علوم پزشکی رازی
سال:1397 | دوره:25 | شماره:12 |تعداد مقالات:18

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: از آن جایی که طول تلومرهای لکوسیتی می تواند به عنوان یک نشانگر زیستی در تشخیص طول عمر سلول استفاده شود و مرگ و میر و بیماری سلول را پیش بینی کند، به تازگی افراد زیادی را به بررسی آثار تمرین های ورزشی بر طول تلومر علاقه مندکرده است. محافظت از تلومرهای انسانی به طور قطع به TRF2 به عنوان یکی از زیر واحدهای مجموعه ی پروتئینی شلترین وابسته است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شش هفته بازی فوتبال در زمین های کوچک بر طول تلومر و بیان ژن TRF2 مردان میان سال بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی است و جامعه آماری آن را افراد میان سال 35 تا 41 ساله تشکیل می دادند که در دو گروه کنترل 8 نفر و گروه تمرین 10 نفر که مطابق با پروتکل تمرینی به مدت شش هفته و در هر هفته دو جلسه ی 45 دقیقه ای به بازی فوتبال پرداختند. برای بررسی وضعیت بین گروهی داده ها از آزمون آماری t گروه های مستقل و درون گروهی از t همبسته با نرم افزار 25 SPSS در سطح معناداری 05/0p< استفاده شد. برای سنجش طول تلومر و بیان ژن TRF2 از روش Real Time PCR، درصد چربی از کالیپر و حداکثر اکسیژن مصرفی از آزمون میدانی راکپورت استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد پس از شش هفته بازی فوتبال در زمین های کوچک درصد چربی016/0 p=، حداکثر اکسیژن مصرفی012/0 p= و بیان ژن TRF2 019/0 p= تغییر معناداری را نشان دادند اما در طول تلومر تغییر معناداری دیده نشد. 938/0 p= نتیجه گیری: با احتیاط می توان گفت شش هفته SSGs می تواند با ارتقاء شاخص های مرتبط با سلامت سبب بهبود سن زیستی افراد میان سال شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: سوختگی از مهمترین علل مرگ و میر و ناتوانی در جهان است که تمام جنبه های کیفیت زندگی افراد آسیب دیده را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه آموزشی خودمراقبتی به روش چندرسانه ای بر کیفیت زندگی بیماران دچار سوختگی با استفاده از مدل منحنی رشد پنهان انجام شد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی است که بر روی100 نفر از بیماران سوختگی بستری در بیمارستان شهید مطهری تهران در سال 1394 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی و قرعه کشی اعداد زوج و فرد به دو گروه 50 نفره مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله، طی 6 ماه از آموزش های خودمراقبتی که در یک لوح فشرده ثبت شده بود، بهرمند شدند. داده ها با استفاده از "پرسش نامه اختصاصی سنجش کیفیت زندگی بیماران سوختگی" (BSHS-B) قبل از مداخله، 3 ماه و 6 ماه بعد از مداخله جمع آوری شدند و سپس با استفاده از مدل منحنی رشد پنهان روند تغییرات میانگین نمره کیفیت زندگی گروه های مداخله و کنترل ارزیابی و مقایسه شد. یافته ها: نتیجه مدل منحنی رشد پنهان نشان داد که روند افزایش میانگین نمره کیفیت زندگی(در همه حیطه ها) گروه مداخله به صورت معنی دار بیشتر از روند میانگین نمره گروه کنترل است(05/0P-value<). همچنین درصد سوختگی اثر منفی و معنی داری بر کیفیت زندگی بیماران داشت(05/0P-value<). نتیجه گیری: آموزش خودمراقبتی به روش چندرسانه ای، کیفیت زندگی بیماران سوختگی را بهبود می بخشد. بنابراین به گروه های درمانی توصیه می شود که جهت بهبود کیفیت زندگی بیماران سوختگی از برنامه آموزشی خودمراقبتی به روش چندرسانه ای استفاده کنند.

زمینه و هدف: طی دهه های اخیر، مفهوم مراقبت تسکینی به عنوان رویکردی چند رشته ای مورد توجه قرار گرفته که با توجه به ماهیت و نوع بیماران هدف آن و نیاز های روان شناختی آن ها مشخص شده است. بررسی و توجه به این نیازها و تلاش برای رفع آن ها از وظایف روان شناس بوده که با چالش های بسیاری مانند ابهام نقش ها و وظایف و نیازهای آموزشی و پژوهشی روبه رو است. در نتیجه، هدف مقاله ی حاضر، بررسی مهارت های تخصصی روان شناسی در ارزیابی، مداخله و پژوهش و ابعاد نظری و عملی این رشته در فضای مراقبت تسکینی است. روش: این مطالعه به روش مروری و با استفاده از کلید واژه های palliative، psychologist، advanced cancer، end of life، hospice، terminally ill، chronic illness، bereavement، grief صورت گرفت. با جست و جو در بانک های اطلاعاتی PubMed، Elsvier، Scopus، Science Direct، ProQuest مقالات مرتبط در بازه ی زمانی 1997-2017 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: روان شناسان تیم مراقبت تسکینی در مراحل مختلف بیماری ایفای نقش می کنند. در این راستا، ارتباط و ارزیابی به عنوان گام های نخست خدمات آن ها و مشاوره و روان درمانی اختصاصی برای هر نوع اختلال و مشکل روان شناختی بیماران توسط روان شناس ارائه می شود. این روا ن شناسان خدمات خود را به خانواده بیماران در زمان بستری تا مراحل از دست دادن و سوگ ادامه خواهند داد. حمایت و مراقبت از اعضای تیم مراقبت تسکینی و مشارکت در طرح های تحقیقاتی نیز از دیگر وظایف این روان شناسان است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به عملکرد چندگانه روان شناسان در تیم مراقبت تسکینی و نیز ارائه خدمات گسترده از بیماران تا خانواده آن ها و نیز اعضای تیم مراقبت تسکینی، کسب مهارت های تخصصی و آموزش های مداوم برای آنها لازم و ضروری است.

مقدمه: پروتئینوری یکی از علائمی است که نشان دهنده وجود اختلال در عملکرد کلیه ها است و اندازه گیری میزان پروتئین ادرار 24 ساعته یکی از روش های کلیدی در تشخیص نارسایی کلیوی و عفونت مجاری ادراری است. بررسی وجود ارتباط میان نتایج حاصل از روش های مختلف اندازه گیری پروتئین ادرار 24 ساعته می تواند باعث افزایش کارایی در تشخیص پروتئینوری با استفاده از این روش ها شود. روش های بر پایه توربیدومتری مانند تری کلرواستیک اسید (TCA) و بنزاتونیوم کلراید (BEC) از جمله روش های مورد استفاده در اندازه گیری پروتئین ادرار هستند. هدف از این مطالعه بررسی همبستگی اندازه گیری پروتئین ادرار با روش TCA در مقایسه با روش دستگاهی BEC می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 116نفر از مراجعه کنندگان به آزمایشگاه تشخیص طبی انجام گرفت. از افراد شرکت کننده در مطالعه نمونه ادرار 24 ساعته گرفته شد. سپس میزان پروتئین ادرار با دو روش TCA و BEC به ترتیب در طول موج های 495 و 512 نانومتر اندازه گیری شد. نتایج: نتایج بدست آمده از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که ضریب همبستگی برای دو روش TCA و BEC برابر با 914/0 (Pvalue<0. 001) است. آنالیز رگرسیون Passing و Bablok نشان داد که میانگین غلظت پروتئین ادرار با روش BEC برابر با 88/19 ± 31/17 و برای روش TCA برابر با 59/20 ± 40/17 میلی گرم در دسی لیتر است. نتیجه گیری: دراین مطالعه نشان داده شد که میان نتایج اندازه گیری شده در محدوده 150-1 میلی لیتر پروتئین ادرار 24 ساعته با دو روش TCA و BEC تفاوت وجود ندارد و همبستگی به نسبت مناسبی میان نتایج دو روش TCA و BEC در محدوده 150-1 میلی گرم وجود داشته و در کل داده های حاصل از دو روش توافق خوب با یکدیگر دارند.

زمینه و هدف: اختلال هماهنگی رشدی یک ناتوانی درازمدت بوده و مشکلات حرکتی، عاطفی و تحصیلی مرتبط با آن ممکن است تا دوران بزرگ سالی ادامه پیدا کنند. به همین دلیل نیاز به مداخله های اولیه در مورد این کودکان ضروری به نظر می رسد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین ریتمیک ایروبیک بر مهارت حرکتی، اضطراب و پیشرفت تحصیلی پسران با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش کار: در یک پژوهش نیمه تجربی 30 کودک پسر دارای اختلال بر اساس پرسشنامه تشخیص اختلال هماهنگی رشدی والدین با میانگین سنی 9. 27 از بین مدارس ابتدایی شهر تبریز به صورت خوشه ای هدفمند انتخاب شدند. پیش آزمون با استفاده از آزمون برونینکس اوزرتسکی-دو، مقیاس مارچ و نمرات درس ریاضی به عمل آمد. سپس آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش تمرین ایروبیک را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه یک ساعته انجام دادند. گروه کنترل در این مدت فعالیت های معمول خود را انجام دادند. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، از تحلیل کوواریانس برای بررسی اثر تمرین در سطح معناداری (05/0>P) استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون آماری حاکی از تاثیر معنادار تمرین ایروبیک بر مهارت حرکتی، اضطراب و پیشرفت تحصیلی در گروه آزمایش بود. بحث و نتیجه گیری: بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده به مربیان ورزشی، درمانگران ورزشی اختلالات حرکتی و توان بخش ها توصیه می شود که از تمرین ایروبیک برای کاهش مشکلات حرکتی، روانی و تحصیلی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی استفاده کنند.

سابقه وهدف: ایمونوتوکسین ها از جمله راهبردهای امیدوار کننده در درمان هدفمند سلول های سرطانی هستند که بامکانیسم اتصال اختصاصی به آنتی ژن های توموری عمل می کنند. لذا واکاوی این نوع از آنتی ژن ها و پایش ویژگی های ساختاری و عمکردی آن ها فراهم کننده بستری در ارتباط با توسعه این نوع از داروها می باشد، که در این تحقیق، مطالعه خانواده آنتی ژنی MAGE بر اساس آزمون های بیوانفورماتیکی در دستور کار قرار گرفته است. موادو روش: در گام نخست، آنالیزآماری بیان آنتی ژن های خانواده MAGE در انواع سرطان ها با استفاده از برنامه SPSSانجام گرفت. بعدازتعیین MAGE-A4 به عنوان آنتی ژن برتر، براساس مرور منابع، اپی توپ های اتصالیMAGE-A4 با ایزوفرم های مختلف HLAشناسایی شد. سپس با استفاده از برنامه های BIMAS و SYFPEITHI اپی توپ های اتصالی گزارش شده در منابع تائیدشد. شاخص پایداری وایمونوژنسیتی اپی توپ ها به ترتیب با استفاده از برنامه های PROTPRAM وIEDB انجام شد. به منظورتعیین میل اتصالی وپایداری کمپلکس HLA-B37-peptide درشرایط شبه واقعی، نرم افزارهای اتوداک وینا وگرومکس 5. 1 مورداستفاده قرارگرفت. یافته ها: نتایج حاصل از این آزمون منجر به آشکارسازی میزان و گستره بیانی بالای MAGE-A4 در مقایسه باسایر اعضای این خانواده شد. همچنین پپتید VDELAHFLLمشتق شده ازMAGE-A4 با بالاترین میزان پایداری وایمونوژنسیتی مطلوب آشکارشد. ازسوی دیگر کمپلکسHLA-B37-VDELAHFLL با پایین ترین میزان نمودار RMSD به عنوان پایدارترین کمپلکس ارزیابی گردید. استنتاج: به طورکلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادکه پپتید مورد نظر VDELAHFLL از آنتی ژن MAGE-A4 ممکن است در تولید آنتی بادی مونوکلونال وتوسعه واکسن در درمان مدرن سرطان مدنظرقرارگیرد.

زمینه و هدف: لنف ادم از عوارض شایع و ناتوان کننده بیماران سرطان پستان است. این مطالعه به پیش بینی و دسته بندی عارضه لنف ادم پرداخته است. همچنین شناسایی عوامل موثر و کشف الگوهایی برای تشخیص سریع تر و جلوگیری از بروز این عارضه از اهداف دیگر این پژوهش است. روش کار: اطلاعات حاصل از پرونده های 1113 بیمار مبتلا به سرطان پستان که طی سال های 1388 تا 1396 به کلینیک لنف ادم سیدخندان مراجعه کرده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل داده ها با به کارگیری روش شناسی CRISP-DM و در نرم افزار IBM SPSS Modeler 18 انجام شد و در بخش مدل سازی، الگوریتم های درخت تصمیم و رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته ها: اطلاعات 933 بیمار شامل 25 متغیر پس از پیش پردازش داده ها وارد مدل شدند. احتمال ابتلا به لنف ادم برای هر یک از بیماران توسط الگوریتم های درخت تصمیم C5. 0، Chaid، C&RT، Quest و الگوریتم رگرسیون لجستیک به ترتیب با حساسیت 33/79%، 41/74%، 92/71%، 64/72% و 83/77% پیش بینی شد و عوامل خطر لنف ادم شناسایی شدند. نسبت تعداد غدد لنفاوی درگیر به تعداد غدد لنفاوی خارج شده، احساس سنگینی، نوع عمل جراحی، مرحله بیماری، سن، شاخص توده بدنی، متاستاز، تعداد دوره های شیمی درمانی، بیماری همراه و تعداد غدد لنفاوی خارج شده به ترتیب موثرترین عوامل خطر در پیش بینی ابتلا به لنف ادم هستند که توسط الگوریتم درخت تصمیم C5. 0 شاسایی شدند. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد الگوریتم درخت تصمیم C5. 0 با بالاترین حساسیت، مدل برتر برای پیش بینی ابتلا به لنف ادم است. با بکارگیری قوانین ایجاد شده برای یک نمونه جدید با ویژگی های مشخص، می توان پیش بینی کرد بیمار احتمالا مبتلا به لنف ادم خواهد شد یا خیر. با در نظر گرفتن شاخص توده بدنی به عنوان یک عامل قابل تغییر، رژیم های کنترل وزن برای این بیماران توصیه می شود. همچنین توجه به احساس سنگینی بیمار در مراحل اولیه ضروری است.

بررسی یافته های آزمون ویدئویی تکان سر (vHIT) در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 با و بدون نوروپاتی

زمینه و هدف: تغییر غلظت فاکتورهای رشدی و گیرنده های آن می تواند سارکوپنیا (آتروفی عضلانی وابسته به سن) را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر ActRIIB در عضله اسکلتی تند و کند انقباض و سطوح پلاسمایی GDF8، GDF11 و GASP-1 در رت های نر پیر بود. روش کار: مطالعه حاضر در قالب طرح تجربی دوگروهی با تعداد 14 سر موش صحرائی نر پیر با محدوده ی سنی24 تا 27 ماه و وزن 24± 440 گرم انجام شد. پس از تمرینات آشناسازی، رت ها به صورت تصادفی به 2 گروه 7 تایی کنترل و تمرین تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل 8 هفته صعود از نردبان 1 متری بود. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه ی تمرین مقدار cc5 خون از بطن چپ به منظور اندازه گیری GDF8، GDF11 و GASP-1 به روش الایزا گرفته شد و بافت های عضله تاکننده بلند انگشت شست پا ((FHL و عضله نعلی (SOL) نیز جهت اندازگیری ActRIIB به روش IHC جداشد. داده ها با استفاده از آزمون tمستقل، در سطح معنی داری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مقایسه بین گروهی نشان داد که هشت هفته تمرین مقاومتی تاثیر معنی داری بر GDF11(001/0=P)، GDF8/GDF11 (001/0=P)، GDF8 (027/0=P) و ActRIIβ عضله کند انقباض Sol (013/0=P) دارد؛ اما اختلاف معنی داری در GASP-1 (704/0=P) و ActRIIβ عضله تند انقباض FHL (325/0=P) مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات مقاومتی می تواند با اثرات مطلوب بر فاکتورهای رشدی و گیرنده های آن، سارکوپنیا را کاهش دهد. با این حال، باید مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.

سیلیبینین جزء اصلی سیلیمارین (عصاره گیاه دارویی Silybum marianum) است که به شکل سنتی برای درمان طیف وسیعی از بیماری های کبدی مورد استفاده قرار می گیرد. به تازگی، سیلیبینین و مشتقات آن در مدل های in vitro و in vivo اثرات قابل توجهی در مهار انواع مختلف تومورها جمله پوست، سینه، ریه، کولون، مثانه، پروستات، کلیه و کبد نشان داده اند. این فلاونوئید با القای آپوپتوز، تقویت فاکتورهای سرکوب کننده تومور و متوقف کننده چرخه سلولی و همچنین مهار فاکتورهای رشد و میانجی گرهای اشاعه دهنده تکثیر و تقسیم سلولی تومورها اثرات ضدنئوپلاسم خود را پیش می برد. در این مقاله، خلاصه ای از مکانیسم های مولکولی مهم دخیل در عملکرد سیلیبینین، مطالعات حیوانی و کارآزمایی های مهم بالینی صورت گرفته در این زمینه ارائه گردیده است. نتایج این مطالعات چشم انداز جامع تری از سیلیبینین فراهم و به بهینه سازی اثرات آن در شیمی درمانی سرطان کمک می کند.

مقدمه: چاقی التهاب سیستمیک خفیف است که جهت ارزیابی آن از پارامتر های مختلفی مثل نمایه توده بدنی (BodyMass Index (BMI))، نمایه توده ی چربی و دورکمر و برای بررسی بیماری های متابولیکی و قلبی-عروقی از فاکتورهای خونی مختلفی استفاده می گردد. هدف اصلی این مطالعه، مقایسه حساسیت و ویژگی اندازه های تن سنجی در پیشگویی احتمال خطر بیماری های متابولیکی و قلبی عروقی در زنان چاق و اضافه وزن بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه برروی 305 خانم چاق و دارای اضافه وزن انجام شد. در این مطالعه ی مقطعی از افراد یک نمونه خون اخذ گردید. اندازه های تن سنجی افراد با دستگاه آنالیز ترکیب بدنی و دریافت غذایی معمول افراد با استفاده از پرسشنامه تکرر مصرف موادغذایی بدست آمد. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بین اندازه های تن سنجی از جمله BMI، دور گردن و دور کمر با فاکتور های خطر بیماری های متابولیکی و قلبی-عروقی شامل تری گلیسرید (TG)، لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL) و پروتئین واکنشگرC (hs-CRP) و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) ارتباط معنا داری وجود دارد (0. 05 >p). همچنین بزرگترین سطح زیر منحنی راک متعلق به ارتباط دور گردن با HOMA-IR بود (76/0A=). نتیجه گیری: بین اندازه های تن سنجی در پیشگویی احتمال خطر بیماری های متابولیکی و قلبی عروقی در زنان چاق و اضافه وزن ارتباط معناداری وجود دارد. بیشترین حساسیت و ویژگی در پیشگویی احتمال خطر بیماری های متابولیکی و قلبی عروقی مربوط به دور گردن بود.

زمینه و هدف: استفاده از مکمل ها و عصاره های گیاهی و تمرینات ورزشی برای درمان دیابت نوع دو امروزه رواج یافته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین استقامتی و مصرف رزوراترول بر مقادیر IL-10 و TNF-α در موش های دیابتی نوع دو بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی دیابتی شده نژاد اسپراگ داولی با میانگین وزن 10± 225 گرم و رژیم غذایی پرکالری به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین مکمل) تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه، هر جلسه 30 دقیقه تحت تاثیر تمرین استقامتی با شدت 70 تا 75 درصد VO2max قرار گرفتند. گروه های دریافت کننده مکمل روزانه 10 میلی گرم رزوراترول به ازای هرکیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه و در سطح معنی داری (0/05 ≥ P) ارزیابی شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد مقادیر IL-10 پس از هشت هفته تمرین استقامتی و مصرف رزوراترول تاثیر معنی داری نداشت. و مقادیر TNF-α ، گلوکز ناشتا، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه های تجربی کاهش معنی داری پیدا کرد (0/001 = P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد مصرف توام مکمل رزوراترول و انجام تمرینات استقامتی می تواند باعث کاهش عوامل التهابی دردیابت نوع دو شود.