پژوهش و سازندگی
سال:1379 | دوره:13 | شماره:3 (پی آیند 48) |تعداد مقالات:44

استریکنین به عنوان جونده کش به منظور از بین بردن موش خرما، موش کیسه دار، خرگوش و همچنین گوشتخواران وحشی که دشمن حیوانات اهلی هستند، مورد استفاده قرار می گیرد. استریکنین یا منبع خام آن Nux vomica ممکن است به عنوان یک ماده تونیک و محرک معدی تجویز شود.از آنجایی که استریکنین محرک سیستم اعصاب مرکزی است، در عملیات درس فارماکولوژی رشته های گروه پزشکی، جهت نمایش اثر داروهای محرک سیستم اعصاب مرکزی مورد استفاده قرار می گیرد. این موضوع به عنوان یک جلسه از عملیات فارماکولوژی، در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران برگزار می شود که طی آن با تزریق استریکنین در محل غدد لنفاوی در زیر بغل قورباغه و در صفاق موش سوری، اثرات آن مورد بررسی واقع می شود. در ضمن داروی تیوپنتال سدیم به عنوان آنتاگونیست استریکنین تجویز و توانایی آن در جلوگیری از بروز اثرات تحریکی استریکنین مورد توجه قرار می گیرد.

اگر چه ذرت اوپک 2 دو برابر ذرت معمولی دارای اسیدهای آمینه لیزین و تریتپوفان می باشد ولی متاسفانه دارای معایبی از جمله عملکرد کم، حساسیت زیاد به بیماریها و آفات، آندوسپرم نرم و کدر، رطوبت زیاد، نگهداری و انبارداری و بازار پسندی کمی می باشد.جهت رفع این مشکل سیمیت برنامه وسیعی را در طول دهه 1970 و اوایل دهه 1980 برای تغییر ذرت اوپک -2 به ذرت QPM به مورد اجرا گذاشت. باید گفت که QPM محصول جدیدی نبوده و در واقع همان ذرت اوپک – 2 شناخته شده است، با این تفاوت که معایب ذرت اوپک – 2 را ندارد و میزان اسیدهای آمینه لیزین و تریتپوفان آن مشابه ذرت اوپک – 2 می باشد

این مطالعه به منظور تعیین میزان شیوع فصلی انگلهای ریوی بر روی 580 راس بز با نمونه گیری تصادفی از گله های اطراف شهرستان ارومیه انجام یافته است. نتایج این بررسی نشان می دهد از 580 راس بز 144 راس (24.83 درصد) به دیکتیوکولوس، 81 راس (13.97 درصد) به مولریوس، 243 راس (41.9 درصد) به پروتوسترونجیلوس و 222 راس (38.28 درصد) به سیستوکالوس آلوده بودند.در سیر تکاملی کرم های انگلی دستگاه تنفس کرم ماده در ریه دامهای آلوده تخم گذاری می کند و اکثر تخم ها در ریه باز شده و نوزاد مرحله اول از آن خارج می شود ولی معمولا تخم در اثر سرفه و یا حرکات مژه های یاخته های پوششی مطبق و ترشحات مجاری هوایی به حلق آمده و حین عبور از روده نوزاد مرحله اول با مدفوع خارج می شود، بنابراین در مدفوع حیوان می توان نوزادهای مرحله اول را جستجو نمود (5 و 6). این مطالعه به منظور تعیین میزان شیوع انگل های ریوی بز در شهرستان ارومیه بر اساس آزمایش مدفوع در طی سالهای 1375-1374 انجام گرفت.

سستودهای خانواده لیگولیده در مرحله لاروی (پلروسرکوئید) برای بسیاری از ماهیان از جمله خانواده کپور خطرناک می باشد. آلودگی به نوزاد لیگولا انتشار وسیعی دارد و منجر به صدمات اقتصادی زیادی به صنعت شیلات مناطق مختلف دنیا می شود. انتشار جغرافیایی بیشتر گونه های لیگولیده در ارتباط با گسترش میزبانهای نهایی (پرندگان ماهیخوار) می باشد. انتشار آن جهانی بوده و فقط از استرالیا گزارش نشده است. لارو پلروسرکوئید این انگل در حفره بطنی ماهی قرار گرفته و از نظر اندازه تا حدی که حجم محوطه بطنی میزبان اجازه می دهد رشد کرده و طول آن 100-10 سانتیمتر و عرض آن 15-5 میلی متر می رسد. اندازه بزرگ و اثرات سمی آن انگلها، تاثیر منفی بر روی میزان رشد و باروری ماهی می گذارد. این انگل منجر به تغییرات خونی قابل توجهی در ماهیان می شود. ماهیان به شدت آلوده لاغر بوده و ذخایر چربی ندارند. توانایی کنترل خود در آب را از دست داده و به طور شناور در سطح آب قرار می گیرند.در ایران نوزاد لیگولا از ماهیان غیر پرورشی آبگیرهای اصفهان، کردستان، آذربایجان، سد ارس، دریای خزر و حوضه آبریز آن هامون و چاه نیمه و غالب آبهای داخلی جدا شده است.

بیماری تب برفکی یک بیماری حاد و شدیدا مسری دامهای زوج سم است. بیماری تب برفکی موجب خسارات اقتصادی مهمی در صنعت دامداری می گردد. واکسیناسیون همه دامهای حساس به ویروس تب برفکی اساس تمامی اقدامات بهداشتی برای کنترل و ریشه کنی بیماری است. روشهای جاری تولید واکسن با مشکلات چندی همراه است زیرا کشت و دستکاری حجم بالایی از ویروس حاد هزینه بر بوده و خطر انتشار ویروس حاد را در بر دارد.ویروسهای عامل بیماری تب برفکی جنس آفتوویروس خانواده پیکورناویریده را تشکیل می دهند. مانند سایر پیکورناویروسها ژنوم ویروس RNA تک رشته ای با پولاریتی مثبت و حدود 8500 نوکلئوئید می باشد. ژنوم ویروس توسط یک کپسید بیست وجهی که متشکل از 60 کپی از هر یک از چهار پلی پپتید VP1-VP4 احاطه شده است. در بین این پروتئین ها VP1 از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا شاخصهای اصلی پادگنی ویروس را که بر علیه آنها پادگنهای خنثی کننده ساخته می شوند در بر دارد. کلون نمودن و بیان VP1 در سیستمهای متفاوتی گزارش شده است. نتایج این تحقیقات نشان داده اند که VP1 پادگن موثری است. این پروژه سنتز cDNA دو رشته ای ژن VP1 سروتیپ O1/Iran ویروس تب برفکی و کلون نمودن آن را با استفاده از روش RT-PCR گزارش می کند.

در مهرماه سال 1378 در بررسی چهار قطع ماهی گاراروفا با گل خورک (خانواده کپور ماهیان) در رودخانه کارون در تمامی آنها آلودگی نسبتا شدیدی به تریپانوزوم مشاهده گردید (100% آلودگی). تاکنون حدود 190 گونه تریپانزوم در ماهیها گزارش شده اند این انگلها که همگی دو میزبان هستند، قسمتی از دوره زندگی خود را در روده زالو و قسمتی از آن را در خون ماهی طی می کنند (3).ماهی گاراروفا یکی از کپور ماهیان رودخانه کارون می باشد که اندازه نسبتا کوچکی داشته و از لحاظ اقتصادی اهمیت خاصی در صید و صیادی ندارد. این ماهی بیشتر در نواحی کم عمق یافت شده و بیشتر از جلبکها تغذیه می کند (تصویر 1). برخی مشخصات ماهی گاراروفا که در تشخیص گونه آن مهم است عبارتند از: داشتن دو جفت سبیلک روی پوزه و لبها، دهان نسبتا زیرین (Subterminal)، نواحی زیرین فک تحتانی آن شبیه بالشتک (بادکش مانند) است، تعداد فلس بر روی خط جانبی آن 35 عدد بوده، باله پشتی آن 2 شعاع سخت (غیر منشعب) و 8 شعاع نرم (منشعب) و باله مخرجی 2 شعاع سخت و 5 شعاع نرم دارد. دندانهای حلقی آن نیز سه ردیف است.

اکتیمای واگیر بیماری ویروسی متداول گوسفند و بز است. این بیماری گاهی در گاو، گاومیش، شتر و نشخوارکنندگان وحشی دیده می شود و موارد نادری از آن نیز در سگ گزارش شده است (10 و 11). اکتیمای واگیر اولین بار در سال 1880 توسط Walley توصیف و با نام درماتیت واگیر یا ارف معرفی گردیده است(11).اکتیمای واگیر بیماری مشترک بین انسان و دام نیز می باشد و ضایعات موضعی آن بر روی دست افرادیکه با گوسفندان تماس دارند ممکن است ایجاد گردد (7). عامل بیماری یک پاراپاکس ویروس از خانواده پاکس ویریده است. این ویروس شدیدا اپیتلیوتروپ می باشد و با ویروس عامل تورم پاپولی دهان گاو و آبله کاذب گاو شبیه بوده و دارای واکنش ایمنی متقاطع است (10).دوره نهفتگی بیماری اکتیمای واگیر در گوسفند 3 تا 8 روز می باشد (7) و ضایعات آن عمدتا بر روی لبها، پوزه و تاج سم دیده می شود (8). ضایعات لبها گاهی به مخاط دهان و قسمت های پایین تر دستگاه گوارش کشیده شده که شکل بدخیم و کشنده بیماری را ایجاد می نماید (3 و 7). همچنین در موارد نادری ضایعات روی گوشها، مخرج و قسمت های خارجی دستگاه تناسلی (8) و قرنیه (2) دیده شده است. علاوه بر این ابتلای پوست نواحی پشت و گردن در بز نیز گزارش شده است (1).

کبوتر پرنده ای است بسیار باهوش و منوگامی که تنها یک جفت اختیار می کند، اوولاسیون (آزاد شدن تخمک) بر اثر تحریک جفت گیری صورت می گیرد. این پرنده پس از جفت گیری دو عدد تخم می گذارد و مدت 18 روز بر روی آنها می خوابد، بلوغ جنسی 6 ماه طول می کشد و طول دوران تولید مثل 5 تا 6 سال است. پرنده ای است بسیار باهوش که چنانچه رفتارهای آن شناسایی شود مطلوبترین نتیجه در پرورش آن به دست می آید. فاصله تخم گذاری اول و دوم دو روز (دقیقا 44 ساعت) طول می کشد. جوجه ها در ابتدا بسیار ضعیف و ناتوان هستند. چشمان آنها تا چند روز بسته و توانایی هیچ کاری را ندارند.پدر و مادر حدودا 4 الی 5 روز وظیفه گرم نگاه داشتن آنها را بعهده دارند و معمولا تا حدود 30 روزگی یعنی تا محدوده تولد جوجه کبوترهای بعدی آنها را تغذیه می کنند چنانچه برای هر جفت کبوتر بالغ دو آشیانه در نظر گرفته شود آنها حدود 12 تا 14 روز پس از تولد جوجه ها در آشیانه بعدی مجددا تخمگذاری می کنند، کبوتر ماده بیشتر روی تخمها می خوابد و کبوتر نر جوجه های جوان را تغذیه می کند. تغذیه جوجه ها معمولا تا حدود 30 روزگی یعنی تا زمان تولد جوجه های سری بعد ادامه پیدا می کند در این موقع جوجه های قدیمی توسط پدر و مادر رانده می شوند و به همین دلیل کاهش وزن آنها آغاز می شود.

کدوی تخمه کاغذی (Cucurbita pepo subsp. Pepo convar.pepovar.styriaca) از گیاهان دارویی بسیار ارزشمند در صنایع داروسازی اکثر کشورهای توسعه یافته می باشد. از مواد موثره موجود در دانه های این گیاه داروهایی برای معالجه هیپرپلازی پروستات و سوزش مجاری ادرار، تهیه می شود. نیتروژن از جمله عناصری می باشد که بر باروری، رشد و نمو، عملکرد دانه، مواد موثره بذرها و مقدار کلروفیل برگها موثر است. از اینرو، در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف نیتروژن (0، 75، 150 ،225 و 300 کیلوگرم در هکتار) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، بر روی این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که این گیاه علاوه بر اینکه در شرایط اقلیمی ایران (منطقه کرج) قابل کشت می باشد، نیتروژن نیز نقش عمده ای در عملکرد میوه، دانه، مقدار روغن و سیتوسترول دانه و مقدار کلروفیل برگها دارد. نتایج بدست آمده نشان داد که در تیمار 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، میزان کلروفیلهای b,a کلروفیل کل در بالاترین میزان خود قرار داشتند. همچنین تیمار فوق موجب رشد بیشترین گیاهان گردید که افزایش رشد، بصورت افزایش فاصله میان گره ها مشاهده شد. در تیمارهای 0 و 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، گره حاوی ماده تلقیح شده (دارای میوه) نسبت به تیمار150  کیلوگرم نیتروژن در هکتار زودتر تشکیل گردید. از نظر وزن میوه نیز تیمار 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، بالاترین میزان را بدست داد. از نظر تعداد بذر، وزن خشک بذر، وزن هزار دانه و درصد روغن نیز تیمار فوق نسبت به سایرین، وضعیت بهتری داشت. میزان بتاسیتوسترول نیز در تیمار 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، بیشترین مقدار را در بین سایر تیمارها (0 و 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) نشان داد.

کمبود بارندگی تاثیر نامساعد زیادی بر روی گیاهان علوفه ای در شرایط دیم دارد. خشکی، میزان رشد و نمو و محصول را کاهش می دهد. عوارض تنش خشکی در شرایط طبیعی ممکن است به صورت ضعیف، ملایم و یا حاد باشد. بر حسب میزان تنش، گیاهان ممکن است با تولید متابولیت های خاص اسیدهای آمینه و کربوهیدرات های محلول، اثرات تنش را خنثی و به رشد خود ادامه دهند. تاثیر تنش آبی به میزان 75، 50 و 25 درصد ظرفیت مزرعه در مقایسه با شرایط بدون تنش، بر روی شش گونه یونجه یکساله Medicago , M. polymorpha. Orbicularis M.litttoralis M. rigidula , M. radiata و M. truncatula  مورد بررسی قرار گرفت. پس از اعمال تنش، میزان پتانسیل آبی گیاه، پرولین و قندهای محلول گیاهان اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش تنش رطوبت، پتانسیل آبی برگ در تمام گونه ها منفی  تر می شود؛ به طوری که پتانسیل آبی برگ در شرایط بدون تنش 0.97- بوده و در شرایط تنش شدید (25 درصد ظرفیت زراعی) تا 2.17- مگا پاسکال افت نمود. میزان قندهای محلول و پرولین تولیدی در تنش آبی در گونه های مورد بررسی متغیر بود. در این آزمایش M. radiata مقاومترین گونه به خشکی و M. littoralis و M. truncatula حساسترین گونه ها به خشکی بودند. همچنین در شرایط خشک احتمال اینکه M. rigidula خوبی تولید داشته باشد وجود دارد.

سرشاخه های گلدار بابونه گاوی Tanacetum parthenium (L.) Schultz-Bip از اطراف توچال و کوههای شمیرانات، جاده چالوس و شهرستانک در اواخر خرداد ماه 1375 جمع آوری گردید و پس از خشک کردن در دمای محیط به روش تقطیر با بخار آب اسانس گیری شد، و با راندمان 0.65 درصد بدست آمد. ترکیبهای متشکله اسانس بوسیله دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) و دستگاه کروماتوگراف گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS)  مورد بررسی قرار گرفت و شناسایی کمی و کیفی آنها با مطالعه طیف سنج جرمی و محاسبه شاخصهای بازداری کواتس و سطح زیر هر پیک در کروماتوگرام GC صورت گرفت. از بین ترکیبهای شناسایی شده کامفر (35.39 درصد) کریزانتنیل استات (30.36 درصذ)، کریزانتنول (3.84 درصد)، بتا کاریوفیلن (1.37 درصد) و جرماکرین- دی (1.02 درصد) بیشترین مقدار را به خود اختصاص می دهند.

زعفران با نام علمی Crocus sativus از گیاهان مرتفعی است که انواع خوراکی آن ارزش اقتصادی عمده در ایران دارند. این گیاه در مناطق شرق ایران، در اقلیم ایرانی - تورانی کاشته می شود. نظر به تاثیر مثبت همزیستی اندومیکوریزایی و عملکرد زعفران در شرایط تنش زا، تاثیر شیوه کاشت انواع عمده زعفران های و ایران در یک طرح آماری کرتهای دو بار خرد شده در شرایط مزرعه ای مورد مطالعه قرار گرفت. سیصد کورم زعفران از سه نوع رایج در جنوب خراسان در ردیفهایی با فاصله 30، 40 و 50 سانتی متر که به روش سنتی و مکانیزه در سال 1376 کاشته شده بودند. برای بررسی میکوریزایی شدن ریشه هایشان آزمایش شدند. میکوریزایی شدن ریشه های انواع زعفران از مهرماه تا زمستان به مقدار متفاوت افزایش یافت. مقدار میکوریزا در زعفرانهای کاشته شده به روش سنتی و مکانیزه تفاوت معنی داری را نداشت. ولی شدت میکوریزایی شدن با نزدیکتر شدن فاصله خطوط کاشت افزایش یافت. حضور پیاز زعفران در خاک و گسترش ریشه ها باعث افزایش میکوریزایی شدن می شود. این روند در تابستان که تنش کم آبی شدیدتر است نیز دیده می شود و هاگهای قارچهای اندومیکوریزایی در خاکهای واجد ریشه زعفران بیشتر است. با توجه به اینکه همزیستی اندومیکوریزایی زعفران در شرایط تنش زای محیطی جذب آب و املاح را تسهیل می کند. استفاده از فناوری توسعه قارچهای اندومیکوریزایی امکان گسترش رویشگاههای زعفران به محیط های جدیدتر را به وجود می آورد.

مطالعه کروموزومی و الگوهای گیمسا سی بندینگ برای گونه زیر جنس Petilium (جنس لاله سرنگون) در ایران نشان داده شده است. عدد کروموزومی سوماتیک برای هر دو گونه 2n=24 می باشد و فرمول کاریوتیپ در Fritillaria imperialis به صورت 2n=2x=24=4m+8t+12st می باشد و در F. raddeana به صورت 2n=2x=24=  4m+2sm+8t+10st می باشد. تعداد بندها کم بوده و در نقاط میانی، انتهایی، سانترومری و نزدیک به پیچیدگیهای ثانویه قرار گرفته اند. در این زیرجنس گونه F. raddeana با داشتن یک جفت کروموزوم ساب متاسنتریک ساتلیت دار که دارای یک بند هترومورف ضخیم در ناحیه تلومریک (انتهایی) است از F. imperialis قابل تمایز است. جنبه های بیشتری از هترومورفی بندها و کروموسنتزها و نیز کاربرد سی – بندینگ در مطالعات تاکسونومی مورد بحث قرار گرفته است.

از آنجا که تعیین میزان عناصر سنگین در رسوبات گاهی جهت سنجش و پی بردن به میزان آلودگی رسوبات و به تبع آن محیط زیست دریایی آن منطقه صورت می گیرد. در این مقاله میزان غلظت عناصر سنگین از جمله نیکل، سرب، مس، روی، منگنز، آهن، کبالت ، و کروم در رسوبات مغزی شمال شرقی خلیج فارس یعنی تنگه هرمز که به سمت موقعیت استراتژیک خاص خود از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مورد بررسی قرار گرفته اند. برای این منظور، نمونه های 80 سانتیمتری رسوبات مغزی به لایه های مختلف تقسیم و پس از هضم شیمیایی طبق روش استاندارد موپام (MOOPAM) و با استفاده از دستگاه جذب اتمی، میزان عناصر سنگین اندازه گیری شدند. نتایج حاصله بیانگر آن است که عناصر آهن، منگنز، کروم، نیکل، مس و کبالت دارای ضرایب همبستگی و ارتباط بالا و احتمالا منشا یکسان می باشند. حداقل میزان غلظت عناصر در لایه 70 تا 80 سانتیمتری و میانگین حداکثر آنان در لایه های بالای 30 تا 40 سانتیمتری مشاهده شده است، که بیانگر افزایش میزان آلودگی در دهه های اخیر می باشد. به جز عناصر سرب و نیکل، میانگین کلی غلظت عناصر سنگین در منطقه تحقیقاتی، از میانگین غلظت آنها در رسوبات اقیانوسی و پوسته جهانی کمتر می باشد. به طور کلی بالا بودن غلظت برخی فلزات، ناشی از آلودگیهای انسان ساخت)آنتروپوژنیک) می باشد که در میان آلودگیهای طبیعی یا معادن و منابع طبیعی موجود در منطقه نیز در افرایش آنها موثر بوده اند.

گیاه پروانش (Catharanthus roseus L.) یکی از منابع مهم گیاهی ایندول آلکالوئیدها می باشد. تاکنون بیش از یکصد آلکالوئید از این گیاه جداسازی شده که تعدادی از آنها دارای اثرات فارماکولوژیک بوده و به عنوان دارو مورد استفاده واقع می شوند. دو آلکالوئید وینکریستین و وینبلاستین که از شاخص ترین این آلکالوئیدها هستند از زمره مهمترین داروهای ضدسرطان بوده و علی رغم پیشرفتهای زیاد در زمینه سنتز داروها، هنوز از طریق استخراج از گیاه تهیه می گردند. در این مطالعه، آلکالوئیدهای اندامهای مختلف گیاه پروانش با استفاده از حلال « تری فلورو استیک اسید» استخراج و سپس به کمک یک روش گرادیان و با کمک دستگاه HPLC  مورد آنالیز قرار گرفتند. از مقایسه آنالیزهای انجام شده مشخص می شود که به استثنای وینبلاستین بقیه آلکالوئیدهای مورد تحقیق در اندامهای مختلف گیاه یافت می گردند. آلکالوئید سرپنتین در ریشه گیاه درصد بالاتری نسبت به سایر اندامها داشته و مقدار آن در این اندام بیش از سه برابر برگ می باشد. در گلها، استریکتوزیدین ( بیش از 2.3 برابر برگ) نسبت به سایر اندامها بیشتر تولید شده است. در برگها کاتارانتین (بیش از 4 برابر ریشه) و انهیدرو وینبلاستین (بیش از 2 برابر ریشه) و اجمالیسین (بیش از 6 برابر ریشه) بیشترین مقدار تولید را داشته اند.

با توجه به رشد جمعیت، کمبود بارندگی و آب قابل استفاده در مناطق کویری و نظربه اهمیت منابع آبهای زیرزمینی، در این مناطق طرحهای مختلفی جهت تقویت این ذخائر اجرا شده است. از جمله دو طرح تغذیه مصنوعی در دشت ابراهیم آباد مهریز در استان یزد اجرا گردیده که بررسی تاثیرات آنها بر روی سفره آب زیرزمینی ضروری به نظر می رسید. لذا با استفاده از مدل Modflow که یک مدل سه بعدی از نوع تفات محدود می باشد وضعیت سفره شبیه سازی و مورد بررسی قرار گرفت. در منطقه دسترسی به اطلاعات سفره تنها از طریق مادر چاههای قنوات موجود میسر بود ولی با توجه به نوع بررسی، این اطلاعات کم و بیش کافی بنظر می رسید. بدین منظور دبی 9 شته قنوات موجود در دشت مذکور به همراه عمق سطح آب در مادر چاه قنوات برداشت و ثبت گردید. همچنین نمونه هایی از آب مادرچاه و مظهر قنوات برداشت و آزمایش کامل آب از تنها بعمل آمد. برای انجام این بررسی در ابتدا پس از تجزیه و تحلیل آمار، تفسیر عکسهای هوایی و ماهواره ای و نیز بازدید های صحرایی نقشه TMU منطقه و نقشه های هم عمق سطح آب و هدایت الکتریکی مربوط به دشت ابراهیم آباد برای ورود به مدل تهیه شده سپس موارد یاد شده به عنوان لایه هایی از اطلاعات از طریق برنامه ILWIS به مدل Modflow وارد گردیدند و سایر اطلاعات نیز به روش دستی به مدل داده شدند. در مرحله بعدی با استفاده از روش سعی و خطا مدل مورد واسنجی قرار گرفت و با استفاده از برنامه ای که توسط Vekerdy از موسسه ITC در محیط Qbasic نوشته شده است، اختلاف مقادیر اندازه گیری و شبیه سازی شده به حداقل ممکن کاهش یافت. خروجی مدل شامل بیلان آب منطقه و منحنی هم تراز سطحی آب زیرزمینی می باشد. در نهایت برار ارزیابی تاثیر تغذیه مصنوعی، مدل در دو حالت واقعی و فرضی شامل: پس از انجام طرحها و تغذیه و قبل از انجام آنها اجرا گردید که نتایج بدست آمده به صورت جداول و منحنی های مقایسه ای ارائه شده است. نتایج حاصله نشان می دهند که اجرای طرحهای تغذیه منابع آب زیرزمینی تا حد محدودی بر روی سفره آب زیرزمینی در عرصه تحقیق تاثیر داشته است.

بومادران بیابانی گیاهی است پایا که بیشتر در شمال، شمال غربی و شمال شرقی ایران، تهران و اطراف آن می روید. بومادران زرد یا بومادران مزرعه نیز بیشتر در استان آذربایجان می روید. بومادران زاگرسی بیشتر در شمال غرب کشور می روید. این گیاهان می توانند از لحاظ استفاده دارویی با ارزش باشند. از این سه گونه دو گونه آن(بومادران بیابانی و زاگرسی) در اواسط خرداد 1377 از باغ ملی گیاهشناسی ایران و گونه بومادران زرد در اواسط تیر 1377 از روستایی نزدیک به تبریز به نام هربی جمع آوری و خشک گردید و از گلهای خشک آن به روش تقطیر با بخار آب به مدت یک ساعت اسانس گیری شده مقدار اسانس در هر سه نمونه 0.20 درصد بود که با دستگاه های کروماتوگرافی گازی (GC) و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS)، ترکیبهای تشکیل دهنده آنها مورد شناسایی قرار گرفتند. در اسانس بومادران بیابانی 38 ترکیب شناسایی شد که ترکیبهای عمده آن عبارتند از :  γ-Muurolene (13.3 درصد)و α-pinene (10درصد) و Camphor (9.4درصد) و ρ-Cymene (8.5 درصد) و trans-Carveol (8.4 درصد) در اسانس بومادران زرد نیز 37 ترکیب شناسایی شد و ترکیبهای عمده آن عبارتند از(45.9) Piperitone  و 1,8-Cinrol (17.7درصد) وLimonene (5.6درصد) و P-Cymene (5.2 درصد) و در اسانس بومادران زاگرسی 36 ترکیب مورد شناسایی قرار گرفت و ترکیبهای عمده آن عبارتند ازLimonene(26.7درصد) Carvacrol(9.3درصد)و 1,81.8-Cineol (8.7درصد)و Borneol (7.8درصد)و (7.8) و Germacrene(7.8درصد) در هر سه گونه بومادران نزدیک 70 درصد از ترکیبهای شناسایی شده را مونوترپنها تشکیل می دادند.

در راستای بهره برداری از علوفه تولیدی مراتع ییلاقی، مقایسه ای بین عملکرد علوفه برداشت شده یک چین در آخر دوره رویشی و دو چین در اواسط و اواخر دوره رویشی گیاهان در مراتع با پوشش علفی (گندمیان، یونجه، اسپرس) دارای بیش از 95% پوشش تاجی ارتفاعات آلمه واقع در پارک ملی گلستان انجام گرتف. منطقه مورد مطالعه دارای خاک نسبتا عمیق با مواد آلی نسبتا خوب روی شیب ملایم 10-0 درصد قرار دارد. از نظر اقلیمی مرز بین مناطق خشک ایرانی تورانی و مرطوب خزری می باشد. در این تحقیق 3 تکرار و در هر تکرار 10 جفت مشاهده (پلات یک متر مربعی) در نظر گرفته شد. محل مشاهدات به طور تصادفی منظم گردید. سپس در هر یک از پلاتهای تعیین شده گیاهان علوفه ای به تفکیک فرم رویشی برداشت و در فضای آزاد خشک شدند. بعد از خشک کردن، نمونه ها توزین و با توجه به ضریب برداشت مجاز میزان علوفه قابل برداشت محاسبه گردید. اطلاعات بدست آمده در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج حاصله بر اساس جدول تجزیه واریانس(Anova table) نشان داد که بین تیمارهای برداشت علوفه یک چین و دو چین اختلاف معنی داری وجود ندارد.

به منظور ارزیابی عملکردهای علوفه خشک ماده خشک برگ و پروتئین خام در هفت رقم یونجه، همدانی، یزدی، سیمرجنسکایا، کدی، کریساری، مانویا و مساسرسا، در شرایط دیم استان کرمانشاه، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار در سالهای 72-1370در ایستگاه اسلام آباد غرب به اجرا درآمد. نتایج به دست آمده از آزمایش نشان داد که بیشترین علمکرد علوفه مربوط به چین اول در هر سال بود. در این چین بین ارقام اختلاف معنی دار وجود داشت ولی در چین دوم اختلافات معنی دار نبود. میانگین سالیانه عملکرد علوفه در بین ارقام تفاوت معنی داری داشت و ارقام کدی و همدانی با میانگین سالیانه (6.52 و 6.27 تن در هکتار) بیشترین و رقم یزدی (3.93 تن در هکتار) کمترین علوفه خشک را دارا بودند. در تجزیه داده های مربوط به دوسال، اثر متقابل رقم در سال معنی دار نشد و ارقام روند تولید خود را حفظ نمودند. برای تولید ماده خشک برگ و عملکرد پروتئین خام بین ارقام، اختلاف معنی دار وجود داشت. رقم کدی بیشترین عملکرد ماده خشک برگ و پروتئین خام را دارا بود. با این حال، از لحاظ آماری تفاوت معنی دار با ارقام همدانی، کریساری و مائوپا نداشت. بین ارقام برای ارتفاع بوته اختلاف معنی دار بود. رقم همدانی با 65.9 سانتی متر و یزدی با 54.2 سانتی متر به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین ارتفاع سالیانه را داشتند با توجه به نتایج حاصله، می توان ارقام کدی و همدانی را برای کاشت در سطح وسیع در شرایط دیم استان کرمانشاه با بارندگی متوسط 475 میلی متر توصیه کرد. با این حال رقم کدی با متوسط عملکرد ماده خشک برگ و پروتئین خام بیشتر در هکتار می تواند جایگزین خوبی از نظر کیفیت علوفه برای رقم همدانی باشد.

در حوزه های آبخیز نه تنها منابع تولید رسوب وجود دارد بلکه مناطقی هم هستند که انباشت رسوبات در آنجا صورت می گیرد. به عبارت دیگر کلیه مواد فرسایش یافته به شکل رسوبات از حوزه های آبخیز خارج نشده بلکه مقادیری از آن در قسمتهای مختلف آبخیز انباشته می شود. درصدی از فرسایش کل که به خارج از حوزه آبخیز حمل می شود.نسبت تحویل رسوبات نامیده می شود. ضریب تحویل رسوبات در برنامه ریزی و اولویت بندی زیر حوزه های آبخیزها، تهیه طرحهای آبخیزداری و به خصوص در مطالعات رسوبگذاری مخازن سدها از اهمیت زیادی برخوردار بوده و تدوین استراتژی کنترل رسوب تنها با شناخت عوامل موثر بر آن امکان پذیر است. این عوامل شامل فیزیوگرافی، اقلیم، خاک، پوشش گیاهی، رواناب سطحی و به طور کلی خصوصیات فیزیکی حوزه آبخیز می باشد. این تحقیق با هدف برآورد و واسنجی ضریب رسوبدهی حاصل از روشهای تجربی موجود، تعیین همبستگی بین خصوصیات فیزیکی و ضریب رسوبدهی، و بالاخره پیشنهاد یک روش مناسب برآورد ضریب تحویل رسوب برای استان آذربایجان غربی انجام یافت. نتایج بررسیها نشان داد که بین مقادیر ضریب رسوبدهی محاسبه و برآورد شده همبستگی معنی داری وجود ندارد. لذا یک مدل رگرسیونی با توجه به شرایط منطقه تهیه شد که دارای ضریب همبستگی 0.995 در سطح 0.01 می باشد. این مدل بر اساس رابطه بین نسبت تحویل رسوب و دو عامل محیط و نسبت انشعاب حوزه های آبخیز استوار می باشد.

در سال 1342 با توجه به شباهت کلیماتولوژیکی منطقه جنگلی لاجیم - از جنگلهای شمال ایران - با مبدأ اصلی نهال ها (یوگسلاوی سابق) توده دست کاشت نوئل سبز (Picea abiles) با استفاده از نهالهای 5 ساله با مساحتی بالغ بر 45 هکتار ایجاد گردید. که تاکنون با گذشت نزدیک به چهار دهه بدون دخالت خاصی حفاظت شده است. به منظور مطالعه رویش و محصول 40 هکتار از توده بر جای مانده به صورت نمونه برداری سیستماتیک تصادفی با شدت 20 درصد مورد آماربرداری قرار گرفته و پارامترهای کمی و کیفی آن پردازش و مدهای رویشی و محصول توده نوئل سبز در سن 35 سالگی به این شرح استنتاج گردید. 1- میانگین رویش جاری توده 6.5 متر مکعب و میانگین رویش حجمی آن 4.5 مترمکعب می باشد2- حداکثر موجودی توده 150 و میانگین آن 114 سیلو در هکتار است. 3- ارتفاع متوسط توده 14.5 متر و متوسط رویش ارتفاعی نیز 42 سانتی متر می باشد. 4- میانگین قطر برابر سینه کل درختان 17.5 سانتی متر و میانگین رویش قطری نیز 0.5 سانتی متر می باشد. 5- تلفات درختان نوئل سبز 75% کل نهالهای کاشته شده است.

پونه گیاهی است از خانواده نعناعیان (Laciatea) و دارای گونه های متفاوت که ترکیب های موجود در اسانس آنها بر حسب گونه، منطقه جمع آوری ، زمان برداشت و غیره متغیراست. از زمانهای بسیار قدیم اطبا و دانشمندان از عصاره و یا اسانس بعضی گونه های مهم پونه در تهیه داروهای گیاهی استفاده فراوانی می کردند. همچنین به علت فواید بسیار زیاد آن کشت این گیاه در بیشتر کشورها از جمله ایران به طور وسیعی آغاز گردیده است. در این تحقیق از بین گونه های موجود پونه سرخ آبادی Mentha Chicrodictya Hudson var. longitolia (L.) Rech.F.  را انتخاب و از سه منطقه جمع آوری و با روش تقطیر با بخار آب مورد اسانس گیری و مقایسه قرار گرفت. بازده اسانس در هر سه مورد در حدود یک درصد محاسبه شد. اسانسها با دستگاههای کروماتوگراف گازی (GC) و کروماتوگراف گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) مورد تجزیه قرار گرفت. ترکیبهای عمده در نمونه منطقه 1 عبارتند از  Piperitenone oxide (33.91 درصد)، Isopiperritenone (11.98درصد) و Piperitone (8.40درصد) و ترکیبهای عمده نمونه منطقه 2 عبارتند از : Isopiperitenone  (57.69درصد) و Piperitenone oxide (19.99درصد) و8,1-Cineole  (5.49درصد) و ترکیبهای عمده نمونه منطقه 3 عبارتند از Piperitone (43.96درصد) Cineole 1,8-(13.73درصد) Piperitone و- Trans-piperitol (12.29درصد) و Cis -piperitol (9.34درصد) می باشد. اختلاف در ترکیبهای موجود در اسانس یک گونه به خاطر اختلاف منطقه رویش و قابلیت تغییرپذیری ترکیبهای منوترپنوییدی تفسیر می گردند.

تنظیم اسمزی یکی از مکانیسم های کارآمد سازگاری گیاهان نسبت به تنش خشکی است و موجب حفظ آماس سلولها در شرایط کم آبی می شود. تغییرات میزان پرولین و قندهای محلول چهار رقم یونجه کریساری، قره یونجه،سربندی و استرالیایی - 2129 در شرایط کمبود رطوبت( آبیاری پس از رسیدن به 75 و 35 درصد ظرفیت مزرعه ای) و مقادیر مختلف نیتروژن (صفر،30 ، 60و 90 کیلوگرم در هکتار) مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تنش خشکی موجب افزایش غلظت پرولین و قندهای محلول در همه ارقام گردید. کاربرد نیترات مقدار پرولین و پتانسیل آب برگ را افزایش داد. بیشترین مقدار انباشت پرولین و بالاترین پتانسیل آبی متعلق به قره یونجه و کریساری بود و کمترین مقدار این متابولیت ها در رقم استرالیایی 2129 و پایین ترین پتانسیل آبی در رقم سربندی مشاهده شد. این تحقیق نشان داد که نقش پرولین در حفظ پتانسیل آب برگ موثرتر از قندهای محلول است. کمبود آب میزان رطوبت نسبی (RWC) را نیز کاهش داده و میزان این کاهش در رقم سربندی و استرالیایی - 2129 بیشتر بود. قره یونجه کمترین کاهش RWC را داشت و میزان کاهش RWC در بین ارقام متناسب با پتانسیل آبی آنها بود. بیشترین میزان کاهش RWC و پتانسیل آب برگ مربوط به رقم سربندی و کمترین کاهش RWC و بالاترین پتانسیل آبی مربوط به رقم قره یونجه بود. افزایش غلظت پرولین و قندهای محلول در شرایط کمبود آب از طریق تنظیم اسمزی موجب حفظ فشار آماس (turgor) و RWC می گردد. افزایش نیتروژن با تاثیر بر روی انباشت متابولیت ها در شرایط خشکی احتمالا به تنظیم اسمزی کمک می کند.

بومادران هزار برگ از جمله گیاهان با ارزش دارویی است که در ایران در دامنه های البرز، اطراف دماوند و در آذربایجان و اطراف تبریز می روید. در این تحقیق زیر گونه مورد آزمایش از روستایی در اطراف تبریز، به نام هربی جمع آوری و به روش تقطیر با آب از گلهای خشک شده آن اسانس گیری شد و بازده اسانس آن 0.47 درصد محاسبه گردیده سپس توسط دستگاه های کروماتوگرافی گازی (GC) و کروماتوگرفی گاز متصل به طیف سنج حرمی (GC/MS)، مورد شناسایی قرار گرفته و عمده ترین ترکیبهای آن Limonene(14.94درصد)Borneol (7.88درصد) Candino-α(7.57درصد) Caryophyllene oxid (4.34درصد) و Terpinene-4-01 (3.89 درصد) تشخیص داده اند.

کاروتوئیدها دسته ای از رنگدانه ها هستند که به طور گسترده ای در طبیعت پراکنده اند و وظایف بیولوژیک اساسی در حیوانات دارند. همچنین آنها در رنگدانه دار شدن حیوانات پرورشی مورد توجه قرار گرفته اند. مخمرها خواص مطلوبی به عنوان منابع بیولوژیکی رنگدانه دارند. شیره درختان توس به سبب برخی خصوصیات محیط انتخابی برای رشد مخمرهای مولد کاروتنوئید می باشد. در این مطالعه مخمرهای تولید کننده کاروتنوئید از شیره درختان توس دره تیس بیشه واقع در غرب روستای شهرستانک جداسازی شده اند. بررسی های تاکسونومیک (خصوصیات مورفولوژی، نحوة تخمیر، واکنش های جذب و خصوصیات دیگر) مخمرهای جداسازی شده نشان می دهد یکی از سویه ها که به عنوان Rhodotorula glutinis  شناخته شده توانایی زیادی در تولید کاروتنوئید دارد.

داده های هواشناسی از جمله اطلاعاتی هستند که در مطالعات آب و خاک از اهمیت زیادی برخوردار هستند. از مهمترین داده ها بارندگی می باشد که به علت توزیع نامناسب ایستگاههای هواشناسی، در بسیاری از مناطق اطلاعات آن وجود ندارد. لذا ضروری است که به نحوه برآورد معقولی از آن برای منطقه مورد مطالعه صورت گیرد. در این رابطه روشهای ژنواستاتیستیکی می تواند کاربرد مناسبی داشته باشد که امکان بررسی و مطالعه گسترده مکانی بارندگی را مقدور می سازند. در این تحقیق روشهای Kriging با و بدون متغیر کمکی ، WMA با توانهای 1 الی 5 و TPSS با توانهای 2 تا 5 با و بدون متغیر کمی برای برآورد بارندگی سالانه در حوزه مرکز ایران مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. برای ارزیابی این روشها از تکنیک CV و دو پارامتر آماری متوسط خطای انحراف (MBE) و متوسط خطای مطلق (MAE) استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که از بین این روشها، روش TPSS با توان 2 و با استفاده از ارتفاع به عنوان متغیر کمکی نسبت به بقیه روشها از دقت بالاتری برخوردار می باشد. (34 میلیمتر( MAE=

زعفران خوراکی (Crocus Gatiyus) از گیاهان lridaceae می باشد که در مناطق مختلف اقلیم ایرانی - تورانی و در جوامع مرتفعی با اکوسیستمهای زراعی می روید. دانش ما درباره کشاورزی این گیاه زیاد است ولی در رابطه با همزیستی میکوریزایی آن اطلاع کافی منتشر نشده است. در این تحقیق، نوع میکوریزای رایج در رویشگاههای عمده زعفران ایران در کشت های گلدانی تعیین شد و میکوریزای آرباسکولار - وزیکولار در تمام ارقام مشاهده گردید. قارچهای Acaulospora morrowiae و Glomus coronatum گونه های غالب سازنده میکوریزا بودند. توسعه اسپور قارچهای میکوریزایی در زمین های کشاورزی فقیر برای بهبود تولید و گسترش دامنه های رویشگاهی زعفران مفید می باشد و احتمالا ضرورت استفاده از کود شیمیایی بیشتر را می کاهد.

این تحقیق به منظور شناسائی گونه های فیتوفترای عامل پوسیدگی ریشه Ables procera انجام گرفته و در بین سالهای 1998 - 1995 تعداد 90 نهال 5 تا 8 ساله و 23 نمونه خاک از اطراف نهالهای آلوده جمع آوری و بررسی شده است. در مجموع 994 ایزوله قارچ فیتوفترا از گیاه میزبان و خاک جدا شده که متعلق به شش گونه می باشند. در بین گونه های جدا شده P. cryptogea و P.cinnamomi به ترتیب بیشترین تراکم را در بین گونه های جدا شده از گیاه میزبان و خاک دارا بودند گونه های P.cambivora و P.megasperma فقط از گیاه میزبان و P.pseudotsugae فقط از خاک جدا شده است. P. undulata به عنوان یک گونه جدید در ایجاد بیماری پوسیدگی ریشه سوزنی برگان، از تعداد کمی گیاه میزبان جدا شد ولی به وفور از خاک جدا شده است.

در این پژوهش، با توجه به نقش مهم الکالوئید آلروپین در صنایع دارویی و دفاعی، نمونه های بومی گیاه شابیزک - به عنوان منبع اصلی این الکالوئید مطرح است - از جنگل های «خیرودکنار» «واز» و همچنین نمونه های کشت شده در تهران و کرج جمع آوری گردید. با دو روش استفاده از انکوباتور (دمای 60 درجه سانتیگراد) و دستگاه فریزدرای ر خشک شدند. عصاره متانولی اندامهای مخلتف نمونه های خشک شده به طور جداگانه تهیه شد و با روش های پرتوسنجی H.P.L.C و T.L.C مورد سنجش های کمی و کیفی قرار گرفت. شناسایی سلول های بیوسنتز کننده الکالوئیدهای ترویانی (ایدیوبلاستها) با روش های متداول سلول - بافت شناختی و با کمک میکروسکوپ های نوری و الکترونی گذاره (T.E.M) در اندام های مختلف شابیزک انجام شد. نتایج نشان داد: 1- میزان آتروپین در برگ، میوه، ساقه و ریشه به ترتیب کاهش می یابد. 2- روش فریز درایر برای حفظ و پایداری الکالوئید آتروپین مناسبت تر است. 3- شرایط اقلیمی جنگل واز با متوسط دمای سالانه 15.4 و دمای حداقل 10.8 و حداکثر 22.13 درجه سانتیگراد. متوسط بارش سالانه 899.4 میلی متر و رطوبت حداقل 77%، از دیگر اقلیم های مورد بررسی و جمع آوری نمونه ها برای رشد و نمو گیاهان و تولید آتروپین مناسب تر است. 4- در ریشه ها هیچگونه ایدیوبلاستی تشخیص داده نشد، برعکس ایدیوبلاست ها در لابلای پارانشیم پوستی ساقه و پارانشیم اسفنجی برگ مشاهده شد. 5- معرف شیمیایی دراژندروف نیز محل وجود ایدیوبلاست ها را در پارانشیم پوستی ساقه و لابلای پارانشیم اسفنجی برگ نشان داد. 6- بررسی های سلول شناختی به کمک میکروسکوپ های نوری و الکترونی، ایدیوبلاستها را سلول هایی شفاف، درشت و حجیم تر از سلولهای مجاور با کلروپلاست های فراوان حاشیه ای، واکوئل بزرگ مرکزی و دیواره ضخیم نشان داد.

این تحقیق در راستای تهیه و تدوین جداول ترکیبات شیمیایی و بررسی لزوم ارزشیابی مواد خوراکی دام و طیور تولیدی در کشور، انجام گرفت. به همین منظور اقدام به تهیه نمونه و تعیین ارزش غذایی پرمصرف ترین خوراکهای طیور(دانه ذرت، دانه گندم، دانه جو و سبوس گندم) تولیدی در استان کرمانشاه گردید. نمونه ها از نظر ماده خشک، انرژی خام، پروتئین خام، چربی خام، الیاف خام و انرژی قابل متابولیسم مورد تجزیه قرار گرفتند. از روش نمونه برداری طبقه بندی شده تصادفی برای تهیه نمونه های گندم، ذرت و جو و از روش نمونه برداری سرشماری برای تهیه نمونه های سبوس استفاده گردید. جهت تعیین انرژی قابل متابولیسم از روش تغذیه اجباری سیبالد (1976) استفاده شد. مقادیر ماده خشک، پروتئین خاص، چربی خام، الیاف خام (درصد) و انرژی خام (Kca/g) برای دانه ذرت به ترتیب برابر 88.64 ، 8.68 ، 3.03، 3.6 و 4.333 و برای دانه گندم 93.96 ، 11.27، 1.25، 3.86 و 4.290 و برای دانه جو 94.23 ، 10.41، 1.13، 6.75 و 4.290 و برای سبوس گندم 90.1، 16.9، 2.65، 11.04 و 4.490 بدست آمد. مقادیر AME، AMEn، ,TME TMEn ،  (Kcal/g)برای دانه ذرت، 3.127، 3.359، 3.904 و 3.622 و برای دانه گندم 2.839، 3.183، 3.417،3.391 و برای دانه جو 2.375، 2.885، 3.131، 3.038 و برای سبوس گندم 1.459،1.615،2.589،2.126 محاسبه گردید. با مقایسه مقادیر بدست آمده از این آزمایش، با جداول NRC و کانادا با استفاده از آزمون F و T، تفاوتهای معنی داری مشاهده گردید. نتایج حاصل از این آزمایش بر لزوم ارزشیابی مواد خوراکی طیور تولیدی در داخل کشور بخصوص از نظر انرژی قابل متابولیسم تاکید می نماید.

طرح تحقیقاتی بررسی استفاده از سطوح مختلف جو بدون پوشینه (جو برهنه) در تغذیه طیور گوشتی در دو مرحله به اجرا درآمد در مرحله اول با استفاده از 18 قطعه خروس بالغ لگهورن میزان انرژی قابل متابولیسمی جو بدون پوشینه (جو برهنه) و ذرت اندازه گیری شد. در مرحله دوم جهت تعیین ارزش غذائی جو بدون پوشینه 315 قطعه جوجه یکروزه گوشتی تحت یک طرح کاملا تصادفی در 7 تیمار و سه تکرار و در هر تکرار 15 قطعه جوجه برای مدت 8 هفته از جیره های هم ازتی که دارای مقادیر صفر، 5، 10، 15، 20، 25 و 30 درصد جو بدون پوشینه (جوبرهنه) بود تغذیه شدند نتایج آزمایش سیبالد حاکی از این بود که انرژی قابل متابولیسم جو بدون پوشینه در حد فاصل انرژی قابل متابولیسم ذرت و گندم قرار دارد. همچنین بر اساس آنالیز شیمیائی انجام شده از چند نمونه جو بدون پوشینه میزان الیاف خام آن در کمترین سطح و میزان پروتئین آن در بالاترین سطح قرار داشت. میزان مصرف جو بدون پوشینه باعث اختلاف معنی داری در میانگین وزن بدن جوجه های تغذیه شده با جیره های مختلف و جیره حاوی ذرت (شاهد) در پایان سن 21 روزگی نگردید. اختلاف وزن بدن در سنین 42 و 56 روزگی معنی دار بود (P<0.05). از نظر ضریب تبدیل غذائی در هیچکدام از دوره های سنی اختلاف معنی داری مابین جیره های هفت گانه مشاهده نگردید. اختلاف در میزان ذخیره چربی محوطه بطنی در بین گروههای مختل معنی دار بود (P<0.05)  تفاوت وزن و درصد لوزالمعده جوجه های تغذیه شده با سطوح مختلف جو بدون پوشینه معنی دار بود (P<0.05). نتایج این تحقیق حاکی از آن است که می توان از جو بدون پوشینه به عنوان یکی از منابع خوب جایگزین در جیره طیور استفاده نمود.

میگوی موزی (Penaeus mergueinsis) از ذخایر مهم آبها خلیج فارس به خصوص حوزه آبهای استان هرمزگان می باشد. به شکلی که گونه غالب را در میان میگوهای دیگر به خود اختصاص می دهد. با توجه به اینکه میگوی موزی قسمتی از چرخه زندگی خود را در آبهای ساحلی سپری می نماید می توان آن را با استفاده از ابزارهای صید ساحلی مثل مشتا صید نمود. بر همین اساس بررسی فوق در قالب پروژه صید به روش مشتا در استان هرمزگان (76-1375) صورت گرفته است، وضعیت میگوی موزی صید شده را در مشتاهای استان هرمزگان نشان می دهد . در ابتدا 14 مشتا جهت تهیه نمونه انتخاب و نمونه برداری از شهریور 75 لغایت شهریور 76 انجام گردید. نمونه ها در آزمایشگاه بعد از تفکیک، زیست سنجی گردیده، مراحل باروری مشخص و توسط کتب شناسایی موجود در مرکز شناسایی گردیدند. در این بررسی فراوانی نسبت به سایر آبزیان، فراوانی طولی و نسبی در ماههای مختلف، درصد مراحل باروری و نسبت بلوغ میگوی موزی معین گردید. مشخص شد که میگوی موزی بعد از ماهی بیشترین فراوانی (24.01 درصد) را در میان آبزیان به خود اختصاص داده است. علاوه بر این مشخص گردید که حدود 73 درصد از کل صید میگوی موزی در مشتاهای استان زیر اندازه استاندارد صید شده است و بیشترین مقدار میگوی موزی در بالاتر از حد استاندارد نیز در ماههای آبان و دی صید شده است.همچنین از نظر بلوغ مشخص گردید که رسیدگی جنسی میگوی موزی در ماههای فروردین و اردیبهشت بوده که مراحل باروری 2 و 3 را داشته اند.

در بررسی آلودگی کرمی سگهای گله، به 61 قلاده سگ (35 قلاده در منطقه کوهستانی و 26 قلاده در منطقه کویری) برومیدرات آرکولین به میزان 4 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از راه دهان خورانیده شد. مدفوع خارج شده بعد از درمان همراه با کرمهای موجود جمع آوری شدند. بر اساس مشاهده کرم های بالغ و آزمایش میکروسکوپی، انگل های زیر تشخیص داده شد. الف – سستود:Taenia hydatigena (50.8%)، Echinococcus granuiosus (31.1%) ،Taenia multiceps (3.3%)، Dipylidium caninum (14.75%) و(Mesocestoide  lineatus (13.1%) ب – نماتود: Toxocara canis (11.5%) و Toxascaris ecnina (3.3%) ضمنا میزان آلودگی سگها به گونه های تنیا در منطقه کوهستانی نسبت به مناطق کویری بیشتر بوده و اختلاف معنی داری را نشان می دهد.

در این تحقیق که هدف اندازه گیری عناصر سنگین (Cu/pb) در دو جنس از جلبکهای سبز - آبی رودخانه سیاه رود قائم شهر مشتمل بر آنابینا و اسیلاتوریا بودند. بعد از شناسایی و نمونه برداری از نمونه های مذکور از ایستگاههای مورد نظر و انتقال به آزمایشگاه و قرار دادن در شرایط محیطی مناسب از نظر مواد غذایی، دما، نور، غلظتهای 2،4،6،8 میلی گرم در لیتر   (PPM)  از فلزات مس و سرب به محیط های کشت جلبک افزوده شد. برای اندازه گیری میزان عناصر جذب شده توسط بافت جلبکها و از طرفی از بین بردن ترکیبات آلی نمونه از روش هضم اسیدی با استفاده از مخلوط اسیدنیتریک و اسید کلریدریک به نسبت 3:1 و دستگاه جذب اتمی شعله ای مدل AA-680 شیماتزو انجام گردید. این مطالعه نشان داد که میزان جذب عناصر همراه با گذشت زمان از روز اول تا پنجم به حداکثر خود رسیده و در روز هفتم جذب کاهش یافته و به مرگ جلبکها و تولید توده جلبکی منتج گردید. همچنین نتایج حاصل از آنالیز رگرسیون نشان دهنده افزایش میزان جذب در عناصر هماره با گذشت زمان می باشد.

در اغلب وضعیت های اضطراری همچون سوختگی های شدید، خیز بسیارزیاد، وجود ترومبوز در عروق سطحی، چاقی مفرط، شوک ناشی از خونریزی های شدید، وجود اختلال در سیستم گردش خون و ایست قلبی، به خصوص در کودکان، حیوانات کوچک و پرندگان دستیابی مستقیم به سیستم گردش خون به خصوص به عروق سطحی حتی برای افراد مجرب نیز تشکیل و در برخی از موارد غیر ممکن می باشد. لذا در چنین شرایطی جهت تزریق مایعات و داروهای اضطراری باید از روشهای دیگر به جز تزریق داخل وریدی استفاده نمود. در این راستا روشهای تزریقی دیگر همچون تزریق داخل نایی، داخل قلبی، زیرزبانی، داخل قضیبی و داخل مغز استخوانی ابداع گردیده اند. در این بین روش تزریق داخل مغز استخوانی به تازگی مورد توجه بسیار قرار گرفته و در مقایسه با روش های دیگر دارای مزایای متعددی می باشد، بر اساس منابع موجود عوارض بالقوه مختلفی ممکن است پس از تزریق داخل استخوانی ایجاد گردد که از جمله مهمترین آنها می توان به استئومیلیت، تغییرات بافتی در مغز استخوان، تاثیر بر صفحات رشد استخوان، آمبولی، نکروز، تراوش مایعات تزریق شده به فضای بیرون از استخوان و ... اشاره نمود اما همانگونه که ذکر گردید رعایت نکات لازم در حین به کارگیری این روش منجر به حداقل رسیدن احتمال رخداد عوارض مذکور و نجات جان بیمار خواهد گردید. ولی هدف از انجام این تحقیق بررسی بازدهی روش تزریق داخل مغز استخوانی نسبت به روش داخل وریدی می باشد. در این تحقیق از دو گروه 8 قلاده ای سگ نر و ماده از نژاد مخلوط با وزن متوسط 6.6 ± 18.6 کیلوگرم استفاده شد. پس از القا بیهوشی توسط آسپرومازین و تیوپنتال سدیم، نمونه خوبی به عنوان نمونه شاهد قبل از انجام آزمایش از شریان رانی اخذ گردید. سپس در مورد یکی از گروهها گلوکز 50%، اوره 0.2 و کراتینین 0.15 % به صورت داخل مغز استخوانی و در گروه دیگر به صورت داخل وریدی به میزان یک میلی لیتر به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن تزریق گردیده و در دقایق 1،3،5،8،10،15،20،25،30 پس از تزریق، مقدار مواد مذکور در سیستم گردش خون اندازه گیری شده و با یکدیگر مقایسه گردید. بررسی آماری نتایج حاصل از آزمایشا سرم شناسی تغییرات معنی داری در غلظت گلوکز، اوره و کراتینین بین دو گروه تزریق داخل مغز استخوانی و داخل وریدی را در زمان های مختلف پس از تزریق نشان نداد (P≥0.05) لذا نتایج حاصله دال بر آن است که سرعت ورود مواد فوق الذکر و مواد مشابه آنها به داخل گردش خون از طریق داخل مغز استخوانی و داخل وریدی با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشته و درموارد اضطراری به خصوص در موارد احیا که دستیابی به سیستم گردش خون محیطی بسیار وقت گیر ودر برخی موارد غیرممکن می باشد. تزریق داخل مغز استخوانی مایعات، خون و داروهای مورد نیاز بسیار مفید بوده و این روش می تواند تا زمان بهبود وضعیت گردش خون و امکان دستیابی به عروق محیطی به کار گرفته شود.

کارشناسان بیماریهای طیور در مورد پاتوژنیسیته ویروس آنفلونزای طیور (سویهH9N2 ) شایع در مرغداریهای آلوده ایران نظریات متفاوتی دارند. در این تجربه جهت تعیین و ارزیابی پاتوژنیسیته ویروس مذکور در سه بافت حیاتی جوجه های حاصل از تخم مرغهای SPF همچون مغز، عضله سینه و ریه به طور مستقیم تلقیح شد و سه اندیس پاتوژنیسیته IMPI,ICPI)و (IPPIمحاسبه گردید. در طی زمان بیش از دو هفته گروهها از لحاظ علائم بیماری و مرگ تحت نظر قرار گرفته و اطلاعات مربوطه در جداول ثبت شد. بر اساس نتایج متخذه در گروه جوجه های IPPI,ICPI علائمی همچون کسالت، عدم تعادل، به هم چسبیدن پرها، پیچش گردن، ستاره نگری، تورم چشم و در پی آن مرگ و میرمشاهده شد. در گروه جوجه های IMPI بیماری بسیار خفیف در تعداد اندکی مشاهده شده ولی تلفاتی وجود نداشت. به طور کلی می توان اینگونه بیان کرد که نتایج حاصله در شرایط کاملا کنترل شده به دست آمده است و به علت حضور فاکتورهای مداخله کننده در سطح گله این نتایج فیلد نمی تواند بیانگر وضعیت بیماری در مزارع مرغداری باشد.

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف انرژی و پروتئین خوراک بر کمیت و کیفیت پشم، فعالیت فولیکولهای پوست و ریزش الیاف میشهای ورامینی در حالت نگهداری، اثر 5 سطح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام مورد آزمایش قرار گرفت. سطوح انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام مورد بررسی به ترتیب شامل 1.4 مگاکالری و 6.4 درصد، 1.61 مگاکالری و 7.7 درصد، 1.9 مگاکالری و 2.18 مگاکالری و 10.5 درصد و 2.47 مگاکالری در کیلوگرم ماده خشک و 11.8 درصد بود که تأثیر این جیره ها بر روی خصوصیات الیاف و پشم و صفات فولیکولی 40 رأس میش سه ساله ورامینی در حالت نگهداری با میانگین وزنی 2.48±42 کیلوگرم به مدت 112 روز مورد بررسی قرار گرفت. در طول دوره آزمایش وزن زنده حیوان و میزان خوراک مصرفی ثبت و همچنین از الیاف پشم و پوست نمونه برداری شد و جمعا 160 نمونه الیاف و 560 نمونه پوست به سطح یک سانتی متر مربع جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق از طرح آماری کاملا تصادفی (CRD) استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل بعضی از صفات الیاف مانند وزن پشم شسته شده، طول الیاف، قطر تار پشم و همچنین وزن زنده حیوان که به شکل اندازه گیری های مکرر بود از روش تجزیه واریانس چند متغیره استفاده گردید. در مورد صفات فولیکولی از جمله نسبت فولیکولهای ثانویه به اولیه (S/P) تراکم فولیکولی و نسبت فولیکولهای غیرفعال به فعال از روش تجزیه واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که جیره غذایی (انرژی و پروتئین)اثر معنی داری بر روی صفات الیاف پشم دارد (P<0.05)به طوری که با افزایش سطح انرژی و پروتئین جیره غذایی وزن پشم شسته شده و طول الیاف و قطر تار پشم افزایش داشته ولی با بازده پشم دارای همبستگی منفی می باشد. نتایج حاصل از بررسی میکروسکوپی فولیکولهای پوست نشان داده که جیره غذایی (انرژی و پروتئین) بعد از سن بلوغ تاثیر معنی داری بر روی نسبت فولیکولهای ثانویه به اولیه (S/P) و تراکم فولیکولی ندارد در حالیکه اثر آن بر روی فعالیت فولیکولهای پوست کاملا معنی دار است .

در پی وقوع یک بیماری عفونی واگیر، در یکی از مزارع پرورش دهنده بلدرچین، که با تفاوت بسیار زیاد نشانه های شدید تنفسی و همچنین کنژکتیویت همراه بود . از 26 قطعه پرنده بیمار و تلف شده ارسالی به بخش بیماریهای طیور موسسه سرم سازی رازی نمونه گیری به عمل آمد. پس از انجام آزمایشات مقدماتی ویروس شناسی و مشاهدات میکروسکوپ الکترونی، بیماری مزبور را برونشیت بلدرچین (Quall brononitis) و عامل آن را ویروس  QBVتشخیص دادیم که با استفاده از آزمایشات تکمیلی مانند تزریق به کشت سلول اولیه کبد جنین جوجه، آزمایشات سرولوژی، مقاومت در مقابل حلال های چربی، تغییرات PH و دما و نیز توانایی ایجاد پلاک ویروسی در محیط کشت آگاردار، تشخیص اولیه بیماری تایید گردید. شایان ذکر است که این بیماری برای نخستین بار در ایران گزارش می گردد.