امروزه ورود فاضلاب های آلوده، اعم از فاضلاب های کشاورزی، صنعتی و خانگی به داخل دریاها و رودخانه ها غلظت مواد مغذی لازم برای رشد جلبک ها را افزایش داده است، که این امر موجب گسترش توده های جلبکی در سواحل شده است.مطالعات انجام شده نشان میدهد رشد جلبک های سمی نظیر سیانو باکتری هایSpumigena Oscillatoria, Lyngbaya Majucula, Nodularia اثرات متفاوتی را بر سلامتی انسانها بر جای می گذارد. سموم ناشی از جلبکهای سمی، نظیر سموم Aplysiatoxin, debromoaply, siatoxin, lyngbytoxin, Nodularin به روش های مختلفی مانند، مصرف ماهی و صدف، تماس مستقیم، تنفس و بلعیدن ناگهانی آب توسط شناگر به انسان منتقل می شود. مطالعات نشان می دهد در صورت انتقال سموم جلبکها به انسان، بیماریهای مختلفی نظیر: Paralytic shelfish Poisoning (PSP), Amenesic shelfish Poisoning (ASP), diarrhetic shelfish Poisoning (DSP) تخریب و خونریزی کبد، ایجاد می گردد. جهت مصون ماندن از خطرات جلبکها باید از ورود مواد مغذی (نیتروژن، فسفر ...) به آب دریاها جلوگیری نمود که تصفیه پسابهای آلوده یکی از مناسبترین راه حل می باشد. همچنین جهت مصون ماندن از اثرات سو جلبکها در هنگام استفاده از دریا، باید نکات ایمنی را مد نظر قرار داد که برخی از این نکات عبارتند از:-1 از شنا کردن در مناطقی که در آن میزان جلبکها، قابل رویت است، دوری جست.2- از نشستن در محلی که جلبکهای خشک شده، در مسیر باد قرار دارند، پرهیز نمود.3- بعد از نشستن در ساحل خود را شست تا از هر ماده زائدی تمیز شد.