مجله پرستاری و مامایی
سال:1397 | دوره:16 | شماره:10 (پی در پی 111) |تعداد مقالات:8

پیش زمینه و هدف: به دلیل روشن نبودن اثرات بالقوه مستقیم و پیامدهای فیزیولوژیک هرکدام از روش های جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی، در مقام عمل هیچ کدام از روش های جداسازی بر دیگری توصیه نشده اند. مطالعه حاضر به منظور مقایسه پیامدهای تنفسی جداسازی از دستگاه تهویه مکانیکی به دو روش تهویه با حمایت فشاری و قطعه تی شکل در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه مرکز آموزشی– درمانی امام خمینی (ره) ارومیه در سال 97-1396 انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی غیر تصادفی پس از اخذ مجوز اخلاق از کمیته منطقه ای اخلاق در پژوهش دانشگاه، بر روی 44 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه انجام شد که طی آن بیماران دارای شرایط ورود به مطالعه به روش در دسترس انتخاب و تعداد 22 بیمار در گروه A (جداسازی به روش تهویه با حمایت فشاری) و 22 بیمار در گروه B (جداسازی به روش قطعه تی شکل) تحت بررسی قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از اطلاعات پرونده بیماران، پرسشنامه جمعیت شناختی و چک لیست ارزیابی وضعیت تنفسی صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی شامل آزمون های پارامتریک (آزمون تی و آنالیز واریانس آنوا برای اندازه گیری های مکرر) و ناپارامتریک (من ویتنی، ویلکاکسون و فریدمن) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین دو گروه جداسازی، ازنظر میزان دو معیار حداکثر فشار دمی و اشباع اکسیژن خون شریانی، تفاوت آماری معناداری وجود داشت (05/0P<). در سایر پیامدهای مورد اندازه گیری تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: علی رغم وجود تفاوت در مقدار حداکثر فشار دمی و اشباع اکسیژن خون شریانی بین دو گروه، تفاوت معناداری ازنظر سایر پیامدهای جداسازی، بین دو گروه مشاهده نشد. لذا انجام مطالعات تکمیلی در این زمینه توصیه می شود.

پیش زمینه و هدف: شناخت عواملی که در اعتیاد و بازپروری معتادان نقش دارند بسیار مهم است؛ زیرا با شناخت این عوامل می توان برنامه هایی برای کنترل و کاهش اعتیاد و یا بازپروری سریع تر معتادان طراحی کرد. هدف تحقیق حاضر بررسی نقش عزت نفس و کمال گرایی در بازپروری معتادین مرد شهر ارومیه بود. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش از همه معتادان بازپروری شده مرد شهر ارومیه که در کمپ های ترک اعتیاد حضور داشتند، تشکیل شده است. حجم نمونه 348 نفر بود که با روش نمونه گیری در دسترس به دست آمد. جمع آوری اطلاعات با استفاده از دو پرسشنامه شامل پرسشنامه بازنگری شده عزت نفس روزنبرگ و پرسشنامه بازنگری شده کمال گرایی هیل و همکاران صورت گرفت. در این مطالعه ضریب تشخیص (خطا) 5 درصد (05/0=α ) در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج این مطالعه متغیرهای عزت نفس، نگرانی از اشتباهات، نظم و سازمان دهی، هدفمندی، ادراک فشار از سوی والدین، تلاش برای عالی بودن، استانداردهای بالا برای دیگران، نیاز به تایید و نشخوار فکری رابطه معنی داری با بازپروری معتادین داشتند (001/0=P). نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که رابطه مثبت و معنی دار بین کمال گرایی و عزت نفس با بازپروری معتادین شهر ارومیه وجود دارد (001/0=P).

پیش زمینه و هدف: احساس تنهایی حالتی است ناراحت کننده و زمانی به وجود می آید که بین روابط بین فردی ای که فرد تمایل دارد آن را داشته باشد و روابطی که وی در حال حاضر دارد، فاصله وجود داشته باشد. پژوهش حاضر به منظور اثربخشی زوج درمانی تحلیل روابط محاوره ای بر احساس تنهایی زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش کاربردی و ازنظر طرح، نیمه آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون-پس آزمون و پی گیری صورت گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه زنانی است که در ارتباط با مسئله فرا زناشویی به مرکز مشاوره خانواده در شهرستان سلماس مراجعه نموده اند، حجم نمونه شامل 20 (زن) که به صورت داوطلبانه از میان جامعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. برای گروه آزمایش 8 جلسه فردی هر جلسه 90 دقیقه و هر هفته یک جلسه به مدت دو ماه، با مداخله زوج درمانی تحلیل روابط محاوره ای اجرا و برای گروه کنترل مداخله ای انجام نگرفت. پرسشنامه احساس تنهایی راسل برای آزمودنی های اجرا گردید. از شاخص های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیره برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: یافته ها: ی پژوهش نشان داد که میانگین نمرات احساس تنهایی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشته بدین معنی که زوج درمانی تحلیل روابط محاوره ای باعث کاهش احساس تنهایی زنان آسیب دیده از روابط فرا زناشویی می شود. در مرحله پی گیری هم مشخص شد که اثربخشی زوج درمانی تحلیل روابط محاوره ای بر احساس تنهایی زنان آسیب دیده از روابط فرا زناشویی بعد از دو ماه وجود داشته است (05 /0P<). بحث و نتیجه گیری: با توجه به کاهش احساس تنهایی زنان آسیب دیده از روابط فرا زناشویی با رویکرد درمانی تحلیل روابط محاوره ای، درمانگران می توانند از این روی کرد درمانی جهت کاهش احساس تنهایی زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی استفاده کنند.

پیش زمینه و هدف: اگرچه نوآوری برای آینده پرستاری ضروری است و پرستاران برای ارائه خدمات بهتر باید نوآوری داشته باشند، اما هنوز تعریف دقیق از این مفهوم وجود ندارد و به دلیل وجود ابهامات زیاد در مورد این مفهوم، مطالعه حاضر باهدف تحلیل مفهوم نوآوری در پرستاری انجام شد. روش کار: در این مطالعه، از مدل هیبرید سه مرحله ای (نظری، کار در عرصه و تحلیل نهایی) استفاده شد. در مرحله نظری مفهوم نوآوری در پرستاری در پایگاه های اطلاعاتی معتبر شامل Google Scholar، Cinahl، Pub Mmed, Sid, Iran Med و ProQust مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله کار در عرصه، با 10 نفر از پرستاران مصاحبه گردید و از روش تحلیل محتوا برای آنالیز داده ها استفاده شد. یافته ها: در مرحله نظری، خصوصیات مفهوم شامل تولید ایده جدید، خلاقیت، تعادل در هزینه ها، بهبود کیفیت، سودمندی برای بیمار و محیط حمایتی و در مرحله کار در عرصه 4 درون مایه اصلی برای نوآوری در پرستاری شامل "داشتن تفکر خلاق "، "استفاده از آخرین یافته ها: ی علمی"، " فن آوری در پرستاری"، " بهبود شرایط " شناسایی شدند. سپس در مرحله نهایی از ادغام دو مرحله، تعریف جامعی به دست آمد: " نوآوری در پرستاری از طریق وجود محیط حمایتی، تفکر خلاق و آگاهی از آخرین یافته ها: در پرستاری جهت ارائه ایده های نو از طرف پرستاران در ارتباط با مراقبت از بیمار بوده، که از این طریق می توان شرایط فعلی را بهبود بخشید و منجر به ارتقاء مراقبت پرستاری و تعادل هزینه ها شد ". بحث و نتیجه گیری: این مطالعه درک جامعی از مفهوم نوآوری در پرستاری را در بستر پرستاری ایران فراهم نمود و آن را با وضوح بیشتری تعریف نمود و نشان داد که آگاهی پرستار از مضامین نوآوری در پرستاری در امر مراقبت از بیمار و ایجاد ایده های خلاق مراقبت، کمک کننده است.

پیش زمینه و هدف: یکی از مولفه های اثرگذار در سازمان ها، اخلاق کاری کارکنان همان سازمان است.، در حرفه ی پرستاری اخلاق کاری ضرورت بیشتری دارد، کیفیت زندگی حرفه ای واکنش کارکنان به کار خود و به خصوص نتایج فردی در کار و سلامت روان کارکنان می باشد ارتقاء کیفیت زندگی کاری پرسنل و پرستاران یکی از عوامل مهم جهت اطمینان از پایداری سیستم بهداشتی معرفی شده است در این راستا این پژوهش باهدف بررسی رابطه کیفیت زندگی حرفه ای با اخلاق کاری پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه انجام گرفت. مواد و روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی از نوع همبستگی و به روش مقطعی می باشد روی 131 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی استان آذربایجان غربی در سال 1397 که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. انجام گرفت روش جمع آوری اطلاعات، سه پرسشنامه دموگرافیک، کیفیت زندگی حرفه ای والتون، اخلاق کاری گریگوری بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 19 استفاده شد و داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، آمار استنباطی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج این تحقیق حاکی از آن بود که میزان کیفیت زندگی حرفه ای و اخلاق کاری پرستاران بخش های مراقبت ویژه نوزادان در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی در وضعیت مطلوبی قرار دارد و بین کیفیت زندگی حرفه ای و اخلاق کاری رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: از یافته ها: ی پژوهش می توان نتیجه گرفت که بهبود کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران موجب ارتقاء اخلاق کاری خواهد شد همچنین نتایج این پژوهش می تواند به عنوان راهنما برای مدیران بیمارستان ها و خدمات پرستاری و سرپرستاران مورداستفاده قرار گیرد درنهایت وضعیت بیماران و کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی و موقعیت حرفه پرستاری را ارتقاء بخشد.

پیش زمینه و هدف: مراقبین بیماران تحت جراحی قلب باز سطح بالایی از اضطراب را تجربه می کنند که می تواند موجب مشکلات جسمی و روانی در خانواده شود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر حمایت آموزشی بر اضطراب مراقبین خانوادگی بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی با طرح فقط پس آزمون با گروه کنترل در مرکز آموزشی، درمانی و پژوهشی شهید رجایی شهر تهران سال 1395 بر روی 80 مراقب خانوادگی بیماران تحت جراحی قلب باز انجام شد. بیماران به روش مستمر نمونه گیری شده و به روش تصادفی ساده در گروه ها تخصیص یافتند. گروه مداخله علاوه بر آموزش های روتین، در زمان ورود به مطالعه، قبل از عمل جراحی، روز دوم بعد از عمل جراحی و قبل از ترخیص از بیمارستان حمایت آموزشی را دریافت کرد و تا 6 هفته بعد از ترخیص به صورت تلفنی و با شبکه اجتماعی مبتنی بر تلفن همراه پیگیری شدند. جهت جمع آوری داده ها قبل و 6 هفته بعد از ترخیص از پرسشنامه اضطراب آشکار اشپیل برگر استفاده شد. یافته ها: میانگین اضطراب مراقبین 6 هفته بعد از حمایت آموزشی در گروه های مداخله و کنترل به ترتیب 33/40± 02/41 و 10/95± 60/55 بود. نتایج مطالعه نشان داد واحدهای پژوهش ازنظر میانگین اضطراب 6 هفته بعد از آموزش تفاوت معنی دار آماری داشتند (001/0 P<). بحث و نتیجه گیری: بعدازآنجام حمایت آموزشی، اضطراب مراقبین کاهش یافت. پیشنهاد می شود از این مداخله در حمایت از مراقبین به عنوان یک استراتژی اثربخش توسط کارکنان سلامت استفاده گردد.

پیش زمینه و هدف: رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت یکی از معیارهای عمده تعیین کننده سلامت می باشند و از طرفی در زنان میان سالان، تاثیر بالقوه ای در پیشبرد سلامتی و کیفیت زندگی آنان داشته و به همان نسبت موجب کاهش هزینه های مربوط به مراقبت های بهداشتی خواهد شد لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مشاوره گروهی بر رفتارهای ارتقا دهنده سلامتی زنان میان سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی حاشیه شهر ارومیه در سال 1397 انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه کارآزمایی شاهد دار تصادفی شده بر روی 90 نفر از زنان میان سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی حاشیه شهر ارومیه که به صورت تصادفی در دو گروه مورد (45 نفر) و شاهد (45 نفر) قرار گرفته اند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد HPLP2 بود که قبل و بعد از مداخله در دو گروه تکمیل گردید. گروه مداخله در 6 جلسه 90-60 دقیقه ای مشاوره گروهی دریافت نمودند و افراد گروه کنترل از مراقبت های معمول برخوردار شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های پارامتریک تی مستقل انجام شد. میزان P کم تر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: قبل از مداخله دو گروه کنترل و مداخله ازنظر میانگین نمره ها همسان بودند. اما پس از مداخله میانگین نمره رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت (تغذیه، ورزش، مسئولیت پذیری، مدیریت استرس، حمایت بین فردی و خود شکوفایی) در گروه مداخله به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (001P˂ ). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد مشاوره گروهی می تواند به عنوان روش مناسب برای ارتقاء رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در زنان میان سال بکار رود.

پیش زمینه و هدف: یکی از مشکلات پزشکی شایع در دوران حاملگی اختلال تحمل گلوکز است. نظر به اینکه دیابت بارداری با اثرات سوء بر مادر و جنین همراه است، همچنین بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیمار تاثیر دارد، بنابراین انجام اقدامات لازم جهت کاهش عوارض بیماری و ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری، ضروری است. لذا این مطالعه باهدف تعیین تاثیر آموزش مهارت حل مسئله بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری، در شهر زنجان می باشد. مواد و روش کار: این پژوهش به روش کار: آزمایی بالینی انجام شده است. نمونه ها شامل 76 مادر مبتلا به دیابت بارداری بودند. با استفاده از روش تقسیم تصادفی بلوکه ای، 38 نفر در گروه مداخله و 38 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی 26 SF استفاده شد. در گروه مداخله آموزش حل مسئله طی 6 جلسه 60-45 دقیقه ای برگزار شد و گروه کنترل مراقبت های روتین را دریافت کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS، آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، فریدمن، تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، من ویتنی و تی مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه مداخله قبل از مداخله 32/10± 73/44 و در گروه کنترل 58/8± 09/43 بود که با در نظر گرفتن آزمون من ویتنی تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت و بعد از مداخله در گروه مداخله 80/14± 65/75 و در گروه کنترل 22/13± 40/44 بود که این اختلاف ازنظر آماری معنادار بود (05/0p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر آموزش حل مسئله می تواند به عنوان بخشی از مراقبت جامع دوران بارداری مفید بوده و لذا موجب ارتقاء کیفیت زندگی مادران مبتلا به دیابت بارداری گردد.