مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1398 | دوره:37 | شماره:548 |تعداد مقالات:3

مقدمه: با توجه به شیوع بالای کبد چرب غیر الکلی و آمار بالای بیماران کاندیدای سونوگرافی برای تشخیص این عارضه و نتایج متفاوت مطالعات در مورد ارزش تشخیصی سونوگرافی، این مطالعه با هدف تعیین توافق بین یافته ها: ی سونوگرافی و Computed tomography scan (CT Scan) در تشخیص کبد چرب غیر الکی انجام گرفت. روش ها: در یک مطالعه ی مقطعی که در سال 1397 در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان انجام گرفت، 100 بیمار کاندیدای CT Scan شکم که در شرح حال مشکوک به سندرم متابولیک بودند، وارد مطالعه شدند و کلیه ی بیماران تحت CT Scan و سونوگرافی کبد قرار گرفتند و میزان توافق بین یافته ها: ی سونوگرافی و CT Scan در تشخیص ابتلا به کبد چرب، بررسی گردید. یافته ها: 68 بیمار (68 درصد) هم در سونوگرافی وهم در CT Scan، مبتلا به کبد چرب بودند؛ در حالی که 18 بیمار (18 درصد) در هر دو روش تشخیصی مبتلا به کبد چرب تشخیص داده نشدند. در مقابل، 8 بیمار (8 درصد) در سونوگرافی مبتلا به کبد چرب بودند؛ در صورتی که در CT Scan طبیعی بودند. همچنین، 6 بیمار (6 درصد) نیز در CT Scan مبتلا به کبد چرب تشخیص داده شدند؛ در حالی که در سونوگرافی مبتلا به کبد چرب نبودند. در مجموع، میزان توافق بین یافته ها: ی CT Scan و سونوگرافی به میزان 63/0 وجود داشت (001/0 > P). نتیجه گیری: بین یافته ها: ی سونوگرافی و CT Scan در تشخیص ابتلا به کبد چرب غیر الکلی توافق مطلوبی وجود داشت و با توجه به مزایای سونوگرافی، به نظر می رسد این روش تشخیصی، ابزار مناسبی برای بررسی بیماران مظنون به کبد چرب باشد.

مقدمه: جهت کنترل درد پس از اعمال جراحی، داروهای مختلفی مورد استفاده قرار گرفته اند. از جمله مهم ترین داروهای ضد درد آمینوفیلین، استامینوفن و متوکلوپرامید است. این مطالعه، با هدف بررسی و مقایسه ی اثربخشی تجویز ترکیب سه داروی آمینوفیلین، متوکلوپرامید و استامینوفن با یکدیگر در کاهش درد پس از عمل جراحی استرابیسم انجام شد. روش ها: این مطالعه، به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بر روی 120 بیمار تحت جراحی اصلاح استرابیسم در بیمارستان فیض شهر اصفهان انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در چهار گروه دریافت کننده ی متوکلوپرامید، استامینوفن، آمینوفیلین و گروه شاهد قرار گرفتند. پس از ورود بیماران به ریکاوری، شدت درد بر اساس معیار دیداری سنجش درد (Visual analogue scale یا VAS)، متغیرهای همودینامیک، مدت زمان خروج لوله ی تراشه (Extubation) و مدت زمان ریکاوری ثبت و بررسی شدند. یافته ها: درد بعد از عمل به ترتیب در گروه های استامینوفن، متوکلوپرامید و سپس، آمینوفیلین در زمان های بدو ورود، 15 و 30 دقیقه ی اول ریکاوری به صورت معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (001/0 > P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه، حاکی از آن است که استامینوفن در مقایسه با متوکلوپرامید و آمینوفیلین اثرات بهتری در کاهش درد دارد.

مقدمه: یکی از شایع ترین بیماری های قلبی-عروقی (Cardiovascular diseases یا CVDs) در سراسر جهان سکته ی قلبی (Myocardial infarction یا MI) است. با پردازش و واکاوی امواج الکتروکاردیوگرام (Electrocardiography یا ECG) و وکتور کاردیوگرام (Vectorcardiography یا VCG)، می توان به تشخیص و توصیف بیماری های قلبی نظیر MI دست یافت. یکی از روش ها: ی نوین در تشخیص، استفاده از متغیرهای فضایی-زمانی امواج وکتور کاردیوگرام است. هدف از انجام این مطالعه، تفکیک صحیح امواج سالم از بیمار به استفاده از طبقه بند شبکه ی عصبی مصنوعی و رسیدن به دقت و صحت قابل قبول و همچنین، نشان دادن مزایای وکتور کاردیوگرافی و به کارگیری آن به عنوان روشی جهت پوشش معایب الکتروکاردیوگرافی بود. روش ها: در این تحقیق، علاوه بر به کارگیری امواج الکتروکاردیوگرام در حوزه ی زمان، از الگوهای فضایی-زمانی امواج وکتور کاردیوگرام به منظور شناسایی 80 بیمار مبتلا به MI و تمایز آن ها از 80 فرد سالم بهره بردیم. یافته ها: زمانی که ترکیب ویژگی های 12 لید ECG و 3 لید VCG به ورودی طبقه بند شبکه ی عصبی پیش خور (Feedforward neural network) اعمال شد، صحت 2/91 درصد، دقت 6/92 درصد و ویژگی 0/90 درصد حاصل شد که نتایج، مقادیر بالاتری را نسبت به زمانی که ویژگی ها به صورت جداگانه اعمال شوند، نشان می دهد. نتیجه گیری: مشاهدات بیانگر این است که روش ها: ی مبتنی بر ترکیب ECG و VCG، می توانند در تفکیک موارد MI از موارد سالم موثر باشند. امید است که این روش در ارزیابی بالینی و تشخیص نارسایی قلبی مفید واقع شود.