مجله پرستاری و مامایی
سال:1398 | دوره:17 | شماره:9 (پی در پی 122) |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف نارسایی قلبی، به عنوان یکی از شایعترین بیماری های مزمن در کل دنیا بحساب می آید که به علت ناتوانی قلب در خون رسانی با علایم زیادی مواجه می باشد. این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی با هدف تعیین تاثیر آموزش بهداشت خواب بر کیفیت خواب در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بخش های مراقبت قلبی مراکز آموزشی درمانی ارومیه 97-1396 انجام شده است. مواد و روش کار در این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، 70 بیمار واجد شرایط به صورت نمونه گیری تصادفی از جامعه در دسترس انتخاب و به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند و طی جلسه اول توسط پژوهشگر برای هر دو گروه پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه دموگرافیک تکمیل گردید. سپس برنامه آموزش بهداشت خواب برای گروه مداخله طی پنج جلسه یک ساعته (هر هفته یک جلسه) صورت گرفت. در گروه کنترل نیز اقدامات روتین حین ترخیص انجام شد و هیچ مداخله خاصی انجام نگردید. 4 هفته پس از ترخیص، همزمان هر دو گروه به کلینیک قلب فرا خوانده شدند و مجددا پرسشنامه کیفیت خواب توسط پژوهشگر برای هر دو گروه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از فرم مشخصات جمعیت شناختی و شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ جمع آوری و توسط نرم افزار آماری spss نسخه 16 بررسی شده است. جهت تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی و درصد) و آمار تحلیلی شامل آزمون های تی مستقل، تی همبسته و آنکووا استفاده شده است. یافته ها بر اساس یافته های به دست آمده میانگین نمرات کیفیت خواب بیماران گروه مداخله بعد از آموزش بهداشت خواب نسبت به میانگین نمرات کیفیت خواب گروه کنترل به صورت معنی داری بهبود پیدا کرد (001/0> P). همچنین میانگین نمرات کیفیت خواب گروه مداخله بعد از آموزش بهداشت خواب نسبت به قبل از مداخله، به طور معنی داری بهبود یافت (001/0>p). بحث و نتیجه گیری یافته های مطالعه موید آن است که آموزش بهداشت خواب بر بهبود کیفیت خواب در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بخش مراقبت های ویژه مراکز درمانی ارومیه موثر می باشد.

نارسایی زودرس تخمدان نقصان عملکرد تخمدان قبل از چهل سالگی اطلاق می گردد. این نارسایی به شدت از عوامل ژنتیکی تاثیر می گیرد خصوصا ناهنجاری های کروموزوم ایکس که نقش مهمی را در اختلالات تخمدان بازی می کند. بیماری " نارسایی اولیه تخمدان همراه با ایکس شکننده " از جمله بیماری هایی است که در ناقلین پیش موتاسیون در ژن ایکس شکننده دیده می شود. سندرم ایکس شکننده به واسطه افزایش تعداد تکرارهای سه تایی در قسمت بالادست ژن FMR1 بوجود می آید این افزایش تعداد تکرارهای باعث خاموشی ژن شده و در نتیجه در مردان کم توانی ذهنی و در زنان هتروزیگوت آمنوره ثانویه را سبب می گردد. در این مقاله خانمی مبتلا به نارسایی زودهنگام تخمدان همراه با سندرم ایکس شکننده گزارش می گردد که بعد از گذشت مدت 5 سال از ایجاد نارسایی تخمدان مجددا بارداری را تجربه کرده و فرزند دختر این خانم دارای ژنوتیپ مشابه مادر یعنی پیش جهش بوده و هم اکنون در سن دو سالگی تاخیر رشد را نشان می دهد. در این مقاله احتمال بارداری مجدد برای مبتلایان به نارسایی زودرس تخمدان تائید می گردد و هر چند فرزندان پسر در نتیجه این بارداری سالم و یا مبتلا خواهند بود، فرزندان دختر می توانند کاملا سالم (هموزیگوت) و یا ناقل (هتروزیگوت) باشند فرزندان دختر هتروزیگوت در بعضی موارد عوارض خفیفی همچون تاخیر رشد نشان می دهند مشاوره ژنتیک به این خانواده ها کمک خواهد کرد تا تصمیم صحیحی در خصوص داشتن فرزند اتخاذ نمایند و در بعضی موارد کمک می کند تا خانواده آمادگی لازم را برای عواقب احتمالی تصمیم اتخاذ شده داشته باشند.

پیش زمینه و هدف ارتباطات موثر بین پرستار و بیمار، می تواند یک رابطه مثبت در طول فرآیند مراقبت باشد. عوامل زیادی بر ارتباطات پرستار بیمار تاثیر دارند و بعضی از آن ها مانع ارتباط موثر با بیمار می شوند که شناسایی این موانع کمک می کنند تا دانشجویان پرستاری از عوامل بازدارنده ارتباط با بیمار آگاه شوند. لذا هدف از این مطالعه بررسی موانع برقراری ارتباط پرستار و بیمار از دیدگاه دانشجویان پرستاری است. مواد و روش ها مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی می باشد. حجم نمونه شامل: 136 نفراز دانشجویان پرستاری در عرصه دانشکده پرستاری و مامائی ارومیه می باشند که به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه دوقسمتی موانع برقراری ارتباط موثر پرستار-بیمار می باشد که در بخش اول مشخصات جمعیت شناختی و قسمت دوم مربوط به دیدگاه دانشجویان پرستاری در خصوص موانع برقراری ارتباط موثر بین پرستار-بیمار در چهار حیطه (1-عوامل فردی و اجتماعی 2-ویژگی های شغلی 3-شرایط بالینی بیمار 4-عوامل محیط)می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بیشترین نمره کسب شده با میانگین 1/1± 62/3 مربوط به حیطه ویژگی های شغلی و کم ترین نمره کسب شده با میانگین 1/1± 21/3 مربوط به حیطه ویژگی های فردی-اجتماعی بود میانگین نمره کلی کسب شده جهت وجود موانع 1/1± 35/3 بود که نشان می دهد نمره به دست آمده متوسط به بالا (متوسط 5/2) بوده و از دیدگاه دانشجویان موانع ارتباط بین پرستار و بیمار زیاد است. نتیجه گیری در این مطالعه عوامل شغلی مهم ترین مانع بازدارنده برقراری ارتباط موثر، بود. مدیران سیستمهای آموزشی بایستی تلاش خود را در جهت تعدیل اثر این عوامل به منظور بهبود این ارتباط و درنهایت ارتقاء کیفیت آموزش بالینی دانشجویان، متمرکز نمایند.

پیش زمینه و هدف آسم از شایع ترین اختلالات دستگاه تنفسی است که از کیفیت زندگی بیماران می کاهد، هدف تحقیق حاضر مقایسه آثار دو نوع تمرین مقاومتی و هوازی بر آمادگی جسمانی، ترکیب بدن و عملکرد ریوی زنان مبتلا به آسم بود. مواد و روش ها آزمودنی ها 29 زن مبتلا به آسم شهر ارومیه بودند که به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه کنترل (9=n، سال03/4± 00/29=سن، kg/m234/2± 52/23=BMI)، تمرین هوازی (10=n، سال10/3± 25/27=سن، kg/m216/3± 47/23=BMI) و تمرین مقاومتی (10=n، سال83/4± 11/26=سن، kg/m290/2± 12/25=BMI) قرار گرفتند. گروه های تمرینی طی 8 هفته 3 جلسه ای به تمرین پرداختند. جلسات تمرین شامل10 دقیقه گرم کردن، 40 دقیقه اجرای تمرینات هوازی و یا تمرینات مقاومتی به صورت دایره ای و 10 دقیقه سرد کردن بود. ترکیب بدن توسط کالیپر، عملکرد ریوی توسط اسپیرومتر و علائم بالینی با پرسشنامه سانتانلو اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های tمستقل، tوابسته و تحلیل واریانس یک راهه صورت پذیرفت. یافته ها ارزیابی درون گروهی نشان داد در گروه تمرین هوازی، افزایش توان هوازی (02/0=p)، توان بی هوازی (01/0=p)، انعطاف پذیری (03/0=p)، استقامت عضلانی(02/0=p)، FVC (03/0=p)، FEF75% (001/0=p) و همچنین کاهش علائم بالینی (01/0=p) معنی دار بود. در گروه تمرین مقاومتی افزایش انعطاف پذیری (00/0=p)، استقامت عضلانی (00/0=p)، FVC (02/0=p)، FEV1/FVC (01/0=p) و FEF75% (02/0=p) و همچنین کاهش درصد چربی بدن(02/0=p) و علائم بالینی (01/0=p) معنی دار بود. ارزیابی بین گروهی نشان داد تغییرات انعطاف پذیری، استقامت عضلانی، FEV1/FVC و FEF75% بین گروه های تمرینی با گروه کنترل معنی دار بود (05/0>P). بحث و نتیجه گیری اگرچه هر دو نوع تمرین هوازی و مقاومتی منجر به افزایش آمادگی جسمانی و بهبود عملکرد ریوی در زنان مبتلا به آسم شد؛ بااین حال تغییرات مثبت ترکیب بدن، فقط حاصل تمرینات مقاومتی بود. بنابراین شرکت زنان مبتلا به آسم در فعالیت های ورزشی خصوصا تمرینات مقاومتی در قالب تمرینات دایره ای، می تواند عملکرد ریوی، آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی آن ها را بهبود بخشد.

پیش زمینه و هدف ناباروری و درمان آن باعث تاثیراتی مانند آشفتگی، سرخوردگی، افسردگی، اضطراب، ناامیدی، احساس گناه و احساس بی ارزشی در زندگی می شود. استفاده از راهبردهای انطباقی تنظیم هیجان در مواجهه با تکالیف استرس زای زندگی سبب کاهش عواطف منفی و افزایش سازگاری افراد می شود. لذا هدف پژوهش حاضر پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در زوجین نابارور بود. مواد و روش ها پژوهش حاضر، پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زوج های نابارور مراجعه کننده به بیمارستان مادر و کودک شهر شیراز در تابستان سال 1392 بودند. نمونه پژوهش شامل 122 زوج نابارور بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر و پرسشنامه تنظیم هیجان شناختی گارنفسکی و همکاران استفاده شد. تحلیل داده ها با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها نتایج نشان داد که سازگاری زناشویی و فاجعه انگاری رابطه منفی معنی دار (31/0 r=-، 000/0 P=) و سازگاری زناشویی با متغیرهای اتخاذ دیدگاه (19/0r=، 003/0 P=)، تمرکز مجدد مثبت (36/0 r=، 000/0 P=)، ارزیابی مثبت (32/0 r=، 000/0 P=) و برنامه ریزی (30/0 r=، 003/0 P=) رابطه مثبت معنی دار دارد. نتایج رگرسیون خطی چندگانه نیز نشان داد که تمرکز مجدد مثبت (211/0=B، 01/0P=) و فاجعه انگاری (287/0-B=، 000/0P=) توان پیش بینی سازگاری زناشویی زوجین نابارور را دارند و 6/22 درصد از واریانس سازگاری زناشویی زوجین نابارور را تبیین می کنند. نتیجه گیری یافته های پژوهش حاضر گویای رابطه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان با سازگاری زناشویی زوجین نابارو می باشد. لذا همکاری متخصصان نازائی با روان شناسان در مراکز درمانی ناباروری و ایجاد مراکز مشاوره روانشناسی در این مراکز به منظور بهبود مشکلات روان شناختی و سازگاری زناشویی این بیماران پیشنهاد می شود.

پیش زمینه و هدف یکی از چالش های جراحی سزارین مدیریت و کنترل درد در مادر است. اینکه آیا عوارض مرتبط با نوزادی در صورت تسکین درد مادر با پتدین ایجاد می شود یا خیر؟ باید موردتوجه بیشتری قرار بگیرد. هدف مطالعه بررسی تاثیر پتدین بر پارامترهای فیزیولوژیک نوزادان مادران سزارین شده به روش اسپاینال در بیمارستان امیرالمومنین گراش در سال 1396 می باشد. مواد و روش ها مطالعه حاضر یک مطالعه تجربی از نوع کارآزمایی بالینی است که روی 116 نوزاد که مادران آن ها تحت سزارین غیر اورژانسی به روش بیهوشی اسپاینال قرار گرفته اند انجام شد. مادران موردمطالعه به روش تخصیص تصادفی با بلوک های دوتایی در گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. مداخله شامل مراقبت های روتین (شیاف دیکلوفناک 100 میلی گرم) در گروه کنترل و تجویز تک دوز 100 میلی گرم پتدین به صورت انفوزیون وریدی در گروه آزمون بود که توسط متخصص بیهوشی انجام گرفت. طی 48 ساعت بستری نوزاد در بخش، پارامترهای فیزیولوژیک نوزادان در هر دو گروه توسط پژوهشگر و کمک پژوهشگر ثبت گردید. یافته ها علی رغم اینکه میانگین تعداد ضربان قلب نوزادان گروه پتدین (21/141) طی 48 ساعت ابتدایی تولد بیشتر از گروه کنترل (45/140) بود اما آزمون تی مستقل تفاوت معناداری را ازنظر میانگین تعداد ضربان قلب نوزاد (354/0=p) و درصد اکسیژن خون شریانی(580/0=p) بین دو گروه نشان نداد. میانگین تعداد تنفس در 48 ساعت ابتدایی تولد در گروه کنترل بیشتر از گروه پتدین بوده است (116/0=p) و میانگین دمای بدن نوزادان بین دو گروه ناچیز بوده است (352/0=p). نتیجه گیری تجویز تک دوز پتدین بر پارامترهای فیزیولوژیک نوزادان مادران سزارین شده غیر اورژانسی به روش اسپاینال تاثیر معنی دار آماری نداشت.

پیش زمینه و هدف مدیریت درد فرایندی پیچیده است که به واسطه مشارکت تیمی و بین رشته ای تحقق می یابد. پرستاران به عنوان افرادی که بیشترین زمان را با بیمار سپری می کنند، در کنترل درد آن ها نقش مهم و بسزایی دارند، این امر مستلزم دانش، مهارت و ادراک عمیق در خصوص ابعاد چندگانه مدیریت درد می باشد. انتخاب روش آموزشی مناسب یکی از مهم ترین مراحل طراحی آموزشی می باشد. هدف از این پژوهش، تعیین تاثیر آموزش مدیریت درد به دو شیوه سخنرانی و الکترونیکی بر نحوه عملکرد پرستاران بخش های جراحی می باشد. مواد و روش کار این مطالعه یک مطالعه نیمه تجربی است، که بر روی 78 پرستار شاغل در بخش های جراحی مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز انجام شد. نمونه های پژوهش از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس نمونه ها به طور تصادفی و از طریق بلوک بندی تصادفی با بلوک های 4و 6 تایی، به دو گروه (یک گروه دریافت کننده آموزش به طریق سخنرانی و گروه دوم دریافت کننده آموزش به طریق الکترونیکی) تخصیص داده شدند. جهت پنهان سازی تخصیص از پاکت های مات سربسته شماره گذاری شده از 1 تا 78 حاوی نوع مداخله استفاده شد. مداخله آموزشی در گروه آموزش به روش سخنرانی، چهار جلسه یک ساعته و برای گروه آموزش به روش الکترونیکی از برنامه مولتی مدیا با استفاده از نرم افزار FLASH جهت آموزش پرستاران استفاده گردید. اطلاعات مربوط به پرستاران در دو مرحله قبل و چهار هفته پس از آموزش با استفاده از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، و چک لیست عملکرد پرستاران جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS/Ver 24 با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی شامل مجذوکای، فیشر، تی مستقل و آزمون ANCOVA انجام گرفت. میزان P کم تر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها دو گروه ازنظر مشخصات فردی-اجتماعی مشابه بودند (05 /0p) بیشتر از گروه آموزش به روش سخنرانی بود. نتیجه گیری آموزش به روش الکترونیکی در مقایسه با روش سخنرانی در افزایش میزان عملکرد پرستاران در ارتباط با مدیریت درد موثرتر می باشد. بنابراین جهت آموزش موثر و ایجاد خطی مشی جهت ارزیابی و سنجش درد توسط پرستاران این روش توصیه می شود.

پیش زمینه و هدف میزان افسردگی، اضطراب و استرس در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی افزایش می یابد. به نظر می رسد استفاده از روش های غیردارویی مانند فعالیت ورزشی اثر مطلوبی بر میزان افسردگی، اضطراب و استرس دارد. ازاین رو، هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر ورزش ایروبیک بر میزان افسردگی، اضطراب و استرس زنان مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی بود. مواد و روش کار آزمودنی های این پژوهش نیمه تجربی، 41 زن مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (23 نفر) و کنترل (18 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای در یک برنامه ورزش ایروبیک شرکت کردند. آزمودنی های گروه کنترل در هیچ فعالیت ورزشی منظمی شرکت نداشتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه DASS-21 بود. برای تحلیل داده ها از آزمون های t وابسته و مستقل در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها نتایج آزمون t وابسته در گروه آزمایش نشان داد که میزان افسردگی (002/0P=)، اضطراب (006/0P=) و استرس (004/0P=) به طور معناداری کاهش یافته است. اما نتایج آزمون t وابسته در گروه کنترل نشان داد که میزان افسردگی (613/0P=)، اضطراب (818/0P=) و استرس (862/0P=) تغییر معناداری نداشته است. نتایج آزمون t مستقل نشان داد که ورزش ایروبیک منجر به کاهش معنی داری در میزان افسردگی (037/0P=)، اضطراب (032/0P=) و استرس (005/0P=) آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه گیری بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که هشت هفته ورزش ایروبیک می تواند به طور موثری منجر به بهبود میزان افسردگی، اضطراب و استرس در زنان مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی گردد.