علوم پزشکی رازی
سال:1397 | دوره:25 | شماره:9 |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: سنتز نانوذرات اکسید روی به دلیل کاربردهای فراوان در شناسایی عوامل بیماری زا، درمان سرطان، ویژگی های حرارتی، نوری و الکترونیکی منحصر به فرد بسیار ارزشمند است. در این مطالعه سنتز نانوذرات اکسید روی با استفاده از عصاره گیاه بن سرخ به روش سبز انجام شد و ازحلال های طبیعی که هم کم هزینه بوده و هم خطری برای محیط زیست به همراه ندارند، استفاده شد. روش کار: در این مطالعه از عصاره گیاه دارویی بن سرخ به عنوان عامل کاهنده و پایدارکننده برای تولید زیستی نانوذرات اکسید روی استفاده گردید. با افزودن عصاره به نمک نیترات روی با غلظت 1/0 مول همراه با افزایش دما به 75 درجه سانتی گراد در مدت 2 ساعت، واکنش انجام شد. تغییر رنگ عصاره از قهوه ای به زرد نشان دهنده تولید نانو ذرات اکسید روی بود. یافته ها: تشکیل نانوذرات اکسید روی با تشکیل پیک جذبی در طول موج حدود 375 نانومتر با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتری و همچنین الگوی پراش اشعه ی ایکس نشان داده شد. اندازه و مورفولوژی نانوذرات سنتز شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی تعیین شد و مشخص گردید که شکل ذرات چند وجهی و گرد و اندازه متوسط آن ها در حدود 30 نانومتر است. دامنه ی تغییرات اندازه ی نانوذرات توسط دستگاه پراکندگی نور دینامیکی بین 14 تا 60 نانومتر به دست آمد. نتیجه گیری: در این پژوهش، نانوذرات اکسید روی با یک روش زیست سازگار با طبیعت و بدون استفاده از مواد شمیایی مضر تولید گردید. گیاهان به دلیل داشتن متابولیت های ثانویه بالا و خواص آنتی اکسیدانی، نقش احیاء کنندگی و پایدار کردن نانوذرات را انجام می دهند.

زمینه و هدف: برای بیماران مرحله آخر نارسایی مزمن کلیوی در حال حاضر پیوند کلیه و یا دیالیز تنها راه ممکن جهت زنده ماندن آن ها است. امروزه تعبیه فیستول یکی از متداول ترین روش هایی است که جهت دیالیز برای بیماران نارسایی کلیه انجام می شود. در مطالعاتی که تاکنون انجام شده علل مختلفی برای شکست فیستول گزارش شده است. علل مختلفی مانند دیابت، هموگلوبین پایین، سطح سرمی بالای کلسیم و فسفر برای شکست فیستول گزارش شده است. با توجه به نقش علل مختلف در شکست فیستول، کاربرد مدل های رده بندی درختی برای مشخص کردن نقش هر یک از علل ایجادکننده این شکست می تواند باعث کاهش شانس وقوع دوباره آن شود. هدف این مطالعه بررسی علل شکست فیستول های شریانی-وریدی در بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به بیمارستان هاشمی نژاد با استفاده از تحلیل مدل های درختی می باشد. روش کار: پژوهش حاضر به صورت کوهورت تاریخی بر روی پرونده بیماران همودیالیزی در دو گروه دارای فیستول شریانی وریدی فعال و بیماران دچار شکست فیستول شریانی وریدی انجام شده است. آنالیز دو طرفه و رگرسیون لجستیک و همچنین مدل درختی برای متغیرهای مورد مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: ارتباط معنی داری بین میزان موفقیت و ابتلای به دیابت و فشار خون در بیماران وجود داشت (001/0p<). اگر چه در این مطالعه ارتباط معنی داری بین میزان موفقیت و میزان هموگلوبین در بیماران در آنالیز دو طرفه مشاهده گردید، ولی نتایج رگرسیونی نشان دادند که تنها سن، ابتلای به دیابت و فشارخون به عنوان پیشگویی کننده های مستقل شکست فیستول شریانی وریدی تعیین می شوند. نتیجه گیری: ابتلای به «فشار خون» و یا «دیابت» می تواند در ایجاد شکست در فیستول های تعبیه شده برای بیماران همودیالیزی موثر باشد و با توجه به تاثیر متغیر «سن بیمار»، مطالعات بیشتر بر روی سرانجام جراحی این بیماران-بر اساس گروه های سنی مختلف-مورد تاکید می باشد.

زمینه و هدف: با توجه به فراوانی سرب در اکوسیستم، هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی بروکلی بر استرس اکسیداتیو القایی استات سرب در کلیه موش سوری بود. روش کار: مطالعه تجربی مداخله ای بر روی 40 سر موش سوری نر 5± 30 گرم انجام شد. گروه کنترل استات سرب PPM500 در آب آشامیدنی، گروه T1، T2 و T3 علاوه بر آب آشامیدنی حاوی PPM500 استات سرب به ترتیب 100، 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی بروکلی به مدت 28 روز داخل صفاقی تزریق شد. خون گیری از حیوانات انجام شد. بعد از معدوم سازی انسانی حیوانات، کلیه راست برای مطالعات پاتولوژیک و کلیه چپ برای اندازه گیری مالون دی آلدئید مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: در پایان مطالعه وزن موش ها و وزن کلیه در گروه کنترل نسبت به سایر گروه ها افزایش داشت. غلظت مالون دی آلدئید در گروه های کنترل T1، T2 و T3 به ترتیب شامل 56/2± 67/34، 056/3± 98/27، 654/4± 86/16 و 765/6± 06/12 میکرومول بر میلی لیتر شد. اختلاف آماری معنی داری بین گروه کنترل با گروه T2 و T3 دیده شد. بیشترین غلظت ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم در گروه 1034/34± 23/121 T3و کمترین در گروه کنترل 34/35± 70/709 میکرومول بر میلی لیتر شد. این اختلاف بین گروه کنترل با گروه های T1، T2 و T3 معنی دار شد. در مطالعات پاتولوژیک بیشترین آسیب بافت کلیه در گروه کنترل با امتیاز 7 و کمترین در گروه T3 دیده شد. نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی بروکلی در 300 میلی گرم بر کیلوگرم توانست استرس اکسیداتیو ناشی از استات سرب را در کلیه موش سوری به نحو موثری کنترل نماید.

زمینه و هدف: مدارک واضحی جهت حمایت از اهمیت فعالیت بدنی منظم و همچنین مصرف مواد آنتی اکسیدانی در پیشگیری و یا کنترل بیماری های قلبی و عروقی به ویژه آن دسته از بیماری هایی که موجب آپوپتوز قلبی می شود، وجود دارد. هدف از این پژوهش تعیین اثر همزمان شش هفته تمرین هوازی در آب و مکمل کروسین بر بیان ژن کاسپاز 3 کاردیومایوسیتی در موش موش های نر مسموم شده با پراکسید هیدروژن (H2O2) بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بوده که 36 موش نرصحرایی نژاد ویستار جوان به طور تصادفی به شش گروه شش تایی شامل شم تزریق (سالین)، پراکسید هیدروژن، پراکسید هیدروژن و کروسین، پراکسید هیدروژن و فعالیت در آب، پراکسید هیدروژن و فعالیت در آب وکروسین و گروه کنترل تقسیم شدند. پروتکل فعالیت در آب در دو مرحله به صورت آموزش و تمرین برگزار شد. برای القاء H2O2 به صورت زیر صفاقی و 30 دقیقه قبل از تمرین تزریق صورت گرفت. کروسین نیز در ناحیه صفاق تزریق شد. بیان ژن کاسپاز 3 از به روش Real Time PCR انجام شد. جهت تایید بروز آپوپتوز، نمونه های بافتی با روش تانل مورد سنجش قرار گرفتند. تحلیل آماری، با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف از نظر توزیع طبیعی بررسی شدند و سپس از تجانس واریانس (آزمون لوین) و داده های پرت بررسی شدند. در نهایت از آزمون تحلیل واریانس یک راهه برای بررسی فرضیه های آماری استفاده گردید و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. یافته ها: القای آب اکسیژنه با افزایش معنی داری در بیان ژن کاسپاز 3 همراه بود و شش هفته فعالیت در آب منجر به کاهش معنی داری در بیان ژن کاسپاز 3 در بافت میوکارد ی موش ها شد. همچنین تعامل شش هفته فعالیت در آب و القای کروسین اثر هم افزایی در کاهش کاسپاز 3 داشت که در نتایج تانل، کاملا قابل مشاهده است. نتیجه گیری: فعالیت منظم در آب و همچنین مصرف کروسین نیز جداگانه منجر به کاهش معنی داری در بیان ژن. کاسپاز3 در بافت میوکارد موش ها شد. از سوی دیگر تلفیق تمرین و کروسین تاثیر سینرژیک در مهار بیان ژن کاسپاز3 در موش های مسموم شده با آب اکسیژنه داشت.

زمینه و هدف: اندومتریوز یکی از بیماری های شایع و مزمن زنان است که باعث ناباروری و مشکلات متعدد دیگر می شود. با توجه به این که شدت این بیماری به صورت ترتیبی بیان می شود، هدف از این مطالعه بررسی مخاطرات بروز و پیشرفت بیماری با استفاده از رگرسیون لجستیک ترتیبی (مدل لجیت تجمعی) است. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی زنانی انجام گرفت که به دو درمانگاه ناباروری در تهران، بیمارستان آرش و پژوهشکده رویان، جهت لاپراسکوپی مراجعه کرده بودند. از آنجا که بر اساس یافته های لاپراسکوپی، شدت اندومتریوز به سه سطح کنترل (بدون بیماری)، بیماری خفیف (سطح 1 و 2 بیماری) و بیماری شدید (سطح 3 و 4 بیماری) گروه بندی می شود، برای بررسی عوامل موثر بر شدت اندومتریوز، از مدل لجیت تجمعی استفاده شد. بخت متناسب برای متغیرهای معنی دار، آزمون موازی بودن خطوط و سطح زیر نمودار (AUC) برای مدل محاسبه شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد و تحلیل آماری با نرم افزار R نسخه 3. 4. 0 انجام گرفت. یافته ها: مدل لجیت تجمعی نشان داد اثر متغیرهای سابقه خانوادگی، شاخص توده بدنی، سن، درد هنگام نزدیکی، استفاده از روش های جلوگیری از بارداری، دوره خونریزی قاعدگی، میزان خونریزی، درد لگنی در مدل معنی دار بودند. از بین این متغیرها اثر متغیرهای مهم سابقه خانوادگی، درد لگنی، درد در هنگام نزدیکی و میزان خونریزی در بروز و پیشرفت بیماری قابل توجه بود. مقدار AUC برای مدل 79/0 به دست آمد که نشان دهنده قدرت پیش بینی خوب مدل است. نتیجه گیری: می توان انواع اندومتریوز را با مدل رگرسیون لجستیک ترتیبی بهتر از مدل رگرسیون لجستیک پیش بینی کرد. این مدل، تفسیری راحت تر و برآوردهایی قابل قبول تر دارد و علاوه بر عوامل موثر بر بروز، عوامل پیشرفت بیماری را نیز نشان می دهد.

زمینه و هدف: روند رو به رشد سرطان روده بزرگ در سال های اخیر، لزوم اتکا به شیوه های مطمئن و جدید را برای شناسایی و کنترل این بیماری بیشتر آشکار می کند. داده کاوی یکی از این روش هاست که از مهم ترین کاربردهای آن، کشف الگوهای پنهان مابین داده های بیماران در پایگاه داده های بزرگ است. در این مطالعه، به بررسی و کشف الگوهای ناشناخته در یک مجموعه داده واقعی سرطان روده بزرگ پرداخته می شود. روش کار: در این تحقیق مجموعه داده های مربوط به 400 بیمار سرطان کولورکتال شامل 42 ویژگی مورد بررسی قرار گرفته است. این اطلاعات از طریق مرکز تحقیقات کولورکتال دانشگاه علوم پزشکی شیراز بین سال های 1387 تا 1395 جمع آوری شده است. پس از انجام مراحل پیش پردازش، از طریق الگوریتم Fp-Growth روابط پنهان بین ویژگی های این داده ها کشف شده است. یافته ها: با استفاده از الگوریتم فوق الذکر و کشف ارتباط میان بعضی از ویژگی ها، قوانینی حاصل شد که به پیشنهاد پزشک متخصص و اهمیت ویژگی ها، این قوانین در هفت گروه مورد بررسی قرار گرفته اند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از بررسی قوانین نشان می دهد که مرحله پاتالوژیک و سن بیمار دارای اثر معنادار در نرخ بقاء بیماران داشته اند. همچنین درصد ابتلای زنان و مردان به سرطان رکتال بیش از کلون می باشد و جنسیت در بقای بیمار تاثیری ندارد. از نتایج دیگر حاصل از بررسی این دیتاست می توان به عدم وجود رابطه معنا دار بین مرحله پاتالوژیک بیمار و اطلاعات دموگرافیک اشاره کرد.

زمینه و هدف: با توجه به تاثیرات هورمون تیروئیدی بر سلول های سرطانی و نیز با توجه به گسترش درمان های هورمونی سلول های سرطانی، این مطالعه به بررسی اثرات سیتوتوکسیک هورمون تیروئیدی T4 بر سلول های گلایو بلاستومای مغزی (U87) در محیط کشت سلولی می پردازد. روش کار: این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی بوده است که سلول های U87 به طور تصادفی به گروه شاهد و گروه های تحت تاثیر دوزهای 1/0، 5/0، 1، 5، 10، 20، 40، 50 لاندا (λ ) هورمون تیروئیدی T4، تقسیم شدند. سپس مقدار اثر سمیت هورمون با استفاده از آزمون MTT مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش آماری آزمونی واریانس یک طرفه بین گروه ها و نرم افزار SPSS آنالیز شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که زنده مانی سلول های U87 در دوزهای 5/0 لاندا از هورمون تیروئیدی T4 در 3 زمان 24، 48 و 72 ساعت در مقایسه با گروه های دیگر در دوزهای مختلف داراری کمترین اثر توکسیسیتی می باشد و همچنین زنده مانی سلول ها در دوز 5 لاندا از هورمون تیروئیدی T4 در 3 زمان 24، 48 و 72 ساعت در مقایسه با گروه های دیگر دارای بیشترین اثر توکسیستی می باشد. نتیجه گیری: توکسیسیتی سلول های گلیوبلاستومای مغزی غیر وابسته به هورمون تیروئیدی (T4) می باشد که نتایج این مطالعه می تواند بیانگر آن باشد که هورمون تیروئیدی بر سلول های گلیوبلاستومای مغزی U87 اثر گذار نمی باشد.

زمینه و هدف: اندومتریوز یک بیماری مزمن التهابی است که ویژگی اصلی آن حضور نابجای بافت اندومتر در خارج از حفره رحم است. در این بیماری، آپوپتوز در سلول های اندومتر منتقل شده به حفره پریتوئن مختل بوده و لذا این سلول ها در جایگاه های اکتوپیک باقی مانده و تکثیر می شوند. هنگامی که یک سلول دارای FasL به سلول های ایمنی بیان کننده Fas متصل گردد، منجر به آپوپتوز در سلول های ایمنی می شود. در این مطالعه به بررسی میزان سطوح سرمی و مایع پریتوئن sFasL در بیماران مبتلا به اندومتریوز در مقایسه با افراد غیر اندومتریوزی پرداخته شد. روش کار: در این مطالعه مورد-شاهدی که به صورت مقطعی از سال 1395 تا دی ماه 1396 انجام شد، دو گروه شامل گروه زنان بیمار مبتلا به اندومتریوز و نیز گروه زنان غیراندومتریوز به عنوان گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون الایزا جهت بررسی سطح sFasL بر روی 19 نمونه مایع پریتوئن بیماران مبتلا به اندومتریوز و 19 نمونه مایع پریتوئن گروه کنترل و نیز سرم 16 فرد بیمار و 12 فرد از گروه کنترل انجام گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان sFasL در پریتوئن افراد مبتلا به اندومتریوز بالاتر از گروه کنترل است اما این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود (07/0p=). همچنین مقدار sFasL سرم افراد بیمار در مقایسه با گروه کنترل تفاوتی دیده نشد. نتیجه گیری: بیان بالای sFasL در مایع پریتوئن می تواند یکی از عوامل دخیل در حذف سلول های ایمنی بیان کننده Fas در مایع پریتوئن باشد که نقش اساسی در پیشرفت بیماری ایفا می کند.

زمینه و هدف: تبحر حرکتی نقش مهمی در تحرک ایفا می کند؛ اما عواملی مختلفی تبحر حرکتی را تحت تاثیر قرار می دهند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر شاخص توده بدن و سن بر تبحر حرکتی در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان می باشد. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای می باشد. تعداد 360 پسر از شهر تهران (120 نفر برای هر یک از گروهای سنی) به روش خوشه ای هدفمند انتخاب شدند. تبحر حرکتی با آزمون برونینکس-اوزرتسکی ارزیابی شده است که روایی و پایایی آن برای نمونه مطالعه مناسب می باشد. شاخص توده بدن با استفاده از فرمول وزن و قد محاسبه شده و با نمودارهای شاخص توده بدن که به صورت بین المللی استفاده می شود طبقه بندی شده است. از آزمون آماری ال اس دی برای بررسی تفاوت بین گروه ها در سطح معناداری (05/0p<) استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که سن بر تبحر حرکتی تاثیر ندارد؛ اما شاخص توده بدن بر تبحر حرکتی تاثیر دارد؛ به طوری که کودکان لاغر و چاق در مقایسه با کودکان نرمال و اضافه وزن همچنین نوجوانان و بزرگسالان با اضافه وزن و چاق در مقایسه با نوجوانان و بزرگسالان نرمال و لاغر تبحر حرکتی پایینی دارند. نتیجه گیری: تاثیر شاخص توده بدن بر تبحر حرکتی در گروه های مختلف سنی باهم فرق می کند، با توجه به نتایج این تحقیق مربیان و متخصصین قادر هستند گروه های آسیب پذیر در سنین مختلف را متناسب با شاخص توده بدن شناسایی و درمان کنند.

زمینه و هدف: درصد افراد سالمند کشور ما رو به رشد است و سالخوردگی با بیماری های متعدد، ازکارافتادگی و هزینه های درمانی سنگین همراه است. پروتئین چند عملکردی جدید کلوتو نه تنها سبب کاهش روند پیری می شود بلکه بر بیماری های متعدد مرتبط با سنین بالا نیز موثر است. این مطالعه با هدف تعیین اثر مکمل ویتامین D بر سطح پلاسمایی کلوتو در سالمندان انجام گردید. روش کار: این پژوهش به روش کارآزمایی بالینی تصادفی در سالمندان با سطح پلاسمایی ناکافی ویتامین D، ng/ml10-30 به مدت 12 هفته، صورت گرفت. افراد به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده هفته ای 1 عدد مکمل ویتامین D (IU50000) و دارونما تقسیم شدند. ویتامین D به روش Chemiluminescence و کلوتو به روش ELISA اندازه گیری شدند. آنالیز داده ها توسط نرم افزارSPSS نسخه 22 انجام شد و 05/0 pp و 001/0>p) و تغییرات آن بین دو گروه بعد از مداخله نیز دارای تفاوت معنی داری شد (001/0>p). میانگین سطح کلوتو پلاسمایی و تغییرات آن بعد از مداخله بین دو گروه نیز تفاوت معنی داری پیدا کرد (به ترتیب 014/0=p و 001/0>p). در گروه ویتامین D در سطح پروتئین کلوتو بعد از مداخله افزایش معنی داری مشاهده نشد (164/0=p). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد، مصرف هفته ای یک عدد مکمل ویتامین D با دوز IU 50000 در سالمندان، باعث ایجاد تفاوت معنی داری در تغییرات کلوتو و ویتامین D بین دو گروه و افزایش معنی دار سطح ویتامین D پلاسمایی در گروه ویتامین D می شود.