زمینه و هدف: بیمارانی که تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر قرار می گیرند ممکن است کیفیت زندگی آن ها دچار تغییراتی شود که یکی از پیامدهای مهم این عمل جراحی می باشد، بنابراین بررسی کیفیت زندگی بخش مهمی از فرآیند درمان می باشد. لذا، این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی بیماران قبل و بعد از جراحی بای پس عروق کرونر در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) شهر زاهدان در سال 1395 انجام شده است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که به صورت قبل و بعد بر روی 110 نفر از بیماران کاندید عمل جراحی بای پس عروق کرونر که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، در سال 1395 انجام شده است. داده ها توسط پرسش نامه ی کیفیت زندگی (SF-36) وبر و شربون در دو مرحله قبل از عمل و سه ماه بعد از عمل جمع آوری گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام شده است. یافته ها: میانگین سنی بیماران 56/10± 35/55 سال بود. شایع ترین بیماری زمینه ای بین واحدهای پژوهش دیابت بود که 18/38 درصد واحدهای پژوهش مبتلا به این بیماری بودند. نتایج آزمون مانوا نشان داد که کیفیت زندگی قبل و بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر در حد معنی داری متفاوت می باشد به طوری که کیفیت زندگی و مولفه های کارکرد جسمی، اختلال سلامت جسمی، اختلال سلامت هیجانی، کارکرد اجتماعی و درد نسبت به قبل از عمل افزایش معنی داری یافته است (001/0p< ). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی بیماران با بیماری عروق کرونر بعد از جراحی بای پس عروق کرونر افزایش می یابد. به نظر می رسد فراهم کردن امکاناتی جهت انجام کمک های مددکاری و مشاوره ای و حمایت های عاطفی، بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر به صورت حضوری یا تلفنی در این بیماران جهت بهبود کیفیت زندگی تاثیر گذار باشد.