زمینه و هدف: زنجیره تأمین لزوم توجه توأم به تمام مباحث از جمله مباحث: زیست محیطی و اجتماعی در کنار عملکرد اقتصادی در سازمان های شبکه ای را گوشزد می کند. زنجیره تأمین در زمره مفاهیم نوظهور در عرصه تولید و عملیات است. هدف از پژوهش حاضر ارائه الگویی جهت شناسایی شاخص ها در مدیریت زنجیره تامین است. این بخش به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه علم و تکنولوژی داده به تدوین استراتژی هایی جهت توسعه زنجیره تامین می پرازد. در روش بررسی؛ در گام نخست با بررسی گسترده ای ادبیات زنجیره تأمین پایدار، سبز، ناب و چابک عوامل مؤثر بر زنجیره تأمین هرکدام شناسایی شد. در گام دوم اقدام به مقوله بندی زیر شاخص های شناسایی شده از ادبیات پرداختیم. در نهایت به روش ISM الگویی نهایی از شاخص ها طراحی می شود. در این روش با بررسی حداکثر 21 مقاله داخلی و خارجی، 20 شاخص تاثیرگذار در زنجیره تامین را شناسایی کرده ایم. که این 20 شاخص شامل: نوآوری، کمینه سازی زمان تحویل، استفاده از فناوری، عوامل قانونی، توجه به اصول محیط زیست، توسعه مهارت کارکنان، طراحی سبز، خرید سبز، تولید سبز، توزیع، ایمنی و بهداشت، توسعه سیاست، مدیریت محیط زیست، کاهش آلاینده زیست محیطی، دانش و فناوری قوی تر، انعطاف پذیری در روابط با تامین کننده، روابط مشارکتی، حساسیت نسبت به محیط و مشتری، پاسخگویی به تقاضا و یکپارچگی فرایند و اطلاعات می باشد.