مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی
سال:1399 | دوره:20 | شماره:83 |تعداد مقالات:62

سردبیرمحترم مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی: دانش پژوهی (Scholarship) به معنای توفیق در عرصه دانش و متشکل از حوزه های چهارگانه اکتشاف، ادغام، کاربرد و آموزش است. دانش پژوهی آموزشی یکی از مفاهیم مطرح در دهه های اخیر است. طبق تعریف مارتین دانش پژوهی آموزشی، کاربرد دانش و شواهد مربوط به آموزش در فرایند یاددهی و یادگیری، نقد آموزش مبتنی بر شواهد و مداخلات آموزشی هدف مند و به ذاری نتایج و عقاید با سایر افراد است. . .

سردبیر محترم مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی: پاندمی ویروس کرونا تاثیر زیادی بر همه جنبه های زندگی، به ویژه سبک زندگی و تحصیل دانشجویان علوم پزشکی دارد. کشورهای مختلف در مواجهه با این بحران پاسخ های متفاوتی داشته اند که طیف آن از تعطیلی کامل دانشگاه ها تا فارغ التحصیلی زودهنگام و اشتغال دانشجویان به عنوان پرسنل می باشد. . .

مقدمه: یکی از اصلی ترین اجزای آموزش، برنامه درسی است که از آن به عنوان قلب آموزش نیز یاد می شود و دارای نقش های مختلفی است، از جمله این که باید بتواند مجموعه ای از فرصت های یادگیری را در راستای تربیت نیروی انسانی مورد نیاز جامعه فراهم نماید. حرکت به سوی آموزش مبتنی بر صلاحیت در محتوای برنامه های درسی علوم پزشکی می تواند سیستم سلامت و مراقبت را در مواقع بحرانی نظیر بیماری های واگیری چون کرونا که به یکباره جامعه را در اغما خواهند برد، بسیار کارآمدتر نشان دهد. . .

سردبیر محترم مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی: بروز پاندمی کووید 19، کلیه وجوه زندگی بشری را در سراسر دنیا تحت الشعاع قرار داد. از جمله آموزش دانشگاهی و بالاخص آموزش پزشکی تحت تاثیر قرار گرفت. آموزش مجازی به عنوان جایگزین ناگزیر آموزش متداول بسرعت برقرار و توسعه یافت. مزایا و ضرورت آموزش آکادمیک مجازی بر کسی پوشیده نیست، اما سرعت بالای گسترش این سیستم آموزشی طبیعتا همراه با کاستی ها و نقایصی است که مستلزم برنامه ریزی برای کاهش تدریجی آنها است. . .

سردبیر محترم مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی: همایش بین المللی آموزش پزشکی اروپا AMEE (Association for Medical Education in Europe) هر سال در یکی از کشورهای اروپایی برگزار می شود. این کنفرانس یکی از مهم ترین رویدادهای آموزش پزشکی در کل دنیا است که بیش از دو هزار نفر از علاقمندان و دغدغه مندان علم آموزش علوم پزشکی را هر سال دور هم جمع می کند. . .

سردبیر محترم مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی: آزمون PMP (Patient Management Problem) چندسالی است در آزمون های رسمی آموزش پزشکی ایران به ویژه آزمون بردهای تخصصی مورد استفاده قرار می گیرد. این در حالی است که ملاحظات جدی در مورد استاندارد بودن این آزمون وجود دارد که در ادامه فهرست وار به آنها اشاره خواهیم کرد. . .

سردبیر محترم مجله ایرانی آموزش در پزشکی: اگرچه در چند سال اخیر، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مدام بر ارائه آموزش های علوم پزشکی در بستر فضای مجازی تاکید می کرد اما در عمل، حرکت وسیعی در سطح کشور در این حوزه اتفاق نیافتاده بود و تنها برخی دانشگاه ها اقدام به برگزاری دوره های مجازی کرده بودند. . .

سردبیر محترم مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی: آموزش بالینی بخش حیاتی، اساسی برنامه آموزشی رشته های علوم پزشکی است. عوامل بسیاری در فرایند آموزش نقش دارد و می تواند بر یادگیری فراگیران موثر باشد. یکی از مهم ترین این عوامل، عملکرد بالینی مربیان آموزش بالینی است. . .

مقدمه: در هنگامه همه گیری کوودی 19، آموزش پرستاری با چالش های زیاد و منحصر به فردی روبرو شده است. برخی از این چالش ها به دنبال تعطیلی کلاس های تئوری و عملی و برخی دیگر هم در روند استفاده از آموزش تلفیقی و مجازی، ایجاد شده اند. اما آنچه علت نوشتن این نامه شده است توجه به نقش ما در تربیت نسل بعدی ارائه دهندگان مراقبت است، در حالی که می دانیم نیاز مبرم به پرستاران در خط مقدم داریم. . .

مقدمه: آموزش پرستاری مبتنی بر شبیه سازی یک رویکرد پداگوژی است که مورد توجه روزافزون است. شبیه سازی به عنوان یک روش تدریسی، عبارت از فعالیت هایی است که یک محیط واقعی بالینی را تقلید می کند و برای نشان دادن فرآیندها، تصمیم گیری و تفکر انتقادی به وسیله روش هایی مانند ایفای نقش و استفاده از وسایلی مانند فیلم های آموزشی و مانکن ها، تنظیم سناریو، مطالعه موردی طراحی شده است. . .

سردبیر محترم مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی: بر هیچ کس پوشیده نیست که بحران جهانی همه گیری کوید 19، علی رغم تهدیدها و چالش هایی که همراه داشته است، فرصت ها و پتانسیل هایی را نیز در حوزه های مختلف از جمله آموزش نمایان کرده است. از جمله چالش های این حوزه می توان به عدم آمادگی جوامع برای تغییر گسترده به شیوه های آموزش دیجیتال و از راه دور، تاکید بیش از حد بر شیوه های آموزش سنتی، فراهم نبودن زیرساخت ها و توزیع نابرابر امکانات در جوامع مختلف اشاره نمود. . .

مقدمه: محیط یادگیری اغلب مشتمل بر مکان های فیزیکی، زمینه ها و فرهنگ هایی که فراگیران در آنها می آموزند، است. به بیان دیگر، معمولا به کیفیت تعامل افراد با دیگران، هم چنین بستر آموزشی که برای تسهیل یادگیری طراحی شده است محیط یادگیری می گویند. . .

سردبیر محترم مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی: نظریه های پرستاری پایه های علم پرستاری را تشکیل می دهند، چارچوب و اهدافی را جهت بررسی و شناخت، تشخیص و اقدامات پرستاری مهیا می کند و ابزاری هستند که باعث می شود بالین موثرتر و کامل تر جلوه کند و به تشخیص تاثیرات و نتایج کمک شایانی می کند. . .

مقدمه: گروه آموزشی به عنوان زیرنظام اصلی دانشگاه به حساب می آید و بهبود کیفیت دانشگاه وابسته به بهبود کیفیت گروه های آموزشی آن است. این مطالعه با هدف تدوین، پیاده سازی، پایش و ارزشیابی مولفه های ارتقای عملکرد گروه های آموزشی انجام شد. روش ها: در این مطالعه اقدام پژوهی در 32 گروه آموزشی دانشکده پزشکی، بر مبنای استانداردهای اعتباربخشی موسسه ای مولفه های ارتقای گروه ها تعیین شد. مولفه ها از نظر اهمیت، قابلیت اندازه گیری و قابلیت اجرا با مقیاس و وزن مناسب توسط صاحب نظران با جلسه گروه متمرکز اولویت بندی گردید و ابزاری روا و پایا برای پایش و ارزشیابی میزان تحقق مولفه ها تدوین و مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: مولفه های ارتقای عملکرد گروه ها شامل تدوین و اجرای برنامه عملیاتی، وب سایت، عرصه های آموزشی، دیدگاه اعضای هیات علمی در مورد مدیر گروه، دیدگاه هیات رییسه دانشکده در مورد پاسخ گویی گروه به همراه راهنمای اندازه گیری این مولفه ها تعیین شد. میانگین میزان تحقق مولفه ها 79درصد به دست آمد. کم ترین میزان تحقق مربوط به مولفه مشارکت اساتید در فعالیت های گروه و به موقع ارایه دادن برنامه عملیاتی به میزان 72درصد و بیش ترین میزان تحقق مربوط به مولفه رعایت استانداردهای عرصه های آموزش بالینی به میزان 92درصد بود. نتیجه گیری: ارتقای وب سایت، تدوین و اجرای برنامه عملیاتی، بهبود عرصه های آموزش، افزایش مشارکت اعضای هیات علمی، افزایش نظم در تشکیل شوراهای گروه و افزایش پاسخ گویی گروه از نتایج اصلی این مطالعه بود. به کارگیری مدیران توانمند و با تجربه در مسند گروه، نظارت و بررسی بیش تر شورای هیات رییسه دانشکده و شورای مدیران گروه های آموزشی دانشکده بر مسایل آموزشی به خصوص تدوین و اجرای برنامه عملیاتی و اصلاح و بازنویسی آیین نامه شرح وظایف مدیران گروه های آموزشی توصیه می گردد.

مقدمه: اخلاق حرفه ای از جمله مباحث و مفاهیم مطرح و کلیدی در حوزه درمان است و رعایت آن می تواند زمینه ساز و عامل اصلی رضایت و اعتماد از کادر درمان شود. لذا پژوهش حاضر، با هدف بررسی ارتباط بین معنویت اسلامی و سلامت معنوی با اخلاق حرفه ای در میان دستیاران داخلی دانشکده های پزشکی شهر تهران انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی-پیمایشی، جامعه آماری دستیاران داخلی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای، 130 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، سه پرسشنامه ی محقق ساخته بود. جهت اطمینان از روایی هر یک از آنها از روایی صوری و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی روابط بین متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری با استفاده شد. نتایج: بین معنویت اسلامی و سلامت معنوی (54/0=β ) و بین معنویت اسلامی و اخلاق حرفه ای (25/0=β ) و بین معنویت اسلامی و اخلاق حرفه ای با نقش میانجی سلامت معنوی (58/0=β ) ارتباط معناداری وجود دارد(001/0= P). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه و ارتباط مثبت و معنادار بین معنویت اسلامی و سلامت معنوی با اخلاق حرفه ای، توصیه می شود در برنامه های درسی علوم پزشکی به مبانی ارزشی و معنوی توجه گردد تا زمینه گسترش و تقویت رعایت اخلاق حرفه ای توسط کادر درمان بویژه پزشکان فراهم گردد.

مقدمه: دوره کارورزی داروخانه نقش اساسی در کسب دانش و مهارت مورد نیاز برای فعالیت در داروخانه های شهری، به عنوان مهم ترین عرصه ی کار فارغ التحصیلان رشته داروسازی در ایران، را دارد. لذا این مطالعه با هدف شناسایی و ارزیابی نظرات دانشجویان داروسازی پیرامون جنبه های مختلف برنامه کارورزی داروخانه طراحی گردید. روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 90 دانشجوی داروسازی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی 97-1396 انجام گرفت. دانشجویان به صورت سرشماری به گونه ای انتخاب شدند که حداکثر 1 سال از گذراندن درس کارورزی داروخانه آنها گذشته باشد و در اولین بار اخذ این واحد موفق به گذراندن آن شده باشند. هم چنین در صورت عدم تکمیل پرسشنامه، دانشجویان از مطالعه خارج شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته با استفاده از پرسشنامه مطالعه کاریدو (Carrido) بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل آماری اطلاعات با آزمون های t مستقل، t تک نمونه ای، کای اسکویر، ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن انجام شد. نتایج: دانشجویان سطح بالای رضایت مندی (5/90 %) را در طی دوره کارورزی داروخانه تجربه نمودند. اگرچه میزان مشارکت در فعالیت هایی از جمله تهیه داروهای ساختنی، محاسبه قیمت و پیچیدن موقتی نسخه ها، تهیه لیست موجودی داروها و ثبت ورودی ها در دفاتر ثبت نسخه ها به طور معناداری کم تر از حد متوسط بود (001/0 p>). هم چنین آزمون t مستقل نشان داد که میانگین نمرات دانش (002/0=p)، مهارت (02/0=p) و رضایت از کارورزی (001/0 p=) در دانشجویان آقا به طور معناداری بیش تر از دانشجویان خانم بود. نتیجه گیری: اگرچه برنامه کارورزی فعلی به طورکلی از نظر دانشجویان داروسازی مفید و موثر بوده است، اما توجه به موانع و محدودیت های موجود و یافتن راه حل مناسب و برنامه ریزی برای رفع آن ها در راستای ارتقای کیفیت این برنامه آموزشی حایز اهمیت است.

مقدمه: کارآموزی داروخانه از مهم ترین واحدهای درسی در دوره آموزشی داروسازی است که بخش عملی آن در داروخانه های آموزشی و بخشی نیز به صورت تیوری تدریس می گردد. با توجه به مشکلاتی از قبیل عدم علاقه دانشجویان به بخش تیوری، در مطالعه حاضر برای آموزش این قسمت، از آموزش مجازی استفاده شد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر روش آموزش حضوری و آموزش مجازی بر نمره ی دانشجویان داروسازی کرمان در بخشی از درس کارآموزی داروخانه انجام شد. روش ها: این مطالعه نیمه تجربی روی 191 نفر از دانشجویان داروسازی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال های 96 و 97 با نمونه گیری به روش در دسترس انجام گرفت. دانشجویان در سال 96 گروه شاهد (106 نفر) بودند و مطالب را به صورت تیوری به روش سخنرانی و با حضور در کلاس و سپس در قالب جلسات عملی در داروخانه آموختند. دانشجویان گروه تجربی در سال 97 (85 نفر)، مطالب را به صورت مجازی از طریق سامانه نوید و سپس در جلسات عملی همانند گروه شاهد آموختند. جهت تحلیل داده های گردآوری شده، از آزمون های تی گروه های مستقل و خی دو استفاده شد. نتایج: میانگین نمره گروه تجربی در آزمون پایانی (42/4± 35/14) به طور معناداری بالاتر از میانگین گروه شاهد (18/3± 16/13) بود (038/0p=, 097/2t=). با استفاده از آزمون خی دو، اختلاف معناداری از نظر تعداد مرد و زن بین دو گروه وجود نداشت (78/3X2=, 15/0p=). اکثر دانشجویان(9/85%) گروه تجربی تمایل به استفاده از روش آموزش مجازی در درس کارآموزی داروخانه داشتند. نتیجه گیری: آموزش مجازی می تواند به عنوان یک روش مکمل در کنار آموزش های سنتی در نظر گرفته شود. با توجه به فراهم بودن بستر مناسب در دانشگاه علوم پزشکی مجازی و رضایتمندی دانشجویان، پیشنهاد می شود درس کارآموزی داروخانه به صورت ترکیبی (حضوری+مجازی) ارایه شود.

مقدمه: مدل انتظار-ارزش-هزینه نقش سه مولفه مهم را در پیش بینی انگیزش تحصیلی نشان می دهد. این پژوهش با هدف، بررسی روایی و پایایی مقیاس انتظار-ارزش-هزینه در میان دانشجویان انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی-همبستگی و به منظور اعتباریابی مقیاس یاد شده، با توجه به جدول کرجسی و مورگان، 328 نفر از دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی همدان و بوعلی سینا در سال تحصیلی 1397 با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. مقیاس انتظار-ارزش-هزینه کوزوویچ (Kosovich) و همکاران پس از ترجمه به فارسی، به صورت یک پرسشنامه 10 گویه ای در اختیار دانشجویان قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها با تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی، روایی محتوایی و بررسی همسانی درونی، و ضریب پایایی تنصیفی انجام شد. نتایج: تحلیل عامل اکتشافی، انگیزش مثبت و هزینه را به عنوان 2 عامل مقیاس نشان داد. همچنین، نتایج تحلیل عامل تاییدی نیز این ساختار را تایید کرد. روایی محتوایی بر پایه شاخص CVI برابر با 79/0 به دست آمد. در بررسی اعتبار مقیاس، مقدار آلفای کرونباخ برای هرکدام از عامل ها به ترتیب 79/0، 76/0 به دست آمد. همچنین ضریب پایایی تنصیفی 76/0 برآورد شد. نتیجه گیری: مقیاس انتظار-ارزش-هزینه دانشجویان از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است. بنابراین این ابزار می تواند در پژوهش های آینده به کار برده شود.

مقدمه: سازگاری تحصیلی که شامل انطباق سازنده دانشجویان با چالش های تحصیلی است، موجب افزایش توانمندی تحصیلی و روان شناختی می شود. با توجه به اهمیت سازگاری تحصیلی در زندگی تحصیلی دانشجویان، این پژوهش با هدف بررسی پایایی و روایی مقیاس سازگاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور در سال 1398 انجام شد. روش ها: در این پژوهش توصیفی از نوع روان سنجی ابزار، تعداد 250 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال تحصیلی 1399-1398 به شیوه نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به مقیاس سازگاری تحصیلی اندرسون (Anderson) و همکاران و مقیاس اشتیاق تحصیلی فردریکز (Fredericks) و همکاران پاسخ دادند. پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، روایی هم گرا با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی محاسبه شد. نتایج: تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که شاخص X2/df برای ساختار سه عاملی، 13/2 است و شاخص های برازندگی مدل (966/0 GFI=، 928/0 AGFI=، 969/0 CFI=، 944/0 NFI=، 949/0TLI=، 068/0RMSEA=) رضایت بخش بود. پایایی برحسب ضریب آلفای کرونباخ برای سازگاری تحصیلی 80/0 گزارش شد (سبک زندگی دانشجویی= 70/0، موفقیت تحصیلی= 77/0، انگیزه تحصیلی= 76/0). همچنین بین سازگاری تحصیلی و اشتیاق تحصیلی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد (01/0>P) و روایی هم گرا تایید می شود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق حاضر، مقیاس سازگاری تحصیلی ابزاری مناسب با خصوصیات روان سنجی قابل قبول برای سنجش سازگاری تحصیلی در دانشجویان ایرانی است.

مقدمه: سلامت معنوی یکی از ابعاد چهارگانه سلامت و تدبیری جهت رویارویی با استرس در طول دوره تحصیل بخصوص در دانشجویان است. با توجه به تاثیر عوامل فرهنگی و اقلیمی روی هردو مولفه سلامت معنوی و پیشرفت تحصیلی، مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین سلامت معنوی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 1397 انجام گردید. روش ها: دراین پژوهش توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی جامعه آماری، دانشجویان علوم پزشکی بوشهر بودند که تعدادشان 2100 نفر بود و نمونه تعداد 330 دانشجو بود که به صورت تصادفی ساده از رشته های پزشکی و دندان پزشکی، پیراپزشکی، پرستاری و بهداشت انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه خودتنظیمی در یادگیری وینستین (Weinstein) و پرسشنامه سلامت معنوی ((SWBS استفاده شد.، آزمون های کروسکال والیس و من ویتنی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: میانگین نمره سلامت معنوی 43/17± 27/81(از مجموع نمره120)به دست آمد که 4/82% افراد نمره متوسط (بین 99-41)، داشتند. بین سلامت معنوی و سن (0001/0(p=، سنوات تحصیلی (005/0(p=، جنسیت (0001/0(p=، محل سکونت (008/=0(p و تحصیلات پدر (012/0 (p=رابطه معنادار وجود داشت. میانگین نمره خودتنظیمی در یادگیری 61/13± 91/94(از مجموع 160نمره) به دست آمد. همچنین بین سلامت معنوی و خود تنظیمی در یادگیری همبستگی مثبت و معنادار (22/0 r= و p=001/0 وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به نقش سلامت معنوی در مثبت نگری و ایجاد آرامش و کمک به بهبود عملکرد فردی به نظر می رسد لازم است سلامت معنوی در برنامه ریزی های آموزشی و فرهنگی به خصوص در حیطه عملی وارد شود.

مقدمه: برنامه های آموزشی رشته پزشکی باید به گونه ای طراحی شوند که زمینه ای را جهت کسب تبحر و مهارت بالینی دانشجویان فراهم آورد. پژوهش حاضر به دنبال تدوین الگوی طراحی آموزش پزشکی مبتنی بر واقعیت مجازی و اعتباریابی درونی آن بود. روش ها: پژوهش حاضر، با روش تحلیل محتوای کیفی انجام شد. برای گردآوری داده ها با روش نمونه گیری هدف مند از میان اسناد پایگاه های اطلاعاتی 170 واحد انتخاب شد. همچنین با 27 نفر از اساتید و دانشجویان با روش نمونه گیری هدف مند مصاحبه شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای میرینگ استفاده شد و برای اعتباریابی درونی الگو با روش پیمایشی و با استفاده از چک لیست محقق ساخته، نظر متخصصان مشارکت کننده کسب شد. نتایج: با بررسی مقالات و تحلیل تم های مصاحبه ها، الگوی طراحی آموزش پزشکی استخراج گردید که دارای پنج مولفه اصلی است که عبارتند از: 1-مولفه تحلیل شامل تعیین نیاز آموزشی، تعیین ویژگی های یادگیرندگان، تعیین ویژگی های واقعیت مجازی و تعیین نوع محتوا مناسب برای ارایه از طریق واقعیت مجازی 2-مولفه طراحی شامل تعیین اهداف کلی، تعیین میزان غوطه وری، تعیین راهبرد های آموزش تعیین سطح واقعیت، تعیین محتوا 3-مولفه تهیه و تولید شامل: طراحی سناریو، طراحی رابط کاربری، طراحی محتوا، مدل سازی دنیای واقعیت مجازی، تهیه پلت فرم4-پشتیبانی و اجرا شامل اجرای آموزش، تلفیق سیستم آموزش مجازی در برنامه آموزشی، پشتیبانی5-مولفه ارزشیابی شامل ارزشیابی تکوینی، ارزشیابی تراکمی، ارزشیابی سهولت استفاده. نتیجه گیری: برای طراحی آموزشی پزشکی مبتنی بر واقعیت مجازی باید به مولفه های تحلیل، طراحی، تهیه و تولید، پشتیبانی و اجرا و ارزشیابی توجه کرد. پیشنهاد می شود علاوه بر کاربرد واقعیت مجازی در آموزش پزشکی، فرایند طراحی آموزش پزشکی با توجه به الگوی تحقیق حاضر تعیین شود.

مقدمه: یکی از اساسی ترین مهارت های پایه در آموزش بالینی پرستاری، اندازه گیری و ثبت علایم حیاتی است. با توجه به این که کم تر مطالعه ای درارتباط با اندازه گیری توانمندی دانشجویان در انجام این مهارت دردوره کارورزی در عرصه انجام شده است؛ این مطالعه با هدف تعیین توانایی اجرای مهارت علایم حیاتی دانشجویان ترم آخر مقطع مقطع کارشناسی پرستاری با ارزشیابی عملکرد ایشان در اندازه گیری وثبت علایم حیاتی با استفاده از آزمون Direct Observation of Procedural Skill (DOPS) انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان ترم 8 پرستاری(52نفر) تشکیل دادند. نمونه گیری به روش تمام شماری انجام شد. ابزار گرد آوری داده ها چک لیست محقق ساخته برای آزمون داپس و روش اندازه گیری داده ها مشاهده بود. محیط پژوهش کلیه بخش های داخلی-جراحی بیمارستان های آموزشی منتخب محل کارورزی دانشجویان بود. داده های این مطالعه با استفاده از آمار توصیفی تحلیل شد. نتایج: سطح مهارت انجام علایم حیاتی در بیش از نیمی از دانشجویان (77/55%) در سطح نامطلوب قرار داشت. 3/42 درصددانشجویان اندازه گیری و ثبت علایم حیاتی را در سطح مطلوب انجام دادند. 7/7 درصد دانشجویان قبل از اقدام به اندازه گیری علایم حیاتی، بیمار را از نظر عوامل تاثیر گذار بر نبض و77/5درصد از نظر عوامل موثر بر فشارخون مورد ارزیابی کامل قرار دادند. حدود یک سوم دانشجویان(88/28%)چارت علایم حیاتی در پرونده را انجام نداده یا غلط انجام دادند. نتیجه گیری: با توجه به این که نتایج مطالعه حاضر بیانگر مهارت ناکافی دانشجویان در اندازه گیری و ثبت علایم حیاتی بود. لازم است اساتید بالینی و به ویژه مدیران آموزشی رشته پرستاری برای شناسایی دلایل و عوامل مرتبط با این مشکل و راه کارهای غلبه بر آن برنامه ریزی و اقدام نمایند.

مقدمه: زورگویی شکلی از رفتار پرخاشگرایانه بین فردی است که در پرستاری به عنوان یک نگرانی رو به افزایش است، دانشجویان پرستاری با ورود به مرحله کار بالینی در معرض آسیب و زورگویی هستند که عواقب ناخوشایندی به همراه دارد. هدف این مطالعه شناسایی فراوانی، نوع رفتارهای زورگویانه، منبع زورگویی، نحوه گزارش و عواقب آن بر دانشجویان پرستاری دانشگاه های آزاد اسلامی و علوم پزشکی شهر یزد است. روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی که در سال 1398 انجام شد، 193 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی و علوم پزشکی شهر یزد شرکت نمودند. نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های مشخصات فردی و رفتارهای زورگویی کلارک (Clarke) و همکاران بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل و آنوا) صورت گرفت. نتایج: بر اساس یافته ها 118 نفر (85/61%) از دانشجویان انواعی از زورگویی را تجربه نمودند که 769 (32%) مورد زورگویی از طرف مربی بالینی، 597 (8/24%) مورد از جانب پرستار و 402 (72/16%) مورد از طرف بیمار و خانواده بوده است. بیش ترین رفتارهای زورگویی 383 مورد (93/15%) برخورد سرد، نادیده گرفته شدن و اخراج بود. 21 نفر (9/10%) به دلیل زورگویی تصمیم به ترک رشته داشتند. 131 نفر (9/67%) رفتار زورگویی را گزارش نداده بودند که 55 نفر(8/36%) آنان علت را ترس از ارزیابی ضعیف بیان نمودند. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است بیش از نیمی از دانشجویان پرستاری در معرض انواع رفتارهای زوگویانه قرار گرفته اند که این امر می تواند عاملی برای انصراف از تحصیل باشد. لذا برنامه ریزان آموزش بالینی باید راه های پیشگیری از زورگویی و نحوه واکنش به اینگونه رفتارها را به دانشجویان پرستاری آموزش دهند و اقدامات مناسبی جهت اصلاح محیط های آموزش بالینی در این زمینه انجام گیرد.

مقدمه: ارزشیابی جزء لاینفک برنامه های آموزشی محسوب می شود و بی تردید انجام ارزشیابی مناسب جهت دروس بالینی گروه علوم پزشکی و دندانپزشکی که رسالت تربیت نیروهای متخصص حرفه ای را دارند، باعث ارتقای سطح کیفی آموزش می شود. هدف از این مطالعه بررسی نظر دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی درباره شیوه های ارزشیابی دروس بالینی دندانپزشکی عمومی درسال 1397-1396 انجام گرفت. روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی تمام دانشجویان ترم 10 و 11 (در مجموع 50 نفر) دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال 1397-1396 شرکت نمودند. ابزار گرد آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. براساس مقیاس سه درجه ای لیکرت میانگین بین 0تا 7/0 ضعیف، 7/0 تا 4/1 متوسط و 4/1 تا 2 قوی در نظر گرفته شد. شیوه گرد آوری پرسشنامه ها به صورت میدانی انجام گردید. بعد از جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها way Anova One و Tukey و آزمون کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: از منظر گروه هدف حیطه ارزشیابی آسکی با میانگین 69/0وانحراف معیار44/0 متوسط رو به ضعیف، روش ارزشیابی ریکوارمنت با میانگین99/ وانحراف معیار50/0متوسط و حیطه کیفیت نحوه ارزشیابی دروس بالینی با میانگین 20/1 وانحراف معیار32/0خوب ارزیابی شد. ولی عدم رضایت در چند مورد از جمله فیدبک دهی اساتید، مناسب بودن روش ارزشیابی آسکی برای ارزیابی مهارت های بالینی دندانپزشکی و استفاده از معیار های یکسان برای نمره دهی توسط اساتید از نظر دانشجویان دیده شد. نتیجه گیری: با توجه به نظر کلی دانشجویان که شیوه های ارزشیابی دروس بالینی را درمجموع متوسط ارزیابی کردند، به نظر می رسد که روش های ارزشیابی دروس بالینی و کیفیت نحوه ارزشیابی آنها در دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی نیاز به بررسی و بازنگری دارد.

مقدمه: سرزندگی تحصیلی به عنوان یکی از سازه های روان شناسی مثبت نگر متاثر از عوامل خانوادگی و روان شناختی است. از میان عوامل خانوادگی موثر بر سرزندگی تحصیلی می توان به انعطاف پذیری خانواده و از بین عوامل روان شناختی می توان به ذهن آگاهی و تفکر انتقادی اشاره نمود. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس انعطاف پذیری خانواده و ذهن آگاهی با واسطه گری تفکر انتقادی انجام شد. روش ها: این پژوهش همبستگی از نوع تحلیل رگرسیون بود. در این مطالعه 400 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند و به مقیاس های انعطاف پذیری خانواده، ذهن آگاهی، تفکر انتقادی و سرزندگی تحصیلی پاسخ دادند. سپس داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مطابق با مراحل بارون و کنی (Baron, & Kenny) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون مطابق با مراحل بارون و کنی نشان داد که انعطاف پذیری خانواده (02/0>P, 20/0β =) و ذهن آگاهی (003/0>P, 26/0β =) پیش بینی کننده ی مثبت سرزندگی تحصیلی هستند. انعطاف پذیری خانواده (001/0> P, 47/0β =) و ذهن آگاهی (001/0>P, 27/0β =)، تفکر انتقادی را نیز به صورت مثبت و معنادار پیش بینی می کنند. علاوه بر این، یافته ها نمایان ساخت که تفکر انتقادی، سرزندگی تحصیلی را به صورت مثبت پیش بینی می کند (001/0>P, 36/0β =). در نهایت، نتایج حاکی از آن بود که تفکر انتقادی در رابطه ی بین انعطاف پذیری خانواده و ذهن آگاهی با سرزندگی تحصیلی نقش واسطه ای ایفا می کند. نتیجه گیری: انعطاف پذیری خانواده و ذهن آگاهی با افزایش تفکر انتقادی موجبات سرزندگی تحصیلی در دانشجویان و مواجهه ی آنان با عوامل استرس زای تحصیلی را فراهم می آورند.

مقدمه: ژورنال کلاب در ارتقای کیفیت آموزش، بهبود تفکر انتقادی و فراگیری و به کارگیری پزشکی مبتنی بر شواهد اهمیت دارد، جهت ارتقای کیفیت ژورنال کلاب اولین گام ارزیابی موقعیت فعلی و تعیین فاصله موجود با استانداردها است. این پژوهش با هدف ارزیابی کیفیت برگزاری جلسات ژورنال کلاب از دیدگاه اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام پذیرفت. روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی جامعه آماری شامل کلیه اساتید و دانشجویان شرکت کننده در جلسات بود که به شیوه سرشماری40 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی و اساتید گروه فیزیوتراپی دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در آن شرکت نمودند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ارزیابی کیفیت ژورنال کلاب که شامل 7 حیطه و 25 گویه جهت بررسی مهارت های جستجوی مقالات، درک و نقد مقالات، تهیه اسلاید، سخنرانی، عادات مطالعه، بهبود روش های درمانی و اثر کلی جلسات ژورنال کلاب بود، انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار Excel-2013 و آمار توصیفی شامل جداول فراوانی تحلیل شد. نتایج: در حیطه های مهارت های جستجوی مقالات، درک و نقد مقالات، تهیه اسلاید، سخنرانی، عادات مطالعه، بهبود روش های درمانی و اثر کلی جلسات ژورنال کلاب به ترتیب 8/65 %، 6/72%، 3/63%، 4/79 %، 9/88%، 7/76% و 7/86% شرکت کنندگان کیفیت ژورنال کلاب را خوب تا عالی گزارش دادند. نتیجه گیری: با توجه به میزان رضایت خوب از برگزاری چنین جلساتی پیشنهاد می شود با نیازسنجی و برنامه ریزی مناسب اقدام به برگزاری این جلسات در سایر دانشکده های علوم توانبخشی و رشته های وابسته صورت گیرد.

مقدمه: آموزش مبتنی بر شایستگی به دنبال کاهش شکاف بین بازار کار و سیستم آموزش آکادمیک است. با توجه به مشکلات فارغ التحصیلان رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی در بازار کار، این پژوهش با هدف روزآمدسازی برنامه درسی این رشته براساس صلاحیت های شغلی مورد انتظار سیستم سلامت انجام شد. روش ها: پژوهش به صورت کیفی با روش گروه متمرکز در دانشکده مدیریت و آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1398 انجام شد. برای بحث گروهی تعداد 13 نفر از اعضای هیات علمی و کارشناسان، فارغ التحصیل شاغل و دو نفر از مدیران بیمارستان ها جهت شناسایی تفاوت آموخته های دانشگاهی و نیازمندی های بازار کار و سپس ارزیابی محتوا و سرفصل دروس مقطع ارشد رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی انتخاب شدند. در پایان با رسیدن به اجماع نظر گروه، یادداشت برداری از نتایج مورد توافق انجام شد. نتایج: مهم ترین صلاحیت های مورد نیاز فارغ التحصیلان، رهبری موثر گروه کاری، ارتباط با ذی نفعان و حل مساله در بخش های بالینی شناسایی شدند. برای پوشش نارسایی موجود، ایجاد تغییراتی در محتوای آموزش موجود از جمله در درس سیستم های اطلاع رسانی، آشنایی با اهمیت تصمیم گیری مبتنی بر شواهد، در درس روش پژوهش، مهارت های شناخت/اولویت دهی/توصیف مشکل، در درس زبان، صلاحیت های درک و تدوین متون علمی بین الملل، در درس آمار حیاتی، آشنایی و استفاده از نرم افزار های کاربردی وروزآمد پردازش/تحلیل داده مدیریت و در برنامه استراتژیک، مهارت ارتباط با ذی نفعان مشخص گردید. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد شد واحدهای جدیدی برای تامین صلاحیت های مورد انتظار به برنامه درسی اضافه یا جایگزین برخی از آنها شود، ولی با توجه به این که تغییر کوریکولوم آموزشی در ایران فرایندی زمانبر است، اعمال تغییراتی معناداردر محتوای دروس موجود با حفظ عناوین فعلی پیشنهاد می گردد.

مقدمه: شرط لازم برای توانمندسازی اعضای هیات علمی دانشکده های پزشکی در زمینه آموزش، طراحی و اجرای برنامه های توانمندسازی موثر و استفاده از روش های آموزشی مناسب است. شناسایی سبک های یادگیری آنان و ارایه دوره های آموزشی بر آن اساس مهم است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی سبک های یادگیری اعضای هیات علمی بر اساس نظریه کلب در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1397 انجام شد. روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی-مقطعی بود. جامعه آماری 138 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد بودند که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تدریس بودند و مشمول دوره توانمندسازی حیطه آموزشی سطح یک می شدند. براساس نمونه گیری تمام شماری کلیه این جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه سبک یادگیری کلب 1/3 بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری chi-square و Kruskal-Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میزان مشارکت اعضای هیات علمی برابر با 5/77 درصد بود. سبک های یادگیری اعضای هیات علمی به ترتیب شامل 58 نفر جذب کننده (8/59 درصد)، 27 نفرهم گرا (8/27 درصد)، 9نفر واگرا (3/9 درصد)، 3نفر انطباق یابنده (1/3 درصد) بودند. بین سبک های یادگیری غالب (جذب کننده و هم گرا) و متغیر های جمعیت شناختی ارتباط معناداری یافت نشد. همچنین بین سبک های یادگیری در گروه های پایه و بالینی تفاوت آماری معنادار وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به سبک یادگیری غالب در این مطالعه پیشنهاد می شود که در دوره های توانمندسازی بیش تر از روش های آموزشی سخنرانی، روش های دیداری و خودآموزی با مطالب خواندنی استفاده شود، اما نباید فراموش کرد که در یک دوره فراگیرانی با سبک های یادگیری گوناگون حضور خواهند داشت که هریک روش یاددهی خاصی طلب می کند. لازم است با توجه به چندگانگی سبک های یادگیری از روش های متنوع یاددهی استفاده شود.

مقدمه: گسترش سریع آموزش پرستاری در دهه های اخیر، نگرانی هایی را درخصوص کیفیت آموزش، شایستگی دانش آموختگان و رشد حرفه ای پرستاری سبب شده است. مطالعات تطبیقی یکی از راهبردهای ارتقای کیفیت و اعتباریابی نظام های آموزشی است. این مطالعه با هدف مقایسه تطبیقی برنامه دکترای پرستاری در ایران و دانشکده پرستاری دانشگاه تورنتو کانادا انجام شد. روش ها: این مطالعه توصیفی-تطبیقی در سال 1398 از طریق مروری بر تاریخچه، عناصر برنامه های درسی دکترای پرستاری در دانشگاه های ایران و تورنتو با جستجوی اینترنتی منابع مرتبط و با کلیدواژه های فارسی و انگلیسی "دکترای پرستاری"، " آموزش پرستاری" و" برنامه ی درسی " انجام شد. جهت مقایسه تطبیقی از الگوی (Beredy) استفاده شد. نتایج: برنامه ی آموزشی دکترای پرستاری در دانشگاه های ایران و دانشگاه تورنتو، بر ارزش های حرفه ای، ارتقای سلامت جوامع، عدالت اجتماعی، نوآوری و دانشجو محوری تاکید داشتند، لیکن در برنامه آموزشی دکترای پرستاری ایران، محور آموزش ها بر حاکمیت ارزش های اسلامی و توسعه علمی استوار بوده و در تورنتو با دیدگاهی فراملی بر ارزش های فرهنگی و توانمندی رهبری بین المللی تاکید شده است، در برنامه آموزشی ایران برخلاف تورنتو محتوای بیش تر دروس ماهیت تیوریک و انتزاعی داشته و ارتباط مشخصی با نیازهای سلامتی جامعه، نیازها و توانایی های فراگیران ندارد. بر خلاف سیاست های سخت گیرانه چاپ مقاله منتج از رساله ی دکتری در ایران، دانشگاه تورنتو، تاکیدی بر الزام دانشجویان به ارایه مقاله ندارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، دوره ی دکترای پرستاری در ایران، پاسخ گویی موثری به نیازهای سلامتی جامعه را نداشته است و به دلیل فقدان دیدگاه فراملی، توانمندی فارغ التحصیلان را برای رهبری و مشارکت در سلامت جهانی و تحقیقات بین المللی کاهش داده است. این شرایط ضرورت بازبینی برنامه ها و محتواهای آموزشی و تعدیل قوانین مرتبط را اجتناب ناپذیر می سازد.

مقدمه: دنیای امروز دنیای دانش و اطلاعات است و علوم مختلف با تکیه بر دانش و پژوهش توانسته اند به رشد روزافزون خود دست یابند. بنابراین پژوهش و شیوه ی خوانش پژوهش ها و کاربرد آنها در یک بستر بالینی اهمیتی ویژه دارد. این پژوهش بر آن است تا علاوه بر بررسی مروری مطالعات در رابطه با «ژورنال کلاب » با تمرکز بر علومی که با بالین بیمار در ارتباط هستند نظیر علوم پزشکی و روانشناسی به ارایه الگو مفید و تعاملی برای برگزاری جلسات بپردازد. روش ها: در این مطالعه مرور روایتی کلید واژه های ژورنال کلاب و همراهی آن با واژگان "تاریخچه"، "ارایه"، "روان شناسی"، "روان شناسی بالینی" و "پژوهش بالینی" در پایگاه های اطلاعاتی Google Scholar Pubmed, SID, Ensani, , Irandoc, Civilica, Magiran, Noormagz در بین سال های 1379-1398 هجری-شمسی و 2000 تا 2019 میلادی مورد جستجو قرار گرفت. نتایج: در جستجوی مقدماتی284 مقاله به دست آمد که پس از حذف مقالات تکراری (143 مقاله) و پس از مطالعه عنوان و چکیده و در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج 29 مقاله وارد مرور شدند. یافته ها در سه مضمون کلی "ضرورت، اهداف و ارایه" به دست آمد. مضمون اصلی اهداف دارای پنج مضمون فرعی و مضمون اصلی ارایه شامل دو مضمون فرعی است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعات جهت برگزاری جلسات ژورنال کلاب که بتواند نقطه عطف دانش و تجربه باشد، لازم است اصول و قواعدی رعایت شود. با توجه به این اصول مدل پنج مرحله ای جلسات ژورنال کلاب شامل مرحله مقدماتی، کاوش، اعتباریابی، انتخاب و ارایه و مرحله تکمیلی ارایه شد.

مقدمه: یادگیری مبتنی بر شبیه سازی به عنوان ابزاری موثر و بی خطر برای یادگیری و تمرین مهارت ها است. این مطالعه با هدف بررسی رضایت مندی دستیاران و پرستاران از کارگاه های برگزار شده به شیوه شبیه سازی در بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر(ع) تهران در سال 99-1398 انجام شد. . روش ها: دراین مطالعه توصیفی-مقطعی جامعه پژوهش157نفر از دستیاران اطفال، اورژانس و پرستاران آموزشی بیمارستان علی اصغر تهران در سال 99-1398 بودند. شرکت کنندگان به روش تمام شماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه طراحی شده توسط پژوهشگران بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل آماری اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی انجام شد. نتایج: دستیاران اطفال، اورژانس و پرستاران میزان رضایت مندی 90درصد و 95درصد را به ترتیب از رابطه با جنبه های مختلف رضایت مندی و عملکرد مدرسان از مجموع 7 کارگاه برگزار شده، گزارش کردند. تعداد زنان شرکت کننده (83%) بیش تر از مردان بودو همچنین میان خصوصیات دموگرافیک افراد با رضایت مندی آنان رابطه معناداری مشاهده نشد(06/0(P=. نتیجه گیری: دستیاران و پرستاران از نحوه اجرا کارگاه ها و محتوای کارگاه های برگزار شده و عملکرد مدرسان رضایت بالایی داشتند، لذا برگزاری کارگاه ها به روش آموزش شبیه سازی شده برای افزیش یادگیری و بهبود عملکرد دستیاران و پرستاران در طول تحصیل پیشنهاد می گردد.

مقدمه: بین المللی شدن آموزش عالی به مساله ای مهم تبدیل شده است. این پژوهش با هدف استخراج معیار های لازم برای جذب دانشجویان خارجی در دانشگاه های علوم پزشکی ایران بود. روش ها: این پژوهش به روش پیمایشی در زمستان 1397 انجام شد و جامعه پژوهش اساتید هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی ایران بودند. نمونه گیری به روش نمونه گیری تمام شمارشی انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه نظرسنجی چهار قسمتی پژوهشگر ساخته بود. اطلاعات از طریق ایمیل و برگزاری جلسات نظرسنجی جمع آوری شد. برای ارایه نتایج از آمار توصیفی شامل فراوانی و درصد فراوانی و میانگین بهره برده شد. نتایج: میزان پاسخ دهی 51 % بود و در نهایت 92 پرسشنامه تحلیل شد. در این پژوهش معیارهای حداقلی جذب دانشجوی خارجی در مقاطع تحصیلی مختلف استخراج گردید که شامل حیطه های علمی، آموزشی و عمومی بود. تمامی اساتید (100%) تمایل به مشارکت در جذب دانشجوی بین الملل و بهره مندی از حضور آنها در سطح دانشگاه داشتند و 80 نفر (90/86 %) از اساتید معتقد بودند که دانشجویان بین الملل نیاز به کلاس آشنایی با مذهب و فرهنگ ایران را دارند. نتیجه گیری: پژوهش حاضر معیار های حداقلی جذب دانشجو خارجی از نظر اساتید دانشگاه علوم پزشکی ایران را مشخص کرد که این مساله می تواند همراه با انجام اصلاحات مورد نیاز گروه های مختلف پزشکی به عنوان یک آیین نامه جامع و استاندارد به منظور پذیرش دانشجوی خارجی به تفکیک سطوح تحصیلی مختلف در دانشگاه های علوم پزشکی کشور مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: درگیری تحصیلی یکی از عوامل کلیدی مرتبط با موفقیت تحصیلی فراگیران است، که امروزه به عنوان یک مساله پژوهشی قابل توجه در عرصه تحقیقات مرتبط با آموزش پزشکی مطرح است. درگیری تحصیلی بر تعهد درونی و درگیری فعال فراگیران در نیل به یادگیری متمرکز است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین درگیری تحصیلی و موفقیت تحصیلی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ایلام انجام شد. روش ها: در این پژوهش توصیفی مقطعی، جامعه پژوهش کلیه دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1397 بودند (140 نفر) به صورت تمام شماری وارد پژوهش شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه هولگادو (Holgado) شامل 14 سوال در سه حیطه تلاش، اشتیاق و شیفتگی و فرم سنجش موفقیت تحصیلی دانشجویان بود. روایی و پایایی این پرسشنامه در مطالعه قبلی در ایران تایید شده است. تحلیل اطلاعات با استفاده از آماره های توصیفی و آزمون های آماری همبستگی اسپیرمن، من ویتنی و کروسکال والیس انجام شد. نتایج: در بین ابعاد درگیری تحصیلی، حیطه اشتیاق (88/0± 32/2) و تلاش (87/0± 22/2)(از 4 نمره) به ترتیب بالاترین و پایین ترین میانگین و انحراف معیار را کسب نمود. همبستگی معناداری بین درگیری تحصیلی و موفقیت تحصیلی دانشجویان مشاهده نداد (096/0-=P). نتیجه گیری: بین ابعاد درگیری تحصیلی و موفقیت تحصیلی همبستگی معنا دار مشاهده نشد و میزان درگیری تحصیلی در دانشجویان دختر بیش تر و با افزایش سن و افزایش سال تحصیل کاهش یافت. پیشنهاد می شود از روش های جذاب و متنوع در آموزش دانشجویان استفاده شود و از طریق برگزاری دوره های آموزشی برای اساتید جهت کسب مهارت های بیش تر در مدیریت انگیزشی دانشجویان و فراگیری روش های آموزشی جذاب و اثربخش، میزان درگیری تحصیلی دانشجویان را ارتقا داد.

مقدمه: دیسیپلین ها حوزه های دانشی هستند که به واسطه مجموعه ای از مفروضات فلسفی و نظریه های بنیادین بهم پیوند می خورند و موجب شکل گیری مرزهای ساختگی در مسیر کسب معرفت نسبت به پدیده های طبیعی می شوند. مطالعه حاضر با هدف تبیین ماهیت دیسیپلین علمی با مروری بر تعاریف دیسیپلین و پیشنهاد الگوی چند لایه ای انجام شد. روش ها: در این مقاله از استراتژی مرور نقادانه کارنول و دالی (Carnwell and Daly) برای سنتز مدل نظری استفاده شد. مفاهیم کلیدی در موضوع مورد پژوهش در پایگاه های اطلاعاتی مرتبط گوگل اسکولار ((Google Scholar، اریک (Eric)، پاب مد سنترال (Pubmed Central) تا سال 2018میلادی با کلید واژه های، دیسیپلین علمی، حوزه های علمی، حوزه های دانشی، مرزهای دیسپلین، جستجو شد. نتایج: در این مطالعه، با مرور، ادغام و تعمیم دیدگاه ها و تعاریف مختلفی که از دیسیپلین ارایه شده است، مدلی چندلایه از دیسیپلین علمی ارایه شد. این مدل شامل 13 لایه اصلی و 37 لایه فرعی است. هر یک از این لایه ها، یکی از ساحت های دیسیپلین های علمی را مشخص می کند. نتیجه گیری: شناخت اجزای زیر سازه های دیسیپلین به تبیین و روشن سازی فرایند شکل گیری رشته های علمی کمک می نماید و چارچوب مفیدی جهت ارزیابی و توسعه ی میان رشته گی مهیا می سازد.

مقدمه: در متون علمی، هر یک از نویسندگان "عدالت آموزشی" را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار داده اند و شاخص هایی برای آن تعریف نموده اند. لذا، لازم است این شاخص ها مورد موشکافی دقیق قرار گیرد. این مطالعه با هدف بازبینی متون علمی و بررسی دیدگاه ها در مورد عدالت آموزشی در سطح آموزش عالی انجام شد. روش ها: این مطالعه که با تحلیل متون علمی صورت گرفت در زمره سنتز پژوهی طبقه بندی می شود. برای دستیابی به هدف این پژوهش با استناد به مطالعات کیفی و با روش تحلیل محتوا و با دسته بندی و کدگذاری جملات، اقدامات لازم برای حرکت به سوی عدالت آموزشی معرفی شده است. نتایج: اقدامات لازم برای حرکت به سوی عدالت آموزشی در سه دسته کلی زیر معرفی گردید: 1-اقدامات قبل از ورود به آموزش عالی (با معرفی 5 زیر اقدام بنیادین) 2-اقدامات و مداخلات مؤسسه ای 3-اقدامات و مداخلات ملی(هر کدام با معرفی 4 زیر اقدام مجزا). نتیجه گیری: به منظور تحقق عدالت در دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی، لازم است که علاوه بر توجه به اقدامات اولیه و مؤسسه ای، اقدامات تکمیلی برای تحقق عدالت آموزشی صورت پذیرد که هر کدام از اهمیت بالایی برخوردار است. این اقدامات شامل تمهیداتی است که بایستی در سطح ملی صورت پذیرد تا با اتخاذ سیاست های مناسب، نیازهای بازار کار پیش بینی گردد تا زمینه به کارگیری مهارت های دانش آموختگان در جامعه فراهم گردد.

مقدمه: فرسودگی شغلی در اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی می تواند منجر به کاهش عملکرد استادان و در نتیجه اختلال در فعالیت های آموزشی آنها شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی فرسودگی شغلی، اضطراب و افسردگی در اعضای هیات علمی بالینی یکی از بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی است که از مهر ماه تا دیماه 1397 در بیمارستان دکتر شریعتی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلش(Maslach) و مقیاس بالینی اضطراب و افسردگی Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) که روایی و پایایی آن قبلا در ایران تایید شده، استفاده شد و توسط 123 نفر از اعضای هیات علمی بیمارستان شریعتی تکمیل شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون X2، T-Test، آزمون ANOVA و اسپیرمن استفاده شد. نتایج: تعداد44 نفر (8/35%) دچار فرسودگی شغلی بودند. در رابطه با اضطراب 4 نفر (3%) غیر طبیعی و 32 نفر (26%) مرزی بودند. همچنین 4 نفر (2/3%) از نظر افسردگی غیر طبیعی و 12 نفر (8/9%) مرزی بودند. بین نوع هیات علمی و اختلال عملکرد فردی ارتباط معنادار مشاهده شد (24/12=X2 و 02/0=p). اضطراب در افراد مجرد به طور معنادار بیش تر بود (046/0=p). همچنین اضطراب در افراد با همکاری پاره وقت بالاتر بود (03/0=p). نتیجه گیری: با توجه به بروز بالای فرسودگی شغلی در اعضای هیات علمی و تاثیر منفی آن بر آموزش دانشجویان علوم پزشکی، توصیه می شود راه کارهای عملی توسط نهادهای ذیربط جهت بهبود وضعیت استادان اندیشیده شود. همچنین نیاز است مطالعات مشابه با حجم بالاتر در دانشگاه های مختلف انجام شود.

مقدمه: کیفیت آموزش و بهزیستی دانشجویانی که تامین سلامت جامعه به عهده آنها است، اهمیت بالایی دارد. این مطالعه باهدف تحلیل نقش واسطه ای رویکرد یادگیری مادام العمر در رابطه بین سبک های یادگیری با بهزیستی تحصیلی در دانشجویان علوم پزشکی همدان انجام شد. روش ها: دراین مطالعه توصیفی از نوع همبستگی جامعه آماری شامل دانشجویان دوره کارشناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی همدان به حجم 2500 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران 225 نفر از آنان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش شامل مقیاس ایرانی یادگیری مادام العمر یوسفی افراشته، پرسشنامه رویکردها و مهارت های مطالعه برای دانشجویان تیت (Tait) و پرسشنامه بهزیستی تحصیلی پیترینن (Pietarinen) بود. برای تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون تحلیل مسیر از نرم افزار Lisrel-8. 88 استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که ضریب همبستگی بهزیستی با رویکرد عمیق 51/0، با رویکرد سطحی 28/0-و با رویکرد راهبردی 29/0، و همبستگی رویکرد یادگیری مادام العمر با رویکرد عمیق 64/0، با رویکرد سطحی 17/0-، و با رویکرد راهبردی 12/0-است. نتایج تحلیل مسیر حاکی از آن بود هر دو متغیر یادگیری مادام العمر و سبک های یادگیری در پیش بینی بهزیستی تحصیلی موثر هستند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بین رویکرد یادگیری مادام العمر و سبک های یادگیری با بهزیستی تحصیلی رابطه وجود دارد. بنابراین پیشنهاد می شود سیاست گذاران و برنامه ریزان درسی با ارایه برنامه های آموزشی و طراحی راهبردهای اثربخش، فرصت مناسبی را جهت رشد این شایستگی ها در دانشجویان دوره پزشکی فراهم نمایند.

مقدمه: تحقیقات متعدد نشان داده است که شیوع افسردگی در دانشجویان ایران بالا است و بنابراین باید با استفاده از روش های مختلف برای کاهش آن تلاش کرد. این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی آموزش سرمایه های روان شناختی و درمان فعال سازی رفتاری بر افسردگی دانشجویان دختر خوابگاه های دانشگاه اصفهان انجامشد روش ها: طرح این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه بود. برای اندازه گیری افسردگی از مقیاس افسردگی بک استفاده شد. جامعه آماری شامل دانشجویان دختر خوابگاه های دانشگاه اصفهان در نیمسال دوم سال تحصیلی 98-97 بود. حجم نمونه 45 نفر بود که به روش نمونه گیری هدف مند انتخاب شدند. ابتدا پیش آزمون اجرا شد. سپس آنها به طور تصادفی به سه گروه آزمایشی 1 و 2 و گواه تقسیم شدند، سپس دو گروه آزمایشی به ترتیب تحت درمان فعال سازی رفتاری و آموزش سرمایه های روان شناختی قرارگرفتند، اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات مداخله، برای هر سه گروه پس آزمون اجرا شد. دادها با روش تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان دهنده معنادار بودن تفاوت نمرات پس آزمون افسردگی مجموع گروه ها بود (002/0=, p 7/73f=). مقایسه زوجی نشان داد که نمرات افسردگی هر دو گروه مداخله آموزش سرمایه های روان شناختی (28/2± 46/7) و درمان فعال سازی رفتاری (27/2± 82/7) در مقایسه با گروه گواه (38/2± 50/15) کاهش معنا دار یافته است (به ترتیب 78/7-, 002/0=p و 14/8,-002/0=p) اما دو گروه آزمایشی از نظر نمرات افسردگی با یکدیگر تفاوت معنا داری نداشتند. نتیجه گیری: هر دو نوع مداخله آموزش سرمایه های روان شناختی و درمان فعال سازی رفتاری باعث کاهش افسردگی شد. بنابراین می توان از هر دو نوع مداخله برای کاهش افسردگی دانشجویان خوابگاهی استفاده کرد.

مقدمه: آزمون بورد را می توان به عنوان هدایت کننده ی اصلی برای کسب دانش در دوره دستیاری دانست. لذا لازم است که این امتحانات در جهت نیازهای جامعه باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین بودجه بندی سوالات بورد تخصصی رشته های مرتبط با سرطان بالغین و کیفیت آنان را در یک بازه زمانی پنج ساله(1392-1396) انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی کلیه 492 سوال آزمون های بورد تخصص رادیوتراپی انکولوژی 1395و 1396و فوق تخصص هماتولوژی و سرطان بالغین ازسال 1392 تا 1396 بررسی شد. نمونه گیری از سوالات آزمون های بصورت دردسترس بود. بودجه بندی سوالات از نظر پراکندگی و تاکسونومی بلوم در سه دسته یعنی دانشی و درک، کاربرد و تحلیل و ترکیب و ارزشیابی بررسی شد. فراوانی و فراوانی نسبی سوالات در سال های مختلف محاسبه شد. نتایج: بیش ترین درصد فراوانی سوالات آزمون های بورد تخصصی هماتولوژی و انکولوژی مربوط به تاکسونومی یک و سپس تاکسونومی دو بوده است (265 سوال تاکسونومی یک و 115 سوال تاکسونومی دو). اما در رویکرد کلی درمانی تنها سوالات مربوط به غدد، بیش تر در تاکسونومی سه قرار داشت. مواردی همچون عوارض سرطان و طب تسکینی نیز فاقد سوال در آزمون ها بود. نتیجه گیری: برخلاف انتظار ما، در اکثر موارد سوالات در تاکسونومی یک و گاهی در تاکسونومی دو قرار داشت. لذا لازم است سوالات به خصوص در حوزه های تشخیصی و درمانی سطوح بالاتر شناختی را هدف قرار دهند. همچنین پیشنهاد می شود استادان در رابطه با طراحی سوال در سطوح بالای شناختی آموزش داده شوند.

مقدمه: با پیشرفت تکنولوژی تمایل به استفاده از روش های تلفیقی فراگیرمدار از قبیل کلاس وارونه افزایش یافته است. این پژوهش با هدف بررسی مقایسه ای نمرات دو گروه روش تلفیقی کلاس وارونه-شبیه سازی موقعیت و روش سخنرانی درارتقای سطوح شناختی آموزش دانشجویان پزشکی انجام شد. روش ها: این مطالعه شبه تجربی دو گروهی پیش آزمون-پس آزمون، بر روی 120دانشجوی پزشکی عمومی مقطع بالینی در نیمه اول سال 98 در بخش زنان بیمارستان امام رضا مشهد اجرا شد. پس از انجام پیش آزمون در رابطه با خونریزی سه ماهه سوم بارداری، در گروه تجربی لینک محتوای آموزشی در قالب فیلم از طریق سامانه مجازی گروه در دسترس دانشجویان قرار گرفت. پس از یک هفته، کلاسی در قالب شبیه سازی موقعیت با موضوع مرتبط تشکیل شد. در گروه شاهد روش تدریس سخنرانی بود. یک هفته بعد از ارایه کلاس در هر دو گروه، پس آزمون در قالب شبیه سازی موقعیت و به منظور سنجش 4 سطح از سطوح شناختی بلوم) ازدانشجویان به عمل آمد. در نهایت مقایسه تفاوت نمرات پیش آزمون و پس آزمون با استفاده آزمون تی زوجی انجام شد. نتایج: میانگین تفاوت نمرات پیش آزمون و پس آزمون در گروه روش ترکیبی در چهار سطح دانش، درک، کاربرد و تحلیل به ترتیب 6/1± 46/8، 4/1± 10/5، 2/1± 86/5، 9/0± 86/8(ازمجموع50نمره) ودر گروه تدریس به روش سخنرانی به ترتیب (1/2± 95/4، 5/1± 35/3، 1/1± 91/2، 8/1± 86/5) بود. تفاوت معنادار در هر چهار سطح بلوم بین دو روش آموزشی وجود داشت (05/0

مقدمه: طی کردن مسیر تحقق مرجعیت علمی در دانشگاه ها بر عهده پژوهشگران و اعضای هیات علمی است و تکلیفی است که باید به سرانجام برسد. این پژوهش با هدف، اعتبار یابی پرسشنامه مرجعیت علمی بر اساس دیدگاه اساتید دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی با رویکرد اکتشافی است که به صورت تصادفی بر روی 205 عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1397 و با به کار گیری روش چند متغیره تحلیل عاملی، صورت گرفته است. ابزار تحقیق، پرسشنامه 17 گویه ای مرجعیت علمی است. پایایی درونی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و همبستگی درون مقیاسی بررسی گردید؛ جهت ارزیابی ساختار عاملی پرسشنامه، از تحلیل مولفه های اصلی و چرخش واریماکس و شاخص کیزر استفاده شد. نتایج: نتایج بررسی روایی و پایایی نشان داد که روایی محتوا و همبستگی درونی گویه های پرسشنامه در سطح قابل پذیرش بودند (948/0=Chronbach’ alpha، 90/0 ³ S-CVI، 78/0 ³ I-CVI). پس از انجام تحلیل مولفه های اصلی با چرخش واریماکس با توجه به ملاک کیزر و ارزش ویژه، 3 مولفه مهم("چالش ارتباط علم با تولید و صنعت"، "چالش افزایش توانمندی و پیشرفت در علوم"، و "چالش های فردی، اجتماعی و فرهنگی") استخراج گردید که روی هم 46/70 درصد از واریانس کل را تبیین می کند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه، سه مولفه از پرسشنامه مرجعیت علمی استخراج گردید و با توجه به نظر اعضای هیات علمی، توانمندی در پیشرفت علوم و ارتباط نداشتن علم با تولید و صنعت مهم ترین چالش دانشگاه ها در رسیدن به مرجعیت علمی است.

مقدمه: ارزیابی نیازهای آموزشی و برنامه ریزی آموزشی بر مبنای آن می تواند گام مثبتی در جهت بهبود کیفیت ارایه خدمات مامایی باشد. این مطالعه با هدف تعیین نیازهای آموزشی دانش آموختگان مقطع کارشناسی رشته مامایی در شهرستان قم و در راستای تقویت آموزش مامایی پاسخ گو انجام شد. روش ها: این مطالعه ترکیبی اکتشافی در دو بخش شامل یک مطالعه کیفی (تحلیل محتوا) با هدف تعیین نیازهای آموزشی و یک مطالعه کمی از نوع مقطعی با هدف اولویت بندی نیازهای آموزشی طراحی گردید. در مرحله اول نیازهای آموزشی دانشجویان مامایی با کمک نمونه گیری هدف مند و پرسشنامه نیمه ساختار یافته جمع آوری و با کمک تحلیل محتوای کیفی استخراج و دسته بندی گردید. در مرحله دوم مطالعه با استفاده از تکنیک دلفی و با بهره گیری از نظرات اعضای هیات علمی گروه مامایی، نیازهای آموزشی اولویت بندی شد. مدیریت داده ها در بخش کیفی با کمک نرم افزار MAXQDA-10 و در بخش کمی توسط آماره های توصیفی (میانگین امتیازات و توافق خبرگان) به صورت دستی انجام شد. نتایج: 39 نفر از دانش آموختگان رشته مامایی به سوالات بخش کیفی پاسخ دادند. نظرات متخصصان و صاحب نظران به شیوه تحلیل محتوا، تحلیل و در 289 کد، 73 طبقه و 13 طبقه اصلی در بخش کمی بیش ترین اولویت (نمره 5) به موضوعات زیر اختصاص یافت: درخواست و تفسیر آزمایشات کاربردی در مامایی، ارزیابی سلامت جنین، نسخه نویسی، مراقبت های قبل، حین و پس از زایمان، خونریزی، پره اکلامپسی، معاینه نوزاد، زایمان فیزیولوژیک، ارتباط با مددجو و همکار، اخلاق حرفه ای، ایمنی بیمار. درصد توافق خبرگان در راند دوم دلفی 84 درصد بود. نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه حاضر، با توجه به نیازهای متنوع و متعدد آموزشی دانش آموختگان رشته مامایی، پرداختن بیش تر به موضوعات ذکر شده در هنگام تدریس واحدهای درسی، و برگزاری کارگاه ها و دوره های تکمیلی با هدف توانمندسازی دانشجویان مامایی جهت پاسخ به انتظارات بازار کار پیشنهاد می گردد.

مقدمه: دوره MPH در نظام سلامت ایران به عنوان دوره تربیت مدیران (بالقوه و بالفعل) شناخته شده است. هدف اصلی دوره گواهی عالی بهداشت عمومی (Master of Public Health)، تربیت دانشجویان در جنبه های تحلیلی و مهارت های مدیریتی مورد نیاز برای ایجاد مدیران بالینی در هر دو زمینه پزشکی و سلامت عمومی است. این مطالعه با هدف نیازسنجی دوره پودمانی MPH مدیریت جهت راه اندازی دوره برای دانشجویان استعداد درخشان رشته پزشکی عمومی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام پذیرفت. روش ها: دراین مطالعه نیازسنجی که به روش دلفی تعدیل شده انجام پذیرفت. در ابتدا مرور کتابخانه ای در خصوص دوره های MPH در دانشگاه های ایران (همدان، شیراز، شهید بهشتی) و جهان (آریزونا، میامی) انجام شد. نتایج مرور متون در جلسه گروه متمرکز جمع بندی شد و در قالب یک پرسشنامه طراحی گردید. پرسشنامه در بین 25 نفر از پزشکان عمومی توزیع شد و نتایج با آمارهای توصیفی (فراوانی) تحلیل شد. نتایج: مرور کتابخانه ای سرفصل های دوره در دانشگاه های داخل و خارج در قالب یک جدول توصیف گردید و با تشکیل3 جلسه گروه متمرکز پرسشنامه ای طراحی شد. نتایج توزیع پرسشنامه در بین 25 نفر پزشک عمومی و تحلیل داده های آن عبارت بود از: مدیریت سوانح و بلایا، مدیریت بحران، بهداشت مادران، کودکان، سالمندان، تغذیه و اعتیاد، تعیین گرهای اجتماعی سلامت، مدیریت سلامت در جامعه، جمعیت و سالمندی، آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، آموزش بهداشت محیط، بهداشت مدارس، بهداشت حرفه ای، آمار و روش تحقیق. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که همه سرفصل های تعیین شده به جز پایان نامه از نظر بیش از 70 درصد نمونه ها از اهمیت بسیار بالا و بالایی برخوردار هستند.

مقدمه: در حال حاضر روش تدریس سنتی برای آموزش های همگانی و دانشگاهی کافی به نظر نمی رسد. نارسایی هایی که در آموزش های الکترونیکی برخط محض وجود دارد، این روزها نهادهای آموزشی گوناگون را به سمت رویکرد آموزشی ترکیبی سوق داده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان یادگیری و رضایت مندی دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از دو روش آموزش حضوری و آموزش ترکیبی در درس روماتولوژی انجام شد. روش ها: این پژوهش یک مطالعه ی نیمه تجربی است. جمعیت مطالعه دانشجویان رشته پزشکی دوره مقدماتی در نیمسال دوم 98-97 بودند. تعداد140 نفر به روش نمونه گیری به صورت تمام شماری وارد مطالعه شدند و به دو گروه 70 نفری آموزش حضوری و 70 نفری گروه آموزش ترکیبی تقسیم شدند. ابزار رضایت سنجی پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. میزان یادگیری با استفاده از آزمون چهار گزینه ای پایان ترم بررسی شد. برای مقایسه میانگین گروه ها از آزمون T مستقل استفاده گردید. نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره رضایت در گروه به شیوه ترکیبی برابر 04/10± 37/72 (از مجموع90نمره)و میانگین نمره رضایت مندی در گروه آموزش به شیوه حضوری برابر 9/9± 81/66 بود. اختلاف بین دو گروه معنادار بود (04/0p<, 29/3t=). میانگین و انحراف معیارنمره آزمون پایان ترم در گروه آموزش حضوری 13/4± 73/15 و در گروه آموزش ترکیبی 08/5± 49/17 و به طور معناداری بیش تر از گروه آموزش به شیوه حضوری بود (02/0<, 24/2t=p). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که میزان رضایت مندی و یادگیری در گروه آموزش به شیوه ترکیبی به طور معنا داری بیش تر از گروه آموزش به شیوه حضوری است. پیشنهاد می گردد با توجه به محاسن رویکرد یادگیری ترکیبی در کسب رضایت و یادگیری فراگیران، از این رویکرد برای طراحی و اجرا فرصت های یاددهی و یادگیری استفاده شود.

مقدمه: مساله موفقیت و عدم موفقیت در امر تحصیل از مهم ترین دغدغه های هر نظام آموزشی است. مطالعه حاضر با هدف طراحی مدل ساختاری عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی براساس هویت تحصیلی، سرزندگی تحصیلی و شکفتگی با بررسی نقش واسطه ای خودکارآمدی تحصیلی صورت گرفت. روش ها: روش مطالعه همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود که تعداد 400 نفر از دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی استان کرمانشاه در نیمسال اول سال تحصیلی 1398-1397 به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های هویت تحصیلی، سرزندگی تحصیلی، شکفتگی، خودکارآمدی تحصیلی بود. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر از طریق نرم افزارهای آماری Amos مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: متغیر های هویت تحصیلی موفق، سرزندگی تحصیلی و شکفتگی در تعامل با نقش واسطه ای خودکارآمدی تحصیلی در تبیین عملکرد تحصیلی دانشجویان اثر دارند. اثر مستقیم سرزندگی تحصیلی (41/0)؛ شکفتگی (34/0)؛ هویت تحصیلی موفق (31/0)؛ در برآورد عملکرد تحصیلی دانشجویان معنادار بود. همچنین نتایج تحلیل مسیر حاکی از نقش واسطه ای خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین هویت تحصیلی موفق، سرزندگی تحصیلی و شکفتگی با عملکرد تحصیلی دانشجویان بود. نتیجه گیری: با توجه به اثر غیرمستقیم خودکارآمدی تحصیلی بر میزان عملکرد تحصیلی، به نظر می رسد خودکارآمدی تحصیلی ارتباط بین هویت تحصیلی موفق، سرزندگی تحصیلی و شکفتگی با عملکرد تحصیلی را تعدیل می کنند.

مقدمه: پاندمی کووید-19 نه تنها بر زندگی انسان ها اثرگذار بوده است، بلکه آموزش را هم در سراسر دنیا تحت تاثیر قرارداده است. دانشگاه ها برای کاهش اثرات پاندمی و پیشرفت دانشجویان و در عین حال حفظ سلامت آنها، راهبردهای گوناگونی را به کار بسته اند. این پژوهش با هدف مرور راهبردهای آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی برتر جهان در دوره کووید-19 انجام شد. روش ها: در این مطالعه مروری، براساس نظام جهانی (Quacquarelli Symonds) QSبرای رتبه بندی دانشگاه های علوم پزشکی، 50 دانشگاه برتر سال 2020 وارد این بررسی شدند. وبسایت های این دانشگاه ها برای یافتن راهبرهای آموزشی اتخاذ شده توسط آنها در بحران کووید-19 بررسی شد. نتایج: از مهم ترین راهبردهای آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی برتر جهان می توان به آموزش از راه دور، تغییر در کریکولوم و طرح دوره، تغییر در ارزشیابی و نمره دهی، تغییر در رتبه بندی دانشجویان و تمهیداتی برای جشن فارغ التحصیلی و پیشگیری از تقلب در امتحانات اشاره کرد. نتیجه گیری: نتایج این مرور نشان داد که دانشگاه های برتر جهان در مواجهه با بحران پاندمی کووید 19 به سرعت تغییر روند آموزش و ارزشیابی به صورت مجازی را انتخاب کرده اند و برای انجام این تغییر به بهترین نحو سیاست های گوناگونی را مد نظر قرار داده اند. اگرچه کلیات این سیاست ها در وبسایت دانشگاه ها به خوبی بیان شده، اما وبکاوی برای رسیدن به جزییات هرکدام کافی نیست و پیشنهاد می شود برای دستیابی به جزییات اقدامات انجام شده ارتباط با دانشگاه ها از طریق بخش بین الملل دانشگاه ها برقرار شود. نتایج این تحقیق می تواند در انتخاب دانشگاه ها برای برقراری ارتباطات بعدی به نحو ارزنده ای کمک کننده باشد.

مقدمه: به موازات تحولات همه جانبه در عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات، نظام های آموزشی نیز با مطالبات جدیدی رو به رو شده است، یکی از این مطالبات توجه به آموزش مجازی است. پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی کلاس مجازی برای آموزش عالی با استفاده از نظریه ارتباط گرایی انجام شد. روش ها: رویکرد پژوهش حاضر تحلیل محتوای کیفی از نوع قیاسی بود. جامعه آماری پژوهش 120 مقاله معتبر و مرتبط با نظریه ارتباط گرایی و کلاس درس مجازی از سال 2005 تا 2017 بود که تعداد 14 مقاله به روش هدف مند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و از طریق کدگذاری 23 زیرمقوله شناسایی گردید. بدین ترتیب نتایج پژوهش منجر به شناسایی مولفه های کلاس مجازی (فعالیت های کلاسی، ابزار یادگیری، نقش معلم، منابع آموزشی، ارزشیابی یادگیری) به صورت یک الگو بر اساس نظریه یادگیری ارتباط گرایی شد. برای اعتبارسنجی الگوی مورد نظر از تکنیک کسب اطلاعات دقیق موازی (نمایش و ارایه تحلیل های داده ای و نتایج آن به متخصصان) و خود بازبینی محقق استفاده شد. نتایج: بدین ترتیب نتایج پژوهش منجر به شناسایی مولفه های کلاس مجازی (فعالیت های کلاسی، ابزار یادگیری، نقش معلم، منابع آموزشی، ارزشیابی یادگیری) به صورت یک الگو بر اساس نظریه یادگیری ارتباط گرایی شد. برای اعتبارسنجی الگوی مورد نظر با 5 نفر از متخصصین این زمینه مصاحبه به عمل آمد که ضمن اصلاح الگوی مورد نظر، اعتبار آن مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: در الگوی ارایه شده ضمن بهره گیری از الگوهای پیشین کلاس درس ویژگی های جدیدی متناسب با قرن بیست و یکم و در قالب نظریه ارتباط گرایی گنجانده شده که می تواند کلاس درس آموزش عالی را غنی تر نماید.

مقدمه: انجام مطالعات تطبیقی یکی از روش های پژوهش در بازنگری برنامه های آموزشی است. این مطالعه با هدف توصیف، تفسیر و مقایسه معیار های ارتقای دانشگاه های علوم پزشکی ایران با دانشگاه های منتخب دنیا انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی-تطبیقی ابتدا آیین نامه جدید ارتقا ی اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی ایران مورد مطالعه قرار گرفت. سپس جدیدترین معیار های ارتقای اساتید در سایر دانشگاه ها و پژوهش های انجام شده در رابطه با این موضوع، با جستجو در سایت های دانشگاه های مختلف و پایگاه های Med-Pub Google scholar-Scupos و مجله های proquest و Magiran جمع آوری، ترجمه و مورد مطالعه قرار گرفت. چهار دانشگاه برتر در رتبه بندی بین المللی شانگهای شامل: هاروارد، استنفورد، ویل کورنل و جان هاپکینز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. الگوی مورد استفاده در این مطالعه الگوی بردی (Beredy) است که چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه را در مطالعات تطبیقی مشخص می کند. نتایج: معیار ها در دانشگاه های منتخب درحوزه های آموزشی، پژوهشی، مهارت و نوع آوری یا مراقبت بالینی و در بعضی موارد ساخت برنامه است، که داوطلب ارتقا یک حوزه را انتخاب می کند. همچنین یک معیار حمایتی متشکل از دستاورد در همه حوزه ها و فعالیت های خاص وجود دارد. در ایران معیار های آموزشی، پژوهشی-فناوری، علمی-اجرایی و فرهنگی – تربیتی و اجتماعی به عنوان معیار اصلی هستند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده به سیاست گذاران علمی کشور امکان خواهد داد معیار های ارتقای اعضای هیات علمی را با دید وسیع تر طراحی، بازنگری واصلاح نمایند که زمینه ارتقای همه جانبه آموزش علمی و تحقیقاتی کشور باشد.

مقدمه: خودشفقت ورزی به عنوان یکی از مفاهیم بنیادین، متاثر از عوامل روان شناختی است. از میان عوامل روان شناختی موثر بر خودشفقت ورزی می توان به معنای زندگی و راهبردهای مقابله با تنیدگی اشاره کرد. این پژوهش با هدف پیش بینی خودشفقت ورزی بر اساس معنای زندگی با میانجی گری راهبردهای مقابله با تنیدگی صورت پذیرفت. روش ها: این پژوهش همبستگی از نوع تحلیل رگرسیون بود. در این مطالعه 393 نفر (144 پسر و 249 دختر) از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند و به مقیاس های معنای زندگی، راهبردهای مقابله با تنیدگی و خودشفقت ورزی پاسخ دادند. سپس داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مطابق با مراحل بارون و کنی(Baron, & Kenny) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: معنای زندگی پیش بینی کننده ی مثبت و معنادار خودشفت ورزی است. همچنین نتایج حاکی از آن بود که معنای زندگی، راهبرد مساله مدار را به صورت مثبت و معنادار و راهبردهای هیجا ن مدار و اجتناب مدار را به صورت منفی و معنادار پیش بینی می کند. از میان راهبردهای مقابله با تنیدگی نیز تنها راهبرد مساله مدار خودشفقت ورزی را به صورت مثبت پیش بینی می کند. در نهایت نتایج نمایان ساختند که راهبرد مقابله ای مساله مدار در رابطه ی بین معنای زندگی با خودشفقت ورزی نقش میانجی ایفا می کند. نتیجه گیری: معنای زندگی با بهبود و تاثیرگذاری بر راهبرد مقابله ای مساله مدار موجبات خودشفقت ورزی در دانشجویان و مواجه ه ی آنان با عوامل استرس زای زندگی را فراهم می آورد.

مقدمه: استفاده از قابلیت های فناوری واقعیت مجازی و شبیه سازهای بیمار مجازی (VPS virtual patient simulators) در آموزش پزشکی به صورت بالقوه مزایایی به همراه خواهد داشت. هدف مطالعه بررسی دیدگاه کارورزان رشته پزشکی و دستیاران سال آخر در خصوص مزایا و محدودیت های بالقوه به کارگیری این نوع فناوری ها در آموزش روش های تشخیصی و جراحی بود. روش ها: در این مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوا، با نمونه گیری مبتنی بر هدف 100 نفر از کارورزان پزشکی و دستیاران سال آخر دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 98-97 شرکت نمودند. نمونه گیری تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه پیدا کرد. پرسشنامه ای محقق ساخته با سوالات بازپاسخ، به منظور جمع آوری اطلاعات استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با روش آنالیز محتوا تحلیل گردید. نتایج: مزایای شناسایی شده از دیدگاه شرکت کنندگان به صورت کلی شامل افزایش فرصت های آموزشی، تسهیل انتقال دانش، کسب تجربه و مهارت، پویایی فناوری و یادگیری موثر بود. محدودیت های بالقوه چالش های استانداردسازی برنامه ها، اخلاق و تعهد حرفه ای، محدودیت های طراحی محتوا، عدم باورپذیری فرآیندهای تشخیصی و جراحی مصنوعی، محدودیت های هزینه ای و پشتیبانی پایدار بودند. در خصوص ملاحظات اجرایی، مشارکت مستقیم تیم های بالینی در همه فرآیندهای مرتبط با توسعه، ارزیابی های تخصصی و تضمین کیفیت برنامه های استاندارد، دریافت مستمر بازخورد از فراگیران و درنهایت ضرورت روزآمدسازی برنامه ها به عنوان موارد مهم مطرح گردید. نتیجه گیری: با توجه به مزایای مطرح شده، برنامه ریزی جهت سرمایه گذاری، توسعه و اجرای برنامه های کمک آموزشی مبتنی بر واقعیت مجازی با در نظر گرفتن راه کارهای کاهش محدودیت های احتمالی، منطقی به نظر می رسد. به کارگیری هدف مندتر این فناوری ها به خصوص در طی دوران همه گیری بیماری کرونا ویروس (کووید-19) در جهت استمرار و پویایی فرآیند یادگیری، پیشنهاد می گردد.

مقدمه: با توجه به اهمیت و ضرورت استرس زندگی دانشجویی در رشته پرستاری به عنوان یکی از پرتنش ترین رشته های تحصیلی این پژوهش با هدف تعیین رابطه ابعاد معنای تحصیل و استرس زندگی دانشجویی با میانجی گری تاب آوری تحصیلی در دانشجویان رشته پرستاری انجام شد. روش ها: در این پژوهش توصیفی همبستگی، جامعه پژوهش شامل دانشجویان دانشکده پرستاری ابهر بود که از این جامعه نمونه ای به حجم212 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بود از پرسشنامه استرس دوران دانشجویی گادزلا (Gadzella)، پرسشنامه تاب آوری تحصیلی سامویلز (Samuels) و پرسشنامه معنای تحصیل هندرسون-کینگ و اسمیت (Henderson-King, Smith) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون با تحلیل مسیر بررسی و تحلیل شد. نتایج: ضریب همبستگی استرس دوران دانشجویی با معنای تحصیل آینده 28/0، یادگیری 25/0، خود30/0-، گام بعدی30/0 و فشار روانی20/0 رابطه معناداری دارد و تاب آوری تحصیلی با ابعاد حرفه 20/0، یادگیری23/0، خود24/0، گام بعدی 24/0-و فشار روانی 16/0-با تاب آوری تحصیلی رابطه معناداری دارد و بین تاب آوری تحصیلی و استرس زندگی دانشجویی ضریب همبستگی 33/0-حاصل شده است که در سطح خطای 05/0 معنادار است. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج این پژوهش توصیه می شود تاب آوری دانشجویان را در معنایی که دانشجویان برای تحصیل قایل هستند و استرس زندگی دانشجویی مورد توجه و مد نظر قرار داد.

مقدمه: در راستای بهبود نظام ارزشیابی اساتید در دانشگاه علوم پزشکی، یکی از اقدامات لازم، بهبود فرم های ارزشیابی است. با توجه به تفاوت ارزش معیارهای معمول از دیدگاه فراگیران، این مطالعه با هدف اولویت بندی و وزن دهی گزاره های ارزشیابی اعضای هیات علمی دانشکده دندانپزشکی از دیدگاه دانشجویان دانشکده دندانپزشکی بر اساس آنتروپی شانون انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر به صورت مقطعی توصیفی در دانشجویان بعد از علوم پایه دانشکده دندانپزشکی اصفهان در سال 1397-1398 انجام شد. 432 نفر از دانشجویان به صورت سرشماری به طرح وارد شدند و به میزان اهمیت گزاره های فرم های ارزشیابی رایج در سامانه ارزشیابی اساتید دانشگاه، بر اساس طیف لیکرت (خیلی مهم تا بسیار کم اهمیت) نمره دادند. جهت وزن دهی و اولویت بندی گزاره ها از روش آنتروپی شانون(Shannon) در نرم افزار اکسل، استفاده شد. میانگین نمرات اهمیت با آزمون های غیر پارامتریک مربوطه برای ارتباط با جنسیت، سال ورودی و معدل دانشجو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: براساس نظرات 393 نفر از دانشجویان، در بین دروس عملی توجیه فراگیران با وزن 06269/0 و حضور به موقع استاد در محل آموزش عملی با وزن 06261/0 و در دروس نظری، ارایه مطالب درسی به صورت کاربردی با وزن 08358/0 و تسلط بر مطالب درسی با وزن 08354/0 بیش ترین وزن را به خود اختصاص داد. نتایج نشان داد در دروس عملی معیار "توجیه یادگیرنده در ابتدای آموزش عملی" و در دروس نظری معیارهای "ارایه مطالب درسی به صورت کاربردی" دارای بیش ترین اهمیت و وزن بود. نتیجه گیری: وزن های به دست آمده برای گزاره های ارزشیابی بر اساس روش شانون در ابزار ارزشیابی مربوط به دروس عملی و نظری پس از تایید پایایی می تواند در محاسبات استفاده گردد.

مقدمه: حساسیت اخلاقی مهم ترین جزء صلاحیت اخلاقی و یکی از مهارت های مورد انتظار از فارغ التحصیلان رشته پزشکی است. این مطالعه با هدف بررسی میزان حساسیت اخلاقی دستیاران داخلی و جراحی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1396 انجام شد. روش ها: در این مطالعه مقطعی-توصیفی، 218 نفر از دستیاران رشته های داخلی و جراحی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به روش خوشه ای تصادفی وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها نسخه فارسی پرسشنامه حساسیت اخلاقی لوتزن (LUTZEN) بودکه روایی و پایایی آن قبلا تایید شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون تی تست استفاده شد. نتایج: حساسیت اخلاقی در 69% دستیاران متوسط، 18% کم و در 13% زیاد بود. میانگین حساسیت اخلاقی بین دستیاران داخلی و جراحی 18/65 (از مجموع100 نمره) بود. حساسیت اخلاقی دستیاران داخلی سال اول و آخر به ترتیب 53/7± 72/66 و 06/11± 70/66 بود (24/0=p). حساسیت اخلاقی دستیاران جراحی سال اول و آخر به ترتیب 60/12± 04/64 و 55/10± 47/63 بود (41/0=p). حساسیت اخلاقی دستیاران سال اول داخلی و جراحی، 29/11± 87/64 و حساسیت اخلاقی دستیاران سال آخر داخلی و جراحی، 78/10± 70/64 بود (72/0=p). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد میزان حساسیت اخلاقی دستیاران در حد متوسط بود و در طول تحصیل در دانشگاه کاهش داشته است و بخش محل خدمت بر میزان حساسیت اخلاقی تاثیر دارد، لذا بازنگری برنامه آموزشی دستیاران و مداخله آموزشی پیشنهاد می گردد.

مقدمه: وجود تحقیقات متعدد و گاه متناقض در حوزه یادگیری مبتنی بر مساله و پیشرفت تحصیلی لزوم انجام یک پژوهش ترکیبی در این حوزه را مورد تاکید قرار می دهد. این پژوهش به روش فراتحلیل با هدف تعیین اندازه اثر ترکیبی تاثیر یادگیری مبتنی بر مساله با پیشرفت تحصیلی انجام گرفت. روش ها: هدف این پژوهش، فراتحلیل مطالعات انجام گرفته در زمینه ی تاثیر یادگیری مبتنی بر مساله بر پیشرفت تحصیلی است. برای فراتحلیل از رویکرد (هانتز و اشمیت) استفاده شده است. از بین 36 مطالعه شناسایی شده، 23 مطالعه وارد تحلیل شد. در پایگاه های اطلاعاتی تخصصی ایران و جهان شامل (isc, iranmedex, Noormags, SID, Magiran, irandoc, PubMed, EBSCO, worldcat, sciencedirect, Springer, ProQuest and google scholar) بین سال های 2020-2007 یافته ها و اطلاعات موردنظر جهت دستیابی به هدف پژوهش مورد واکاوی قرار گرفت. نتایج: بررسی مطالعات حاکی از آن است که یادگیری مبتنی بر مساله بر پیشرفت تحصیلی موثر است. اندازه اثر 90/0 بر اساس معیار کوهن بسیار زیاد ارزیابی می شود و به طور کلی استفاده از یادگیری مبتنی بر مساله باعث پیشرفت تحصیلی می شود و در نتیجه ی آن انتقال یادگیری به جهان خارج افزایش می یابد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش می تواند راه گشای تحقیقات در حوزه یادگیری و روش تدریس در آینده باشد.

مقدمه: امروزه یادگیری الکترونیک جایگاه ویژه ای در آموزش بشر دارد. اگرچه معلمان کاربران اصلی فناوری در آموزش هستند، اما زیرساخت های مورد نیاز و ماهیت دروس نیز جایگاه ویژه ای در بهره مندی اساتید از این امکان آموزشی دارند. مرور متون نیز نشان می دهد که متغیر توانمندی اساتید در آموزش الکترونیک می تواند به نحوی رابطه بین این دو عامل و کاربرد یادگیری الکترونیک را توضیح دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش میانجی توانمندی اساتید بر رابطه بین امکانات آموزشی و ماهیت دروس در استفاده از یادگیری الکترونیک انجام شد. روش ها: مطالعه مقطعی حاضر با رویکرد همبستگی پیش بینی کننده در یک نمونه 85 نفری از اعضای هیات علمی پایه دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1398 انجام شد. این اساتید نقطه نظراتشان را در خصوص امکانات، ماهیت دروس، توانمندی استاد و کاربرد یادگیری الکترونیک را براساس پرسشنامه امکان سنجی آموزش الکترونیک در گروه آموزشی خود، بیان نمودند. سپس اثرات مستقیم و غیرمستقیم این عوامل به کمک یک مدل تحلیل مسیر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: برخلاف ماهیت دروس، امکانات یادگیری الکترونیکی به صورت مستقیم می تواند کاربرد یادگیری الکترونیک را پیش بینی کند(16/0 =β ، فاصله اطمینان 95%: 130/0-تا 527/0). این تاثیر با وجود نقش میانجی توانمندی اساتید تقویت شده و متغیر توانمندی اساتید به عنوان یک متغیر میانجی نسبی باعث تقویت مدل نهایی مطالعه گردید(26/0 =β ، فاصله اطمینان 95%: 003/0-تا 459/0). نتیجه گیری: یافته ها حاکی از اهمیت نقش متغیر میانجی توانمندی اساتید در به کارگیری یادگیری الکترونیک است. پس وجود امکانات یادگیری الکترونیک و ماهیت دروس یک رشته برای پیش بینی میزان کاربرد یادگیری الکترونیک، کافی نیست. لذا پیشنهاد می گردد که برای توسعه یادگیری الکترونیک علاوه بر تهیه زیر ساخت ها به توانمندسازی اعضای هیات علمی، اهتمام ویژه شود.

مقدمه: هیجانات تحصیلی مثبت و منفی از جمله منابع مهم روانشناختی افراد در موقعیت های تحصیلی هستند که بر فعالیت های زیادی از جمله توجه، تمرکز و به طورکلی فرآیند یادگیری تاثیر دارند. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی هیجانات تحصیلی مثبت و منفی براساس ویژگی های شخصیتی و اهمال کاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. روش ها: طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان ورودی سال تحصیلی 1399-1398 بود که تعداد 150 نفر از دانشجویان به روش خوشه ای تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هیجان های تحصیلی، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی و پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی بود. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون معناداربودن ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون هم زمان انجام گرفت. نتایج: تنها مولفه های برون گرایی (05/0p=) و اهمال کاری (0001/0p=) تحصیلی قادر به پیش بینی معنادار هیجانات تحصیلی مثبت هستند(7/0=R). از طرفی، روان رنجور خویی و اهمال کاری تحصیلی قادر به پیش بینی معنادار هیجانات تحصیلی منفی هستند (0001/0p= و 66/0=R). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، لزوم توجه، برنامه ریزی و مداخلات پیشگیرانه و درمانی در این موقعیت ها، از اهمیت برخوردار است. موقعیت های تحصیلی با اثرگذاری بر منابع روان شناختی، از جمله هیجان های تحصیلی، از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان شناختی هستند.

مقدمه: مواجهه ی زودرس بالینی یک استراتژی یاددهی و یادگیری است که مواجهه ی واقعی دانشجویان پزشکی را در سال های اول تحصیل با بالین فراهم و فرصتی برای آموزش مهارت های مختلف فراهم می سازد. بر همین اساس این مطالعه با هدف طراحی، اجرا و ارزشیابی دوره مواجهات زودرس بالینی با هدف آموزش و تمرین تعهد حرفه ای و مهارت برقراری ارتباط انجام گردید. روش ها: این مطالعه از نوع توسعه ای است که در سال 1397 انجام شد. جامعه آماری دانشجویان پزشکی مقطع علوم پایه ترم 2 تا 3 (256نفر) بود. ابتدا نیازسنجی و تعیین اهداف براساس مرور متون و پانل متخصصان انجام شد. در ادامه طراحی مواجهات زودرس با تشکیل گروه متمرکز با حضور دانشجویان المپیاد انجام شد. پس از طراحی، اجرای برنامه برای کل دانشجویان شروع گردید. مباحث در کارگاه حضوری و ارایه پادکست صوتی بر روی سیستم آموزش مجازی ارایه گردید. مواجهات زودرس بالینی تحت نظارت گروه یاران با تمرین محتوای آموخته شده در مرکز یادگیری مهارت های بالینی و بخش های بیمارستان انجام شد. جهت ارزشیابی این برنامه از فرم های رضایت سنجی محقق ساخته و سنجش یادگیری فراگیران استفاده شد. برای تحلیل از آمارهای توصیفی استفاده شد. نتایج: در ارزشیابی انجام شده بیش ترین رضایت فراگیران ازمحیط های انتخاب شده برای آموزش (1/78%)، روش های استفاده شده در دوره (2/73%) و شناخت مسوولیت های حرفه ای (2/73%) بود. کم ترین رضایت فراگیران(8/65%) از کافی بودن فرصت های یادگیری بود. 6/75% دانشجویان میزان افزایش توانمندی های خود را در خصوص تعهد حرفه ای بالا ارزیابی کردند. نتیجه گیری: مواجهات زودرس بالینی فرصتی مناسب جهت تمرین مفاهیم تعهد حرفه ای به دانشجویان مقطع علوم پایه است. پیشنهاد می گردد تاثیر این مداخله با مطالعات مداخله ای بیش تر مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه: آموزش پزشک به بیمار و به کارگیری مشارکت بیماران در طول بستری، به ویژه در زمان ترخیص نقش مهمی در میزان رضایت بیماران، پیگیری روند درمان، بهبودی سریع تر آنان و کاهش هزینه های بستری و درمان دارد. اطلاع از عملکرد پزشکان در آموزش به بیماران حین ترخیص می تواند مبنایی مناسب جهت تصمیم گیری، برنامه ریزی و اقدامات لازم در این خصوص باشد. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد پزشکان در آموزش به بیماران حین ترخیص از دیدگاه کارورزان پزشکی در شهر اصفهان در سال 1398 انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 100 نفر از کارورزان پزشکی بخش های داخلی و جراحی بیمارستان های آموزشی شهر اصفهان در سال 1398 به شیوه در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای برگرفته از سایر مطالعات بود که پس از تاییدروایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از شیوه های آمار توصیفی و آزمون t تجزیه وتحلیل گردید. نتایج: از دیدگاه کارورزان، عملکرد پزشک در آموزش به بیمار حین ترخیص، بیش ترین نمره در حیطه ی آموزش در مورد مصرف دارو در منزل (نمره69/5 از 10 و با میانگین 31/2± 69/5) و کم ترین نمرات در حیطه ی آموزش در مورد خود مراقبتی در منزل (نمره 69/4 از 10 با میانگین 38/2± 69/4) و چگونگی عملکرد بیمار در صورت بروز مشکل (نمره 58/4 از 10 با میانگین 84/2± 58/4) بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، از دیدگاه کارورزان، عملکرد پزشک در آموزش به بیمار حین ترخیص در حد متوسط بود و نیاز به افزایش کیفیت آموزش دیده می شود. نتایج این تحقیق و مطالعات مشابه در حوزه ی آموزش به بیمار می تواند بصورت دستورالعملی جامع جهت آموزش به بیمار توسط گروه درمان فراهم شود و در نهایت موجب افزایش کیفیت آموزش به بیماران شود.

مقدمه: اخلاق حرفه ای در علوم پزشکی، به عنوان یک حوزه فکری مطالعاتی نوپا است که مستلزم آموزش افکار، عقاید و رفتار تیم پزشکی در مواجهه با اصول و ارزش های اخلاقی است که به صورت دقیق، مورد ارزیابی قرار گیرند تا آنجا که این اصول و مهارت ها نهادینه شوند. این پژوهش با هدف طراحی یک الگوی برنامه درسی اخلاق حرفه ای برای دانشجویان علوم پزشکی انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر به روش ترکیبی در سال 1399، در دو بخش؛ کیفی(طراحی الگو) و بخش کمی (اعتباریابی الگو) انجام شد. تحلیل داده های کیفی از طریق مصاحبه با 17نفر از صاحب نظران در حوزه آموزش، پژوهش، درمان و اخلاق در علوم پزشکی و اعتباریابی توسط 10نفر از متخصصان برنامه درسی و اخلاق پزشکی دانشگاه های مختلف به روش دلفی که با شیوه نمونه گیری هدف مند انتخاب شدند، با روش تحلیلی و با استفاده از نرم افزار اطلس تی ای (ATLAS. TI-8) گرفت. نتایج: پس از جمع بندی مفاهیم و مقوله ها درقالب مولفه های برنامه درسی (اهداف، محتوای آموزشی، اجرا یا استراتژی های آموزشی و ارزشیابی) در مجموع 150 گزاره مفهومی، 1 مقوله اصلی و 4 مقوله فرعی و 1 زیرمقوله به همراه تحلیل پایانی و گزارش یک الگوی برنامه درسی اخلاق حرفه ای برای دانشجویان علوم پزشکی ارایه شد و در نهایت، اعتباریابی الگوی طراحی شده، توسط متخصصان برنامه درسی و اخلاق پزشکی با روش دلفی مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد تدوین برنامه های آموزشی یکسان و مدون اخلاق حرفه ای از منابع بالادستی بسیار ضروری است همچنین تبیین محتوای آموزشی اخلاق حرفه ای کاربردی و قابل اجرا، آموزش و ارزشیابی مستمر اصول اخلاق حرفه ای در همه دوره ها و رشته های تحصیلی جهت نهادینه کردن اصول اخلاق حرفه ای در سه حوزه آموزش، پژوهش و درمان، بسیار لازم است.

مقدمه: یکی از نتایج مهم دوره آموزشی مامایی توانمندی بالینی دانش آموختگان مامایی است. . دانشجویان به عنوان فراگیران، بهترین منبع برای شناسایی مشکلات آموزش هستند. هدف از این مطالعه بررسی میزان تناسب توانمندی های بالینی دانش آموختگان مامایی با انتظارات شغلی از آنان در حیطه بارداری و زایمان است. روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی ابتدا با استفاده از تکنیک دلفی، انتظارات شغلی در بارداری و زایمان تعیین شد و بر اساس آن پرسشنامه ای برای خودارزیابی 50 نفر از دانش آموختگان مامایی دانشگاه های علوم پزشکی وآزاد اهواز از توانمندی های بالینی و مقایسه آن با این انتظارات تدوین گردید. این پرسشنامه در چهار بخش پذیرش و اداره لیبر، انجام زایمان، مراقبت های پس از زایمان و اقدامات ضروری در مواقع اورژانس تنظیم شد و پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. افراد به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در اکثر موارد انتظارات شغلی با توانمندی های بالینی دانش آموختگان متناسب بود و آنها برای ورود به عرصه خدمت از آمادگی لازم برخورداربودند. در برخی موارد نیازهای آموزشی در دانشگاه تامین نشده است و در برخی موارد انتظارات شغلی در سرفصل دروس وآموزش های بالینی هماهنگی ندارد و دانش آموختگان کاملا با آن ها بیگانه بودند. نتیجه گیری: در موارد عدم پوشش آموزش ها مسوولین آموزشی دانشکده ها و در موارد عدم تناسب انتظارات شغلی با سرفصل دروس دانشگاهی لازم است که مسوولین برنامه ریزی آموزشی ک با بازنگری برنامه های آموزشی و برنامه ریزی آموزشی مناسب در رفع مشکل اقدام نمایند.