پژوهش و سازندگی
سال:1385 | دوره:19 | شماره:4 (پی آیند73) در زراعت و باغبانی |تعداد مقالات:32

رشد و تولید گیاهان در اکوسیستم ها و رویشگاه های طبیعی مختلف، تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله ارتفاع از سطح دریا قرار دارد. به منظور بررسی اثر ارتفاع بر گیاه آویشن در رویشگاه طبیعی آن (1800 متر الی 2800 متر) در جبهه جنوبی البرز که یکی از پر تراکم ترین رویشگاه های طبیعی این گیاه شناسایی شده است، گونه کوچیانوس از بین 14 گونه وحشی و معروف ایران، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها در زمان گل دهی کامل از شش ارتفاع با فواصل مساوی با 3 تکرار، به صورت تصادفی، از اندام های هوایی رشد یکساله، جمع آوری و در هوای آزاد خشک و اسانس آن به روش تقطیر با آب با استفاده از دستگاه کلونجر استخراج گردید. سپس جهت شناسایی ترکیبات اسانس از دستگاه های GC و GC-MS استفاده شد. تجزیه واریانس داده های به دست آمده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با استفاده از نرم افزارهای آماری MSTAT-C و SPSS انجام شد. ضمنا مقایسه میانگین تیمارها به روش آزمون چند دامنه ای دانکن صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که اسانس به دست آمده در ارتفاعات 1800، 2000، 2200، 2400، 2600 و 2800 متری به ترتیب 2.56، 2.27، 2.5، 1.92، 1.39 و 1.31 درصد بود که بیشترین آن متعلق به ارتفاع 1800 متری (2.56) و کمترین آن به 2800 متری (1.31) و در عین حال بیشترین مقدار ترکیبات اسانس مربوط به ارتفاع 2800 متری (لینالول (%454 و کمترین آن به 1800 متر (لینالول (%1.9 تعلق داشت. بررسی های آماری نشان داد که بین درصد اسانس و اختلاف ارتفاع از سطح دریا یک رابطه خطی منفی و معنی دار وجود داشت. همچنین ترکیبات اسانس و ارتفاع یک رابطه از درجه پنجم را نشان دادند. این تحقیق نشان داد، لینالول و آلفاترپینن بیشترین درصد ترکیبات اسانس در گونه کوچیانوس را تشکیل می دهند (به ترتیب 45 و 35 درصد). مقایسه میانگین، درصد لینالول، تیمول، آلفا ترپینن، آلفا پینن و کارواکرول را به ترتیب به 6، 5، 5، 6 و 6 گروه معنی دار تقسیم نمود. همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین کلسیم- منیزیم، سدیم و درصد مواد ارگانیک خاک با افزایش ترکیبات اسانس در ارتفاعات مختلف وجود داشت.

استخراج DNA ژنومی با کمیت و کیفیت مطلوب از نیازهای بنیادی زیست شناسی مولکولی است. استخراج DNA از بافت گیاه به علت حضور کربوهیدرات ها، تانن ها، ترکیبات پلی فنلی و پروتئین ها که بر کیفیت DNA اثر منفی می گذارد با مشکلاتی روبروست. لذا روش استخراجی که بتواند این مواد را به حداقل برساند باید تشخیص و مورد استفاده قرار گیرند. در این تحقیق چهار روش استخراج DNA شامل: 1- Murray و Thampson، 2- Doyle و Doyle، 3- Dellaporta و همکاران، 4- Lodi و همکاران به منظور انتخاب بهترین روش استخراج DNA از گیاه زینتی سیکلامن مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. برای استخراج DNA، برگ های جوان و برگ های بالغ مورد استفاده گرفت. کمیت و کیفیت DNA استخراج شده با هر چهار روش، با استفاده از روش های اسپکترو فتومتری، الکتروفوز بر روی ژل آگارز 1%، بررسی الگوی برش پذیری نمونه های DNA توسط اندونوکلئازهای محدود کننده (EcoRI) و همچنین با انجام و اکنش زنجیرهای پلیمر از (PCR) مورد مقایسه قرار گرفتند. در نهایت با توجه به کمیت و کیفیت DNA استخراج شده و نتایج حاصل از PCR، روش Murray، Thamposon به منظور استخراج DNA با خلوص بالا از برگ های جوان و بالغ این گیاه زینتی انتخاب شد. بیشترین مقدار DNA با کیفیت مطلوب از یک گرم بافت برگی جوان به مقدار (79mg/g) 395ng/ml با روش Murray Thompson بدست آمد.

برنج در ایران یک محصول استراتژیک که اخلال های فراوانی در عرضه، تقاضا و واردات آن وجود دارد. تحقیق حاضر با این هدف که اثر اخلال های بازار را بر عرضه، تقاضا و واردات برنج ارزیابی نماید به اجرا درآمده است. با بهره گیری از نرخ حمایت تعدیل شده که اثر کل سیاست ها، مشتمل بر اثر مستقیم سیاست های قیمتی و تجاری بخش و اثر غیر مستقیم سیاست های کلان موثر بر نرخ ارز، را نشان می دهد، اثر اخلال های موجود در بازار برنج کمی گردیده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که اخلال های موجود در بازار برنج اثر مثبت بر عرضه برنج دارد، یعنی افزایش اخلال ها که به مفهوم اختلاف بیشتر قیمت دریافتی کشاورزان نسبت به قیمت مرزی است، انگیزه ای برای تولید بیشتر کشاورزان می باشد. در تابع تقاضا اخلال ها اثر منفی بر مصرف سرانه داشته است و بیانگر آن است که افزایش اخلال ها باعث کاهش مصرف سرانه می شود که بخشی از این کاهش به دلیل توزیع یارانه ای و ارزان قیمت برنج تعدیل گردیده است. اخلال ها در تابع واردات داری تاثیر منفی است و نشان می دهد که افزایش اخلال ها به دلیل ایجاد موانع بر واردات محصول منجر به کاهش آن شده است.

با هدف بررسی اثر زمان و محل حلقه بردار از تاک های غیر پیوندی 6 ساله رقم سفید بیدانه بر عملکرد و کیفیت انگور و کشمش استحصالی در منطقه تاکستان، تیمارهای حلقه برداری از شاخه های سال، شاخه های یکساله، زیر بازوها و تنه به تنهایی یا به صورت ترکیبی اعمال گردید. تیمارها در سه مرحله فنولوژیکی رشد انگور شامل زمان گلدهی، رشد حبه ها (3 هفته پس از گلدهی) و مرحله تغییر رنگ حبه ها (شروع نرم شدن حبه ها)، در قالب آزمایش فاکتوریل با پایه بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار و در هر تکرار 5 بوته در ایستگاه تحقیقات انگور تاکستان که دارای خاک لوم رسی است، اجرا گردید. شاهد آزمایش عدم حلقه برداری از تاک ها بود. نتایج حاکی از وجود اختلافات معنی دار بین اثر تیمارهای مذکور بر صفات کمی وکیفی انگور و کشمش دارد. افزایش عملکرد هر تاک، وزن خوشه، طول خوشه، میانگین وزن 100 حبه و صفات کیفی شامل TSS, TA, TSS/TA و pH میوه و همچنین وزن کشمش استحصالی از هر تاک تحت تاثیر تیمارهای مختلف، متفاوت بوده است. اکثر تیمارهای حلقه برداری سبب بهبود صفات کیفی انگور شده اند. تیمار ترکیبی حلقه برداری از تنه وشاخه های یکساله در مراحل رشد حبه و رنگ پذیری میوه به طور معنی داری سبب بیشترین افزایش در کیفیت میوه و عملکرد انگور و کشمش استحصالی شده است (p>0.01). نتایج نشان داد که حلقه برداری از تنه و شاخه های بارده در مراحل رشد حبه و رنگ پذیری میوه نسبت به سایر تیمارها میزان TSS را حداقل به میزان 2.5% (میلیگرم در میلی لیتر) افزایش داده است. حلقه برداری از تنه، شاخه های بارده و بازوها در مرحله رشد حبه ها سبب افزایش اندازه و وزن حبه ها، وزن خوشه و عملکرد کل هر تاک شده است و همچنین افزایش وزن کشمش را در پی داشته اند.

به منظور ارزیابی اثر تاریخ کاشت و زمان برداشت بر روی خصوصیات کمی و کیفی بذر چغندرقند، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل در سال 1382 انجام شد. چهار تاریخ کاشت (20 اسفند، 5 فروردین، 20 فروردین و 5 اردیبهشت) در کرت های اصلی و چهار تاریخ برداشت (15، 30، 45 و 60 روز پس از گلدهی) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درصد جوانه زنی، درصد جوانه های نرمال، دوره و سرعت پر شدن دانه و سایر صفات کیمو کیفی به طور معنیداری (p<0.05) تحت تاثیر تاریخ کاشت و برداشت قرار دارند. دوره پر شدن دانه با تاخیر افتادن کاشت و برداشت زود هنگام به طور معنیداری کاهش یافت. عملکرد بذر استاندارد و درصد پر شدن دانه ریزش بذر از برداشت دوم (30 روز پس از گلدهی) به بعد افزایش نشان داد. بین عملکرد بذر استاندارد با دوره پر شدن دانه همبستگی مثبت و معنی داری ((r=0.623 مشاهده شد. بیشترین درصد جوانه زنی و جوانه های نرمال در کاشت اول و کمترین آن به طور یکسان در کاشت دوم و سوم حاصل شد. هدایت الکتریکی مواد نشت یافته (مواد خارج شده از داخل بذر) با تاخیر در برداشت به طور معنیداری کاهش یافته و بر سرعت جوانه زنی آنها افزوده شد. درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و درصد جوانه های نرمال با حداکثر وزن دانه همبستگی مثبت نشان داد.

در این پژوهش 10 ژنوتیپ ذرت شامل لاین های اینبرد، سینگل کراس و تری وی کراس از ژرم پلاسم موجود در بخش تحقیقات ذرت و گیاهان علوفه ای کشور به همراه اینبرد لاین ذرت سفید A188 به عنوان شاهد از نظر پاسخ به کال زایی بررسی شدند. ژنوتیپ ها در سال زراعی 1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس کشت گردیدند. جنین های نارس 10 الی 14 روز پس از خود گشنی بوته ها جدا و بر روی محیط N6 کشت شدند. در زمان واکشت ریز نمونه ها، کال های غیر جنین زا حذف و میزان تولید کال های جنین زای نوع 1 و 2 در ژنوتیپ های با واکنش مطلوب تعیین گردیدند. پس از انتقال ریز نمونه ها به محیط کشت، گیاهچه های سالم و طبیعی باززایی و به خاک منقل شدند. نتایج حاصل تفاوت های معنی داری را بین ژنوتیپ های مورد بررسی از نظر تولید کالوس جنین زا نشان داد، به طوری که حداکثر فراوانی تولید کال های جنین زا را ژنوتیپ های A188 (شاهد)، S61، SC709 و SC403 بترتیب با میزان 92%، 88%، 82% و 81% به خود اختصاص دادند. با توجه به میزان کالوس زایی بالای مشاهده شده در لاین تجاری زودرس S61 در مقایسه با سایر ژنوتیپ ها می توان از این لاین در برنامه تراریختی ژنتیکی به نحو مطلوبی بهره گرفت. در بررسی میزان باززایی گیاه سبز در 3 ژنوتیپ (A188, S61 شاهد) و SC709 تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ ها مشاهده شد، به طوریکه هیبرید SC709 با میانگین 36.15 درصد و لینه اینبرد S61 با 14.25 درصد کمترین میزان باززایی گیاه را به خود اختصاص دادند.

به منظور بررسی روابط میان صفات مورفولوژیک توده های بومی گندم استان سیستان و بلوچستان تعداد 103 توده گندم جمع آوری شده از استان سیستان و بلوچستان هر یک در یک خط 2.5 متری کشت گردید و کلیه اندازه گیری ها براساس 5 نمونه انتخابی به صورت تصادفی انجام گرفت. نتایج آمار توصیفی نشان داد که بیشترین میزان ضریب تغییرات فنوتیپی مربوط به عملکرد بود. نتایج ضرایب همبستگی مشخص نمود که بین عملکرد و صفات تعداد روز از کشت تا ظهور سنبله، طول سنبله، وزن صد دانه، تعداد پنجه، ارتفاع، قطر ساقه، تعداد سنبلچه در سنبله و تعداد دانه در سنبله همبستگی مثبت معنی داری وجود دارد. تجزیه رگرسیون چند گانه به روش گام به گام نشان داد که صفات وزن صد دانه، تعداد دانه در سنبله و تعداد پنجه بیشترین عوامل موثر در عملکرد هستند. در تجزیه به عامل های اول تنها 6 عامل حدود 80 درصد واریانس میان صفات را توجیه نمود. تجزیه کلاستر به روش کمترین مربعات درون گروهی توده ها را به هفت گروه تقسیم نمود.

به منظور بررسی اثر نسبت های مختلف عنصری K، P، N، سایتوکنین و بافت خاک بر کیفیت و عملکرد پیاز لاله پژوهشی در قالب طرح کرت های دو بار خرد شده با طرح پایه بلوک های کاملا تصادفی انجام گرفت. در این پژوهش جهت تعیین بهترین ترکیب تیماری، نسبت های مختلفی از عناصر K، P، N در چهار سطح شامل: محلول شماره یک (شاهد) با K، P، N (2.6 meq/I، 1.65، (6، محلول شماره دو K، P، N (2.6 meq/I، 4.05، (6، محلول شماره سه K، P، N (4.6 meq/I، 4.05، (6، و در محلول شماره چهارم K، P، N (4.6 meq/I، 1.65، (6 به عنوان کرت اصلی به همراه دو سطح هورمونی سایتوکنین (کینتین 0، (500ppm و دو نوع بافت خاک (لومی، شنی لومی) به عنوان کرت فرعی استفاده گردید. در پایان دوره رشد رویشی و زایشی وزن تر، رشد عمودی، قطر، تعداد پیازچه، درصد ماده خشک، درصد نیتروژن، درصد پروتئین، میزان جذب پتاسیم و میزان جذب فسفر پیازها اندازه گیری شد. داده ها از نظر آماری تجزیه و مقایسه میانگین با آزمون چند دامنه ای دانکن انجام گردید. نتایج نشان دادند که محلول غذایی شماره سه با نسبت عنصری K، P، N (4.6 meq/I، 4.05، (6، به همراه تیمار هورمونی کینتین ppm500 و بافت خاک شنی لومی بیشترین تاثیر را در بر درشتی و عملکرد محصول پیاز و تعداد پیازچه گل لاله داشته است (p<0.01).

در این تحقیق فلور منطقه غرب بیرجند مورد بررسی قرار گرفته است. شهرستان بیرجند در طول جغرافیایی 57 درجه و 45 دقیقه تا 50 درجه و 60 دقیقه شرقی، عرض جغرافیایی 10 درجه و 31 دقیقه تا 33 درجه و 15 دقیقه شمالی قرار دارد. مطالعه گیاهان نواحی غرب بیرجند انجام و نمونه های جمع آوری شده با استفاده از فلورهای مختلف شناسایی گردید. این گونه ها در هر باریوم دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند اکنون نگهداری می گردند. در این تحقیق 37 تیره، 128 جنس و 160 گونه شناسایی شدند. بزرگترین تیره، کاسنی با 16 جنس و 21 گونه و بزرگترین جنس ها از نظر تعداد گونه، علف شور از تیره اسفناج و چوبک از تیره میخک با 4 گونه می باشند. از بین گیاهان منطقه حدود 40% دارویی، 47.8% مرتعی، 8.3% سمی و 4% صنعتی می باشند. شکل زیستی هر یک از عناصر گیاهی منطقه نیز با استفاده از روش Raunkier مشخص شد. اشکال بیولوژیک منطقه شامل 11.45% فانروفیت، 20% کامفیت، 27% همی کریپتوفیت، 0.5% کریپتوفیت و 33% تروفیت می باشند.

تغییرات خواص رئولوژیکی خمیر آرد گندم نسبتا قوی و متوسط توسط افزودن مقادیر مختلف مخمر خشک غیر فعال بر روی خمیر توسط دستگاه اکستنسوگراف اندازه گیری شد. براساس تحقیقات انجام شده، آرد مناسب صنایع بیسکویت و فرآورده های مشابه باید دارای کیفیت گلوتن نسبتا ضعیف تا متوسط باشد. در حالی که طبق بررسی های صورت گرفته عملا آردهایی به مراتب قوی تر، با پروتئین و گلوتن بالاتر تحویل این صنایع می گردد. در بسیاری از موارد، مصرف کنندگان چنین آردهایی جهت اصلاح خواص رئولوژیکی خمیر، از مواد احیا کننده با منشا شیمیایی استفاده نموده که اثرات سو بر روی سلامتی مصرف کنندگان دارند.شبکه گلوتنی که در زمان مخلوط کردن خمیر بوجود می آید، در قدرت و قابلیت کشش خمیر موثر می باشد. مواد احیا کننده با تاثیر بر روی اتصالات دی سولفیدی گلوتن، قدرت و استحکام خمیر را تغییر می دهند. در این تحقیق مخمر خشک، غیر فعال شده و آنگاه به آرد گندم نسبتا قوی و متوسط اضافه گردید و تغییرات خواص رئولوژی خمیر در دستگاه اکستنسوگراف مورد مطالعه قرار گرفت. برای هر یک از صفات، تجزیه واریانس در طرح کاملا تصادفی انجام شد. از آزمون چند دامنه ای دانکن جهت مقایسه میانگین ها با یکدیگر استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داده است که مخمر خشک غیر فعال، مقاومت به کشش خمیر، انرژی مصرفی جهت کشش خمیر را کاهش و قابلیت کشش خمیر را افزایش داده است.

به منظور بررسی امکان کشت تابستانه ارقام تجارتی سیب زمینی در شرایط اقلیمی اصفهان آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به سه تکرار در مزرعه زارع واقع در روستای کبجوان در منطقه براآن اصفهان در سال 1382 انجام شد. فاکتور اول شامل پنج رقم سانته، دیامانت، کنکورد، سانتانا و مارفونا، که به ترتیب دارای خواب کوتاه، متوسط کوتاه، متوسط، متوسط و طولانی بودند و فاکتور دوم شامل دو تیمار خواب شکنی به ترتیب: 1- سرما و 2- سرما + هورمون جیبرلیک اسید بود. نتایج نشان داد که دیامانت و سانته با میانگین عملکرد 22.9 و 22.3 تن در هکتار نسبت به سایر ارقام برتری داشتند. سانته نیز با تولید 12.5 تن در هکتار بیشترین میزان تولید غده درشت و دیامانت با 9.6 تن در هکتار بالاترین میزان غده های متوسط را تولید نمودند همچنین این ارقام دارای درصد سبز بیشتر و پوشش گیاهی یکنواخت تری نسبت به سایر ارقام، بودند. مارفونا به ترتیب با تولید 13.9، 7.8 و 3.8 تن در هکتار کمترین میزان عملکرد کل، غده های درشت و متوسط را تولید نمود. تیمار خواب شکنی سرما با عملکرد کل و غده های درشت به ترتیب21.6 و 12.5 تن در هکتار نسبت به تیمار خواب شکنی سرما + هورنون که دارای عملکرد کل و غده های درشت به ترتیب 17.1 و 7.9 تن در هکتار بود. برتری معنی داری نشان داد. از میان ارقام، عکس العمل مارفونا نسبت به تیمارهای خواب شکنی متفاوت بود به طوری که عملکرد کل و غده های درشت این رقم در تیمار خواب شکنی سرما + هورمون نسبت به تیار سرما افزایش معنی داری نشان داد لیکن عملکرد کل و غده های درشت سایر ارقام در تیمار سرما بیش از تیمار سرما + هورمون بود. به طور کلی جهت کشت تابستانه در اصفهان ارقام دیامانت و سانته به همراه شوک سرما جهت شکستن خواب این ارقام پیشنهاد می شود.

به منظور ارزیابی قدرت رقابتی ذرت و سلمه تره آزمیشی در سال زراعی 1382 در مزرعه پژوهشی دانشگاه تهران واقع در دولت آباد کرج انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و با 3 تکرار انجام گردید. تیمارهای استفاده شده در آزمایش شامل 7 سطح تراکم سلمه تره (0، 5، 10، 15، 20، 25 و 30 بوته در مترمربع) و 2 سطح الگوی کاشت (تک ردیفه و دو ردیفه) بودند تجزیه آماری نشان که عملکرد دانه، بیوماس، شاخص برداشت، تعداد ردیف دانه در بلال، قطر چوب و ارتفاع گیاه تحت تاثیر تراکم سلمه تره قرار گرفت ولی تحت تاثیر الگوی کاشت قرار نگرفتند. اثر الگوی کاشت روی عملکرد دانه و تعداد ردیف دانه در بلال در سطح 95% معنی دار گردید به طوری که عملکرد دانه در الگوی کشت دو ردیفه (8.87 تن در هکتار) بیشتر از تک ردیفه (8 تن در هکتار) بوده است و همچنین تعداد ردیف دانه در بلال نیز در الگوی کشت دو ردیفه (14.03) بیشتر از تک ردیفه (13.42) بوده است. وزن هزار دانه تحت تاثیر هیچ یک از تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. اثر متقابل بین الگوی کاشت و تراکم سلمه نیز در مورد صفات تعداد دانه در ردیف و قطر چوب معنی دار شد. عملکرد دانه ذرت بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار را با عملکرد بیولوژیک (r=0.93**) نشان داد و بعد از آن شاخص برداشت (r=0.54**)، ارتفاع بوته (r=42**)، تعداد دانه در ردیف بلال (r=0.39*) و تعدا ردیف دانه در بلال (r=0.31*) با عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنی داری داشته اند.

کنه های تارتن (Tetranychus spp.) از آفات مهم محیط های گلخانه ای و کنه شکارگر Phytoseiulus persimilis A.H. مهمترین دشمن طبیعی آن می باشد. سازگاری کنه های تارتن در شرایط گلخانه ای باعث فعالیت و خسارت دایم آنها در طول سال می شود. ایجاد مقاومت سریع کنه های تارتن به سموم و محدودیت تنوع به کارگیری آنها همراه با مساله باقی مانده سم روی خیار گلخانه ای، مبارزه بیولوژیک را در اولویت قرار داده است. مطالعه بیولوژیکی کنه شکارگر P. persimilis در شرایط آزمایشگاهی و کارایی آن با جداسازی از سایر آفات و پرورش انبوه روی لوبیا زمینی و ایستاده و روی خیار درختی در گلخانه ها با اسکلت چوبی و فلزی به همراه تاثیر مشاهده ای سموم بر جمعیت کنه شکارگر در منطقه ورامین انجام پذیرفت. بررسی های آزمایشگاهی (20±5 درجه سانتیگراد و 55±10 درصد رطوبت) نشان داد تغذیه روزانه و کلی شکارگر از کنه طعمه به ترتیب به تعداد 12±5، 96±27 کنه و با تعداد تخم ریزی روزانه 3.75±1 و کلی 40±5 تخم همراه بود. با کشت ارقام لوبیای قرمز و چیتی نسبت به تامین کنه طعمه و پرورش انبوه و تعیین کارایی شکارگر اقدام گردید. برای رهاسازی کنه شکارگر از نسبت 1 به 10 کنه طعمه در هر دو نوع گلخانه با اسکلت چوبی و فلزی استفاده شد. برای تعیین میانگین جمعیت و درصد آلودگی برگ های خیار گلخانه ای به کنه تارتن قبل و بعد از رهاسازی شکارگر از روش آماری حضور و عدم حضور کنه استفاده گردید. نتایج داده های جمع آوری شده نشان داد درصد آلودگی برگ های خیار درختی و میانگین جمعیت کنه تارتن قبل از رهاسازی در گلخانه های اسکلت چوبی و فلزی به ترتیب 25 درصد و 135.1±23 کنه، 11 درصد و 35.76±14 بود. کارایی کنه شکارگر با نمونه برداری در فواصل هفت روز و در طول بررسی (50 الی 55 روز) تعیین شد. تاثیر سه و چهار نوبت رهاسازی کنه شکارگر به ترتیب در گلخانه های اسکلت چوبی و فلزی کاهش درصد آلودگی و میانگین جمعیت فعال کنه تارتن را به 8 درصد و 1.73±1.25 کنه و 13 درصد و 5.77±2.5 کنه رساند. تاثیر مشاهده ای محلول و مه پاشی سموم مختلف (کنه/ حشره/ قارچ کش) تلفات زیادی بر جمعیت کنه شکارگر را سبب شد. از نتایج بدست آمده پیشنهاد می گردد با رهاسازی به موقع کنه شکارگر در مراحل اولیه آلودگی بوته های خیار درختی به کنه تارتن می توان خسارت آنرا کنترل و از مصرف زیاد کنه کش ها در محیط های گلخانه ای جلوگیری به عمل آورد.

تراکم بیش از حد لایه های زیرین خاک مشکلی جدی است که بر روی صفات فیزیکی مطلوب خاک زراعی تاثیر منفی می گذارد. به لحاظ شکل خاص هندسی و نیز شرایط فیزیکی خاک زیرشکن ها تا یک عمق معین قادر هستند خاک را به طرف بالا و جلو حرکت دهند و از آن به بعد خاک به طرف جوانب تیغه حرکت می کند. این عمق به نام عمق بحرانی نامیده می شود. در تحقیق حاضر اثرات بکارگیری دو تیغه سطحی در عمق 25 سانتی متر و در سه فاصله بین تیغه ای 50، 75 و 100 سانتی متر بر مقاومت کششی، سطح خاک بهم خورده، مقاومت ویژه و شاخص مخروطی در مقایسه با عملکرد یک زیرشکن منفرد در عمق 50 سانتی متر و در خاک دارای بافت لومی رسی در منطقه باجگاه شیراز آزمون گردید. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از تیغه های سطحی در جلوی شاخه اصلی زیرشکن در فواصل بین تیغه ای 50 و 70 سانتی متر موجب کاهش معنی دار مقاومت کششی و افزایش سطح خاک به هم خورده می شود. همچنین نتایج حاصله در مورد شاخص مخروطی نشان داد که وقتی از این تیغه ها در جلوی تیغه اصلی استفاده می شود. این پارامتر در اعماق 30 تا سانتی متر 40 به طور معنی داری کاهش یافته و عمق بحرانی افزایش می یابد.

تنوع صفات مورفولوژیکی جمعیت های Secale cereale (چاودار) ایران با استفاده از بذر و نمونه های رشد یافته در مزرعه از نظر 6 صفت کیفی و 28 صفت کمی مورد بررسی قرار گرفت. تنوع صفات کمی به دلیل برون زاد آوری گسترده این گونه بسیار بالا بود. از آنجا که این تنوع به صورت یکنواخت در کلیه جمعیت ها دیده می شود. می توان گفت هیچ گونه تنوع بین جمعیتی دیده نشد. صفات کیفی نیز فاقد تنوع بین جمعیت ها بودند. ارزش منابع مختلف صفات در تعیین حدود تاکسون ها مورد بررسی قرار گرفته است.

به منظور ارزیابی اثرات تداخلی گندم در تراکم های متفاوت و تاریخ های مختلف سبز شدن یولاف وحشی، طی دو سال زراعی 83-1382 و 84-1383 آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در خوزستان اجرا گردید. کرت های اصلی شامل نه زمان سبز شدن یولاف وحشی به صورت چهار زمان 5، 10، 15 و 20 روز قبل از کاشت گندم، یک زمان (پانزدهم آذر ماه) همزمان با کاشت گندم و چهار زمان 5، 10، 15 و 20 روز پس از کاشت گندم بود و کرت های فرعی شامل شش تراکم 0، 20، 40، 60، 80 و 100 بوته یولاف وحشی در مترمربع تعیین گردید. نتایج آزمایش نشان داد که ارتفاع گندم با افزایش تراکم یولاف وحشی و همچنین تسریع در سبز شدن این علف هرز کاهش یافت. افزایش تراکم و تسریع در سبز شدن یولاف وحشی سبب کاهش سطح برگ و عملکرد گندم گردید. میزان تششع ورودی به کانوپی با کاهش تراکم و تاخیر در سبز شدن یولاف وحشی افزایش یافت. بیشترین میزان کاهش ارتفاع و تششع ورودی با کانوپی گندم در تاریخ های مختلف سبز شدن یولاف وحشی متعلق به تاریخ کاشت یولاف وحشی بیست روز زودتر از گندم با 38 درصد کاهش و در تراکم مختلف علف هرز متعلق به تراکم یکصد بوته یولاف وحشی در مترمربع با 35 درصد کاهش بود. بالاترین میزان کاهش عملکرد دانه نیز متعلق به همین تیمارها به میزان 82 درصد بود.

هدف اصلی این تحقیق بررسی روابط پوشش گیاهی با برخی خصوصیات خاک موثر بر پراکنش گیاهان شاخص مرتعی در بخشی از مراتع سارال استان کردستان است. به منظور بررسی ارتباط پوشش گیاهی و خصوصیات خاک، ابتدا به روش فیزیونومیک تیپ بندی پوشش گیاهی انجام شد. سپس منطقه معرف در هر تیپ رویشی تعیین و نمونه برداری های خاک و پوشش گیاهی در آنها صورت گرفت. جهت بررسی میزان همبستگی پوشش گیاهی با عوامل خاکی، با استفاده از نرم افزار PC-ORD از آنالیز چند متغیره، تجزیه مولفه های اصلی (PCA) و تحلیل تطبیقی متعارف (CCA) استفاده شد. نتایج مطالعات منتج به تشخیص چهار تیپ گیاهی Prangos- Ferula، Ferula- Chephalaria، Ferula- Bromus، و Fryngium- Achillea شد. همچنین نتایج حاصل از تحلیل ارتباط عوامل فیزیکی و شیمیایی خاک با پوشش گیاهی نشان داد که گونه های Eryngium، Achillea vermicularis و Bromus tomentellus خواستار شن بیشتر و سیلت و رس کمتر هستند و گونه های Cephalaria microcephala و Chaerophyllum macrospermum خواستار سیلت و رس بیشتر و شن کمتر می باشند. گونه های Achillea vermicularis، Prangos ferulacea، Acantolimon sp و Ferula Haussknechtii خواستار اسیدیته کمتری هستند اما با میزان سیلت و درصد اشباع رابطه مثبت دارند.

به منظور مطالعه اثر فواصل مختلف آبیاری و تراکم بوته بر خصوصیات کیفی گیاه دارویی سیاده دانه یک آزمایش مزرعه ای در سال زراعی 1381 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی انجام شد. برای این منظور سه سطح فواصل آبیاری (یک، دو و سه هفته) با پنج سطح تراکم بوته (150، 200، 250، 300 و 350 بوته در مترمربع) به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی؛ با چهار تکرار اجرا شد. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از عملکرد دانه، درصد روغن، درصد اسانس، عملکرد روغن و عملکرد اسانس. نتایج حاصله نشان داد که فواصل آبیاری اثر معنی داری بر کلیه صفات مورد مطالعه داشت. افزایش فواصل آبیاری درصد و عملکرد روغن و اسانس دانه سیاه دانه را کاهش داد. تراکم بوته اثر معنی داری بر درصد روغن اسانس دانه سیاه دانه نداشت. بین سطوح مختلف تراکم بوته اختلاف معنی داری در عملکرد روغن و اسانس دانه سیاه دانه وجود داشت. بین تیمارهای مورد مطالعه در فاصله یک هفته آبیاری و تراکم 250 بوته در مترمربع بیشترین عملکرد روغن (410.5 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد اسانس (14.08 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد.

آفتابگردان از محصولاتی است که سالهاست در کرمان کشت می شود و مصرف آجیلی دارد؛ در سال های اخیر که ارقام اصلاح شده به منظور روغن کشی توصیه شده، بسیاری از زارعین هنوز از بذور محلی استفاده می کنند و معتقدند که کاشت ارقام اصلاح شده، هم از نظر زمان کاشت و هم از نظر اقتصادی ریسک پذیر است. هدف از این مطالعه مقایسه ارقام اصلاح شده و محلی آفتابگردان در تاریخ های کشت متفاوت است. چهارم رقم اصلاح شده آفتابگردان؛ آذرگل (هیبرید)، زاریا، آرماویروسکی، رکورد و دو رقم محلی شامل محلی جوپار (شماره 1) و محلی بردسیر (شماره 2) در تاریخ های 30 فروردین، 15 اردیبهشت، 30 اردیبهشت و 15 خرداد 1382 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان کشت شدند و اثر تاریخ کاشت روی میزان عملکرد و اجزا عملکرد شامل قطر طبق، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، میزان ماده خشک، روغن و پروتئین این ارقام با استفاده از طرح کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار مشخص گردید. میزان عملکرد از 1443 کیلوگرم در هکتار تا 2375 کیلوگرم در هکتار ما بین ارقام متفاوت بود. از تاریخ های کاشت 15 اردیبهشت و 30 اردیبهشت عملکرد بیشتری بدست آمد. میزان روغن بذور از 36.4 درصد تا 43.4 درصد؛ و عملکرد روغن در هکتار از 572 کیلو تا 991 کیلو متغییر بود؛ بالاترین عملکرد روغن به ترتیب در تاریخ های کاشت 15 اردیبهشت و 30 اردیبهشت بدست آمد. بالاترین میزان ماده خشک در هکتار به ترتیب حدود 12.1 تن در هکتار برای محلی بردسیر (شماره 2) و 11.6 تن در هکتار برای رقم آذرگل بود. دو رقم محلی شماره 1 و 2 به ترتیب بالاترین قطر طبق را داشتند. وزن هزار دانه و بیشترین تعداد دانه در طبق در ارقام محلی دو و یک بالاترین میزان را نشان داد؛ میزان پوکی دانه در ارقام محلی دو و یک و آذرگل تفاوت معنی داری نشان نداد، اما بین این ارقام و سایر ارقام تفاوت معنی دار شد. با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد بهترین تاریخ کاشت در کرمان از 15 اردیبهشت تا 30 اردیبهشت باشد که بتواند بالاترین عملکرد را تولید کند. ضمنا ارقام محلی از نظر عملکرد و اجزا کمی و کیفی عملکرد بخوبی با ارقام اصلاح شده رقابت می کنند.

سیب یکی از محصولات باغی است که بخشی از صادرات غیر نفتی کشور را تشکیل می دهد و صادرات آن همواره در سنوات گذشته دارای نوسان بوده است. این پژوهش با هدف بررسی قدرت رقابت صادراتی سیب ایران و روند تغییرات آن در طول زمان انجام گردیده و وضعیت مزیت نسبی سیب ایران را در رقابت با سایر کشورهای صاحب نام در تولید و تجارت سیب مورد بررسی قرار داده است. اطلاعات مورد نیاز این مطالعه از طریق اطلاعات سری زمانی تولید و صادرات (طی سال های (1970-2002 استفاده شده و شاخص های اندازه گیری قدرت رقابت صادراتی RCA و RSCA بوده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که هر چند براساس معیارهای معرفی شده، سیب ایران دارای مزیت نسبی صادراتی است ولی قدرت رقابت صادراتی آن دارای روند نوسانی و کاهشی است. همبستگی منفی بین معیار RCA سیب ایران و ایتالیا نشان می دهد که این کشور رقیب جدی صادرات سیب ایران است و توانسته با استفاده از تکنولوژی های جدید سهم بازار صادرات ایران را تحت شعاع قرار دهد. در تابع عرضه صادرات، قیمت صادراتی اثر مثبت و متغیرهای شاخص بهای عمده فروشی و تولید ناخالص ملی اثر منفی بر عرضه صادرات سیب دارند. همچنین شاخص ناپایداری عرضه صادرات سیب معادل 21.9 برآورد گردید که حاکی از ناپایداری عرضه صادرات سیب ایران است.

افزایش کارآیی مصرف آب (WUE) در آبیاری محصولات کشاورزی خصوصا در مناطق خشک و نیمه خشک حایز اهمیت زیادی است. در این راستا اصلاح روش های آبیاری به همراه کاربرد مدل های تعیین نیاز آبی گیاهان که برآورد صحیحی از میزان آب مورد نیاز گیاهان و زمان مناسب آبیاری ارایه دهند، در افزایش عامل فوق نقش بسزایی دارند. در این تحقیق، به منظور ارزیابی اثرات استفاده از روش آبیاری قطره ای زیر سطحی در شرایط استفاده از مدل نیاز آبی ET-HS، چهار محصول سیب زمینی در دو رقم مارفونا و نویتا، گوجه فرنگی و بادمجان انتخاب و در قطعات جداگانه با طرح آزمایشی بلوک های کاملا تصادفی کشت گردید. برای هر یک از محصولات فوق تیمارهای آبیاری قطره ای سطحی، آبیاری قطره ای در عمق 15 سانتیمتر، آبیاری قطره ای زیر سطحی در عمق 30 سانتیمتر، آبیاری سطحی جوی و پشته طراحی شد. در کلیه تیمارها، از مدل نیاز آبی ET-HS استفاده شد و دور و میزان آب آبیاری براساس آن تعیین گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که کاربرد همزمان آبیاری قطره ای زیر سطحی در محصولات مورد مطالعه منجر به افزایش قابل توجه کارآیی مصرف آب شده، به طوری که براساس آزمون دانکن در سطح 5 درصد اختلاف معنی دار بین این تیمار با سایر تیمارها بوجود آمده است.

ارزشیابی مراکز آموزشی، به عنوان یک نیاز در جهت سنجش و بهبود فعالیت های آموزشی مراکز آموزش جهاد کشاورزی مطرح می باشد. اهداف عمده این پژوهش عبارتند از: 1- تعیین مولفه های اصلی ارزشیابی مراکز آموزشی وزارت جهاد کشاورزی براساس تجارب داخلی، تجارب بین المللی و مبانی نظری. 2- ارایه مدل پیشنهادی برای ارزشیابی مراکز آموزشی وزارت جهاد کشاورزی. 3- تعیین درجه تناسب مدل پیشنهادی از نظر روسا، معاونان و کارشناسان مراکز آموزشی وزارت جهاد کشاورزی. روش تحقیق این پژوهش با توجه به هدف، ماهیت موضوع، دستیابی به جامعه آماری، شیوه انتخاب نمونه، ابزار و نحوه گردآوری اطلاعات، زمینه یابی است. این روش ابزاری مفید برای توصیف وضع موجود، تبیین و برقراری رابطه ای درونی بین متغیرها، نحوه تفکر افراد و چگونگی رفتار آنان می باشد (1). جامعه آماری در این پژوهش، شامل کلیه روسای مراکز آموزشی (65 نفر)، معاونان مراکز آموزشی (130 نفر) و کارشناسان (734 نفر) است که 250 نفر از آنان، به عنوان حجم نمونه این پژوهش و جمعا به تعداد 475 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، پرسش نامه ای تنظیم شده است که پس از اطمینان از روایی و اعتبار آن (%97) به مراکز آموزشی ارسال شد که تعداد 343 پرسش نامه مورد مورد استخراج قرار گرفته است. داده های بدست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی چون آزمون های t تک نمونه ای، تحلیل عاملی، آلفای کرونباخ با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج یافته ها نشان می دهد، هر شش مولفه مدل پیشنهادی ارزشابی مورد تایید قرار گرفت. اولین و مهمترین عامل مدل پیشنهادی بازسازی و به سازی نیروی انسانی شاغل در بخش کشاورزی می باشد. مولفه های تغییر شیوه های برنامه ریزی آموزشی در بخش کشاورزی در راستای مدرنیزه کردن فرایندهای آموزش، توسعه مشارکت زنان در بهره گیری و اجرای آموزش تخصصی و مهارتی، ارتقا نقش آموزش در ایجاد امنیت غذایی در جامعه و بهبود الگوی تولید و مصرف غذایی، افزایش بهره وری بخش کشاورزی از طریق ارتقای دانش و مهارت فراگیران با و توسعه فرهنگ مشاغل جهت ایجاد انگیزه در جوانان برای اشتغال در بخش کشاورزی، به ترتیب مورد تایید قرار گرفته و دارای اهمیت می باشند. با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، مدل پیشنهادی به ضریب پایایی (%92) و میانگین کل آن (8.37) از نمره 10 و با توافق بالای (%87) مورد تایید قرار گرفته است. اولین و مهمترین مولفه مدل پیشنهادی بازسازی و به سازی نیروی انسانی شاغل در بخش کشاورزی می باشد. زیرا که وزن عاملی معنادار بیشتری (%26) با هر یک از متغیرها دارد.

گیاه Anthurium andreanum Var. Tropical از تیره آراسه یکی از زیباترین گلها در جهان می باشد. در گذشته این گیاه از طریق بذر و کاشت جوانه های نابجای ریشه دار تکثیر می شده است لیکن امروزه به دلایل متعدد این روش ها منسوخ شده است. واریته تروپیکال با داشتن گل هایی با اسپات قرمز درخشان همواره مورد توجه بوده است. در این تحقیق کشت درون شیشه ای ریز نمونه های برگ مورد مطالعه قرار گرفت. آلودگی سطحی برگ ها با استفاده از پیش تیمار 4000 ppm بنومیل به مدت 20 دقیقه و اتانول 70 درصد و هیپوکلریت کلسیم 1% به ترتیب با زمان های 15 ثانیه و 20 دقیقه بر طرف گردید. قطعات پهنک از راس برگ و قسمت های دارای رگبرگ اصلی تهیه و جداگانه روی محیط های دارای دو هورمون سیتوکینینی Kin و BA در ترکیب با 4-D و 2 در غلظت های مختلف کشت شدند. بیشترین حجم کالوس با استفاده از دو هورمون Kin (4mg/l) و 4-D (1mg/l) و 2 به میزان 3.75 سانتیمتر مکعب در تاریکی بدست آمد. بیشترین تعداد باززایی رویشی با متوسط 19 عدد بر بافت کالوس نیز در غلظت میلی گرم بر لیتر Kin و 0.25 میلی گرم بر لیتر IAA در روشنایی حاصل گردید.

یکی از چالش های عمده برای جمعیت در حال رشد کشور مساله آب و مدیریت استفاده از آن است. اهمیت بخش کشاورزی در این مورد به دلیل مصرف بالایی از منابع آبی کشور باید مورد توجه جدی قرار گیرد. در این خصوص یکی از راه های افزایش بازدهی مصرف آب در مزارع استفاده از روش های آبیاری مناسب با راندمان بالا است. در سال های اخیر دولت و برنامه ریزان بخش کشاورزی تسهیلاتی را به منظور به کارگیری فناوری های مدرن آبیاری (آبیاری تحت فشار) در اختیار کشاورزان قرار داده اند. از طرفی تنوع در عرضه تکنولوژی های نوین آبیاری گاه کشاورزان را در انتخاب نوع سیستم مناسب دچار مشکل می کند. تصمیم گیری در انتخاب یک تکنولوژی بایستی با توجه به کلیه عوامل تاثیر گذار در کارایی آن باشد. لذا بررسی عملکرد سیستم های آبیاری تحت فشار به منظور انتخاب مناسب ترین آن یک ضرورت می باشد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی روش های مختلف آبیاری (آبیاری سطحی- آبیاری تحت فشار) به منظور معرفی بهترین گزینه در مناطق تابعه استان همدان است. برای این منظور روش برنامه ریزی توافقی (C.P) 1 انتخاب شده است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده دو مرحله ای، تعداد 157 بهره بردار از سیستم های آبیاری تحت فشار انتخاب و با تکمیل پرسش نامه اطلاعات مربوط به سال زراعی 81-1380 اخذ گردید. نتایج حاصله نشان می دهد که در شهرستان بهار و نهاوند سیستم کلاسیک ثابت و قطره ای، در شهرستان های رزن و کبودرآهنگ سیستم کلاسیک ثابت و چرخدار و در شهرستان های ملایر، اسدآباد و تویسرکان کلاسیک ثابت مناسب ترین گزینه های آبیاری می باشند.

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر صفات زراعی و ظاهری 16 رقم گندم و همچنین معرفی ارقام متحمل و حساس به خشکی، دو آزمایش مجزا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو تکرار اجرا گردید. در آزمایش اول شرایط تنش خشکی اعمال شد و آبیاری فقط یک بار برای سبز شدن انجام گرفت. اما در آزمایش دوم تا آخر فصل رشدی، آبیاری به صورت معمول منطقه انجام گرفت. صفاتی از قبیل عملکرد و اجزای آن، ارتفاع، دوره رشد رویشی، طول پدانکل و … اندازه گیری شد. عکس العمل ارقام مختلف گندم در دو آزمایش متفاوت بود، به طوری که تنش خشکی موجب کاهش کلیه صفات مورد ارزیابی مخصوصا عملکرد دانه (50.37)، عملکرد کاه (%49.45) و عملکرد بیولوژیک (%49.84) گردید. اگر چه وجود شرایط دیم باعث کاهش عملکرد دانه در ارقام مختلف نسبت به شرایط آبی شد، ولی مشاهده گردید که بعضی از ارقام در شرایط دیم، تنش خشکی را تحمل کرده و عملکرد نسبتا بالایی داشتند. به عنوان نمونه می توان ارقام آذر 2، کویر، سبلان و چمران را نام برد. با استفاده از محاسبه ضرایب همبستگی، روابط بین صفات تحت شرایط تنش وبدون تنش بررسی شد و مشخص گردید که صفاتی مثل ارتفاع زیاد و طویل بودن پدانکل به دلیل فراهم آوردن منبعی برای انتقال مجدد مواد و همچنین سطح فتوسنتز کننده، در تحمل گیاه به خشکی می توانند دخیل باشند. به منظور ارزیابی تحمل به خشکی در ارقام مورد بررسی از 3 شاخص میانگین هندسی عملکرد، میانگین هارمونیک عملکرد و شاخص تحمل تنش استفاده شد. این شاخص ها همبستگی بالایی را با عملکرد دانه و شاخص برداشت تحت شرایط آبی و دیم نشان دادند. بنابراین می توان از این شاخص ها برای گزینش ارقام متحمل استفاده کرد. به طور کلی در این تحقیق رقم آذر 2 مقاوم ترین و رقم 87-Zhong 291 حساس ترین ارقام به خشکی شناخته شدند و لذا می توان از این ارقام به عنوان والدین تلاقی در برنامه های به نژادی و تشکیل جمعیت در حال تفرق استفاده کرد. با استفاده از تجزیه خوشه ای به روش UPGMA و براساس فاصله اقلیدسی، 16 ژنوتیپ گندم در 11 گروه مجزا تقسیم بندی شدند.

به منظور بررسی کشت مخلوط ذرت و خیار و تاثیر آن بر کنترل علف های هرز، پژوهشی در سال 1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در کوشکک انجام گرفت. آزمایش به صورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای کرت اصلی شامل، وجین (W) و عدم وجین (w)، و تیمارهای کرت فرعی شامل، 100% ذرت (M)، 100% خیار (C)، 100% ذرت + خیار (MC)، 100% ذرت + 50% خیار (Mc)، 100% خیار + 50% ذرت (mC) و 50% ذرت + 50% خیار (mc) بود. کشت مخلوط با استفاده از طرحهای افزایشی و جایگزینی به دست آمد. نتایج نشان داد که وجین موجب افزایش عملکرد دانه و بیولوژیک ذرت و عملکرد میوه خیار می شود (a<%5). کشت مخلوط اثر معنی داری را بر روی عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک ذرت و عملکرد میوه خیار داشت، ولی بر شاخص برداشت بی تاثیر بود. میزان LER در اغلب تیمارهای مخلوط بزرگتر از یک بود که نشان دهنده برتری کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص است. بیشترین میزان جذب تشعشات فعال فتوسنتزی به تیمار MC مربوط بود. در خصوص کنترل و مدیریت علف های هرز کشت های مخلوط در مقایسه با کشت های خالص برتری نشان دادند.