مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1390 | دوره:29 | شماره:125 |تعداد مقالات:5

مقدمه: چاقی شکمی در مطالعات پیشین در ایران با استفاده از حدود مرزی تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی تعیین شده و هیچ مطالعه ای از حدود مرزی پیشنهادی استفاده نکرده است. هدف از این مطالعه، تعیین عوامل مرتبط با ایجاد چاقی شکمی بر اساس حدود مرزی مطلوب در جمعیتی نماینده از زنان بود.روش ها: در یک مطالعه مقطعی، ارزیابی دریافت های معمول غذایی 926 نفر از زنان 40-60 ساله توسط پرسش نامه نیمه کمی بسامد خوراک صورت گرفت. داده های دموگرافیک و تن سنجی مطابق پروتوکل های استاندارد جمع آوری و حدود مرزی پیشنهادی برای نسبت دور کمر به دور باسن (WHR ³ 0.84 یاWaist-to-Hip Ratio) جهت تعیین چاقی شکمی استفاده شد.یافته ها: میانگین نسبت دور کمر به دور باسن(WHR) ، 0.82±0.06 بود. احتمال چاقی شکمی در زنان کم تحرک (نسبت شانس: 2.11، فاصله اطمینان %95: 1.40-2.53) بیشتر بود. افسردگی (نسبت شانس: 1.36، فاصله اطمینان %95: 1.02-1.56)، استعمال دخانیات (نسبت شانس: 1.22، فاصله اطمینان %95: 1.02-1.6) و بیکاری (نسبت شانس: 1.41، فاصله اطمینان %95: 1.13-1.72) با چاقی شکمی مرتبط بود. همچنین تاهل (نسبت شانس: 1.31، فاصله اطمینان %95: 1.10-1.82)، یاﺋﺴﮕﻲ (نسبت شانس: 1.22، فاصله اطمینان %95: 1.02-1.61)، دریافت ناکافی ویتامین C (نسبت شانس: 2.31، فاصله اطمینان %95: 1.25-4.25) و دریافت کم کلسیم (نسبت شانس: 1.30، فاصله اطمینان %95:1.07-3.78 ) با تجمع چربی در ناحیه شکم همراه بود. ارتباط معکوسی بین مصرف لبنیات و چاقی شکمی دیده شد (0.05>P؛ -0.2=r).نتیجه گیری: از آن جا که چاقی شکمی با افزایش سن، بیکاری، تاهل، زایمان و سبک نامطلوب زندگی نظیر کم تحرکی، استعمال دخانیات، افسردگی، دریافت ناکافی ویتامین C و کلسیم و دریافت بالای چربی ارتباط دارد، تعدیل شیوه زندگی جهت دست یابی به وضعیت سالم تر بدن باید مد نظر قرار گیرد.

مقدمه: بیماری قلبی عروقی یکی از شایع ترین بیماری ها در جهان است و انتظار می رود تا سال 2020 اصلی ترین علت مرگ و میر در جهان باشد. هدف از مطالعه حاضر، تهیه نقشه توزیع جغرافیایی میزان مرگ و میر با علل قلبی عروقی در شهرستان های استان اصفهان در فاصله سال های 1384 تا 1388 بود.روش ها: در این مطالعه، آمار کلیه مرگ و میر ثبت شده در استان اصفهان در طی سال های 1384 تا 1388 تهیه شد. آمار جمع آوری شده برای محاسبه میزان های میرایی مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی و عروقی و تهیه نقشه های توزیع جغرافیایی مورد استفاده قرار گرفت. سپس با وارد کردن میزان مرگ و میر به تفکیک جنس (مرد و زن)، نقشه توزیع جغرافیایی مرگ و میر با علل قلبی عروقی ترسیم گردید.یافته ها: میزان مرگ و میر با علل قلبی عروقی در شهرستان های اصلی و مرکزی استان بالاتر بود. میزان مرگ و میر در سطح استان در مردان بیشتر از زنان بود.نتیجه گیری: الگوی مشاهده شده در شهرستان های اصلی و مرکزی، شاید به علت رژیم غذایی نامناسب، عدم تحرک، استفاده از فن آوری های نوین و آلودگی های محیطی از قبیل وجود برخی از عناصر ناشی از آلاینده های محیطی مانند وجود صنایع، رفت و آمد وسایل نقلیه و در نتیجه آلودگی هوا باشد که در شهرستان های اصلی استان شایع تر است. همچنین، به علت وجود مراکز دانشگاهی علوم پزشکی و امکانات بهداشتی بیشتر در شهرستان های اصلی استان مانند اصفهان، نجف آباد و برخوار و میمه نظام ثبت مرگ و میر و تشخیص علت مرگ در این شهرستان ها از دقت بیشتری در مقایسه با شهرستان های دیگر برخوردار است. تفاوت الگوی زنان و مردان می تواند ناشی از وراثت، هورمون های مردانه، برخی علل اجتماعی، افزایش چربی دور شکم در مردان، رفتارهای هیجانی و حتی در مواردی تهاجمی و خشن در مردان، عدم رعایت کنترل وزن در مردان نسبت به زنان و استعمال دخانیات در مردان باشد.

مقدمه: ازوفاژکتومی درمان اصلی برای بدخیمی های مری و محل اتصال مری به معده است. نارسایی تنفسی پس از عمل و سایر مشکلات تنفسی مثل آتلکتازی و هیپوکسی شدید به دفعات متعدد پس از جراحی سرطان های مری رخ می دهد. چنین بیمارانی در اغلب موارد نیاز به مراقبت در ICU و تهویه مکانیکی دارند. هدف از این مطالعه، بررسی میانگین طول مدت تهویه مکانیکی و عوامل موثر بر آن حین برداشتن مری به روش ترانس هیاتال در سرطان های مری میانی و تحتانی بود.روش ها: این مطالعه یک مطالعه Cross sectional تحلیلی بود و در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان روی اطلاعات پرونده ای مربوط به 70 بیمار مبتلا به سرطان قسمت میانی و دیستال مری که در بخش جراحی توراکس این بیمارستان در فاصله سال های 1385 تا 1386 تحت عمل جراحی ازوفاژکتومی به روش ترانس هیاتال قرار گرفته بودند، انجام شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، محل ضایعه، طول مدت تهویه مکانیکی، طول مدت جراحی، یافته های اسپیرومتری (FEV1)، کاهش وزن، وجود یا عدم وجود ترانسفیوژن و میزان آلبومین سرم هنگام بستری شدن از پرونده بیماران استخراج گردید. در نهایت تمامی داده ها با استفاده ازآزمون های t و X2 توسط نرم افزار SPSS16 تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سنی بیماران 60.71±11.81 سال و 64.3 درصد بیماران را مردان تشکیل می دادند. از نظر پاتولوژی 43 نفر (61.4 درصد) SCC و 26 نفر (37.1 درصد) آدنوکارسینوم داشتند. در کل 41.4 درصد بیماران دچار عارضه و 7.1 درصد از بیماران دچار مرگ در 30 روز اول شدند. 15 بیمار (21.4 درصد) پس از عمل نیاز به ونتیلاسیون مکانیکی با میانگین 1.34 روز پیدا کردند. میانگین زمان ونتیلاسیون مکانیکی با پارگی پلور حین عمل، نیاز به ترانسفیوژن حین عمل، لیک آناستوموز، نوع پاتولوژی،ایجاد تنگی پس از عمل و ایجاد امپیم رابطه معنی داری نداشته است. در حالی که این میانگین در بیمارانی که طی 30 روز پس از عمل فوت کرده بودند، بیمارانی که پس از عمل نیاز به لوله گذاری داخل تراشه داشته، بیمارانی که قبل از عمل آلبومین کمتر از 5.3 gr/dl داشته اند و بیمارانی که FEV1 کمتر از 2 لیتر داشته اند، به طور معنی داری بیشتر از بقیه بود. از بین متغیرهای کمی این مطالعه، تنها میزان FEV1 قبل از عمل با میانگین زمان ونتیلاسیون مکانیکی رابطه معنی داری داشته است.نتیجه گیری: با توجه به این که در این مطالعه مشخص شد، آلبومین پایین سرم (که نمایانگر سوء تغذیه زمینه ای است) و FEV1 کمتر از 2 لیتر با ونتیلاسیون مکانیکی طولانی مدت (و در پی آن مرگ و میر بالاتر) رابطه معنی دار دارد، به نظر می رسد اصلاح وضعیت تغذیه ای بیمار و بهبود بخشیدن به عملکرد ریوی می تواند طول مدت تهویه مکانیکی را کوتاه تر کند و شاید از میزان مرگ و میر متعاقب ازوفاژکتومی بکاهد.

مقدمه: سندرم متابولیک، به مجموعه ای از اختلالات متابولیک اطلاق می شود که با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دوم و بیماری های قلبی-عروقی همراه است. افزایش رو به رشد روند چاقی در کودکان به دلیل تغییر شیوه های زندگی و نیز شیوع بالای این سندرم در میان کودکان چاق ایرانی، موجب گردیده است تا این سندرم به یکی از مشکلات با اهمیت در این گروه سنی تبدیل گردد.مطالعات زیادی در بررسی ارتباط اجزای سندرم متابولیک با فاکتورهای خونی و محیطی در میان کودکان چاق انجام پذیرفته است. اما بررسی ارتباط اجزای این سندرم و تعداد گلبول های خونی در جامعه کودکان ایرانی محدود است. با توجه به شمارشی بودن نوع متغیر تعداد گلبول های خونی استفاده از روش های معمول آماری در مدل بندی های بالینی به نتایج نادرستی می انجامد. در این مقاله، با معرفی مدل های مناسب آماری برای داده های شمارشی مانند مدل پواسن تعمیم یافته، به مدل بندی اجزای سندرم متابولیک بر روی تعداد گلبول های خونی، می پردازیم.روش ها: در این مطالعه مقطعی که بر روی 292 کودک و نوجوان گروه سنی 6 تا 12 ساله چاق مراجعه کننده به درمانگاه اطفال وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام پذیرفته است، اطلاعات مربوط به اجزای سندرم متابولیک با بررسی فاکتورهای خونی و متغیرهای رشد این گروه سنی تعیین شد و ارتباط آن ها با تعداد گلبول های خون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج آماری مدل پواسن تعمیم یافته به عنوان بهترین مدل برازش یافته از میان مدل های متناسب با داده های شمارشی، نشان داد دو عامل نسبت تری گلیسرید به HDL-C و شاخص توده بدنی با تعداد گلبول های سفید و متغیرهای کلسترول به HDL-C، تری گلیسرید به HDL-C و LDL-C به HDL-Cدارای ارتباط معنی دار با تعداد گلبول های قرمز خون بودند.نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر حاکی از اثر برخی از اجزای سندرم متابولیک بر تعداد گلبول های خونی بود.

مقدمه: در این گزارش یک زوج به ظاهر سالم با نسبت غریبه معرفی می شوند که به علت سابقه یک مورد سقط و فوت یک دختر 3 ساله دارای ناهنجاری های مادرزادی جهت مشاوره ژنتیک مراجعه نمودند.معرفی بیمار: پس از ترسیم شجره فامیلی متوجه شدیم که مادر آقا ازدواج غریبه داشته و دارای سابقه 3 بار سقط و 2 بار تولد نوزاد زنده که در زیر 1 ماهگی فوت کرده اند، بوده است. اکنون دو فرزند پسر دیگر به غیر از پروباند داشت که از لحاظ مورفولوژی به طور کامل با پروباند تفاوت داشتند. آنالیز کروموزومی برای خانم و آقا بر روی نمونه خون محیطی و بر اساس تکنیک GC-Banding انجام گرفت. آنالیز کروموزومی خانم طبیعی بود اما نتیجه آزمایش آقا وارونگی پری سنتریک کروموزوم شماره 9 [Inv (9) (p11-q13)] را نشان داد. سپس آنالیز کروموزومی برای مادر آقا انجام شد که او نیز حامل همین نوترکیبی بود. با وجود ضرورت، بررسی کروموزومی در سایر اعضای خانواده به دلیل عدم همکاری مراجع امکان پذیر نشد.نتیجه گیری: وارونگی پری سنتریک کروموزوم شماره 9 [Inv (9)] یک نوترکیبی شایع کروموزومی است که متخصصان ژنتیک آن را نوعی واریاسیون طبیعی با شیوع 1 تا 3 درصد در جمعیت می دانند. اما با وجود تقسیم بندی این نوترکیبی به عنوان یک اختلال کوچک کروموزومی یا عدم همراهی آن با فنوتیپ غیر طبیعی در ناقلین، بسیاری از گزارش ها مبنی بر ارتباط آن با کاهش باروری، سقط مکرر، افزایش شانس اختلالات کروموزومی مادرزادی و مرگ داخل رحمی جنین در افراد ناقل می باشد. باید به این نکته توجه کرد که در این منطقه، ژن های بسیار مهمی واقع شده اند که در گامتوژنز، ارگانوژنز و متابولیسم نقش کلیدی دارند؛ همچنین، در صورت وجود وارونگی پری سنتریک در زمان میوز در روند جفت شدن کروموزوم های همولوگ اختلال ایجاد می شود و با ایجاد گامت غیر طبیعی می توان باعث اختلال در باروری و سقط شود.