هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی و رضایت از تحصیل با پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانش آموزان سال سوم رشته ریاضی و فیزیک دوره متوسطه دوم شهر اصفهان بوده است. این پژوهش از نوع توصیفی ـ همبستگی بوده است که نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای، از میان دانش آموزان پایه سوم رشته ریاضی و فیزیک دوره دوم متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 93-92 تعداد 354 نفر(با استفاده از جدول مورگان) که ملاک های ورود به پژوهش را دارا بودند، انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان (Moris, 2001) با ضریب آلفای 0.83، پرسشنامه رضایت از تحصیل با ضریب آلفای 0.72 و کارنامه نهایی بود که دو پرسشنامه اول توسط دانش آموزان تکمیل گردید. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها نیز از روش تحلیل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان با استفاده از بسته نرم افزاری تحلیل آماری spss20 استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که در سطح خطای 0.01، باورهای خودکارآمدی (r=0.48) و رضایت از تحصیل دانش آموزان (r=0.35) با پیشرفت تحصیلی آنها دارای رابطه معنادار است. بنابر یافته های این مطالعه باورهای خودکارآمدی و رضایت از تحصیل توانسته اند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را به شکلی معنادار پیش بینی نمایند (p<0.05).