز استخوان، داشتن سابقه بیماری خاص، محل سکونت، مقاومت به درمان و متغیر فاکتورهای آزمایشگاهی همچون تعداد گلبول های سفید و گلبول های قرمز، متوسط هموگلوبین گلبولی، نمک، پتاسیم و کلسیم بر بقای این بیماران معنادار بودند.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سرطان خون و به ویژه نوع حاد میلوئیک آن در مرگ و میر بیماران، تاکید بر متغیرهای سن در زمان تشخیص، وضعیت تاهل، مصرف دخانیات، پیوند مغز استخوان، داشتن سابقه بیماری خاص، محل سکونت و مقاومت به درمان و برخی فاکتورهای آزمایشگاهی، اهمیت زیادی در پیش آگهی مرگ بیماران خواهد داشت.

زمینه و هدف: با توجه به نتایج محدود و متناقض مربوط به اثرات حاد ترکیبات متیل گزانتینی بر پاسخ های التهابی ناشی از فعالیت بدنی، مطالعه ی حاضر به منظور تعیین تاثیر مصرف حاد مقادیر مختلف کافئین بر پاسخ اینترلوکین-6 سرمی مردان والیبالیست متعاقب انجام یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده ساز انجام شد.روش کار: 30 مرد والیبالیست (میانگین سن 21.47±1.45 سال، درصد چربی 10.47±3.11 درصد و شاخص توده ی بدنی 23.15±1.26 کیلوگرم بر مجذور متر) در قالب یک طرح نیمه تجربی و دوسویه کور به طور تصادفی در سه گروه مکمل (با 6 و 9 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین) و شبه دارو (6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن دکستروز) جایگزین شدند. آزمودنی ها 45 دقیقه پس از مکمل دهی در یک قرارداد فعالیت مقاومتی با وزنه (شامل 7 حرکت در 3 نوبت با 80 درصد یک تکرار بیشینه تاحد واماندگی) شرکت نمودند. تغییرات شاخص التهابی (اینترلوکین-6 سرمی) طی سه مرحله (حالت پایه، 45 دقیقه بعد از مصرف مکمل (قبل از فعالیت) و بلافاصله پس از قرارداد تمرینی) اندازه گیری شد. داده های نرمال با آزمون های تحلیل واریانس مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 0.05 بررسی شد.یافته ها: نتایج حاکی است که مصرف حاد مقادیر 6 و 9 میلی گرم کافئین در حالت پایه منجر به افزایش معنی دار تغییرات اینترلوکین-6 سرم می شوند (p£0.05). به علاوه، مصرف هر دو مقادیر 6 و 9 میلی گرم کافئین در تعامل با فعالیت مقاومتی باعث تشدید پاسخ افزایشی شاخص التهابی در مقایسه با گروه دارونما شد (p£0.05).نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر، می توان نتیجه گرفت که مصرف حاد مقادیر مختلف کافئین در حالت پایه باعث التهاب سطح پایین (افزایش اینترلوکین-6 سرمی) شده و همچنین توانایی لازم جهت تعدیل پاسخ شاخص التهابی مردان والیبالیست ناشی از انجام یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده ساز را ندارد.

زمینه و هدف: ارتقا روش های تشخیصی جهت شناسایی افراد آلوده به HIV، یکی از راه های مقابله با انتشار ویروس به شمار می رود. به دلیل بالابودن میزان موتاسیون در این ویروس، لازم است تا برای راه اندازی روش های ایمنواسی تشخیصی از پروتئین های محافظت شده، استفاده شود. به دلیل آنکه پروتئین اینتگراز یکی از محافظت شده ترین پروتئین های HIV است، آنتی ژن مناسبی برای این منظور به شمار می رود. در این مطالعه ضمن کلون سازی و تخلیص این پروتئین، ایمنوژنیسیته آن نیز مورد بررسی قرار گرفته است.روش کار: ژن اینتگراز در وکتور بیانی pET28a کلون گردید. پلاسمید نوترکیب حاصله به باکتری E.coli انتقال یافته و بیان پروتئین با استفاده از IPTG القا شد. بررسی ایمنوژنیسیته پروتئین بیان شده با تکنیک وسترن بلات صورت گرفت. تخلیص پروتئین با استفاده از کروماتوگرافی میل ترکیبی با رزین های Ni-NTA انجام پذیرفت.یافته ها: القا باکتری های ترانسفرم شده با IPTG به بیان پروتئین اینتگراز منجر گردید و به این ترتیب پس از بهینه سازی شرایط بیان، حدود 40 درصد پروتئین های باکتریایی به پروتئین نوترکیب مورد نظر اختصاص پیدا کرد. انجام وسترن بلات نشان دهنده واکنش ایمنی اختصاصی با سرم افراد آلوده به HIV بود. به ازا هر یک لیتر کشت باکتری، 75 میلی گرم اینتگراز تخلیص گردید.نتیجه گیری: پروتئین تولیدشده به واسطه حفظ خاصیت آنتی ژنیک خود، قابلیت به کارگیری در روش های تشخیصی ایمنواسی را دارد. با استفاده از بهینه سازی شرایط کشت و بیان پروتئین می توان به باکتری های نوترکیبی دست یافت که تولید پروتئین در آن ها با بازده بالایی صورت می پذیرد و بنابراین امکان استفاده از آن ها در اهداف صنعتی وجود خواهد داشت.

زمینه و هدف: باورهای پژوهشی دانشجویان تاثیر مهمی در انجام یا اجتناب از تحقیق دارد. هدف این مطالعه مقایسه دیدگاه های دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی نسبت به خودکارآمدی پژوهشی بود.روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1392 در 140 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. حجم نمونه به وسیله مطالعه مقدماتی و محاسبه واریانس نمونه تعیین شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه خودایفا و استاندارد شده خودکارآمدی پژوهشی بود. تجزیه تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-17 و آزمون آماری T مستقل برای مقایسه 7 آیتم در پرسش نامه خودکارآمدی پژوهشی شامل موارد آماری و تحلیلی، مفهوم پردازی، روش و اجرا، پژوهش کیفی، گزارش نویسی، مهارت ها و تبحرها و اخلاق در دانشجویان ذکر شده انجام گردید.یافته ها: اختلاف معنی داری در مقایسه دیدگاه های دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی در مقیاس های خودکارآمدی آماری و تحلیلی، مفهوم پردازی، روش و اجرا، پژوهش کیفی، گزارش نویسی و مهارت ها و تبحرها مشاهده شد (p=0.001، p<0.008). ولی اختلاف معنی داری در مقیاس اخلاق در آن ها مشاهده نشد (p=0.176).نتیجه گیری: دانشجویان دکترای تخصصی در مقایسه با دانشجویان کارشناسی ارشد دیدگاه مثبت تری نسبت به خودکارآمدی پژوهشی داشتند.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه تعیین مولفه های سرمایه اجتماعی در زنان سرپرست خانوار با استفاده از تحلیل مسیری می باشد.روش کار: این مطالعه یک مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد که بر روی زنان سرپرست خانوار انجام گرفته است. در این مطالعه اطلاعات کلیه زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به دو منطقه شهرداری تهران مورد استفاده قرار گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سرمایه اجتماعی مربوط به بانک جهانی (SC-IQ) که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفته است، استفاده شد. این پرسشنامه حاوی 6 مولفه در قالب 39 سوال می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار (version 22) SPSS و نرم افزار (version 22) AMOS جهت انجام تحلیل مسیر استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 40.6 (±9.5) سال بود. اکثریت زنان سرپرست خانوار (60.3 درصد) غیرشاغل بودند. نتایج نشان داد که در میان مولفه های سرمایه اجتماعی؛ مولفه مشارکت در کارهای گروهی ارتباط معنی داری با تحصیلات زنان سرپرست خانوار دارد. همچنین درآمد با تمام مولفه های سرمایه اجتماعی بجز توانمند سازی سیاسی، ارتباط معنی داری داشت و مولفه توانمند سازی سیاسی، ارتباط معنی داری را با هیچ یک از متغیرهای دموگرافیک نشان نداد (p>0.05).نتیجه گیری: متغیرهای درآمد و تحصیلات از جمله عناصر تاثیر گذار بر سرمایه اجتماعی زنان سرپرست خانوار شهر تهران بودند. از این رو، با مهیا نمودن زمینه های ارتقا این شاخص ها به خصوص در زنان سرپرست خانوار به عنوان گروه آسیب پذیر جامعه؛ باعث بالارفتن سلامت جسمی، روانی و اجتماعی در این زنان و در نهایت کم شدن بار منفی حاصل از این گروه ها در جامعه باشیم.

زمینه و هدف: عوامل ویروسی مختلفی در ایجاد بیماری های تنفسی تحتانی کودکان مطرح می باشند و علائم بالینی ناشی از آن ها تقریبا یکسان می باشد. شناسایی این عوامل جهت برخورد مناسب درمانی با این بیماران حائز اهمیت می باشد. با توجه به اینکه متاپنوموویروس انسانی ((Human Meta-pneumovirus (hMPV) از ویروس های جدیدا مطرح شده در کودکان است و در بیماران با مشکلات زمینه ای عوارضی مانند RSV می دهد، لذا در این مطالعه به بررسی علائم بالینی، یافته های آزمایشگاهی و دموگرافیک کودکان مبتلا به این عفونت تنفسی با ویروس های فوق پرداخته شده است.روش کار: در این مطالعه مقطعی (Cross sectional) از نمونه سواب تنفسی به دست آمده از کودکان زیر 5 سال مبتلا به عفونت تنفسی تحتانی حاد بستری در بیمارستان حضرت علی اصغر تهران طی سال های 1388 تا 1391، که جهت تشخیص عوامل عفونی گرفته شده، با استفاده از روش ((reverse transcriptase polymerase chain reaction) RT-PCR نوع ویروس تعیین گردیده و به همراه اطلاعات بالینی بیمار، اطلاعات اپیدمیولوژیک، یافته های رادیولوژیک، خصوصیات زمینه ای قبلی و سایر موارد، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. مقادیر احتمال کمتر از 0.05 در بررسی ها از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: تعداد 32 بیمار با متوسط سنی 14.31 (±14.98) ماه وارد مطالعه شدند. تعداد 9 نفر از بیماران مبتلا به hMPV و تعداد 23 نفر به RSV مبتلا بودند. اختلاف سنی دو گروه به لحاظ آماری معنی دار بوده و متوسط سن در بیماران مبتلا به RSV پایین تر بود (p=0.026). 18 بیمار (%56.2) مونث و 14 بیمار (%43.8) جنسیت مذکر داشتند. از میان یافته های آزمایشگاهی تنها تعداد لنفوسیت های خونی بین دو گروه اختلاف داشت بود (p=0.02). از میان یافته های بالینی بیماران، تمامی 23 بیمار مبتلا به (%100) RSV در معاینه بالینی سرفه داشتند درحالی که 7 نفر (%77.8) از مبتلایان به HMPV از سرفه شکایت داشتند بود (p=0.020). میانگین درجه حرارت بیماران و نیز میانگین درجه حرارت ماکزیمم در دو گروه با هم اختلاف آماری معنی داری را نشان می داد (به ترتیب p=0.015، p=0.007). سایر یافته های بالینی، یافته های معاینه ریوی و نیز یافته های رادیوگرافی قفسه سینه میان دو گروه مبتلایان hMPV و RSV تفاوت معناداری نداشت. تمامی بیماران (%100) RSV بهبودی کامل داشتند درحالی که دو بیمار (%22.2) مبتلا به hMPV فوت شدند.نتیجه گیری: توجه به یافته های بالینی و دموگرافیک و نیز یافته های موجود در شرح حال بیماران، در تشخیص و تمایز بیماران مبتلا به دو ویروس hMPV و RSV در کنار استفاده از روش های مختلف از جایگاه ویژه ای برخوردار است. مطالعات آینده باید با در نظر گرفتن جامعه آماری وسیع تر در جهت توضیح هرچه دقیق تر این تفاوت ها برآیند.

زمینه و هدف: کالپروتکتین (Calprotectin) نوترکیب انسانی پروتئینی است که اثر مهاری بر رشد سلول های سرطانی دارد. این ترکیب می تواند به عنوان یک عامل درمانی یا مارکر در تشخیص سرطان مورد استفاده قرار گیرد. هدف از این مطالعه بررسی خاصیت ضد توموری کالپروتکتین نوترکیب انسانی بر رده سرطانی K562 در شرایط آزمایشگاهی بود.روش کار: ابتدا کالپروتکتین در E. coli یکسان سازی و تلخیص شد. سپس غلظت های 1، 5، 10، 20، 40، 80 و 100 میکروگرم آن در میلی لیتر محیط کشت Roswell Park Memorial Institute (RPMI) تهیه و خواص سلول کشی آن در شرایط آزمایشگاهی علیه رده سرطانی K562 در زمان های 12، 24، 48 و 72 ساعت در حضور داروی دکسوروبیسین به عنوان شاهد مثبت به روش MTT سنجیده شد.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که کالپروتکتین نوترکیب دارای خاصیت ضد توموری در حالت وابسته به غلظت و زمان است و با افزایش غلظت و گذر زمان، سلول کشی آن افزایش پیدا می کند. بررسی های آماری نشان داد کالپروتکتین نوترکیب به طور معنی داری (P= 0.0231) اثر مهاری بر رده K562 دارد.نتیجه گیری:بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت کالپروتکتین دارای اثرات ضد توموری بوده ولی جهت کسب نتایج مطمئن انجام مطالعات بیشتر ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: اگرچه سرفه یکی از مکانیسم های دفاعی برای پاک کردن مجاری تراکئوبرونشیال است، اما گاهی بسیار آزاردهنده بوده، عملکرد مفیدی ندارد و باید مهار شود. به همین منظور در سرفه های حاد، داروهای ضد سرفه به کار می رود که از جمله آن ها داروهای گیاهی مثل آویشن هستند. در همین راستا مطالعه حاضر به بررسی عوارض اسانس آویشن و دکسترومتورفان و تاثیر درمانی آن ها روی سرفه حاد خواهد پرداخت.روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور، تعداد 80 بیمار با سرفه خشک و حاد وارد مطالعه شدند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه 40 نفری مقایسه، که داروی دکسترومتورفان و گروه مداخله، که اسانس آویشن را دریافت می کردند تقسیم شدند. اطلاعات مورد نیاز قبل از درمان و 7 روز بعد دریافت دارو در پرسش نامه ای ثبت و اطلاعات ثبت شده در پرسش نامه ها با نرم افزار آماری EPI6 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت مقایسه دو گروه با همدیگر از آزمون آماری Chi-Square استفاده شد. سطح معنی داری آماری 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که میزان بهبود کامل در گروه بیماران مصرف کننده اسانس آویشن (%45) 18 بیشتر از گروه مصرف کننده دکسترومتورفان (%30) 12 بوده است. اما میزان بهبود نسبی در گروه مصرف کننده دکسترومتورفان (%65) 26 درصد بیشتری را نسبت به گروه آویشن (%47.5) 19 نشان می دهد. در مقایسه عوارض دو دارو خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد، تهوع و درد شکم اختلاف چشمگیر ندارند (p>0.05). عوارض تحریک پذیری، تشنج، استفراغ و حساسیت پوستی در هیچ کدام از بیماران دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد اسانس آویشن در مهار سرفه حاد دارای تاثیر درمانی قابل قبول و مشابه داروی دکسترومتورفان می باشد.

زمینه و هدف: بدن انسان تحت تاثیر یک دوره 24 ساعته می باشد که درجه حرارت بدن، فشار خون، متابولیسم، ترشح هورمون ها و عملکرد آن ها را تنظیم می کند. لذا این امکان وجود دارد که عملکرد بدن، حین یا متعاقب فعالیت های ورزشی در زمان های متفاوت روز، یکسان نباشد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر زمان فعالیت ورزشی (صبح و عصر) بر میزان تروپونین (cTnT) T پلاسمای مردان مبتلا به بیماری قلبی- عروقی بود.روش کار: روش این تحقیق، از نوع شبه آزمایشی بود. بدین منظور 15 مرد بیمار مبتلا به بیماری قلبی- عروقی به عنوان آزمودنی های تحقیق انتخاب شدند. در روز آزمون در ساعت 7 صبح نمونه خونی پیش آزمون از آزمودنی ها گرفته شد و سپس در حضور پزشک متخصص پروتکل تمرینی اجرا گردید. بلافاصله پس از تمرین و سه ساعت بعد از آن نیز اندازه گیری های خونی انجام شد. یک هفته بعد نیز آزمودنی ها همین مراحل را در ساعت 7 عصر با روش مشابه انجام دادند. به منظور تجزیه و تحلیل استنباطی یافته ها از آزمون t وابسته برای مقایسه میانگین نمرات در پیش آزمون و پس آزمون هر زمان(صبح و عصر) و مقایسه پیش آزمون و پس آزمون در دو زمان صبح و عصر استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.20 انجام شد.یافته ها: نتایج آزمون t وابسته در رابطه تروپونین T نشان داد بین میانگین پیش آزمون در دو نوبت صبح و عصر اختلاف معنی دار وجود ندارد (p=0.153). همچنین بین میانگین پس آزمون و سه ساعت بعد نیز در دو نوبت صبح و عصر اختلاف معنی دار مشاهده نشد (p=0.300 و p=0.221).نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش احتمالا ریتم شبانه روزی و چرخه شبانه روزی در پاسخ بافت میوکارد به تمرین شدید تاثیری ندارد و افراد بیمار قلبی- عروقی می توانند در زمان صبح و عصر به دلخواه فعالیت ورزشی داشته باشند.