علوم پزشکی رازی
سال:1397 | دوره:25 | شماره:170 |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: بیماری آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمن است که ناشی از تجمع سلول های التهابی در مفاصل و ترشح سایتوکاین های مختلف التهابی است. از میان این سایتوکاین ها می توان به IL-17 و IL-23 اشاره کرد که هنوز نقش قطعی آن ها در این بیماری مشخص نشده است. در این مطالعه میزان بیان IL-17 و IL-23R و ارتباط آن­ ها با بیماری آرتریت روماتوئید مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: مطالعه صورت گرفته از نوع مطالعات موردی-شاهدی می­ باشد. در این مطالعه 37 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید و همین تعداد افراد سالم به عنوان گروه سالم شرکت کردند. سلول های تک هسته ای خون محیطی (PBMCs) با فایکول جدا شده و پس از استخراج RNA تام و ساخت cDNA، بیان mRNA سایتوکاین های IL-17 و IL-23R در سلول های تک هسته ای خون محیطی با تکنیک Real-time PCR و با استفاده از پروب Taqman مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی± انحراف معیار گروه بیماران 328/1± 86/46 و گروه سالم 392/1± 73/44 می باشد. بیان ژن IL-17 در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید در مقایسه با افراد سالم افزایش معنی داری را نشان داد (002/0 Pv=) در حالی که بیان ژن IL-23R در گروه بیمار و سالم تفاوت معنی داری را نشان نداد (22/0 Pv=). نتیجه­ گیری: در این مطالعه افزایش بیان IL-17 در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید نشان دهنده نقش مهم این سایتوکاین در پاتوژنز بیماری است. بنابراین با تحقیقات بیشتر می توان با مهار اختصاصی این سایتوکاین به کمک آنتی بادی های مونوکلونال (داروهای بیولوژیک)، استراتژی های درمانی جدید و موثرتری را برای بیماری آرتریت روماتوئید پیشنهاد کرد.

زمینه و هدف: پپتیدهای ضد میکروبی به عنوان منادی تغییر آنتی بیوتیک های امروزی مورد توجه قرار گرفته اند. پپتید ضد میکروبی AcAMP یکی از این موارد بوده که از قارچ رشته ای ES1 Aspergillus clavatus تخلیص و خواص بیوشیمیایی آن بررسی گردیده و مشخص شد که این پپتید دارای خواص منحصر بفردی می باشد. هدف این مطالعه، بیان ژن مولد پپتید AcAMP در باکتری E. coli و بررسی تیتر آنتی بادی آن در موش می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی ژن مولد پپتید AcAMP با جایگاه های آنزیمی BamHI و SalI از پلاسمید pUC57 با استفاده از PCR، تکثیر و در وکتور بیانی pET28a(+) همسانه سازی و به باکتری اشریشیا کولی سویه BL21(DE3) تراریخت شد. بیان پروتئین نوترکیب AcAMP با IPTG القاء و به وسیله کروماتوگرافی تمایلی نیکل تخلیص گردید. به منظور تأیید پروتئین نوترکیب western blotting انجام گرفت. موش ها به صورت صفاقی با پروتئین تخلیص شده ایمن شدند و تیتر IgG سرم به روش ELISA مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: عمل همسانه سازی در وکتور بیانی pET28a(+) به وسیله واکنش PCR و توالی یابی تائید گردید. پروتئین نوترکیب 9 کیلودالتونی تولید شده به وسیله SDS-PAGE و لکه گذاری وسترن مورد تأیید قرار گرفت. روند تولید آنتی بادی با استفاره از الایزا غیر مستقیم نشان دهنده ی روند افزایشی آنتی بادی مخصوصاً پس از تزریق چهارم می باشد. نتیجه گیری: از پپتید AcAMP نوترکیب تخلیص شده و آنتی بادی تولید شده می توان در تحقیقات ضد میکروبی اعم از بررسی عملکرد ضد میکروبی پپتید نوترکیب و شناسایی پپتید در کاربرد های مختلف استفاده نمود.

زمینه و هدف: الگوی بروز آسم در سنین مختلف متفاوت بوده و شیوع آن در زنان بیشتر از مردان می باشد. باتوجه به اینکه در اغلب موارد علائم آسم قبل از قاعدگی تشدید شده و در دوره بارداری دچار تغییراتی می شود لذا به نظر می رسد که نوسانات هورمون های جنسی می تواند روی آن موثر باشند. از طرفی هورمون تراپی یکی از درمان های رایج و پذیرفته شده طی دوران یائسگی و کنترل برخی از بیماری ها می باشد. در این مطالعه اثر هورمون های جنسی استروژن و پروژسترون بر بیان فاکتور رونویسی T-bet و سایتوکاین IFN-ɣ (به عنوان مشخصه پاسخ های Th1) در سلول های تک هسته ای خون محیطی زنان یائسه مبتلا به آسم آلرژیک با گروه سالم مقایسه شد. روش کار: در این مطالعه شاهدی موردی تعداد 13 خانم یائسه مبتلا به آسم آلرژیک و 13 کنترل سالم با سن مشابه وارد مطالعه شدند. سلول های تک هسته ای خون محیطی در حضور غلظت معادل با سطح سرمی هورمون های استرادیول (10-8 مولار) و پروژسترون (10-6 مولار) در طی هرمون تراپی، به صورت جداگانه و یا ترکیبی کشت داده شدند. سپس میزان ترشح سایتوکاین IFN-γ در مایع رویی کشت سلولی با روش الایزا سنجیده شد و میزان بیان فاکتور رونویسی T-bet توسط Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: هورمون های استرادیول و پروژسترون به تنهایی تغییر چندانی در بیان ژن T-bet و نیز سطح سایتوکاین IFN-ɣ ایجاد نکردند، اما اثر ترکیبی این دو هورمون منجر به افزایش معنادار بیان این ژن و سایتوکاین مرتبط با سلول های Th1 در گروه بیمار نسبت به گروه کنترل گردید که میانه و دامنه بین چارکی به ترتیب 04/84 (177-32/77) در مقابل 52/71(04/84-85/68) پیکوگرم در میلی لیتر بود. نتیجه گیری: افزایش سطح سایتوکاین IFN-ɣ به تاثیر مثبت هورمون تراپی و حفظ تعادل سایتوکاینی در این شرایط اشاره می نماید. با این حال با توجه به نقش موثر سلول های دیگر از جمله T CD8+ در بیماری آسم و امکان ترشح سایتوکاین IFN-ɣ از این سلول ها، نیاز به مطالعات بیشتری جهت شفاف سازی اثر این هورمون ها به ویژه بر روی زیرگروه های مختلف سلول های CD4+T و نیز سلول های CD8+T در بیماران مبتلا به آسم آلرژیک وجود دارد.

زمینه و هدف: با توجه به شیوع اختلال وسواسی-جبری در تمام سنین و اثرات مخرب آن در دوره کودکی و نوجوانی، بررسی و ارزیابی روش های جدید درمانی با عوارض کم و تاثیر مناسب درمانی کاملا ضروری به نظر می رسد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی توان بخشی شناختی بر بهبود حافظه فعال شنیداری و دیداری نوجوانان دختر دوره متوسطه دوم مبتلا به اختلال وسواسی-جبری بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مبتلا به اختلال وسواسی-جبری در دبیرستان های شهرستان کوهدشت در سال تحصیلی 96-1395 بود. با انتخاب تصادفی چهار دبیرستان و غربال گری با استفاده از پرسشنامه وسواس فکری عملی فوا و همکاران، بعد از مصاحبه با آن ها، 30 نفر از دانش آموزانی که ملاک های ورود و خروج مورد نظر پژوهش را برآورده می کردند، به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. از هر دو گروه تست حافظه فعال وکسلر گرفته شد و برای گروه آزمایش به صورت انفرادی به مدت 12 جلسه برنامه توان بخشی شناختی اجرا شد. یافته ها: پس از مداخله توان بخشی شناختی، نمرات حافظه فعال شنیداری (01/0p <) و حافظه فعال دیداری (001/0p< ) در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که توان بخشی شناختی در ارتقاء حافظه فعال بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری موثر است. بنابراین پیشنهاد می شود علاوه بر مداخلات روان شناختی، از مداخلات مبتنی بر توان بخشی شناختی به عنوان رویکرد درمانی تلفیقی، کاربردی و حمایتی در کنار رواندرمانی توسط متخصصین این حوزه استفاده شود.

زمینه و هدف: زنان مبتلابه سرطان پستان که تحت عمل جراحی ماستکتومی قرار می گیرند، به تدریج نسبت به نقصان اندام خود حساسیت پیدا می کنند که این حساسیت می تواند باعث ایجاد تحریف در تصویر بدنی نزد آنان شود. یکی از رویکردهایی که می تواند باعث بهبود نگرش این زنان شود، درمان راه حل مدار است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر گروه درمانی راه حل مدار کوتاه مدت، بر تصویر بدنی زنان پس از ماستکتومی بود. روش کار: طرح پژوهشی از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. شرکت­ کننده­ ها به لحاظ زمانی که از جراحی پستان و شیمی درمانی آن ها گذشته بود، همتا شده و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. از هر دو گروه پیش آزمون از پرسش نامه روابط چندبعدی خود-بدن (کش، وینستد و جاندا، 1987) گرفته شد. سپس گروه آزمایش در جلسات گروهی درمان راه حل مدار کوتاه مدت در طول شش هفته شرکت کرد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس داده­ های به دست آمده از هر دو گروه قبل و پس از مداخله درمانی، بیانگر معنادار بودن آزمون های آماری بود (05/0p<). نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که درمان راه حل مدار کوتاه­ مدت، تصویر بدنی زنان ماستکتومی شده را به طور معناداری بهبود بخشیده و نقش موثری در ترمیم تصویر بدنی آسیب­ دیده این بیماران داشته است.

زمینه و هدف: سندرم تخمدان-پلی­ کیستیک (Polycystic Ovary Syndrome-PCOS) شایع ترین اختلال آندوکرین در زنان ایرانی در سنین باروری می­ باشد. تغذیه یکی از عوامل مؤثر احتمالی در شدت این بیماری ذکر شده است. تاکنون مطالعه­ ای که به بررسی وضعیت تغذیه­ ای در بین فنوتایپ های مختلف PCOS بپردازد انجام نشده است. لذا، این مطالعه با هدف مقایسه دریافت غذایی درشت-مغذی­ ها در ­ زیرگروه­ های ­ PCOS­ انجام شد. روش کار: 182 شرکت کننده با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه مورد-شاهدی حاضر شدند. گروه­ بندی بر اساس معیار روتردام صورت گرفت: گروه A (41 نفر)، گروه B (33 نفر)، گروه C (40 نفر) و گروه D (37 نفر) و گروه شاهد (31 نفر). بررسی دریافت غذایی (درشت-مغذی­ ها) با استفاده از پرسش نامه بسامد خوراک 168 آیتمی انجام گرفت. تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 و آزمون کروسکال­ والیس (KW) و من­ ویتنی (MW) انجام گرفت. P معنادار برای آزمون کروسکال­ والیس 05/0و برای من­ ویتنی طبق قضیه تصحیح بن_فرونی 005/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: دریافت چربی­ تام در زیرگروه­ های A، B و C نسبت به شاهد کمتر بود (001/0P<). زیرگروه A نسبت به شاهد، دریافت کمتر PUFA و MUFA (005/0P<) و دریافت بیشتر چربی­ ترانس داشتند (001/0P<). تمام زیرگروه­ های PCOS نسبت به شاهد، مصرف بیشتر کربوهیدرات و مصرف کمتر فیبرتام داشتند (001/0P<). بین زیرگروه­ های مختلف PCOSبا یکدیگر و گروه شاهد اختلاف معناداری از نظر دریافت چربی­ های اشباع شده، پروتئین و فیبر محلول مشاهده نگردید (05/0P>). نتیجه­ گیری: پیشنهاد می­ شود که با تغییر و اصلاح در شیوه تغذیه بیماران PCOSتا حد زیادی ازمشکلات و عوارض وابسته این بیماری کاسته شود و گام بزرگی در جهت بهبود وضعیت این بیماران برداشته شود.

زمینه و هدف: ایمونوگلوبولین ها(Igs) گروهی از پروتئین های سرم هستند که نقش مهمی در دفاع علیه میکروارگانیسم ها بر عهده دارند. ایمونوگلوبولین ها از زنجیره های سبک و سنگین تشکیل شده اند. زنجیره های سبک بر اساس تفاوت در انتهای کربوکسیلی ناحیه ثابت خود به دو ایزوتیپ کاپا (κ ) و لامبدا (λ ) تقسیم می شوند. تغییرات قابل توجهی در نسبت زنجیره های کاپا به لامبدا می تواند در گسترش منوکلونال لنفوسیت های B در بدخیمی سلول های B یا در عفونت با ویروس ایدز در دوران جنینی روی دهد. به منظور سنجش دقیق یا هدف گیری اختصاصی زنجیره های سبک برای اهداف درمانی، ابزارهایی شناسایی اختصاصی دارای حساسیت و ویژگی بالا از جمله آنتی بادی های منوکلونال مورد نیاز هستند. در این راستا تعیین دقیق اپی توپ های اختصاصی زنجیره های سبک حائز اهمیت خاصی است. ایمونولوژی محاسبه ای شاخه ای از علم ایمونولوژی است که با به کارگیری اطلاعات زیستی موجود در کامپیوتر به تشخیص دقیق تر بیماری ها کمک می کند. هدف مطالعه حاضر بررسی و تعیین اپی توپ های ناپیوسته زنجیره سبک ایمونوگلوبولین انسان توسط ایمونولوژی محاسبه ای می باشد. روش کار: توالی اسیدهای امینه و ساختار سوم زنجیره سبک ایمونوگلوبولین G مرجع انسان در پایگاه اطلاعاتی PDB (Protein Data Bank)، ساختار دوم زنجیره سبک ایمونوگلوبولین توسط نرم افزار Phyre2 (Protein Homology/analogy Recognition Engine V 2. 0) و اپی توپ های ناپیوسته زنجیره سبک ایمونوگلوبولین G مرجع انسان توسط نرم افزار CEP تعیین شدند. یافته ها: در این مطالعه 5 اپی توپ ناپیوسته در دومین ثابت زنجیره سبک ایمونوگلوبولین G انسان توسط نرم افزار CEP شناسایی شد. اپی توپ های فوق الذکر درناحیه قرارگیری اسیدهای آمینه شماره 100 الی 214 واقع شده اند. نتیجه گیری: در این پژوهش تعدادی از اپی توپ های ناپیوسته دومین ثابت زنجیره سبک ایمونوگلوبولین G انسان شناسایی شدند. این اپی توپ ها ابزارهای بسیار ارزشمندی جهت تولید آنتی بادی های مونوکلونال اختصاصی زنجیره سبک ایمونوگلوبولین انسان بوده و می توانند به طور بالقوه برای تولید کیت های تشخیص اختصاصی زنجیره سبک، درمان برخی از بدخیمی های لنفوسیت B، تعیین نقشه اپی توپ های زنجیره سبک ایمونوگلوبولین انسان و مطالعات تکاملی مفید باشند.

زمینه و هدف: فیبروز ریوی ایدیوپاتیک یکی از مهم­ ترین بیماری­ های مزمن تنفسی است. یکی از علل بروز و تشدید آن عدم تعادل در سیستم آنتی ­ اکسیدانی و التهاب می­ باشد. مطالعه حاضر با هدف اثر مکمل­ یاری توام این ویتامین­ ها بر تست های عملکردی ریه در بزرگسالان مبتلا به فیبروز ریوی اجرا گردید. روش کار: این کارآزمایی بالینی نیمه­ تجربی، 33 نفر بیمار مبتلا به فیبروز ریه به مدت 3 ماه ویتامین­ های D، C و E به ترتیب با دوزهایIU 50000، mg 250، IU200 دوز مصرف نمودند. در شروع و پایان مطالعه متغیر­ های تن­ سنجی و نمایه توده بدنی، پرسشنامه­ های میزان دریافت خوراک، فعالیت بدنی و مواجهه با نور آفتاب و تنفسی سنت­ جورج بررسی شدند. فاکتور­ های عملکرد ریه با استفاده از اسپیرومتری و پلتیسموگرافی اندازه ­ گیری شدند. جهت تحلیل داده­ ها از SPSS نسخه 21 و آزمون آماری Paired t test استفاده ششزمینه و هدف: فیبروز ریوی ایدیوپاتیک یکی از مهم­ ترین بیماری­ های مزمن تنفسی است. یکی از علل بروز و تشدید آن عدم تعادل در سیستم آنتی اکسیدانی و التهاب می­ باشد. مطالعه حاضر با هدف اثر مکمل­ یاری توام این ویتامین­ ها بر آزمون های عملکردی ریه در بزرگسالان مبتلا به فیبروز ریوی اجرا گردید. روش کار: این کارآزمایی بالینی نیمه­ تجربی، 33 نفر بیمار مبتلا به فیبروز ریه به مدت 3 ماه ویتامین D، C و E به ترتیب با دوزهای 50000 واحد، 250 میلی گرم، 200 واحد دوز مصرف نمودند. در شروع و پایان مطالعه متغیر­ های تن­ سنجی و نمایه توده بدنی، پرسش نامه­ های میزان دریافت خوراک، فعالیت بدنی و مواجهه با نور آفتاب و تنفسی سنت­ جورج بررسی شدند. فاکتور­ های عملکرد ریه با استفاده از اسپیرومتری و پلتیسموگرافی اندازه­ گیری شدند. جهت تحلیل داده­ ها از SPSS نسخه 21 و آزمون آماری Paired t test استفاده شد. یافته­ ها: یافته­ های به دست آمده از آزمون های اسپیرومتری و پلتیسموگرافی نشان دهنده افزایش معنادار در درصد حجم بازدمی اجباری در اولین ثانیه (016/0= p)، حجم ذخیره دمی (001/0= p)، حجم باقی مانده (002/0= p) و ظرفیت تام ریه (003/0= p) بوده است. متغیر­ های ظرفیت حیاتی اجباری، ظرفیت حیاتی، نسبت درصد حجم بازدمی اجباری در اولین ثانیه به ظرفیت حیاتی اجباری و حجم ذخیره بازدمی (05/0p ˃ ) تفاوت معناداری نداشتند. امتیازات عملکرد تنفسی بهبود معنی­ داری با توجه به پرسش نامه سنت­ جورج داشته ­ است. همچنین، در متغیر های مخدوشگر تفاوت معناداری مشاهده­ نشد. نتیجه ­ گیری: به نظر می­ رسد مصرف 3 ماه ویتامین­ های D، C و E در بیماران مبتلا به فیبروز ریه تاثیر معنی­ داری بر عملکرد تنفسی داشته ­ است.

زمینه و هدف: انگل های روده ای هنوز یکی از نگرانی های عمده بهداشتی در دنیا و ایران هستند. به دلیل نبود تصویر روشنی از وضعیت انتشار انگل های روده ای در تهران، این مطالعه با هدف بررسی شیوع انگل های روده ای در مراجعین به بیمارستان میلاد تهران انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، از فروردین تا آذر ماه 1390 نمونه های مدفوع سه نوبته از 448 نفر از مراجعین به آزمایشگاه بیمارستان میلاد که فرم رضایت نامه آگاهانه را پر کرده بودند با روش نمونه گیری آسان جمع آوری شد. نمونه ها با سه روش مستقیم، فرمالین-اتر و کشت در محیط سرم منعقده اسب آزمایش و ارتباط بین شیوع انگل های روده ای و خصوصیات دموکرافیک افراد و علت مراجعه به بیمارستان بررسی شد. یافته ها: شیوع انگل های روده ای 4/32 % بود. 145 نفر حداقل به یکی از انگل های تک یاخته ای روده ای شامل بلاستوسیستیس 134 (9/29%)، انتاموبا کولی 14 (1/3%)، ژیاردیا 6 (3/1%)، اندولیماکس نانا 5 (1/1%)، انتاموبا کمپلکس 3 (7/0%)، یداموبا بوچلی 3 (7/0%)، دی انتاموبا فراژیلیس 2 (4/0%) و تریکوموناس هومینیس 1 (2/0%) و کرم های روده ای شامل تریکواسترونژیلوس 1 (2/0%) و هیمنولپیس نانا 1 (2/0%) آلوده بودند. ارتباط معنی داری بین شیوع انگل های روده ای با جنس و علت مراجعه به بیمارستان مشاهده نشد. اگرچه آنالیز آماری نشان داد که شانس ابتلا به انگل های روده ای با افزایش سن بیشتر می شود (003/0=p). نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر شیوع 4/32% ابتلا به انگل های روده ای را در میان مراجعین به بیمارستان میلاد را نشان داد. شایع ترین عفونت تک یاخته ای روده ای بلاستوسیستیس (9/29%) بود. از آنجایی که بسیاری از انگل های شناسایی شده از طریق کیست همراه با آب و مواد غذایی منتقل می شوند، آموزش بهداشت و رعایت موازین بهداشت فردی و اجتماعی می تواند خطر انتقال انگل های روده ای را کاهش داده و به بهبود سلامت جامعه کمک نمایند.

زمینه و هدف: از شایع ترین و پر هزینه ترین بیماری های شغلی کمردرد می باشد. در زمینه کاهش کمردرد، برنامه های متعددی وجود دارند که می توانند از شدت کمردرد بکاهند. برنامه های آموزشی کاهش کمردرد یک برنامه کوتاه مدت می باشد و از برنامه های آموزشی، ارزشیابی و بهبود مهارت ها تشکیل شده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر این برنامه بر روی کیفیت زندگی کارکنان مبتلا به کمردرد در شبکه بهداشت لامرد است. روش کار: این مطالعه از نوع مداخله آموزشی است که 32 نفر از کارکنان مبتلا به کمردرد مزمن در گروه مداخله و 29 نفر از کارکنان در گروه کنترل شرکت داشتند. کارکنان گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکردند و از طرفی گروه مداخله تحت آموزش برنامه ای مدون به عنوان مداخله قرار گرفتند. جمع آوری داده های مربوط به کیفیت زندگی این بیماران در ابتدای مطالعه و پس از 6 ماه توسط پرسشنامه SF-36 انجام شد. به منظور مقایسه کیفیت زندگی بین دو گروه از آزمون های آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده گردید. یافته ها: این مطالعه نشان داد برنامه آموزشی-بهداشتی کاهش کمردرد یک درمان موثر در بهبود کیفیت زندگی کارکنان مبتلا به کمردرد می باشد. کارکنانی که تحت درمان با این برنامه قرار گرفتند در شاخص های "وضعیت جسمانی"، "عملکرد فیزیکی" و "سلامت عمومی" نمره بالاتری داشتند که این مطلب نشان دهنده کیفیت زندگی بالاتر بیماران از نظر این آیتم ها در گروه مداخله بود. در سایر شاخص ها اختلاف معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای کمردرد در کارکنان بخش بهداشت و درمان، برنامه های آموزشی کاهش کمردرد به عنوان یک مداخله مفید جهت کاهش کمردرد می تواند کیفیت زندگی کارکنان مبتلا به کمردرد مزمن را افزایش دهد.