علوم کشاورزی ایران
سال:1386 | دوره:38 | شماره:3 |تعداد مقالات:24

تاثیر جایگزینی نسبی نمک کلرید سدیم با کلرید پتاسیم بر روی لیپولیز پنیر سفید ایرانی در طی دوره رسیدن آن به وسیله ارزش درجه اسیدی و گاز کروماتوگرافی (GC) در چهار تیمار شامل مخلوط هایی با نسبت متفاوت از نمک کلرید سدیم و کلرید پتاسیم که به روش نمک زنی خشک به منظور تولید پنیر رژیمی کم نمک با نسبت های تیمار A، KCl 1.50 درصد + NaCl 1.50 درصد؛ تیمار B، KCl 2.00 درصد + NaCl 1.00 درصد؛ تیمار C، KCl 2.25 درصد + NaCl 0.75 درصد و تیمار D )تیمار شاهد(، NaCl 3.00 درصد ساخته شده بودند، بررسی شد. نتایج ارزش درجه اسیدی نشان داد که تمامی تیمارها به استثنای روز اول، بعد از دوره های رسیدگی ( 30،15، 40 و50 ( اختلاف معنی داری (P<0.05) دارند. با این حال؛ تیمارهای D پایین ترین میزان ارزش درجه اسیدی و تیمارهای A نزدیک ترین درجه اسیدی را به تیمار شاهد داشتند. علاوه بر این نتایج GC نشان داد بعد از دوره های رسیدگی یکسان (10و 25، 40، 55 و 70 روز( بین ترکیب اسیدهای چرب آزاد به غیر از C18:0 اختلاف معنی داری (P>0.05) وجود نداشت. همچنین اختلاف معنی داری (P>0.05) بین اسیدهای چرب فرار در تیمارها بعد از دوره های رسیدگی یکسان وجود نداشت.

بیماری لکه طاووسی یا لکه برگی زیتون که بوسیله قارچ Spilocaea oleaginea بوجود می آید می تواند موجب کاهش رشد و نمو، کاهش محصول و خسارت اقتصادی روی درختان زیتون گردد. بررسی بیماری لکه طاووسی و ارزیابی مقاومت 25 رقم زیتون در مقابل این بیماری طی سالهای 1382 تا 1384 در استان مازندران نشان داد که میزان آلودگی و شدت بیماری لکه طاووسی روی درختان زیتون در مناطقی که معمولا جریان باد وجود دارد )روی تپه ها و مسیر رودها( پایین بوده و در مناطقی که جریان هوا آرام بوده و برگهای درخت به مدت طولانی مرطوب می مانند )دامنه شمالی تپه ها( بسیار بالا بوده است. نتیجه آزمایشات سنین مختلف درختان زیتون در مقابل لکه طاووسی نشان داد که بین افزایش سن درختان و شدت بیماری رابطه مثبت وجود داشت. اغلب نهالهای 3-1 ساله مقاوم و درختان 12-10 ساله نیمه حساس تا حساس بودند. نتایج ارزیابی مقاومت ارقام زیتون در مقابل بیماری لکه طاووسی نشان داد که ارقام منزانیلا، روغنی )محلی رودبار(، زرد، کالامون، سویلانو، میشن، آمیگدالولیا، کارولئا، کنسرولیا، کورونایکی، فرانگیونتو، روغنی )محلی گرگان(، آسکولانا، کراتینا، و ولانونیا حساس بودند، ارقام آربکینا، نابعلی بلدی و مرایولو نیمه حساس و ارقام ماری، فرانتویو، روسو، سیماری ملا، پیکوال، لچینو و دلچه اگوجیا مقاوم بودند. با توجه به شدت بیماری لکه طاووسی در منطقه مورد مطالعه، توصیه می شود ارقام ماری، فرانتویو، روسو، سیماری ملا، پیکوال، لچینو و دلچه اگوجیا که مقاومت قابل قبولی در مقابل بیماری لکه طاووسی نشان دادند، جهت کشت در این منطقه مورد استفاده قرار گیرند.

بطور کلی هدف از انجام این تحقیق بررسی و ارزیابی فنی و اقتصادی اجرای سیستم زهکشی زیرزمینی در نخیلات آبادان با بکارگیری چهار نمونه از پوششهای زهکشهای زیرزمینی شامل فیلتر شن و ماسه موجود در منطقه، فیلتر شن و ماسه استاندارد شده، فیلتر مصنوعی پلی پروپیلین با شاخص منافذ 700 و فیلتر مصنوعی پلی پروپیلین با شاخص منافذ 450 میکرون، بوده است. برای نیل به هدف فوق الذکر تعداد 16 لاترال )زهکش زیرزمینی( در مزرعه ای به وسعت 12 هکتار از جنوبی ترین اراضی طرح آبیاری و زهکشی نخیلات آبادان در سال 1383 اجرا و نصب گردیدند. تعداد چهار خط زهکش زیرزمینی با هر یک از این فیلترها، اجرا شده و پیزومترهای لازم برای اندازه گیری مقاومت هیدرولیکی، منحنی سطح ایستابی و سایر پارامترهای مورد نیاز، روی زهکشها و در بین دو خط زهکش، در سه مقطع یک چهارم، یک دوم و سه چهارم از طول لاترال نصب گردید و در آنها بررسی های زیر انجام گردید: الف- ارزیابی فنی فیلترهای متنوع بکار رفته و نحوه اجرای سیستم زهکشی زیرزمینی و ب- ارزیابی اقتصادی طرح و نهایتا تعیین برترین گزینه به ترتیب اولویت فنی و اقتصادی. با توجه به جمع بندی نتایج به دست آمده گزینه های قابل قبول به ترتیب اولویت ذیل پیشنهاد می گردد: اجرای سیستم زهکشی زیرزمینی توسط ترنچر و لوله بهمراه فیلتر مصنوعی پلی پروپیلین 450 )تولید داخل(، اجرای سیستم زهکشی زیرزمینی توسط ترنچر و لوله به همراه فیلتر مصنوعی پلی پروپیلین 450 )وارداتی(، اجرای سیستم زهکشسی زیرزمینی توسط ترنچر، لوله داخلی و فیلتر شن و ماسه استاندارد، اجرای سیستم زهکشی زیرزمینی توسط بیل مکانیکی، لوله داخلی فیلتر شن و ماسه استاندارد.

سیکلامن ها از مهمترین گیاهان زینتی هستند که در فصل زمستان به بازار عرضه می گردند. علی رغم اینکه ژنوتیپ های متنوعی از این گیاه ارزشمند در ایران وجود دارد ولی تاکنون از خصوصیات این ژنوتیپها اطلاعات جامعی تهیه نشده است. به منظور بررسی مهمترین مشخصه های کمی و کیفی قسمتهای رویشی و زایشی و استفاده از این صفات برای گروه بندی ژنوتیپ های سیکلامن، آزمایشی با استفاده از 26 ژنوتیپ صورت گرفت. در این مطالعه 23 صفت کمی و کیفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که صفات مورد بررسی در محدوده ژنوتیپها معنی دار هستند که نشان دهنده تنوع ژنوتیپها از لحاظ صفات مورد بررسی میباشد. نتایج تجزیه همبستگی ساده صفات وجود همبستگی های منفی و مثبت معنی دار بین برخی صفات مهم چون رنگ گل و دوام گلها را نشان داد. تجزیه عامل نشان داد که اغلب صفات مربوط به رنگ گل، رنگ دمبرگ، دوام گل و رنگ پشت برگ جوان از اجزای تشکیل دهنده عوامل اصلی هستند. صفات موثر در شش گروه عاملی قرار گرفتند که مجموعا 86.89 درصد از کل تغییرات را توجیه نمودند. تجزیه کلاستر با استفاده از این شش عامل، ژنوتیپها را در فاصله 10 به پنج گروه اصلی تقسیم کرد. گروه ها اغلب در رنگ گل و دوام گل دارای تفاوت بودند. علاوه بر این، با استفاده از سه عامل اصلی موقعیت ژنوتیپها در تجزیه تری پلات مشخص شد و ژنوتیپ های وحشی از نمونه های تجاری از هم تفکیک گردیدند.

گوجه فرنگی (Lycopercicon esculentum) از مهمترین سبزیجات مورد استفاده انسان می باشد که مصارف تغذیه ای بسیاری را دارا است. خشکسالی های اخیر در منطقه و همچنین استفاده بی رویه از آبهای زیرزمینی در استان بوشهر سبب کاهش آب قابل استفاده توسط کشاورزان شده و یا دور آبیاری را به تعویق انداخته است. در این میان شناسایی و توصیه ارقام گوجه فرنگی که نسبت به شرایط کم آبی از خود مقاومت نشان دهند از اهمیت خاصی برخوردار است. از اینرو تحقیق حاضر در برازجان در طی سال 1383 انجام گرفت تا ارقام مقاومتر به خشکی را از میان ارقام توصیه شده توسط مرکز تحقیقات برای منطقه و همچنین سایر ارفام جدیدتر شناسایی نماید. این تحقیق بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد که تعداد گلدانها در هر واحد آزمایشی سه گلدان در نظر گرفته شد. فاکتورهای طرح عبارت بودند از: الف( ارقام گوجه فرنگی در 10 سطح شامل 10 رقم )فلات CH- پتوارلی CH- ثف- فلات 111- پریموارلی- ویوا 110- کالجی ان 3- ارلی اوربانا VF- وانا فلات- اف د ت 202( و ب: میزان آبیاری در دو سطح )بر اساس نقصان رطوبت تا 50 و 70 درصد از آب قابل استفاده (AW. میزان آب مصرفی در دو تیمار یاد شده به ترتیب 14750 و 13550 میلی لیتر در هر گلدان )با وزن خاک 10 کیلوگرم( و در طی 32 و 25 مرتبه آبیاری بود. نتایج حاصل آزمایش نشان داد که اثرات رقم گوجه فرنگی، میزان آب آبیاری و همچنین اثرات متقابل آنها بر کلیه صفات گوجه فرنگی )شامل طول ریشه، وزن خشک ریشه و ساقه و نسبت آنها به هم، سرعت رشد نسبی گیاه زراعی (RGR)، ارتفاع گیاه، تعداد برگ در گیاه، قطر ساقه، نسبت سطح و کارایی مصرف آب( در سطح یک درصد معنی دار بود. در این میان تنها اثر متقابل نسبت ریشه به ساقه و سرعت رشد نسبی معنی دار نشد. از میان ارقام یاد شده، ارقام زیر در تعداد بیشتری از صفات در کلاس آماری بالاتر قرار گرفتند: فلات 111- اف د ت 202- ثف.

از آکرولین به عنوان یک فومیگانت برای کنترل آفات انباری استفاده شد. دوزهای مختلف آکرولین به شیشه های 1 لیتری حاوی حشرات کامل سه گونه Tribolium castaneum (Herbst)، Callosobruchus chinensis (L.) و Rhyzopertha dominica (F.) تزریق گردید و بعد از 24 ساعت مقادیر LC50 و LC95 در فضای خالی برای حشرات فوق به ترتیب 10.29، 20.42379، 6.05729، 8.36819، 6.99، 12.30 میکرولیتر در هر لیتر هوا تعیین شد. جهت بدست آوردن دوز کشنده تمامی مراحل نابالغ Rhyzopertha dominica گندمهای عاری از حشرات کامل R. dominica به میزان مساوی درون شیشه های یکسان از نظر حجمی ریخته شده و دوزهای مختلف آکرولین درون آنها تزریق گردید و به مدت 11 هفته حشرات کامل ظاهر شده در هر هفته شمارش شد. معلوم گردید که در اثر استفاده از 70 میکرولیتر بر لیتر آکرولین در طول 11 هفته هیچ حشره کاملی از گندمهای آلوده ظاهر نمی شود.

این آزمایش به منظور بررسی اثر مدت زمان اعمال فرآیند حرارتی خشک روی دانه کامل سویا و و سطوح مختلف مصرف در مقایسه با جیره ای بر اساس مقدار معادل کنجاله سویا و روغن بر عملکرد جوجه های گوشتی نر انجام شد. برای انجام آزمایش از 432 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 در قالب 9 تیمار با تکرار 4 استفاده شد که در هر تکرار 12 قطعه جوجه خروس به طور تصادفی قرار داده شدند. دوره آزمایش از سن 21 تا 42 روزگی بود. در این تحقیق از آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی استفاده شد و جوجه ها با 4 نوع دانه سویا )دانه خام، دانه 20 دقیقه فرآیند شده، دانه 40 دقیقه فرآیند شده و دانه 60 دقیقه فرآیند شده( در دو سطح مصرف )20 درصد و 47 درصد( تغذیه شدند و با جوجه های تغذیه شده از تیمار شاهد )جیره ای بر پایه مقدار معادل از کنجاله سویا و روغن( مورد مقایسه قرار گرفتند. فرآیند حرارتی در آون های معمولی آزمایشگاه، در دمای 150 درجه سانتی گراد و در زمان های مذکور اعمال گردید. نتایج نشان داد که اعمال فرآیند حرارتی تاثیر معنی داری بر وزن بدن جوجه ها، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در سن 42 روزگی داشت (P<0.05). همچنین مشاهده شد که سطح مصرف 20 درصد دانه در مقایسه با سطح مصرف 47 درصد نتایج بهتری را در پارامترهای فوق نشان داد و عملکردی مشابه گروه شاهد ایجاد نمود. همچنین مصرف دانه خام افزایش معنی داری در اندازه لوزالمعده جوجه ها در مقایسه با دانه های فرآیند شده و گروه شاهد نشان داد (P<0.05). درصد چربی محوطه شکمی نیز در جوجه های تغذیه شده از جیره های آزمایشی تفاوت معنی داری نشان نداد (P>0.05). در مجموع بهترین نتایج عملکرد در نتیجه مصرف جیوه حاوی 20 درصد دانه سویای 60 دقیقه فرآیند شده به دست آمد که شبیه عملکرد ایجاد شده توسط گروه شاهد بود.

گونه های مختلف آرتمیزیا به دلیل داشتن خواص دارویی، ضد قارچی، ضد باکتریایی، آنتی اکسیدانی و غیر مورد توجه اند. دو گونه این جنس Artemisia scoparia و A. aucheri بطور وسیعی در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی ایران از جمله منطقه جنوب خراسان پراکنده اند. به منظور بررسی و شناسایی ترکیب های اسانس این دو گونه در این منطقه، اندام هوایی در مرحله گلدهی کامل از منطقه بجستان، جمع آوری شد. استخراج اسانس به روش تقطیر با آب و آنالیز و شناسایی ترکیب های اسانس بوسیله دستگاههای GC و GC-MS انجام شد. تعداد 20 و 39 ترکیب به ترتیب در اسانس گونه A. scoparia و A. aucheri شناسایی گردید. در اسانس هر دو گونه گیاهی مونوترپن های اکسیژنه جزء عمده اسانس بودند. آلفا تویون (%81.7)، بتاتویون (%14.5) به عنوان ترکیب های اصلی در اسانس گونه A. scoparia و و لینالول (%44.1)، ژرانیل استات (%10.7)، و (E)- سیترال (%9.7)، -(Z) سیترال (%7.7)، میرسن (%4.1) و 1، 8- سینئول (%3.6) به عنوان ترکیب های اصلی در اسانس گونه A. aucheri شناسایی شدند. بررسی اثر ضد قارچی اسانس دو گونه A. scoparia و A. aucheri روی رشد برخی قارچ های بیماری زای گیاهی خاکزاد نشان داد که اسانس گونه A. aucheri در مقایسه با اسانس گونه A. scoparia اثر بازدارندگی بیشتری دارد به طوریکه حداقل غلظت بازدارندگی کامل آن روی قارچ های Rhizoctonia solani، Tiarosporella phaseolina، Phytophthora citrophthora و Pythium sp. به ترتیب 150، 300، 1200 و 300 میکرولیتر در لیتر بود. کمترین EC50 51.030) میکرولیتر در لیتر( مربوط به اثر بازدارندگی اسانس گونه A. aucheri روی قارچ R. solani به دست آمد.

خاکهای شور و گچی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان از وسعت زیادی برخوردار می باشند. با وجود مطالعات قابل توجه در این زمینه، نحوه پیدایش این خاکها بویژه مرفولوژی املاح و گچ هنوز مورد توجه دانشمندان می باشد. در این تحقیق، مرفولوژی گچ و سایر املاح و نحوه پیدایش خاکها در مناطقی از شهرستان بم مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور تعداد هشت خاکرخ در تیپ اراضی آبرفتی بادبزنی شکل سنگریزه دار، مورد مطالعه قرار گرفت. اندازه گیری خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، شامل بافت، قابلیت هدایت الکتریکی و واکنش خاک در عصاره اشباع، کربن آلی، کربنات کلسیم معادل، درصد گچ، کاتیونها و آنیونهای محلول بر روی نمونه های انتخاب شده از پدون های مورد مطالعه بر اساس روش های استاندارد انجام پذیرفت. جهت بررسی اشکال و نحوه توزیع گچ و املاح محلول تر، نمونه های جهت دار و دست نخورده از افق های خاک تهیه و پس از تهیه مقاطع نازک، بوسیله میکروسکوپ پتروگرافی مورد مطالعه قرار گرفت. برخی نمونه ها نیز با استفاده از میکروسکوپ روبشی، SEM، و تهیه منحنی های EDS مورد مطالعات دقیق تر مرفولوژیکی قرار گرفتند. نهایتا خاکهای مورد مطالعه تا زیر گروه Petrogypsic Haplosalids طبقه بندی گردیدند. در این خاکها گچ پیدایشی عمدتا به صورت بلورهایی با خوی گرانولار، فیبری کشیده، عدسی شکل و قندیل های گچی تخت و شبه شش گوشه دیده شده است. بلورهای مکعبی شکل هالیت در درون حفرات و احتمالا بدلیل احاطه شدن توسط بلورهای گچ در مقاطع نازک نیز مشاهده گردید. نحوه توزیع گچ و املاح محلول تر در خاکرخ های مورد مطالعه، نشان می دهد که احتمالا قندیل های گچی در شرایط اقلیمی مرطوب تری نسبت به اقلیم فعلی تشکیل شده اند، در حالیکه اشکال دیگر گچ واقع در افق سخت پتروجیپسیک فوقانی با اقلیم گرم و خشک فعلی سازگارتر می باشند.

توان کششی تراکتور از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و بازده کششی تراکتور، مهمترین عامل در ارزیابی و تعیین عملکرد تراکتور محسوب می شود. هدف از انجام این تحقیق، تعیین رابطه ای جهت تخمین بازده کششی تراکتور با استفاده از روش آنالیز ابعادی است. در این تحقیق از تراکتور یونیورسال یو- 445 و گاوآهن برگردان دار تک خیش استفاده شد. عوامل موثر بر بازده کششی که مورد توجه قرار گرفت، شامل: نیروی کشش مالبندی، نیروی مقاومت غلتشی چرخ های محرک، مقدار لغزش چرخ های محرک، شاخص مخروطی خاک، سرعت تئوری و واقعی تراکتور و بار دینامیکی وارد بر روی چرخ های محرک بود. نتایج حاصل از عملیات مزرعه ای ناشی از چهار عمق شخم زنی 10، 15، 20 و 25 سانتی متری در سه تکرار جهت تعیین معادله عمومی توسط رایانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در نهایت رابطه کلی جهت تخمین بازده کششی تراکتور در محدوده تعیین شده به صورت ذیل به دست آمد: T.E.= (10) 2.830 [(P/W) (0.496) × (CI.b.d/W) (-0.280) × (10) (0.720) (S) × (10) (-4.841) (r/d) × (10) (9.965)(T.F/W)] 1.0076 بر این اساس می توان با ورود اطلاعات اولیه مورد نیاز در فرمول فوق بازده کششی هر تراکتور را در محدوده ای معین پیش بینی کرد.

این پژوهش به منظور بررسی اثر انواع قند )ساکارز، گلوکز و فروکتوز( بر القای هاپلوئیدی نه توده پیاز ایرانی از طریق کشت گل کامل درون شیشه ای انجام گرفت و صفاتی مانند رویان زایی، باززایی گیاه، بقای گیاه، شیشه ای شدن گل ها و زمان لازم جهت ظهور رویان ارزیابی شدند. در این آزمایش از مجموع 4758 گل کشت شده در محیط کشت های مختلف، 64 رویان ) 1.34درصد( تولید شد. بیشترین و کمترین درصد رویان زایی به ترتیب در محیط کشت دارای گلوکز و فروکتوز به دست آمد. توده اقلید فارس با میانگین 2.32 درصد رویان زایی و توده طارم زنجان با میانگین 0.02 درصد رویان زایی به ترتیب بیشترین و کمترین واکنش به ماده زایی در محیط درون شیشه ای نشان دادند. بیشترین رویان زایی مربوط به توده سفید نیشابور در محیط کشت دارای گلوکز با میانگین 5.06 درصد و توده اقلید فارس در محیط کشت دارای ساکارز با میانگین 4.51 درصد بود. بیشترین و کمترین درصد باززایی به ترتیب مربوط به توده اقلید فارس و طارم زنجان بود ( 2.19و 0.19 درصد(. توده اقلید فارس دارای بیشترین درصد بقا ) 63.89درصد( و توده سفید قم دارای کمترین درصد بقا ) 13.89درصد( بود. بنابراین قند گلوکز همانند ساکارز می تواند به عنوان منبع هیدرات کربن مورد استفاده قرار گیرد و مصرف قند فروکتوز رویان زایی را کاهش می دهد.

میوه دهی گلابی تحت تاثیر عوامل محیطی و ژنتیکی فراوانی قرار می گیرد، که یکی از این عوامل مهم خود ناسازگاری است. خود ناسازگاری در گلابی از نوع گامتوفیتیک بوده و بوسیله یک مکان ژنی چند آللی کنترل می شود. در این آزمایش به منظور بررسی وجود آلل خود ناسازگاری از نشانگرهای مولکولی اختصاصی طراحی شده برای آلل های مورد نظر استفاده شد. سیستم مزبور برای تعیین ناسازگاری سریعتر و راحت تر از سایر روشهاست و تحت تاثیر عوامل مرتبط با گرده افشانی قرار نمی گیرد. دی. ان. ای ژنومی 5 رقم گلابی )شاه میوه، اسپادونا، سردرود، محمدعلی و بارتلت( از برگهای جوان با روش CTAB استخراج شده و با استفاده از آغازگرهای اختصاصی جهت تکثیر آلل خود ناسازگاری استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که نشانگرهای مورد استفاده توانستند آلل های خود ناسازگاری را در ارقام مورد مطالعه تکثیر کنند. نتایج حاصل از جفت آغازگر اول نشان داد که ارقام شاه میوه و محمدعلی دارای یک جفت از آلل های S1، S3 تا S7 می باشند. سردرود و بارتلت دارای الگوی نواری مشابه بوده و یکی از آلل های آنها S2 می باشد. همچنین در ارقام اسپادونا، سردرود و بارتلت نواری با طول تقریبی 1400 جفت باز بدست آمد که احتمالا یک آلل جدید Sn می باشد. نتایج جفت آغازگر دوم و سوم نشان داد که در ارقام مورد مطالعه آلل S8 وجود نداشت. در برنامه های اصلاحی و نیز در احداث باغ برای داشتن عملکرد مطلوب باید به این موضوع توجه داشته و از ارقام دارای آلل های متفاوت استفاده شود.

به منظور مقایسه تاثیر مصرف دائم و دوره ای پروبیوتیک بر تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی، میزان کلسترول پلاسما و زرده و پاسخ ایمنی، 75 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن سفید سویه "های لاین" در سن 26 هفتگی در قفس پرورش یافتند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار و 3 مرغ در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- شاهد، که در کل دوره جیره پایه )بر اساس ذرت - سویا( بدون پروبیوتیک دریافت کردند. 2- در کل دوره. جیره پایه بهمراه 400 گرم در تن پروبیوتیک دریافت کردند. 3- تا پایان دوره هر یک هفته در میان، جیره مشابه گروه شاهد یا گروه دوم دریافت کردند. 4- تا پایان دوره هر دو هفته در میان، جیره مشابه گروه شاهد یا گروه دوم دریافت کردند. 5- تا پایان دوره هر سه هفته در میان، جیره مشابه گروه شاهد یا گروه دوم دریافت کردند. نتایج نشان داد که مصرف دائم پروبیوتیک )تیمار (2 بر افزایش وزن تخم مرغها بیشترین تاثیر را داشت (P<0.05). مصرف دوره ای پروبیوتیک )تیمارهای 3 و (4 نیز بر افزایش وزن تخم مرغها تاثیر داشته و اختلاف معنی داری با تیمار 2 نداشتند (P>0.05). مصرف دائم پروبیوتیک بر تولید تخم مرغ نیز بیشترین تاثیر مثبت را داشت (P<0.05). مصرف دوره ای پروبیوتیک )تیمارهای 3 و (4 نیز اختلاف معنی داری با تیمار 2 نداشتند (P>0.05). تیمار 2، 3 و 4 بطور معنی داری باعث بهبودی ضریب تبدیل غذایی شدند (P<0.05). تیمار 2 و 3 به ترتیب بیشترین تاثیر معنی دار را بر کاهش کلسترول زرده نشان دادند (P<0.05). تیمار 2 تاثیر بیشتری بر کاهش کلسترول پلاسما داشت و تیمار 3 و 4 نیز باعث کاهش کلسترول پلاسما شدند و در این مورد اختلاف معنی داری با تیمار 2 نشان ندادند. تیمارهای 2، 3 و 4 بترتیب روی پاسخ ایمنی تاثیر معنی داری نشان دادند (P<0.05). نتایج این تحقیق نشان داد استفاده دائم )هر روز( و استفاده متناوب )یک هفته در میان و دو هفته در میان( پروبیوتیک به ترتیب بیشترین تاثیر مثبت بر عملکرد تولیدی و ایمنی می گذارد. استفاده یک هفته در میان پروبیوتیک باعث بیشترین کاهش کلسترول زرده می شود.

این پژوهش به منظور مطالعه امکان شبیه سازی محیط شکمبه و ابداع شکمبه آزمایشگاهی برای اندازه گیری تجزیه پذیری ماده خشک مواد خوراکی صورت گرفت. مطالعات قابلیت هضم و تجزیه پذیری با استفاده از حیوان زنده (in vivo)، روش درون شیشه ای (in vitro) و کیسه های نایلونی (in situ) برای مقایسه با روش شکمبه آزمایشگاهی انجام شد. برای این منظور دستگاهی شامل یک ظرف تخمیر با گنجایش یک لیتر دارای PH متر، دماسنج، لوله خروجی گاز و ورودی محلول بافر در یک حمام آب گرم لرزان ساخته شد. برای تعیین تجزیه پذیری ماده خشک، هر دفعه از 800 میلی لیتر مایع شکمبه صاف نشده که قبل از تغذیه از شکمبه حیوان مجهز به فیستوله جمع آوری شده بود، استفاده می شد. مواد خوراکی شامل یونجه، کاه گندم و مخلوطی از کاه و یونجه با نسبت های مختلف دو دفعه در کیسه های نایلونی به مدت صفر، 24، 48 و 72 ساعت با دو تکرار برای هر دفعه در هر زمان در شکمبه 4 راس گوسفند نژاد ورامینی و شکمبه آزمایشگاهی )شکمبه شبیه سازی شده( انکوباسیون شدند. نتایج حاصل از آزمایشات تجزیه پذیری روش کیسه های نایلونی و روش شکمبه آزمایشگاهی آنالیز شدند و فراسنجه های مختلف تجزیه پذیری و تجزیه پذیری موثر ماده خشک در سرعت عبود 2 درصد در ساعت )حیوانات در سطح نگهداری تغذیه شدند( محاسبه گردید. نتایج قابلیت هضم ماده خشک حاصل از روش شکمبه آزمایشگاهی با نتایج روش استفاده از حیوان زنده، کیسه های نایلونی و درون شیشه ای مقایسه گردید. تفاوت بین نتایج حاصل از دو روش کیسه های نایلونی و درون شیشه ای با روش شکمبه آزمایشگاهی معنی دار بود (P<0.05). نتایج روش شکمبه آزمایشگاهی در مقایسه با روش دورن شیشه ای به نتایج روش استفاده از حیوان زنده و کیسه های نایلونی نزدیک تر بود r2= 0.94 در مقایسه با (r2= 0.91. نتایج این مطالعه نشان داد که می توان با شکمبه آزمایشگاهی، تجزیه پذیری ماده خشک مواد خوراکی را تعیین کرد.

برای افزایش صادرات پسته ضروری است با برداشت مکانیزه آن، در جهت بهداشتی شدن مرحله برداشت اقدام اساسی انجام شود. در این راستا به منظور برداشت میوه پسته به روش تکاندن، تنه تکان آزمایشی که قبلا توسط نگارنده ساخته شده بود، بهینه سازی شده و مورد ارزیابی قرار گرفت. اشکالات تنه تکان مذکور که مورد اصلاح قرار گرفت عبارت بودند از: 1- دشواری در نصب 2- حمل و نقل طاقت فرسا 3- طولانی بودن نصب و جدا کردن بازوی تکاننده، رها بودن بازو و تنظیم پله ای آن 4- نرم نبودن تکان. دستگاه بهینه شده که ماشین برداشت تنه تکان پسته نام گرفت، در شهرستان رفسنجان بر روی درختان رقم اوحدی آزمون و ارزیابی شد. آزمون ماشین برداشت با 40 درخت پسته بصورت طرح آماری کاملا تصادفی با طول ضربه 40 میلیمتر و بسامد 20 هرتز انجام گردید. نتایج این آزمون نشان داد که درصد ریزش پسته، زمان نصب گیره به درخت و زمان جدا کردن آن از درخت بین دو دستگاه در سطح آماری یک درصد معنی دار می باشد. در این آزمون ماشین برداشت تنه تکان پسته با متوسط ریزش 77.9 درصد، متوسط زمان نصب 30 ثانیه )نصب گیره به درخت( و متوسط زمان جدا کردن حدود 15.4 ثانیه )جداکردن گیره از درخت( نسبت به تنه تکان آزمایشی از کارآیی بالاتری برخوردار بوده و نقایص آن به علت اضافه وزن، نصب گیره قابل تنظیم و شناور، چرخ های حمل و نقل و ضربه گیر به نحو چشمگیری کاهش یافت.

در این پژوهش تاثیر نوع ماده بسته بندی تغییرات رطوبت و خصوصیات کیفی چای سیاه تولیدی به روش ارتدکس طی زمان انبارداری مورد بررسی قرار گرفته است. چای سیاه پس از بسته بندی در هفت نوع پوشش مختلف، به مدت سه سال در دو انبار نگهداری چای خشک در گیلان و تهران نگهداری شد. هر سه ماه یکبار آزمون های کیفی شامل اندازه گیری درصد رطوبت، کافئین، تئافلاوین و تئاروبیجین روی نمونه ها انجام پذیرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری Mstatc تجزیه و تحلیل شدند. روند افزایش رطوبت در نمونه های انبار گیلان با نمونه های انبار تهران تفاوت داشت. افزایش رطوبت بر تغییر میزان ترکیبات کیفی چای به خصوص در نمونه های انبار گیلان موثر بود. بین هفت نوع ماده بسته بندی نوع مقوایی پوشش دار با آستر دولایه و صدفی از نظر نفوذ رطوبت و حفظ خصوصیات کیفی بهتر از انواع دیگر بودند.

آبیاری جویچه ای گردشی )غلام گردشی( یک نوع آبیاری جویچه ای تغییر فرم یافته است که در مزارع کوچک ایران کاربرد دارد ولی تا بحال مطالعه ای در رابطه هیدرولیکی آن صورت نگرفته است. استفاده از این روش آبیاری بخصوص در خاک های با بافت سنگین و شیب زیاد در مقایسه با روش سنتی آبیاری جویچه ای می تواند رواناب انتهایی را کاهش و راندمان آبیاری را افزایش دهد. به همین منظور برای بررسی عملکرد هیدرولیکی آبیاری جویچه ای گردشی و مقایسه آن با آبیاری جویچه ای معمولی، مطالعه ای در سه مزرعه آزمایشی خزانه با بافت خاک لوم شنی رسی و سه شیب 0.3، 1 و 2 درصد، دانشگاه با بافت خاک لوم شنی رسی و شیب 0.29 درصد و رودشت با بافت خاک رسی و شیب 0.1 درصد انجام شد. جویچه ها و جویچه های گردشی با شرایط یکسان ایجاد شدند و از دستگاه انتقال آب به جویچه که قادر است تحت فشار ثابت دبی مورد نظر را به جویچه ها انتقال دهد استفاده شد. برای تعیین عوامل معادله نفوذ کوستیاکف - لوییس از روش بیلان حجم در آبیاری جویچه ای استفاده شد. نتایج نشان داد در تمامی مزارع آزمایشی برای شرایط یکسان شامل: زمان آبیاری و دبی آب ورودی به جویچه، در روش جویچه ای گردشی سرعت پیشروی آب و رواناب انتهایی کمتر از روش جویچه ای می باشد. در هر سه مزرعه آزمایشی میزان نفوذ در روش جویچه ای گردشی بیشتر از روش جویچه ای بود که با افزایش شیب این تفاوت کاهش یافت. سطح مقطع خیس شده جویچه در هر دو روش آبیاری برای هر یک از مزارع آزمایشی تقریبا یکسان بود. در هر سه مزرعه آزمایشی با افزایش عمق خالص آبیاری راندمان کاربرد در مزرعه برای هر دو روش آبیاری افزایش یافت. در هر دو روش آبیاری معادلات پیشروی تعیین شده با ضریب تبیین بیش از 90 درصد قادر به پیش بینی ارقام اندازه گیری شده بودند. اختلاف دو روش آبیاری از نظر مسافت طولی پیشروی آب و عمق آب نفوذ یافته در طول جویچه در سطح 5 درصد معنی دار بود.

در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر انواع مختلف لوله سقوط بر نحوه پراکنش بذور از یک خطی کار مدل جاندیر اتصال سه نقطه با چرخ های حامل انتهایی جهت انجام آزمایش ها استفاده گردید. در این پژوهش بر خلاف دستگاه سکوی اندازه گیری آزمایشگاهی پراکنش بذر )تسمه آغشته به گریس(، از سطح آزمایشی ثابت )نایلون آغشته به گریس( و بذر کار متحرک استفاده شد. ارزیابی ها به شکل آزمایش فاکتوریل 3×4 در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. فاکتور اول نوع لوله سقوط در چهار سطح )لوله سقوط تلسکوپی 2 تکه، لوله سقوط تلسکوپی 3 تکه، لوله سقوط مارپیچی و لوله سقوط خرطومی( و فاکتور دوم سرعت پیشروی با سه سطح (5، 7و 9 کیلومتر در ساعت) بود. تاثیر این دو فاکتور بر روی میزان پراکنش طولی و عرضی بذر گندم مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که اثر تیمارهای مختلف بر روی میزان پراکنش طولی )شاخص (SDR معنی دار نبوده است که مهمترین دلیل این امر ریزش زیاد و مداوم بذور از موزع در خطی کارها می باشد که اثر فعل و انفعالات داخلی طولی سقوط را از بین می برد. با این وجود در سرعت 5 کیلومتر در ساعت لوله سقوط تلسکوپی 2 تکه نسبت به انواع تلسکوپی 3 تکه و مارپیچی از نظر میزان پراکنش طولی اختلاف معنی داری نشان داد و بهتر از بقیه عمل کرد. اثر سرعت پیشروی بر روی میزان پراکنش عرضی بذور در سطح 99 درصد معنی دار بود که مهمترین علت در پایین بودن میزان پراکنشی عرضی در لوله های سقوط خرطومی و معنی دار بودن آن با سایر لوله ها مربوط به شکل و ساختار این نوع از لوله هاست. در کل لوله سقوط خرطومی در سرعت 7 کیلومتر در ساعت به شرط هموار بودن زمین دارای بهترین نتایج بوده و جهت استفاده بر روی خطی کارها قابل توصیه می باشد.

در این مطالعه پرتوتابی UV-C برای افزایش کیفیت و عمر انباری میوه های سیب ارقام گلدن دلیشس و رد دلیشس به کار برده شد. از پرتو UV-C در 3 زمان مختلف پرتوتابی )صفر، 5 و 15 دقیقه( در قالب طرح فاکتوریل با 4 تکرار برای تیمار میوه ها استفاده شد. سپس میوه های تیمار شده به مدت 6 ماه در دمای 1±1°C و رطوبت نسبی 85-95 درصد در سردخانه نگهداری شدند. بعد از نمونه برداری از میوه های نگهداری شده در سردخانه، آنها برای 7 روز در دمای 25°C نگهداری شده و سپس فاکتورهای کیفی، شامل pH، اسیدهای قابل تیتراسیون، مواد جامد قابل حل کل، نسبت مواد جامد قابل حل کل به اسیدیته و سفتی میوه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که میوه های پرتوتابی شده برای 15 دقیقه با پرتو UV-C بعد از 6 ماه نگهداری pH و نسبت مواد جامد قابل حل کل به اسیدیته پایین تر و اسیدهای قابل تیتراسیون و سفتی بیشتری نسبت به میوه های پرتوتابی شده برای 5 دقیقه و میوه های شاهد داشتند. اختلاف معنی داری بین TSS میوه های رد دلیشس پرتوتابی شده برای 15 دقیقه، میوه های پرتوتابی شده برای 5 دقیقه و میوه های شاهد در پایان دوره نگهداری مشاهده شد. سیب های رد دلیشس نسبت به سیب های گلدن دلیشس بعد از 6 ماه نگهداری، TSS و نسبت TSS/TA پایین تر و سفتی بالاتری داشتند.

در این پژوهش بقایای حاصل از پوست گیری پسته خشک شده که حاوی 12.5 درصد پروتئین خام، 16 درصد الیاف خام، 4.2 درصد چربی خام، 10 درصد خاکستر و قابلیت هضم ماده خشک 50 درصد می باشد، به نسبتهای 0، 10، 20 و 30 درصد در جیره پرواری بره های نر کرمانی با وزن اولیه 25.9±1.9 کیلوگرم در قالب طرح آزمایشی کاملا تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار برای هر تیمار و 2 مشاهده در هر تکرار، جمعا بر روی 32 راس دام مورد بررسی قرار گرفت. جیره ها از لحاظ انرژی، پروتئین، کلسیم و فسفر کاملا یکسان تنظیم گردیدند و جهت جلوگیری از انتخاب مواد خوراکی توسط بره ها، کلیه مواد پس از آسیاب و مخلوط شدن به شکل حبه آماده و مصرف گردید. آزمایش به مدت 90 روز به طول انجامید که طی آن خوراک در حد مصرف اختیاری در اختیار بره ها قرار گرفت. میزان خوراک مصرفی بصورت هفتگی و افزایش وزن آنها به صورت ماهیانه تعیین شد. نتایج نشان داد که در پایان ماه سوم میانگین وزن زنده بره های تغذیه شده با جیره های حاوی مقادیر 0، 10، 20 و 30 درصد پوسته پسته به ترتیب 44.5، 40.4، 39.5 و 34.8 کیلوگرم، میانگین افزایش وزن روزانه بره ها به ترتیب 216.3، 177.0، 167.9 و 123.7 گرم و میانگین خوراک مصرفی روزانه بره ها به ترتیب 1470.4، 1320.1، 1201.5 و 1004.4 گرم بود. میانگین ضریب تبدیل غذایی در دوره سه ماهه پروار برای گروه های تغذیه شده با جیره های چهار گانه فوق به ترتیب 7.0، 7.5، 8.3 و 11.6 و همچنین میانگین افزایش وزن زنده هر راس دام در کل دوره پروار به ترتیب 19.5، 15.9، 15.0 و 10.2 کیلوگرم بدست آمد. مقایسه میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن نشان داد که مصرف پوسته پسته خشک شده تا سطح 20 درصد در جیره غذایی سبب ایجاد تفاوت معنی داری (P>0.05) بر وزن زنده، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی و میانگین افزایش وزن در کل دوره نگردیده است، در حالیکه مصرف جیره حاوی 30 درصد پوسته پسته، کاهش معنی داری (P<0.05) را در کلیه صفات مزبور ایجاد می نماید. با توجه به نتایج بدست آمده، می توان مصرف پوسته پسته خشک را حداکثر تا سطح 20 درصد در جیره بره های پرواری توصیه نمود.