مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1389 | دوره:28 | شماره:122 |تعداد مقالات:14

مقدمه: فقدان یک روش مناسب جهت حفظ عملکرد تخمدان به خصوص در بیماران مبتلا به سرطان هنوز به عنوان یک مساله مهم مطرح می باشد. هدف این مطالعه، بررسی حفظ عملکرد هورمونی پس از اتوترانسپلانت تخمدان بدون پایه عروقی به ناحیه گردن در رت های ماده بود.روش ها: 31 رت ماده به طور تصادفی به سه گروه شم، تخمدان برداری و اتوترانسپلانت تقسیم شدند. در گروه تخمدان برداری پس از برش روی شکم، تخمدان ها برداشته شد. در گروه اتوترانسپلانت هر دو تخمدان به ناحیه قدام گردن مجاور روید ژوگولر چپ پیوند زده شد. نمونه های خونی روز اول (زمان صفر)، 7 و 21 بعد از جراحی جهت اندازه گیری FSH، LH و استرادیول گرفته شد.یافته ها: در گروه تخمدان برداری و اتوترانسپلانت سطح سرمی استرادیول 7 روز پس از جراحی کاهش معنی داری یافت (P<0.05)، اما پس از 21 روز در گروه اتوترانسپلانت افزایش معنی داری نسبت به روز 7 داشت. سطح سرمی FSH در گروه های تخمدان برداری و اتوترانسپلانت تا روز 7 پس از تخمدان برداری تغییری نکرد، اما پس از آن در گروه تخمدان برداری افزایش چشمگیری داشت ( (P<0.05در حالی که در گروه اتوترانسپلانت افزایش بسیار مختصری یافت و این افزایش بسیار کمتر از گروه تخمدان برداری بود. سطح سرمی LH در گروه تخمدان برداری و اتوترانسپلانت 7 و 21 روز پس از جراحی افزایش نشان داد.نتیجه گیری: به نظر می رسد پیوند تخمدان بدون پایه عروقی به ناحیه گردن سبب حفظ عملکرد هورمونی آن ها شده است، هر چند که اثبات این امر به مطالعات بیشتری نیاز دارد.

مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین ارتباط شاخص Ankle Brachial Index (ABI) در مبتلایان به سندرم متابولیک در مقایسه با افراد غیرمبتلا طراحی شد.روش کار: این مطالعه مقطعی قسمتی از مطالعه هم گروهی (Cohort) اصفهان می باشد و در سال 1388 در دو گروه با و بدون سندرم متابولیک انجام گرفت. دور کمر، وزن، قد و فشار خون افراد اندازه گیری شد. شاخص ABI در حالت خوابیده توسط دستگاه اکو داپلر اندازه گیری شد و آزمایشات قند خون ناشتا و لیپید پروفایل نیز اندازه گیری شد. ارتباط بین فاکتورهای اندازه گیری شده با استفاده از رگرسیون لجستیک چند گانه تعیین گردید.شافته ها: از مجموع 264 نفر مورد مطالعه، بطور کلی در افراد مبتلا به سندرم متابولیک، همچنین در مبتلایان به سندرم متابولیک بالای 60 سال و افراد مبتلا به سندرم متابولیک با سابقه ابتلا به فشارخون، میانگین ABI به طور معنی داری کمتر از افراد بدون سندرم متابولیک بود (P<0.001). در آنالیز رگرسیون چندگانه ارتباط معنی دار بین ABI پایین و پرفشاری خون نیز مشاهده می گردد (P=0.001).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان میدهد که اندازه گیری منظم ABI در مبتلایان به سندرم متابولیک در شناسایی زودرس آترواسکلروز این بیماران کمک می کند.

مقدمه: در ایران هنوز مطالعه ای که نشان دهد که آیا الگوهای غذایی حاصل از تحلیل عاملی با خطر سرطان کولون مرتبط می باشد یا نه هنوز منتشر نشده است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف شناسایی الگوهای غذایی غالب با روش تحلیل عاملی و تعیین ارتباط آن با سرطان کولون در شهر اصفهان انجام شد.روش ها: در این مطالعه مقطعی به طور کلی 96 نفر (48 نفر از افرادی که به تازگی تشخیص سرطان کولون برای آن ها داده شده بود با 48 نفر از افراد سالم) از افراد مراجعه کننده به کلینیک پورسینای حکیم شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. دریافت های غذایی افراد با استفاده از یک پرسش نامه نیمه کمی بسامد خوراک برای یک سال ارزیابی گردید. وزن و قد طبق دستورالعمل های استاندارد اندازه گیری و سپس نمایه توده بدن محاسبه شد. جهت شناسایی الگوهای غذایی غالب از روش تحلیل عاملی استفاده شد.یافته ها: با استفاده از روش تحلیل عاملی، چهار الگوی غذایی غالب در افراد مورد مطالعه شناسایی شد: الف) الگوی غذایی 1: این الگوی غذایی غنی از خشکبار، سبزی ها، حبوبات، میوه ها، ماهی، لبنیات و ادویه ها بود؛ ب) الگوی غذایی 2: در این الگوی غذایی مصرف خامه و سرشیر، نمک، کره پاستوریزه و روغن دنبه بالا بود ولی مصرف حبوبات، لبنیات و چای پایین بود؛ ج) الگوی غذایی 3: در این الگوی غذایی مصرف روغن حیوانی، چای و گوشت قرمز بالا بود و مصرف کره های گیاهی و روغن مایع کمتر بود؛ د) الگوی غذایی 4: در این الگوی غذایی مصرف روغن نباتی و روغن مایع بالا بود و مصرف روغن زیتون، لبنیات و کره گیاهی کمتر بود. قبل از تعدیل برای عوامل مخدوش کننده، هیچ گونه ارتباط معنی داری بین الگوهای غذایی غالب با خطر ابتلا به سرطان کولون مشاهده نگردید. پس از تعدیل برای سن، جنس، انرژی دریافتی و حتی BMI نیز چنین ارتباطی دیده نشد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه حاکی از عدم وجود ارتباط معنی دار بین الگوهای غذایی حاصل از تحلیل عاملی با سرطان کولون بود.

مقدمه: از آن جایی که در هر جامعه، کودکان و نوجوانان یکی از مهم ترین اقشار جامعه را تشکیل می دهند، بررسی بیماری های روانی می تواند از عواقب سوء در سطح خانواده، فرد و جامعه جلوگیری کند. اگر چه تغییرات جوی و آب و هوایی، خود به تنهایی مسبب بیماری نیستند اما عوارض ناشی از آن ها می تواند در بروز بیماری های مختلفی از جمله اختلالات روانی موثر باشد.پژوهش حاضر می کوشد از دیدگاه جغرافیای پزشکی، ارتباط جغرافیا و تغییرات آب و هوایی را با اختلالات روانی و رفتاری در کودکان 4 تا 7 ساله مناطق روستایی استان اصفهان بررسی نماید.روش ها: در این تحقیق تحلیلی که به روش استقرایی انجام شد، با نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 500 نفر از کودکان در مناطق سردسیر (روستاهای سمیرم و فریدون شهر) و 500 نفر در مناطق گرمسیر (روستاهای نایین و اردستان) انتخاب شدند.اطلاعات از طریق مصاحبه پزشک دوره دیده بهداشت روان با کودکان و خانواده آن ها و نیز بررسی پرونده بهداشتی آنان که در مراکز بهداشتی محل زندگی آن ها موجود بود به دست آمد. بیماری ها و اختلالات مورد بررسی شامل افسردگی، عقب ماندگی ذهنی، اختلالات دو قطبی و برخی اختلالات رفتاری بود. اطلاعات پس از به دست آمدن و جمع آوری با نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از کل جامعه آماری 12.85 درصد اختلالات رفتاری و روانی داشتند. همچنین در 10.02 درصد ناخن جویدن و 2.3 درصد لکنت زبان، 1.78 درصد شب ادراری، 2.7 درصد افسردگی و 7.2 درصد پرخاشگری مشاهده شده است. در این میان میزان ناخن جویدن در دختران بیشتر از پسران و میزان شب ادراری در پسران بیشتر از دختران بود (P<0.05).نتیجه گیری: میزان اختلالات روانی در مناطق سردسیر بیشتر به صورت شب ادراری و افسردگی و در مناطق گرمسیر به صورت لکنت زبان و ناخن جویدن وجود داشت.

مقدمه: از جمله مشکلات شایع زنان میان سال و کهن سال Pelvic relaxation می باشد. تشخیص این تغییرات با بروز علایم به وسیله معاینه فیزیکی صورت می گیرد. مقاله های متعددی به نقش سونوگرافی Transvaginal و Perineal در تشخیص Pelvic floor muscle dysfunction تاکید داشته است. اما با توجه به معمول تر بودن سونوگرافی Trans abdominal به عنوان یک روش غیر تهاجمی، معمول و راحت، در صورت توانایی در تدوین روش سونوگرافی و ثبت معیارهایی برای تشخیص این تغییرات، این معیارها می تواند در گزارش معمول سونوگرافی های Trans abdominal ذکر شود و تشخیص زودهنگام و پی گیری آسان تر تغییرات در عملکرد و قدرت عضلات کف لگن را مورد توجه قرار دهد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین ارزش سونوگرافی Trans abdominal در تشخیص Pelvic relaxation بود.روش ها: این مطالعه مقطعی به صورت مورد شاهدی دو سو کور انجام شد. 100 نفر خانم بالاتر از 30 سال، که به درمانگاه اورولوژی بیمارستان نور اصفهان مراجعه کرده بودند، توسط ارولوژیست مورد معاینه قرار گرفتند و وجود یا عدم وجود پرولاپس آن ها را به دو گروه مورد و شاهد تقسیم کرد. سونوگرافیست بدون اطلاع از این که مراجعین از کدام گروه هستند، موارد قرار گرفتن مثانه زیر سمفیز پوبیس و در صورت وجود اندازه آن، حجم ادرار در مثانه، حجم باقی مانده ادرار در مثانه پس از ادرار کردن، ضخامت دیواره مثانه و هیدرونفروز کلیه ها را مورد بررسی قرار داد. یافته های سونوگرافی با یافته های معاینه بالینی مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج با کمک آزمون های آماری c2 و McNemar در نرم افزارهای آماری SPSS15 و Epi آنالیز شد.یافته ها: در مقایسه یافته کیفی قیفی شدن (Funneling) بعد از مانور والسالوا با یافته های معاینه بالینی، حساسیت 91.3 درصد در Anterior vaginal wall prolapse (AVWP)، حساسیت 94.1 درصد در Posterior vaginal wall prolapse (PVWP) و حساسیت 100 درصد درApical vaginal wall prolapse (Apical VWP)  به دست آمد. در مقایسه یافته کیفی قرار گرفتن مثانه زیر سمفیز پوبیس با معاینه بالینی، حساسیت 82.6 درAVWP، حساسیت 94.1 درصد در PVWP و حساسیت 90 درصد در Apical VWP به دست آمد. در مقایسه یافته های کیفی حجم مثانه، ضخامت مثانه، حجم ادرار باقی مانده (PVR) و نسبت حجم ادرار باقی مانده به حجم مثانه با معاینات بالینی ارتباط معنی داری به دست نیامد. در مقایسه یافته کمی میزان قرار گرفتن مثانه زیر سمفیز پوبیس در مقایسه با معاینه بالینی نقطه برش 7.4 (Cut off point) میلی متر به دست آمد.نتیجه گیری: برای ارزیابی شدت پرولاپس ارگان های داخل لگنی (POP) و به خصوص پرولاپس، از سونوگرافی شکمی (TAS) نیز می توان استفاده کرد. مشاهده قیفی شدن گردن مثانه (ابتدای پیشابراه) و نزول مثانه زیر سمفیز پوبیس با حساسیت نزدیک به 90 درصد قابل استفاده است و مشاهده آن ها به عنوان یک آزمون غربال گری در همگی بیمارانی که تحت سونوگرافی شکمی قرار می گیرند، ارزش تشخیصی از نظر وجود POP دارا می باشد.

مقدمه: بروز عفونت ادراری در بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه یکی از مواردی است که لزوم مراقبت بیشتر از این بیماران را نشان می دهد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی بروز عفونت ادراری در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه طراحی شد.روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی بیمارانی که از اول فروردین 1378 تا اول تیرماه 1379 در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان الزهرای (س) اصفهان بستری شدند، انجام شد. کلیه بیمارانی که در این مدت در بخش مراقبت های ویژه بستری بودند و بیش از 5 روز از سوندگذاری آن ها گذشته بود، وارد مطالعه شدند. اطلاعات مربوط به سن، جنس، مدت زمان بستری، مدت زمان سوندگذاری، نتیجه کشت ادرار و آنتی بیوگرام جمع آوری شد و تحت آنالیز فراوانی قرار گرفت.یافته ها: به طور کلی 315 نفر مورد بررسی قرار گرفتند که 15.9 درصد آن ها کشت ادراری مثبت داشتند. نتایج نشان داد که با افزایش سن، طول مدت بستری و طول مدت سوندگذاری، فراوانی بروز عفونت ادراری نیز افزایش پیدا کرد و بیشترین عامل ایجاد کننده عفونت E-coli بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان گفت که بهتر است انجام سوندگذاری در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه با اندیکاسیون های واقعی انجام شود تا بروز عفونت ادراری کاهش پیدا کند.

مقدمه: در میان عوارض دیررس مصدومین گاز خردل (SM)، مشکلات ریوی مانند برونشیت مزمن و فیبروز ریوی مهم ترین علت ناتوانی بلندمدت در بیماران می باشد. کلشی سین دارای اثرات ضد التهابی بوده و در فیبروز ریوی ناشی از سایر علل کاربرد داشته است. بر این اساس و با توجه به نقش استرس اکسیداتیو در پاتوژنز برونشیت مزمن و فیبروز ریوی، در این مطالعه به بررسی اثر درمانی کلشی سین در عوارض دیررس SM و نقش استرس اکسیداتیو در مکانیسم اثر آن در مدل حیوانی پرداختیم.روش ها: یک ماه پس از مواجهه موش های سوری نر باSM، یک گروه شش تایی به عنوان گروه مداخله و یک گروه 6 تایی به عنوان شاهد مثبت انتخاب شد. پس از Sacrifice و نمونه گیری از موش ها، شاخص های التهاب و فیبروز ریوی و استرس اکسیداتیو در گروه مداخله با گروه شاهد مثبت مقایسه شد.یافته ها: نتایج، نشان دهنده کاهش درصد فضای آلوئولی ریه و ویتامین C و کاتالاز سرمی و افزایش ارتشاح لنفوسیت ها و هیدروکسی پرولین بافتی و افزایش مقدار H2O2 سرمی در گروه شاهد مثبت در مقایسه با شاهد منفی بود. در گروه مداخله افزایش ویتامین C و کاتالاز سرمی و کاهش هیدروکسی پرولین بافتی و H2O2 سرمی نسبت به گروه شاهد مثبت مشاهده گردید. علاوه بر این، در سایر موارد تفاوت معنی داری به دست نیامد.نتیجه گیری: کلشی سین به واسطه کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو ناشی از گاز خردل می تواند در کاهش عوارض دیررس ریوی گاز خردل موثر باشد.

مقدمه: تهیه خون سالم از وظایف عمده سازمان های انتقال خون می باشد. در برخی از موارد سازمان های انتقال خون با اهداکنندگانی مواجه می شوند که در شرایط غیرمعمول به این مرکز مراجعه می نمایند. همه ساله تعداد زیادی از شرکت کنندگان در مراسم مذهبی تاسوعا و عاشورا و سایر مناسبت ها اقدام به اهدای خون می نمایند که بررسی وضعیت سلامت خون در این شرایط از جهت تضمین سلامت خون از اهمیت خاصی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آلودگی خون های اهدایی در اهدکنندگان داوطلب طی مراسم مذهبی تاسوعا و عاشورا در اصفهان و مقایسه آن با اهداکنندگان مراجعه کننده به پایگاه انتقال خون طی ایام عادی طراحی و اجرا شد.روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی گذشته نگر، خون 4808 نفر اهداکننده (2635 نفر اهداکننده در ایام عادی و 2173 نفر در مراسم مذهبی) از نظر شاخص های ویروسی HIV Ab، HCV Ab و HBS Ag و همچنین از نظر سابقه اعتیاد به مواد مخدر در دو گروه افراد اهدااکننده در ایام عادی و افراد اهداکننده در مراسم مذهبی مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. روش نمونه گیری به صورت سرشماری و مطالعه آزمایشات انجام گرفته در مرکز انتقال خون اصفهان بود. در پایان، تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از تست c2 جهت مقایسه فراوانی ها بین دو گروه انجام شد.یافته ها: در گروه اهداکنندگان ایام عادی به ترتیب 16 مورد HBS Ag مثبت و 4 مورد HCV Ab مثبت وجود داشت در حالی که در اهداکنندگان گروه مراسم مذهبی 4 مورد HBS Ag مثبت و 9 مورد HCV Ab مثبت وجود داشت و در هیچکدام از گروه ها موردی از HIV Ab مثبت به دست نیامد. شیوع HBs Ag در اهداکنندگان خون حین مراسم مذهبی به طور معنی داری کمتر از اهداکنندگان خون طی شرایط عادی بود (P=0.018). میزان شیوع نشانگر HCV Ab در خون جمعیت اهداکننده طی مراسم مذهبی نسبت به جمعیت اهداکننده در شرایط عادی افزایش مختصر داشت ولی از لحاظ آماری این اختلاف معنی دار نبود .(P=0.097) از نظر سابقه اعتیاد به مواد مخدر در گروه اهداکننده خون در شرایط عادی سابقه اعتیاد به مواد مخدر به نحو معنی داری کمتر بود ( (P<0.05که البته این اختلاف می تواند ناشی از عدم اخذ خون از افراد معتاد در سازمان های انتقال خون در شرایط عادی باشد. از لحاظ مقایسه مجموع نشانگرهای ویروسی HBs Ag،HIV Ab و HCV Ab در دو گروه اهداکننده مذهبی و عادی، شیوع مجموع نشانگرها در مراسم مذهبی کمتر بود ولی از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود نداشت (P=0.25).نتیجه گیری: یافته های به دست آمده بیانگر این واقعیت است که دو گروه اهداکننده از نظر سلامت خون با تکیه بر شاخص های ویروسی از سلامت یکسان برخوردار می باشند؛ بنابراین اشاعه فرهنگ اهدای خون حین مراسم مذهبی علاوه بر جنبه معنوی و اجتماعی از لحاظ سلامت خون اهدایی و قابلیت اجرای این طرح قابل تایید می باشد.

مقدمه: سنگ کلیه یک بیماری بسیار شایع می باشد که حدود 7-4 درصد مردم جهان به آن مبتلا هستند؛ میزان بروز سنگ کلیه در ایران از حداکثر میزان جهانی بیشتر است. انواع مختلفی از سنگ ها وجود دارد و جنس سنگ بسیار وابسته به عادات تغذیه ای جامعه می باشد. به طور کلی دانستن جنس سنگ کمک بسیاری در پیش گیری، درمان (به خصوص درمان دارویی) و تشخیص می کند و به پزشک این اجازه را می دهد که در هر یک از این زمینه ها به طور اختصاصی عمل کند. از این رو بر آن شدیم تا با بررسی فراوانی نسبی سنگ های کلیوی از نظر ترکیب سنگ در بیماران مراجعه کننده به سنگ شکن گامی در این زمینه برداریم.روش: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در مرکز آموزشی درمانی نور اصفهان انجام شد. روش نمونه گیری آسان بود و حجم نمونه با در نظر گرفتن این که 10 درصد بیماران پس از سنگ شکن سنگ خود را دفن نمی کنند، 234 نفر محاسبه شد. داده های مطالعه در یک پرسش نامه دو قسمتی وارد شد. این اطلاعات به وسیله نرم افزار SPSS15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آزمون های آماری مورد استفاده شامل آزمون c2 و آزمون دقیق فیشر (جهت مقایسه داده های کیفی) و آزمون Student-t (جهت مقایسه داده های کمی) بود.یافته ها: در این مطالعه، سنگ های دفع شده از 234 نفر طور دقیق آنالیز شد. 25 نفر (10.7 درصد) دارای سنگ اگزالات کلسیم، 4 نفر (1.7 درصد) دارای سنگ فسفات کلسیم، 1 نفر (0.4 درصد) دارای سنگ اسید اوریک و 205 نفر (87.6 درصد) دارای سنگ مخلوط بودند. در 95 نفر (46 درصد) از افراد دارای سنگ مخلوط، جنس سنگ اگزالات کلسیم + فسفات کلسیم، در 34 نفر (17 درصد) اگزالات کلسیم + فسفات کلسیم + اسید اوریک، در 24 نفر (12 درصد) فسفات کلسیم + اسید اوریک، در 10 نفر (5 درصد) اگزالات کلسیم + اسید اوریک و در 9 نفر (4 درصد) اگزالات کلسیم + استرووایت بود.نتیجه گیری: سنگ های مخلوط فراوانی بیشتری نسبت به سایر سنگ ها داشتند و با نگاه دقیق تر و آنالیز دقیق سنگ های کلیه متوجه این نکته شدیم که قسمت اعظم سنگ های مخلوط از سنگ کلسیمی تشکیل شده است؛ البته سنگ های اسید اوریکی و استرووایی (به طور خالص) نسبت به سایر مطالعات بسیار کمتر بود که علت، مناسب نبودن این نوع سنگ ها برای سنگ شکن می باشد؛ این سنگ ها اغلب تحت درمان دارویی قرار می گیرند.

مقدمه: درمان صحیح و به موقع اوتیت میانی حاد می تواند از عوارض ناشی از بیماری جلوگیری کند. اساس درمان اوتیت میانی حاد تجویز آنتی بیوتیک است. از آن جایی که شیوع مقاومت میکروبی در مقابل آنتی بیوتیک ها در جوامع مختلف متفاوت است، در سال های اخیر تصمیم گیری پزشکان در امر درمان بر اساس نتایج حاصل از تحقیقات انجام شده رو به افزایش است. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه تحمل دارویی و نتایج درمانی ناشی از تجویز آموکسی سیلین و سفیکسیم در اوتیت میانی حاد انجام شد.روش ها: در یک کارآزمایی بالینی، 200 کودک با سابقه 2 سال ابتلا به اوتیت میانی حاد شرکت داده شدند. نمونه ها به روش آسان تداومی انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده آموکسی سیلین و سفیکسیم تقسیم شدند. اطلاعات از طریق مصاحبه، مشاهده و تیمپانومتری جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: فراوانی نشانه های مربوط به اوتیت میانی در دو گروه بعد از اتمام مصرف آنتی بیوتیک تفاوت معنی دار نداشت. به عبارت دیگر، فراوانی بهبودی کامل اوتیت میانی حاد در پایان درمان دارویی در دو گروه یکسان بود. از نظر تحمل دارویی در هیچکدام از کودکان مورد مطالعه، عارضه ای مشاهده نشد و تنها در گروه آموکسی سیلین یک کودک دچار اسهال خفیف گردید.نتیجه گیری: اثربخشی و تحمل دارویی دو داروی آموکسی سیلین و سفیکسیم یکسان است و از آن جایی که سفیکسیم دارویی است که می تواند با تعداد دفعات کمتر در روز در مقایسه با آموکسی سیلین مصرف شود، می توان در مواردی که کودک با مصرف داروهای خوراکی ناسازگاری دارد، در اوتیت میانی حاد به جای آموکسی سیلین از سفیکسیم استفاده کرد.

مقدمه: اصلاح بدشکلی های پوست بدن و صورت به وسیله توسعه دهنده بافتی یک روش نوین می باشد و تاکنون بررسی وسیع و جامعی در ایران بر روی نتایج این عمل جراحی انجام نشده است. این مطالعه برای اولین بار، به بررسی نتایج و عوارض این عمل جراحی از ابتدای کاربرد در اصفهان پرداخت و سعی در جمع آوری تمامی اطلاعات موجود نمود تا به تدریج به افزایش کارایی و بازدهی این روش درمانی و ارتقای کیفیت سال های زندگی بیماران کمک نماید.روش ها: این مطالعه مقطعی به جمع آوری اطلاعات بیماران استفاده کننده از توسعه دهنده بافتی در بیمارستان های امام موسی کاظم (ع) و الزهرای (س) اصفهان از ابتدای سال 1373 تا نیمه اول سال 1386 پرداخته است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه، چک لیست ساختار یافته و مراجعه به پرونده های بایگانی اعمال جراحی بیماران در بیمارستان و نیز مصاحبه تلفنی با خود بیماران بود.یافته ها: میزان استفاده از توسعه دهنده به ترتیب در گروه سنی 19-15 سال 69 مورد (33.8 درصد)، 24-20 سال 54 مورد (26.4 درصد)، و 29-25 سال 38 مورد (18.6 درصد) بود. از مجموع 135 بیمار، 75 نفر زن (55.6 درصد) بودند و از مجموع 208 مورد توسعه دهنده، 120 مورد (57.7 درصد) در زنان بود. از مجموع موارد بررسی شده، 34 درصد دچار عارضه (28 درصد عارضه عمده و 6 درصد عارضه جزئی) شده بودند. عفونت در 24 مورد ( 15.7درصد)، بیرون زدگی در 31 مورد (20.3 درصد)، خرابی توسعه دهنده در 7 مورد (4.6 درصد) و عوارض جزئی در 8 مورد (5.2 درصد) رخ داده بود. بیشترین عارضه در اسکالپ و صورت، عفونت و بیرون زدگی، در پیشانی، عوارض جزئی، در گردن، تنه و اندام، بیرون زدگی، و در پستان، خرابی توسعه دهنده بود. بیشترین درصد ایجاد عفونت در هر محل به ترتیب شامل اسکالپ، 7 مورد (19.4 درصد)، گردن 29 مورد (17.7 درصد) و صورت 2 مورد (16.6 درصد) بود.نتیجه گیری: با توجه به تفاوت به نسبت قابل توجه بروز عوارض در گروه های سنی مختلف و در مرد و زن، همچنین با توجه به تفاوت بروز عوارض بر اساس دفعات اتساع توسعه دهنده در هفته، پیشنهاد می شود با اضافه نمودن اطلاعات بیماران سال های آینده، بررسی و تحلیل آماری جهت یافتن مناسب ترین سن، جنس و شیوه اتساع توسعه دهنده انجام شود.

مقدمه: با توجه به کاربرد اخیر پیوند پرده آمنیوتیک در جراحی های چشم، این مطالعه جهت بررسی کارآیی روش پیوند پرده آمنیوتیک پس از برداشتن ناخنک و مقایسه نتایج آن از نظر میزان عود و بروز عوارض با روش میتومایسین C انجام شد.روش ها: در این کارآزمایی بالینی، 34 چشم از 34 بیمار مبتلا به ناخنک به وسیله خارج کردن ناخنک و پیوند پرده آمنیوتیک مورد درمان قرار گرفت و نتایج این روش با نتایج درمان 34 چشم از 34 بیمار که با روش استفاده از میتومایسین C درمان شده بود، مقایسه شد. بیماران به مدت 6 ماه از لحاظ عود پی گیری شدند.یافته ها: میزان عود ناخنک در روش پیوند پرده آمنیوتیک 2 مورد و در گروه میتومایسین C، 8 مورد بود (P=0.045). در بیماران گروه پیوند پرده آمنیوتیک هیچ مورد شکایت محسوسی طی 6 ماه مشاهده نشد. 2 مورد گرانولوم پیوژنیک و Thinning اسکلرا در گروه میتومایسین مشاهده شد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که پیوند پرده آمنیوتیک روش موثری در درمان ناخنک است و می تواند به عنوان روش ارجح برای درمان ناخنک به کار رود.

مقدمه: مراقبت های دوران بارداری که در حال حاضر در کشور به اجرا در می آید، پاسخ گوی نیازهای مادران باردار نمی باشد؛ از طرفی میزان سزارین در ایران بسیار بالاتر از استانداردهای جهانی است. از این رو وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برنامه ای تحت عنوان تسهیل زایمان فیزیولوژیک را به صورت Pilot study، در چند استان از جمله اصفهان به اجرا گذاشته است. در مطالعه حاضر بر آن شدیم تا با ارزشیابی این برنامه به نقاط ضعف و قوت آن دست یابیم تا در سطح استان و کشور به نحو بهینه به اجرا در آید.روش ها: این مطالعه Program Evaluation در سال 1388 بر روی برنامه تسهیل زایمان فیزیولوژیک در اصفهان انجام گردید. بدین منظور از مدل ارزشیابی CDC آمریکا و به صورت 6 مرحله ای استفاده شد. در این بررسی، 150 زن باردار شرکت کننده در برنامه، 144تن از همسرانشان، 29 مامای مجری، 21 متخصص زنان و 8 رئیس بیمارستان حضور داشتند. جهت ارزشیابی شاخص های دستیابی به اهداف در هر 4 حیطه درون داد، فرآیند، برون داد و زمینه برنامه بر اساس چک لیست به دست آمده از نظرات ذی نفعان تعیین گردید. از طریق مشاهده، مصاحبه و تکمیل پرسش نامه، اطلاعات جمع آوری و با استفاده از SPSS15 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: در ارزشیابی، موارد مهارت و دانش ماماها، محتوای آموزشی کلاس ها، کار تیمی پزشک و ماما، کیفیت آموزش های علمی و عملی، پی گیری ماما جهت بررسی روش زایمان، رضایت مندی مادر، افزایش میزان درخواست زایمان طبیعی، دیدگاه ذی نفعان به برنامه و فرهنگ سازی رتبه عالی، آمادگی بیمارستان ها برای زایمان فیزیولوژیک و نحوه زایمان رتبه متوسط و نقش رسانه ها و اطلاع رسانی رتبه ضعیف کسب نمود.نتیجه گیری: برنامه از نظر محتوی قابل قبول است ولی از نظر محیط و زمینه اجرایی نیاز به تجدیدنظر دارد.

مقدمه: بهجت یک بیماری مزمن با درگیری ارگان های متعدد است که با آفت های مکرر دهانی و تناسلی، ضایعات پوستی، درگیری چشمی، عصبی و گوارشی مشخص می شود. در این گزارش پاسخ سریع یک آفت بزرگ و دردناک تناسلی به پماد تاکرولیموس موضعی گزارش می شود.معرفی بیمار: بیمار دختر 24 ساله ای بود که با سابقه آفت های مکرر دهانی و تناسلی، درگیری چشمی، پسودوفولیکولیت در اندام های تحتانی و تست پاترژی مثبت تحت درمان با متوترکسات، آزاتیوپرین، پردنیزولون، فولیک اسید و کلسیم از 4 ماه قبل قرار گرفته بود. بیمار با وجود مصرف این داروها، در حدود 1 ماه قبل از مراجعه، دچار یک آفت دردناک ناحیه تناسلی به ابعاد 18×28 میلی متر شده بود که حتی در راه رفتن بیمار نیز تاثیر گذاشته بود. پس از تجویز پماد تاکرولیموس 0.1 درصد دو بار در روز، ضایعه تناسلی در عرض 20 روز بهبودی کامل پیدا نمود.