مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1398 | دوره:37 | شماره:536 |تعداد مقالات:5

مقدمه: کیفیت زندگی کاری شاغلین، یک عامل اساسی در جذب افراد واجد صلاحیت، متعهد و با انگیزه برای سازمان های بهداشتی-درمانی می باشد. استرس شغلی، از عواملی است که بر کیفیت زندگی کاری پرسنل بهداشتی-درمانی و ارایه ی خدمات سلامتی تاثیر می گذارد. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی استرس شغلی کارکنان بهداشتی-درمانی شاغل در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان بود. روش ها: مطالعه ی مقطعی حاضر، بر 581 نفر از کارکنان بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام گرفت. افراد مورد مطالعه، با روش Quoto-random sampling در 8 رده ی کاری شامل پرستار (290 نفر)، کمک بهیار (88 نفر)، اداری (72 نفر)، تکنیسین اتاق عمل (37 نفر)، تکنیسین بیهوشی (36 نفر)، ماما (21 نفر)، تکنیسین آزمایشگاه (20 نفر) و تکنیسین رادیولوژی (17 نفر) وارد مطالعه شدند. پرسش نامه ی استرس شغلی (Health and safety executive یا HSE) توسط شرکت کنندگان به روش خود اظهاری تکمیل شد. چک لیست مطالعه، شامل خصوصیات دموگرافیک و عوامل شغلی نظیر رده ی شغلی، بخش محل خدمت، نوع رابطه ی استخدامی، سابقه ی کار و شیفت کاری کارکنان نیز ثبت و مقایسه گردید. یافته ها: نمره ی کلی استرس شغلی، برابر با 5/16 ± 1/118 بود که بالاترین نمره ها بر اساس پرسش نامه ی HSE در حیطه ی تقاضا و سپس، نقش وجود داشت. رده ی شغلی با نمره ی کلی استرس شغلی و با حیطه ی ارتباط و کنترل ارتباط معنی داری داشت که بیشترین میزان استرس در پرسنل تکنیسین اتاق عمل و کمترین آن در پرسنل مامایی دیده شد (050/0 > P). نمره ی کلی استرس شغلی، از نظر بخش محل خدمت افراد مورد پژوهش با سابقه ی کار، شغل دوم و نوع شیفت تفاوت معنی داری نداشت (050/0 > P)؛ همچنین، شیفت کاری با حیطه ی نقش، ارتباط معنی داری نشان داد (050/0 > P). نوع رابطه ی استخدامی با نمره ی استرس کلی و با حیطه های ارتباط، حمایت مسوول و کنترل ارتباط معنی داری نشان داد (050/0 > P). نتیجه گیری: از مجموعه یافته ها: ی مطالعه، چنین برمی آید که استرس شغلی در میان کارکنان بیمارستان الزهرا (س)، در میان رده های شغلی مختلف تفاوت معنی داری دارد که لازم است توجه بیشتری برای کاهش استرس در رده های شغلی پر استرس نظیر تکنیسین اتاق عمل و پرستار، به عمل آید. با توجه به ارتباط شیفت کاری و نوع رابطه ی استخدامی با بعضی حیطه های استرس شغلی، لازم است مدیران دانشگاه و بیمارستان نسبت به تبدیل رابطه ی استخدامی از موقت به دایم و تنظیم برنامه های شیفت کاری پرسنل، توجه بیشتری معطوف نمایند. <

مقدمه: آرام سازی مادران به روش Benson، زایمان را بهبود می بخشد و روی نوزادان نیز تاثیر دارد. این مطالعه، با هدف بررسی تاثیر آرام سازی مادران به روش Benson بر نشانگرهای خون شریانی بند ناف نوزادان انجام گردید. روش ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی، 66 نفر از مادران باردار در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد اختصاص یافتند. ابزار جمع آوری داده ها، فرم اطلاعات دموگرافیک مادران و فرم اطلاعات نوزادان بود. گروه مورد، با استفاده از فیلم و اسلاید، در مورد روش آرام سازی Benson آموزش دیدند و پس از مراجعه به بیمارستان، تشویق به انجام این روش شدند. در گروه شاهد، روش آرام سازی آموزش داده نمی شد. بعد از زایمان، بند ناف نوزاد در دو ناحیه کلمپ شد و توسط 6 سی سی(کشیده شد و در محفظه ی یخی به آزمایشگاه جهت بررسی / 6 میلی لیتر خون شریانی بند ناف در سرنگ آغشته به هپارین)کمتر از 8 / فرد آموزش دیده، 5 Partial pressure of oxygen (PO2 و Partial pressure of carbon dioxide PCO2 ارسال گردید. آزمون های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: تفاوت آماری معنی داری بین میانگین فشار اکسیژن) 668 P > 6/ (و دی اکسید کربن) 668 P (خون شریان بند ناف نوزادان در دو گروه وجود داشت؛ به طوری که در گروه مورد، باعث بهبود این نشانگرها گردید. نتیجه گیری: روش آرام سازی Benson توسط مادر، باعث بهبود گازهای خون شریانی نوزادان می شود و می تواند به عنوان یک روش تاثیرگذار بر بهبود وضعیت گازهای خون شریانی نوزادان به سیستم بهداشتی درمانی توصیه گردد.

مقدمه: بر اساس مطالعات انجام شده، هورمون رشد می تواند سبب فعال سازی سلول های بنیادی در طی چهار هفته بعد از سکته ی قلبی شود. این مطالعه، با هدف بررسی تاثیر تجویز 9 ماهه ی هورمون رشد بر کسر جهشی بطن چپ) Left ventricular ejection fraction یا LVEF (، ضخامت دیواره ی بین بطنی و دیواره ی خلفی بطن چپ در مردان ایرانی مبتلا به نارسایی قلبی به علت سکته ی قلبی انجام شد. روش ها: مجموع 81 شرکت کننده ی پایدار از نظر شرایط بالینی و مبتلا به نارسایی قلبی با 44 درصد < LVEF برای ورود به این مداخله ی دو سو کور تصادفی شده انتخاب شدند. این افراد، به طور تصادفی شده به دو گروه مورد)دریافت کننده ی 5 میلی گرم هورمون رشد زیر جلدی(و شاهد تقسیم شدند. تزریقات به صورت یک روز در میان به مدت سه ماه انجام شد و پیامدهای قلبی نظیر LVEF، ضخامت دیواره ی بین بطنی و دیواره ی خلفی بطن چپ ارزیابی شد. یافته ها: میزان درصد LVEF = 4/ 49 (، به طور چشم گیری در گروه مورد افزایش یافت) 442 /14 ± 4/ 92 (تا سه ماه پس از آن) 14 /44 ± 9/، از زمان شروع) 14 P. ) علاوه بر این، در پایان مداخله، درصد LVEF = 4/ 99 (بالاتر بود) 449 /84 ± 4/ 49 (در مقایسه با گروه شاهد) 14 /14 ± 4/ به طور معنی داری در گروه مورد) 14 P. ) تفاوت معنی داری در ضخامت دیواره ی بین بطنی و دیواره ی خلفی بطن چپ در هیچیک از گروه های مورد مطالعه مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته ها: ی مطالعه ی حاضر نشان داد که تجویز هورمون رشد در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با افزایش عملکرد کسر جهشی ارتباط دارد.

مقدمه: Spike های اینترایکتال نه تنها جهت تشخیص صرع و سندرم های مرتبط با آن و نیز راهنمای درمانی در بیماران مبتلا به صرع استفاده می شوند، بلکه ممکن است پنجره ای برای دیدن آناتومی، شدت و نیز پیامدهای صرع باشند. این پژوهش، با هدف بررسی ارتباط میان Spike های اینترایکتال و یافته ها: ی Magnetic resonance imaging (MRI (انجام گردید. روش ها: این مطالعه، یک مطالعه ی توصیفی مقطعی بود که بر روی بیماران با صرع لوب تمپورال مقاوم به درمان بستری شده در بیمارستان آیت له کاشانی اصفهان-)در بخش مراقبت و پایش صرع(انجام شد. MRI مغزی بیماران)تهیه شده بر اساس شیوه نامه ی صرع(و نیز کلیه ی فایل های مربوط به پایش طولانی مدت (Long term monitoring یا LTM (بیماران)شامل تمام فایل های اینترایکتال(، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. سپس، میزان Spike برای تک تک بیماران محاسبه شد. تجزیه و تحلیل این یافته ها: ، شامل دو بخش بود. در بخش آمار توصیفی، فراوانی و درصد و در بخش آمار استنباطی، از ضریب همبستگی Spearman و همچنین، Multivariate logistic regression استفاده شد. یافته ها: این پژوهش، بر روی 07 بیمار مبتلا به صرع لوب تمپورال مقاوم به درمان، انجام گردید. در بین شرکت کنندگان، 44 نفر) 3 23 سال بود. نتایج ضریب همبستگی-/77 ± 37/ 10/3 درصد(زن بودند. بازه ی سنی بیماران، 37 67 سال با میانگین 43 (Spearman، نشان داد که بین میزان Spike ها و نوع ضایعه ی MRI > 7/ رابطه ی معنی داری وجود داشت) 757 P (. نتایج آزمون Multivariate logistic regression نیز نشان داد که از بین ضایعات MRI می توانند میزان » ضایعات تومورال و شبه تومورال « و » اسکلروز هیپوکامپ و آمیگدال «، تنها دو ضایعه ی Spike را پیش بینی نمایند. همچنین، MRI طبیعی نیز می تواند میزان Spike ها را پیش بینی کند. نتیجه گیری: به نظر می رسد ترکیبی از تصویربرداری های مغزی به همراه اندازه گیری های فیزیولوژیک نظیر Spike های اینترایکتال و میزان آن ها، بتواند زیر گونه های صرع لوب تمپورال مقاوم به درمان را مشخص کند و از این طریق، به تشخیص و درمان بهتر کمک نماید.

مقدمه: حدود 39 درصد نوزادان در بدو تولد بدون نیاز به اقدام خاصی شروع به تنفس خودبه خودی می کنند. 19 درصد باقی مانده، برای شروع تنفس نیاز به احیا دارند که از این میزان، تنها 1 درصد نیاز به اقدامات احیای پیشرفته نظیر ماساژ قلبی و استفاده از دارو دارند. این پژوهش، با هدف بررسی ارتباط نیاز به احیا و سرانجام نوزادان انجام گرفت. روش ها: در این مطالعه ی توصیفی تحلیلی، نمونه-گیری به صورت سرشماری در بیمارستان بهار شاهرود انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مامایی مادران و اطلاعات مربوط به وزن و نیاز به احیای نوزاد و سرانجام نوزادی از پرونده ها استخراج گردید. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری t و 2 χ > 9/ انجام شد. 95 P به عنوان سطح معنی داری در کلیه ی آزمون ها در نظر گرفته شد. یافته ها: در این پژوهش، 6666 نوزاد وارد مطالعه شدند. میانگین و انحراف معیار سن مادران آن 19 سال بود. /16 ± 3/ 26 سال و تحصیلات مادران 31 /29 ± 5/ ها 33 2 درصد نوزادان در بدو تولد، نیاز به اقدامات اولیه ی احیا نظیر گرم / 3126 گرم بود. 69 /93 ± 313/ میانگین و انحراف معیار وزن نوزادان، 31 کردن و خشک کردن داشتند. 9 درصد با ماساژ قلبی احیا شدند. با توجه به آزمون 2 / 1/39 درصد تهویه ی مکانیکی داشتند و 39 χ ، بین نیاز به احیای نوزاد و بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه ی = 9/ نوزادان، رابطه ی مثبت و معنی داری مشاهده شد) 991 P (. همچنین، بین وزن نوزادان و بستری شدن آنان نیز رابطه ی معکوس و معنی = 9/ داری دیده شد. (991 P). نتیجه گیری: با توجه به درصد بالای بستری نوزادان، پس از اقدامات احیا در بخش مراقبت های ویژه و به منظور کاهش عوارض ناشی از آن، توصیه می شود برنامه ی مدون تری به منظور آموزش پروتکل های حمایتی و مراقبتی هم برای کارکنان و هم برای مادران تهیه شود.