هدف اصلی از این مقاله آن است که با توجه به افق ترسیم شده برای توسعه صادرات بر اساس اطلاعات تجاری طی دوره 1379- 1385 نشان دهیم که در طول سال های مورد بررسی، کدام زیربخش های صنعتی در صنایع پوشاک و نساجی توانسته اند بهترین عملکرد را از منظر شاخص های تجاری و جایگاه بازار داشته باشند. این تحقیق یک مطالعه اسنادی و کتابخانه ای بوده که در آن از شاخص های مزیت نسبی آشکار شده، شاخص تحلیل سهم بازار و پلان تجاری در راستای تحلیل بازار این محصولات استفاده شده است. با توجه به بررسی های صورت گرفته صنایع «نخ دارای %85 یا بیشتر، پشم یا موی نرم حیوان»، «نخ چند لایه کابله، با حداقل %85 الیاف غیریکسره»، «پارچه تار و پود باف، چاپ شده با کمتر از %85»، «نخ و طناب کائوچوئی، پوشانده شده با منسوج»، «لباس به صورت دست، مردانه یا پسرانه، کشباف»، «ژاکت و ژاکت ورزشی، مردانه یا پسرانه، کشباف» و «شال، اشارپ، دستمال گردن، چادر و روسری، مقنعه» از دارای بهترین عملکرد در زمینه شاخص های تجاری بوده اند. مضاف بر این، بیشتر زیربخش های صنعتی مرتبط با پوشاک و نساجی حضور فعالی در بازارهای عراق، افغانستان، ترکیه، امارات متحده عربی و آسیا میانه داشته اند.